At that point in time, I was unsure

At that point in time, I was unsure how to build a theory. I did have a negative exemplar—an example of what not to do. My exemplar was Frederick Herzberg, who with Mausner and Snyderman, published their famous motivator-hygiene theory in 1959, based mainly on two interview studies. My initial skepticism was that two studies are not a sufficient basis for building a theory. I also had doubts, shared by many, about his exclusive reliance on the critical incident technique to elicit the causes of job satisfaction and dissatisfaction.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเวลา ที่ผมไม่แน่ใจว่าวิธีการสร้างทฤษฎี ผมมีเป็นผู้ทรงลบ — ตัวอย่างของสิ่งที่ไม่ควรทำ Frederick Herzberg ใคร Mausner และ Snyderman ทฤษฎีจูงสุขอนามัยมีชื่อเสียงของพวกเขาในปี 1959 คะแนนส่วนใหญ่จากการศึกษาสัมภาษณ์สอง อย่างของฉันได้ สงสัยครั้งแรกของฉันคือ ว่า ศึกษาสองไม่พื้นฐานที่เพียงพอสำหรับการสร้างทฤษฎี ยังมีข้อสงสัย ใช้ร่วมกัน โดยหลาย เกี่ยวกับพึ่งเทคนิคเหตุการณ์สำคัญซึ่งสาเหตุของความไม่พอใจและความพึงพอใจในงานของเขาพิเศษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่จุดในเวลานั้นผมไม่แน่ใจว่าวิธีการสร้างทฤษฎี ฉันไม่ได้มีแบบ-ตัวอย่างเชิงลบของสิ่งที่ไม่ทำ แบบอย่างของฉันคือเฟรเดอริ Herzberg กับใคร Mausner และ Snyderman ตีพิมพ์ทฤษฎีแรงจูงใจสุขอนามัยที่มีชื่อเสียงของพวกเขาในปี 1959 ตามหลักในการศึกษาทั้งสองให้สัมภาษณ์ สงสัยแรกของฉันคือการที่การศึกษาทั้งสองจะไม่เพียงพอสำหรับการสร้างทฤษฎี ฉันยังมีข้อสงสัยที่ใช้ร่วมกันโดยมากเกี่ยวกับความเชื่อมั่น แต่เพียงผู้เดียวของเขาเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเทคนิคที่สำคัญที่จะล้วงเอาสาเหตุของความพึงพอใจและความไม่พอใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในตอนนั้น ผมไม่แน่ใจว่าวิธีการสร้างทฤษฎี ผมเคยมีแบบอย่างลบตัวอย่างของสิ่งที่ไม่ทำ แบบอย่างของฉันเฟรเดอริค ) ที่มี mausner สไนเดอร์เมิ่นและเผยแพร่ทฤษฎีแรงจูงใจของพวกเขาที่มีชื่อเสียงในด้านสุขอนามัย 1959 ตามหลักสอง สัมภาษณ์ ศึกษา ความสงสัยของฉันเริ่มต้นที่ 2 การศึกษาไม่ได้มีพื้นฐานเพียงพอสำหรับการสร้างทฤษฎี ผมก็มีข้อสงสัยร่วมกันโดยหลายเรื่องเฉพาะ อาศัยเทคนิคเหตุการณ์วิกฤติที่จะกระตุ้นให้เกิดความพึงพอใจและความไม่พอใจ