- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
There is a distinction between the
There is a distinction between the audit report interval and the interval between auditor/client interaction.- The interval between an audit report remains limited by regulatory requirements. However, the trend to more frequent reporting and less stringent regulatory requirements for auditing' has created opportunity for greater flexibility in the choice of audit report interval. There is also increasing variation
in the interval between auditor/client interaction. We observe anecdotal evidence of more frequent interaction between auditor and client (i.e., informal reporting, special projects, additional assurance services). This is perhaps the early manifestation of the predicted trend toward shifting the attest function from a focus on financial statements to the procedures and processes used to present data for access by end users (see, for example, Wallman [1997]; Elliott [19941). More frequent interaction with the client has led to the development of standards and techniques for continuous auditing. The CICA (1999) state that embedded modules, digital agents, and integrated tools could be designed to operate with varying degrees of frequency; and that such automated procedures would be supplemented from time to time with procedures requiring the personal presence of the auditor. It is legitimate to ask how often such client/auditor interaction ought to take place in the same way as it is becoming legitimate to ask how often the audit report ought to take place. The focus in this study is on the audit report interval but we suggest there is potential for wider application of the optimizing approach to scheduling auditor/client interaction in provision of the growing range of assurance services. Our approach is to apply a model of optimal internal audit scheduling to the timing of external audit intervals for private, family-controlled companies. The internal audit planning problem has been examined using two different approaches (see Anderson and Young [1988] for a review). One approach is to determine the optimal allocation of a fixed audit budget among multiple audit units. This problem is how much to spend on an auditable unit at fixed intervals of time rather than how often to audit the unit. See Patton, Evans, and Lewis (1983) and Anderson and Young (1988) for examples of this formulation of the audit planning problem. The alternative approach, applied in this paper to an external audit setting, is to determine how often to audit a unit based on costs and benefits which change over time. Wilson and Ranson (1971) were the first to model this approach formally.
They were followed by Hughes (1977), Boritz and Broca (1986), and Knechel and Benson (1991). The method is to adapt the machine replacement problem by dividing an organization into a number of auditable units. Each unit is assigned a relative risk score that indicates the rate at which losses are expected to accrue in the absence of an audit. Given an invariant cost of an audit for each unit the optimal audit interval is that which minimizes the discounted sum of all relevant costs, which consist of the audit cost and the losses that accrue in the ahsence of an audit. The planning horizon is long enough to allow many audit cycles and may be infinite. In Hughes (1977). the optimal interval hetween audits is randomly determined by a Bayesian rule, given the assumption that an auditable unit is either incompliance or out-of-compliance. Boritz and Broca (1986), however, follow the method in Wilson and Ranson (197!) in assuming that the auditable unit becomes progressively out-of-compliance as the interval between audits increases. The pattern of losses that accrue in the absence of an audit is determined by a loss function. The Boritz and Broca paper shows how the Wilson and Ranson model can be applied by developing a method of calibrating the model and solving it using numerical methods. This approach is extended by Knechel and Benson (1991) to include a budget constraint for overall audit resources. Hence their model is constrained version of the unconstrained optimization problem in Bodtz and Broca (1986).
in the interval between auditor/client interaction. We observe anecdotal evidence of more frequent interaction between auditor and client (i.e., informal reporting, special projects, additional assurance services). This is perhaps the early manifestation of the predicted trend toward shifting the attest function from a focus on financial statements to the procedures and processes used to present data for access by end users (see, for example, Wallman [1997]; Elliott [19941). More frequent interaction with the client has led to the development of standards and techniques for continuous auditing. The CICA (1999) state that embedded modules, digital agents, and integrated tools could be designed to operate with varying degrees of frequency; and that such automated procedures would be supplemented from time to time with procedures requiring the personal presence of the auditor. It is legitimate to ask how often such client/auditor interaction ought to take place in the same way as it is becoming legitimate to ask how often the audit report ought to take place. The focus in this study is on the audit report interval but we suggest there is potential for wider application of the optimizing approach to scheduling auditor/client interaction in provision of the growing range of assurance services. Our approach is to apply a model of optimal internal audit scheduling to the timing of external audit intervals for private, family-controlled companies. The internal audit planning problem has been examined using two different approaches (see Anderson and Young [1988] for a review). One approach is to determine the optimal allocation of a fixed audit budget among multiple audit units. This problem is how much to spend on an auditable unit at fixed intervals of time rather than how often to audit the unit. See Patton, Evans, and Lewis (1983) and Anderson and Young (1988) for examples of this formulation of the audit planning problem. The alternative approach, applied in this paper to an external audit setting, is to determine how often to audit a unit based on costs and benefits which change over time. Wilson and Ranson (1971) were the first to model this approach formally.
They were followed by Hughes (1977), Boritz and Broca (1986), and Knechel and Benson (1991). The method is to adapt the machine replacement problem by dividing an organization into a number of auditable units. Each unit is assigned a relative risk score that indicates the rate at which losses are expected to accrue in the absence of an audit. Given an invariant cost of an audit for each unit the optimal audit interval is that which minimizes the discounted sum of all relevant costs, which consist of the audit cost and the losses that accrue in the ahsence of an audit. The planning horizon is long enough to allow many audit cycles and may be infinite. In Hughes (1977). the optimal interval hetween audits is randomly determined by a Bayesian rule, given the assumption that an auditable unit is either incompliance or out-of-compliance. Boritz and Broca (1986), however, follow the method in Wilson and Ranson (197!) in assuming that the auditable unit becomes progressively out-of-compliance as the interval between audits increases. The pattern of losses that accrue in the absence of an audit is determined by a loss function. The Boritz and Broca paper shows how the Wilson and Ranson model can be applied by developing a method of calibrating the model and solving it using numerical methods. This approach is extended by Knechel and Benson (1991) to include a budget constraint for overall audit resources. Hence their model is constrained version of the unconstrained optimization problem in Bodtz and Broca (1986).
0/5000
There is a distinction between the audit report interval and the interval between auditor/client interaction.- The interval between an audit report remains limited by regulatory requirements. However, the trend to more frequent reporting and less stringent regulatory requirements for auditing' has created opportunity for greater flexibility in the choice of audit report interval. There is also increasing variation
in the interval between auditor/client interaction. We observe anecdotal evidence of more frequent interaction between auditor and client (i.e., informal reporting, special projects, additional assurance services). This is perhaps the early manifestation of the predicted trend toward shifting the attest function from a focus on financial statements to the procedures and processes used to present data for access by end users (see, for example, Wallman [1997]; Elliott [19941). More frequent interaction with the client has led to the development of standards and techniques for continuous auditing. The CICA (1999) state that embedded modules, digital agents, and integrated tools could be designed to operate with varying degrees of frequency; and that such automated procedures would be supplemented from time to time with procedures requiring the personal presence of the auditor. It is legitimate to ask how often such client/auditor interaction ought to take place in the same way as it is becoming legitimate to ask how often the audit report ought to take place. The focus in this study is on the audit report interval but we suggest there is potential for wider application of the optimizing approach to scheduling auditor/client interaction in provision of the growing range of assurance services. Our approach is to apply a model of optimal internal audit scheduling to the timing of external audit intervals for private, family-controlled companies. The internal audit planning problem has been examined using two different approaches (see Anderson and Young [1988] for a review). One approach is to determine the optimal allocation of a fixed audit budget among multiple audit units. This problem is how much to spend on an auditable unit at fixed intervals of time rather than how often to audit the unit. See Patton, Evans, and Lewis (1983) and Anderson and Young (1988) for examples of this formulation of the audit planning problem. The alternative approach, applied in this paper to an external audit setting, is to determine how often to audit a unit based on costs and benefits which change over time. Wilson and Ranson (1971) were the first to model this approach formally.
They were followed by Hughes (1977), Boritz and Broca (1986), and Knechel and Benson (1991). The method is to adapt the machine replacement problem by dividing an organization into a number of auditable units. Each unit is assigned a relative risk score that indicates the rate at which losses are expected to accrue in the absence of an audit. Given an invariant cost of an audit for each unit the optimal audit interval is that which minimizes the discounted sum of all relevant costs, which consist of the audit cost and the losses that accrue in the ahsence of an audit. The planning horizon is long enough to allow many audit cycles and may be infinite. In Hughes (1977). the optimal interval hetween audits is randomly determined by a Bayesian rule, given the assumption that an auditable unit is either incompliance or out-of-compliance. Boritz and Broca (1986), however, follow the method in Wilson and Ranson (197!) in assuming that the auditable unit becomes progressively out-of-compliance as the interval between audits increases. The pattern of losses that accrue in the absence of an audit is determined by a loss function. The Boritz and Broca paper shows how the Wilson and Ranson model can be applied by developing a method of calibrating the model and solving it using numerical methods. This approach is extended by Knechel and Benson (1991) to include a budget constraint for overall audit resources. Hence their model is constrained version of the unconstrained optimization problem in Bodtz and Broca (1986).
in the interval between auditor/client interaction. We observe anecdotal evidence of more frequent interaction between auditor and client (i.e., informal reporting, special projects, additional assurance services). This is perhaps the early manifestation of the predicted trend toward shifting the attest function from a focus on financial statements to the procedures and processes used to present data for access by end users (see, for example, Wallman [1997]; Elliott [19941). More frequent interaction with the client has led to the development of standards and techniques for continuous auditing. The CICA (1999) state that embedded modules, digital agents, and integrated tools could be designed to operate with varying degrees of frequency; and that such automated procedures would be supplemented from time to time with procedures requiring the personal presence of the auditor. It is legitimate to ask how often such client/auditor interaction ought to take place in the same way as it is becoming legitimate to ask how often the audit report ought to take place. The focus in this study is on the audit report interval but we suggest there is potential for wider application of the optimizing approach to scheduling auditor/client interaction in provision of the growing range of assurance services. Our approach is to apply a model of optimal internal audit scheduling to the timing of external audit intervals for private, family-controlled companies. The internal audit planning problem has been examined using two different approaches (see Anderson and Young [1988] for a review). One approach is to determine the optimal allocation of a fixed audit budget among multiple audit units. This problem is how much to spend on an auditable unit at fixed intervals of time rather than how often to audit the unit. See Patton, Evans, and Lewis (1983) and Anderson and Young (1988) for examples of this formulation of the audit planning problem. The alternative approach, applied in this paper to an external audit setting, is to determine how often to audit a unit based on costs and benefits which change over time. Wilson and Ranson (1971) were the first to model this approach formally.
They were followed by Hughes (1977), Boritz and Broca (1986), and Knechel and Benson (1991). The method is to adapt the machine replacement problem by dividing an organization into a number of auditable units. Each unit is assigned a relative risk score that indicates the rate at which losses are expected to accrue in the absence of an audit. Given an invariant cost of an audit for each unit the optimal audit interval is that which minimizes the discounted sum of all relevant costs, which consist of the audit cost and the losses that accrue in the ahsence of an audit. The planning horizon is long enough to allow many audit cycles and may be infinite. In Hughes (1977). the optimal interval hetween audits is randomly determined by a Bayesian rule, given the assumption that an auditable unit is either incompliance or out-of-compliance. Boritz and Broca (1986), however, follow the method in Wilson and Ranson (197!) in assuming that the auditable unit becomes progressively out-of-compliance as the interval between audits increases. The pattern of losses that accrue in the absence of an audit is determined by a loss function. The Boritz and Broca paper shows how the Wilson and Ranson model can be applied by developing a method of calibrating the model and solving it using numerical methods. This approach is extended by Knechel and Benson (1991) to include a budget constraint for overall audit resources. Hence their model is constrained version of the unconstrained optimization problem in Bodtz and Broca (1986).
การแปล กรุณารอสักครู่..
มีความแตกต่างระหว่างช่วงเวลาที่รายงานการตรวจสอบและช่วงเวลาระหว่างผู้สอบบัญชี / ลูกค้า interaction.- ช่วงเวลาระหว่างการรายงานการตรวจสอบยังคง จำกัด โดยข้อกำหนดด้านกฎระเบียบ อย่างไรก็ตามแนวโน้มกับการรายงานที่พบบ่อยมากขึ้นและเข้มงวดน้อยกว่าข้อกำหนดด้านกฎระเบียบสำหรับการตรวจสอบ 'ได้สร้างโอกาสสำหรับความยืดหยุ่นมากขึ้นในการเลือกช่วงเวลาที่รายงานการตรวจสอบ มีการเปลี่ยนแปลงที่เพิ่มขึ้นนอกจากนี้ยังเป็น
ในช่วงเวลาระหว่างผู้สอบบัญชี / ปฏิสัมพันธ์ของลูกค้า เราสังเกตเห็นหลักฐานของการมีปฏิสัมพันธ์บ่อยมากขึ้นระหว่างผู้สอบบัญชีและลูกค้า (เช่นรายงานทางการโครงการพิเศษ, บริการประกันเพิ่มเติม) นี้อาจจะเป็นอาการเริ่มต้นของการคาดการณ์แนวโน้มต่อการขยับฟังก์ชั่นการรับรองจากความสำคัญกับงบการเงินขั้นตอนและกระบวนการที่ใช้ในการนำเสนอข้อมูลสำหรับการเข้าถึงโดยผู้ใช้ (ดูตัวอย่างเช่น Wallman [1997]; เอลเลียต [19941) . การทำงานร่วมกันบ่อยมากขึ้นกับลูกค้าได้นำไปสู่การพัฒนามาตรฐานและเทคนิคในการตรวจสอบอย่างต่อเนื่อง CICA (1999) รัฐว่าโมดูลฝังตัวแทนดิจิตอลและเครื่องมือครบวงจรที่จะได้รับการออกแบบให้ทำงานด้วยองศาที่แตกต่างของความถี่ และขั้นตอนการทำงานโดยอัตโนมัติดังกล่าวจะได้รับการเสริมจากเวลาที่มีขั้นตอนที่ต้องแสดงตนของบุคคลของผู้สอบบัญชี มันถูกต้องตามกฎหมายที่จะถามว่าบ่อยครั้งที่ลูกค้าดังกล่าว / ปฏิสัมพันธ์ของผู้สอบบัญชีควรจะเกิดขึ้นในลักษณะเดียวกับที่มันจะกลายเป็นถูกต้องตามกฎหมายจะถามว่ามักจะรายงานการตรวจสอบควรจะเกิดขึ้น มุ่งเน้นในการศึกษาครั้งนี้เป็นช่วงเวลาที่รายงานการตรวจสอบ แต่เราขอแนะนำให้มีศักยภาพสำหรับการใช้งานที่กว้างขึ้นของวิธีการเพิ่มประสิทธิภาพในการจัดตารางการสอบบัญชี / ปฏิสัมพันธ์ของลูกค้าในการให้ช่วงการเจริญเติบโตของบริการประกัน วิธีการของเราคือการใช้รูปแบบของการจัดตารางเวลาการตรวจสอบภายในที่เหมาะสมเพื่อช่วงระยะเวลาของการตรวจสอบภายนอกสำหรับเอกชน บริษัท ครอบครัวที่มีการควบคุม ปัญหาการวางแผนการตรวจสอบภายในที่ได้รับการตรวจสอบโดยใช้สองวิธีที่แตกต่างกัน (ดูเดอร์สันและหนุ่ม [1988] เพื่อการตรวจสอบ) วิธีการหนึ่งคือการกำหนดจัดสรรที่ดีที่สุดของการตรวจสอบงบประมาณคงที่ระหว่างหน่วยงานตรวจสอบหลาย ๆ ปัญหานี้เป็นวิธีการที่มากพอที่จะใช้จ่ายในการตรวจสอบของหน่วยในช่วงเวลาคงที่ของเวลามากกว่าความถี่ในการตรวจสอบหน่วย ดูแพตตัน, อีแวนส์และลูอิส (1983) และเดอร์สันและหนุ่ม (1988) สำหรับตัวอย่างของการกำหนดปัญหาการวางแผนการตรวจสอบนี้ วิธีการทางเลือกที่นำไปใช้ในงานวิจัยนี้จะตั้งค่าการตรวจสอบภายนอกคือการกำหนดความถี่ในการตรวจสอบหน่วยขึ้นอยู่กับค่าใช้จ่ายและผลประโยชน์ที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา วิลสันและ Ranson (1971) เป็นครั้งแรกในการจำลองวิธีการนี้อย่างเป็นทางการ.
ตามมาด้วยฮิวจ์ส (1977), และ Boritz Broca (1986) และ Knechel และเบนสัน (1991) วิธีการคือการปรับตัวเข้ากับปัญหาเครื่องทดแทนโดยการหารองค์กรเป็นจำนวนหน่วยตรวจสอบได้ แต่ละหน่วยที่ได้รับมอบหมายให้คะแนนความเสี่ยงที่บ่งชี้ว่าอัตราที่การสูญเสียที่คาดว่าจะเกิดขึ้นในกรณีที่ไม่มีการตรวจสอบ ที่ได้รับค่าใช้จ่ายคงที่ของการตรวจสอบของแต่ละหน่วยงานตรวจสอบช่วงเวลาที่ดีที่สุดคือสิ่งที่ช่วยลดผลรวมลดค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องทั้งหมดซึ่งประกอบด้วยค่าใช้จ่ายในการตรวจสอบและการสูญเสียที่เกิดขึ้นใน ahsence ของการตรวจสอบ การวางแผนเป็นเวลานานพอที่จะทำให้รอบการตรวจสอบจำนวนมากและอาจจะไม่มีที่สิ้นสุด ในฮิวจ์ส (1977) ตรวจสอบช่วงเวลาที่ดีที่สุด hetween จะถูกกำหนดโดยการสุ่มกฎคชกรรมได้รับการสันนิษฐานว่าหน่วยตรวจสอบได้เป็นทั้งประเด็นหรือออกจากการปฏิบัติตาม Boritz และ Broca (1986) แต่ทำตามวิธีในวิลสันและ Ranson (197) ในสมมติว่าหน่วยตรวจสอบได้กลายเป็นความก้าวหน้าที่ออกจากการปฏิบัติตามเป็นช่วงเวลาระหว่างการตรวจสอบเพิ่มขึ้น รูปแบบของความสูญเสียที่เกิดขึ้นในกรณีที่ไม่มีการตรวจสอบจะถูกกำหนดโดยฟังก์ชั่นการสูญเสีย Boritz และกระดาษ Broca แสดงให้เห็นว่าวิลสันและรูปแบบ Ranson สามารถนำมาใช้โดยการพัฒนาวิธีการสอบเทียบรุ่นและการแก้ปัญหาโดยใช้วิธีการเชิงตัวเลข วิธีการนี้จะขยายออกไปโดย Knechel และเบนสัน (1991) ที่จะรวมถึงข้อ จำกัด งบประมาณสำหรับทรัพยากรการตรวจสอบโดยรวม ดังนั้นรูปแบบของพวกเขาจะ จำกัด รุ่นของปัญหาการเพิ่มประสิทธิภาพ unconstrained ใน Bodtz และ Broca (1986)
ในช่วงเวลาระหว่างผู้สอบบัญชี / ปฏิสัมพันธ์ของลูกค้า เราสังเกตเห็นหลักฐานของการมีปฏิสัมพันธ์บ่อยมากขึ้นระหว่างผู้สอบบัญชีและลูกค้า (เช่นรายงานทางการโครงการพิเศษ, บริการประกันเพิ่มเติม) นี้อาจจะเป็นอาการเริ่มต้นของการคาดการณ์แนวโน้มต่อการขยับฟังก์ชั่นการรับรองจากความสำคัญกับงบการเงินขั้นตอนและกระบวนการที่ใช้ในการนำเสนอข้อมูลสำหรับการเข้าถึงโดยผู้ใช้ (ดูตัวอย่างเช่น Wallman [1997]; เอลเลียต [19941) . การทำงานร่วมกันบ่อยมากขึ้นกับลูกค้าได้นำไปสู่การพัฒนามาตรฐานและเทคนิคในการตรวจสอบอย่างต่อเนื่อง CICA (1999) รัฐว่าโมดูลฝังตัวแทนดิจิตอลและเครื่องมือครบวงจรที่จะได้รับการออกแบบให้ทำงานด้วยองศาที่แตกต่างของความถี่ และขั้นตอนการทำงานโดยอัตโนมัติดังกล่าวจะได้รับการเสริมจากเวลาที่มีขั้นตอนที่ต้องแสดงตนของบุคคลของผู้สอบบัญชี มันถูกต้องตามกฎหมายที่จะถามว่าบ่อยครั้งที่ลูกค้าดังกล่าว / ปฏิสัมพันธ์ของผู้สอบบัญชีควรจะเกิดขึ้นในลักษณะเดียวกับที่มันจะกลายเป็นถูกต้องตามกฎหมายจะถามว่ามักจะรายงานการตรวจสอบควรจะเกิดขึ้น มุ่งเน้นในการศึกษาครั้งนี้เป็นช่วงเวลาที่รายงานการตรวจสอบ แต่เราขอแนะนำให้มีศักยภาพสำหรับการใช้งานที่กว้างขึ้นของวิธีการเพิ่มประสิทธิภาพในการจัดตารางการสอบบัญชี / ปฏิสัมพันธ์ของลูกค้าในการให้ช่วงการเจริญเติบโตของบริการประกัน วิธีการของเราคือการใช้รูปแบบของการจัดตารางเวลาการตรวจสอบภายในที่เหมาะสมเพื่อช่วงระยะเวลาของการตรวจสอบภายนอกสำหรับเอกชน บริษัท ครอบครัวที่มีการควบคุม ปัญหาการวางแผนการตรวจสอบภายในที่ได้รับการตรวจสอบโดยใช้สองวิธีที่แตกต่างกัน (ดูเดอร์สันและหนุ่ม [1988] เพื่อการตรวจสอบ) วิธีการหนึ่งคือการกำหนดจัดสรรที่ดีที่สุดของการตรวจสอบงบประมาณคงที่ระหว่างหน่วยงานตรวจสอบหลาย ๆ ปัญหานี้เป็นวิธีการที่มากพอที่จะใช้จ่ายในการตรวจสอบของหน่วยในช่วงเวลาคงที่ของเวลามากกว่าความถี่ในการตรวจสอบหน่วย ดูแพตตัน, อีแวนส์และลูอิส (1983) และเดอร์สันและหนุ่ม (1988) สำหรับตัวอย่างของการกำหนดปัญหาการวางแผนการตรวจสอบนี้ วิธีการทางเลือกที่นำไปใช้ในงานวิจัยนี้จะตั้งค่าการตรวจสอบภายนอกคือการกำหนดความถี่ในการตรวจสอบหน่วยขึ้นอยู่กับค่าใช้จ่ายและผลประโยชน์ที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา วิลสันและ Ranson (1971) เป็นครั้งแรกในการจำลองวิธีการนี้อย่างเป็นทางการ.
ตามมาด้วยฮิวจ์ส (1977), และ Boritz Broca (1986) และ Knechel และเบนสัน (1991) วิธีการคือการปรับตัวเข้ากับปัญหาเครื่องทดแทนโดยการหารองค์กรเป็นจำนวนหน่วยตรวจสอบได้ แต่ละหน่วยที่ได้รับมอบหมายให้คะแนนความเสี่ยงที่บ่งชี้ว่าอัตราที่การสูญเสียที่คาดว่าจะเกิดขึ้นในกรณีที่ไม่มีการตรวจสอบ ที่ได้รับค่าใช้จ่ายคงที่ของการตรวจสอบของแต่ละหน่วยงานตรวจสอบช่วงเวลาที่ดีที่สุดคือสิ่งที่ช่วยลดผลรวมลดค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องทั้งหมดซึ่งประกอบด้วยค่าใช้จ่ายในการตรวจสอบและการสูญเสียที่เกิดขึ้นใน ahsence ของการตรวจสอบ การวางแผนเป็นเวลานานพอที่จะทำให้รอบการตรวจสอบจำนวนมากและอาจจะไม่มีที่สิ้นสุด ในฮิวจ์ส (1977) ตรวจสอบช่วงเวลาที่ดีที่สุด hetween จะถูกกำหนดโดยการสุ่มกฎคชกรรมได้รับการสันนิษฐานว่าหน่วยตรวจสอบได้เป็นทั้งประเด็นหรือออกจากการปฏิบัติตาม Boritz และ Broca (1986) แต่ทำตามวิธีในวิลสันและ Ranson (197) ในสมมติว่าหน่วยตรวจสอบได้กลายเป็นความก้าวหน้าที่ออกจากการปฏิบัติตามเป็นช่วงเวลาระหว่างการตรวจสอบเพิ่มขึ้น รูปแบบของความสูญเสียที่เกิดขึ้นในกรณีที่ไม่มีการตรวจสอบจะถูกกำหนดโดยฟังก์ชั่นการสูญเสีย Boritz และกระดาษ Broca แสดงให้เห็นว่าวิลสันและรูปแบบ Ranson สามารถนำมาใช้โดยการพัฒนาวิธีการสอบเทียบรุ่นและการแก้ปัญหาโดยใช้วิธีการเชิงตัวเลข วิธีการนี้จะขยายออกไปโดย Knechel และเบนสัน (1991) ที่จะรวมถึงข้อ จำกัด งบประมาณสำหรับทรัพยากรการตรวจสอบโดยรวม ดังนั้นรูปแบบของพวกเขาจะ จำกัด รุ่นของปัญหาการเพิ่มประสิทธิภาพ unconstrained ใน Bodtz และ Broca (1986)
การแปล กรุณารอสักครู่..
มีความแตกต่างระหว่างรายงานการตรวจสอบช่วงเวลาและช่วงเวลาระหว่างการตรวจสอบ / ลูกค้า - ช่วงเวลาระหว่างการตรวจสอบรายงานยังคง จำกัด ด้วยข้อกำหนดด้านกฎระเบียบ อย่างไรก็ตาม แนวโน้มการรายงานบ่อยมาก และความต้องการด้านกฎระเบียบที่เข้มงวดน้อยกว่า สำหรับการตรวจสอบ ' ได้สร้างโอกาสเพื่อเพิ่มความยืดหยุ่นในการเลือกช่วงเวลาที่รายงานการตรวจสอบนอกจากนี้ยังมีการเปลี่ยนแปลงในช่วงเวลาระหว่างการปฏิสัมพันธ์
ผู้สอบบัญชี / ลูกค้า เราสังเกต หลักฐานของการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างลูกค้าและผู้สอบบัญชี บ่อยมาก เช่น แบบรายงานโครงการพิเศษบริการเพิ่มเติม )นี่อาจจะเป็นอาการแรกของการคาดการณ์แนวโน้มการขยับยืนยันการทำงานจากการมุ่งเน้นทางการเงินขั้นตอนและกระบวนการใช้ข้อมูลปัจจุบันสำหรับการเข้าถึงโดยผู้ใช้ ( ดู ตัวอย่าง wallman [ 1997 ] ; เอลเลียต [ 19941 ) ปฏิสัมพันธ์บ่อยมากขึ้นกับลูกค้าได้นำไปสู่การพัฒนามาตรฐานและเทคนิคสำหรับการตรวจสอบอย่างต่อเนื่องการเมือง ( 1999 ) รัฐโมดูลฝังตัว , ตัวแทนดิจิตอลและเครื่องมือรวมจะถูกออกแบบมาเพื่อใช้งานกับองศาที่แตกต่างของความถี่ และวิธีการดังกล่าวโดยอัตโนมัติ จะเติมเวลาด้วยวิธีการที่ต้องการสถานะส่วนบุคคลของผู้สอบบัญชีมันถูกต้องตามกฎหมายที่จะถามบ่อย ( เช่นลูกค้า / ตรวจสอบควรจะใช้สถานที่ในแบบเดียวกับมันเป็นถูกต้องตามกฎหมายจะถามบ่อย รายงานการตรวจสอบควรจะใช้สถานที่มุ่งเน้นในการศึกษานี้ ในรายงานการตรวจสอบช่วงเวลา แต่เราแนะนำให้มีศักยภาพในการปรับวิธีการกว้างของการปฏิสัมพันธ์ของผู้สอบบัญชี / ลูกค้าในการเพิ่มบริการประกัน วิธีการคือ ใช้รูปแบบของการตรวจสอบภายใน ที่เหมาะสม การวางแผนระยะเวลาของช่วงการตรวจสอบภายนอกสำหรับเอกชน , บริษัท ควบคุมครอบครัวการตรวจสอบภายใน ได้ศึกษาปัญหาการวางแผนการใช้สองวิธีที่แตกต่างกัน ( ดู แอนเดอร์สัน และหนุ่ม [ 1988 ] สำหรับการตรวจทาน ) วิธีการหนึ่งคือการตรวจสอบการจัดสรรที่เหมาะสมของการแก้ไขการตรวจสอบงบประมาณของหน่วยตรวจสอบหลาย ปัญหานี้เป็นปัญหาเท่าใดเพื่อใช้จ่ายในหน่วยตรวจสอบได้ ในช่วงเวลาคงที่ของเวลามากกว่าความถี่ในการตรวจสอบหน่วย เห็นแพตตัน , อีวานส์และ ลูอิส ( 1983 ) และแอนเดอร์สัน และหนุ่ม ( 1988 ) สำหรับตัวอย่างนี้ ใช้ในการวางแผนการตรวจสอบปัญหา วิธีการอื่นที่ใช้ในบทความนี้เพื่อตรวจสอบภายนอกการตั้งค่า เพื่อ ตรวจสอบบ่อยเพื่อตรวจสอบหน่วยตามต้นทุนและผลประโยชน์ที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา วิลสันและ Ranson ( 1971 ) เป็นรูปแบบวิธีการนี้อย่างเป็นทางการ
ตามด้วยฮิวจ์ ( 1977 )และ boritz โบรคา ( 1986 ) และ knechel และ เบนสัน ( 1991 ) วิธีการปรับเครื่องทดแทน ปัญหา โดยแบ่งองค์กรออกเป็นจำนวนหน่วยสามารถตรวจสอบได้ แต่ละหน่วยจะได้รับคะแนนการประเมินความเสี่ยงที่ระบุอัตราที่คาดว่าจะเกิดการสูญเสียในการตรวจสอบได้รับ ค่าใช้จ่าย ค่าคงที่ของการตรวจสอบสำหรับแต่ละหน่วยช่วงเวลาการตรวจสอบที่ดีที่สุดคือที่ซึ่งช่วยลดลดผลรวมของค่าใช้จ่ายทั้งหมดที่เกี่ยวข้อง ซึ่งประกอบด้วย การตรวจสอบต้นทุนและความสูญเสียที่เกิดขึ้นใน ahsence ของการตรวจสอบ ขอบฟ้าวางแผนนานพอที่จะช่วยให้วงจรการตรวจสอบมากมาย และอาจจะไม่มีที่สิ้นสุด ในฮิวจ์ ( 1977 )ช่วงเวลาที่ดีที่สุด hetween การตรวจสอบคือการสุ่มกำหนดโดยกฎเบย์ ให้สันนิษฐานว่าเป็นหน่วยตรวจสอบได้ จะไม่ยินยอม หรือการปฏิบัติตาม และ boritz โบรคา ( 1986 ) แต่ตามวิธีใน วิลสัน และ แรนสัน ( 197 ) ในสมมติว่าหน่วยตรวจสอบได้กลายเป็นความก้าวหน้าของการปฏิบัติ เช่น ช่วงระหว่างการเพิ่มการตรวจสอบ .รูปแบบของการสูญเสียที่เกิดขึ้นในกรณีที่ไม่มีการตรวจสอบจะถูกกำหนดโดยการสูญเสียฟังก์ชัน การ boritz และกระดาษโบรคา แสดงให้เห็นว่า วิลสันและ Ranson รูปแบบสามารถใช้ในการพัฒนาวิธีการปรับเทียบแบบจำลองและแก้ไขมันด้วยวิธีเชิงตัวเลข วิธีการนี้จะขยายโดย knechel เบนสัน ( 1991 ) และมีงบประมาณจำกัด ทรัพยากร การตรวจสอบโดยรวมจึงเป็นข้อ จำกัด รูปแบบของพวกเขารุ่นของปัญหาต่างกันไป และเพิ่มประสิทธิภาพใน bodtz
โบรคา ( 1986 )
ผู้สอบบัญชี / ลูกค้า เราสังเกต หลักฐานของการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างลูกค้าและผู้สอบบัญชี บ่อยมาก เช่น แบบรายงานโครงการพิเศษบริการเพิ่มเติม )นี่อาจจะเป็นอาการแรกของการคาดการณ์แนวโน้มการขยับยืนยันการทำงานจากการมุ่งเน้นทางการเงินขั้นตอนและกระบวนการใช้ข้อมูลปัจจุบันสำหรับการเข้าถึงโดยผู้ใช้ ( ดู ตัวอย่าง wallman [ 1997 ] ; เอลเลียต [ 19941 ) ปฏิสัมพันธ์บ่อยมากขึ้นกับลูกค้าได้นำไปสู่การพัฒนามาตรฐานและเทคนิคสำหรับการตรวจสอบอย่างต่อเนื่องการเมือง ( 1999 ) รัฐโมดูลฝังตัว , ตัวแทนดิจิตอลและเครื่องมือรวมจะถูกออกแบบมาเพื่อใช้งานกับองศาที่แตกต่างของความถี่ และวิธีการดังกล่าวโดยอัตโนมัติ จะเติมเวลาด้วยวิธีการที่ต้องการสถานะส่วนบุคคลของผู้สอบบัญชีมันถูกต้องตามกฎหมายที่จะถามบ่อย ( เช่นลูกค้า / ตรวจสอบควรจะใช้สถานที่ในแบบเดียวกับมันเป็นถูกต้องตามกฎหมายจะถามบ่อย รายงานการตรวจสอบควรจะใช้สถานที่มุ่งเน้นในการศึกษานี้ ในรายงานการตรวจสอบช่วงเวลา แต่เราแนะนำให้มีศักยภาพในการปรับวิธีการกว้างของการปฏิสัมพันธ์ของผู้สอบบัญชี / ลูกค้าในการเพิ่มบริการประกัน วิธีการคือ ใช้รูปแบบของการตรวจสอบภายใน ที่เหมาะสม การวางแผนระยะเวลาของช่วงการตรวจสอบภายนอกสำหรับเอกชน , บริษัท ควบคุมครอบครัวการตรวจสอบภายใน ได้ศึกษาปัญหาการวางแผนการใช้สองวิธีที่แตกต่างกัน ( ดู แอนเดอร์สัน และหนุ่ม [ 1988 ] สำหรับการตรวจทาน ) วิธีการหนึ่งคือการตรวจสอบการจัดสรรที่เหมาะสมของการแก้ไขการตรวจสอบงบประมาณของหน่วยตรวจสอบหลาย ปัญหานี้เป็นปัญหาเท่าใดเพื่อใช้จ่ายในหน่วยตรวจสอบได้ ในช่วงเวลาคงที่ของเวลามากกว่าความถี่ในการตรวจสอบหน่วย เห็นแพตตัน , อีวานส์และ ลูอิส ( 1983 ) และแอนเดอร์สัน และหนุ่ม ( 1988 ) สำหรับตัวอย่างนี้ ใช้ในการวางแผนการตรวจสอบปัญหา วิธีการอื่นที่ใช้ในบทความนี้เพื่อตรวจสอบภายนอกการตั้งค่า เพื่อ ตรวจสอบบ่อยเพื่อตรวจสอบหน่วยตามต้นทุนและผลประโยชน์ที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา วิลสันและ Ranson ( 1971 ) เป็นรูปแบบวิธีการนี้อย่างเป็นทางการ
ตามด้วยฮิวจ์ ( 1977 )และ boritz โบรคา ( 1986 ) และ knechel และ เบนสัน ( 1991 ) วิธีการปรับเครื่องทดแทน ปัญหา โดยแบ่งองค์กรออกเป็นจำนวนหน่วยสามารถตรวจสอบได้ แต่ละหน่วยจะได้รับคะแนนการประเมินความเสี่ยงที่ระบุอัตราที่คาดว่าจะเกิดการสูญเสียในการตรวจสอบได้รับ ค่าใช้จ่าย ค่าคงที่ของการตรวจสอบสำหรับแต่ละหน่วยช่วงเวลาการตรวจสอบที่ดีที่สุดคือที่ซึ่งช่วยลดลดผลรวมของค่าใช้จ่ายทั้งหมดที่เกี่ยวข้อง ซึ่งประกอบด้วย การตรวจสอบต้นทุนและความสูญเสียที่เกิดขึ้นใน ahsence ของการตรวจสอบ ขอบฟ้าวางแผนนานพอที่จะช่วยให้วงจรการตรวจสอบมากมาย และอาจจะไม่มีที่สิ้นสุด ในฮิวจ์ ( 1977 )ช่วงเวลาที่ดีที่สุด hetween การตรวจสอบคือการสุ่มกำหนดโดยกฎเบย์ ให้สันนิษฐานว่าเป็นหน่วยตรวจสอบได้ จะไม่ยินยอม หรือการปฏิบัติตาม และ boritz โบรคา ( 1986 ) แต่ตามวิธีใน วิลสัน และ แรนสัน ( 197 ) ในสมมติว่าหน่วยตรวจสอบได้กลายเป็นความก้าวหน้าของการปฏิบัติ เช่น ช่วงระหว่างการเพิ่มการตรวจสอบ .รูปแบบของการสูญเสียที่เกิดขึ้นในกรณีที่ไม่มีการตรวจสอบจะถูกกำหนดโดยการสูญเสียฟังก์ชัน การ boritz และกระดาษโบรคา แสดงให้เห็นว่า วิลสันและ Ranson รูปแบบสามารถใช้ในการพัฒนาวิธีการปรับเทียบแบบจำลองและแก้ไขมันด้วยวิธีเชิงตัวเลข วิธีการนี้จะขยายโดย knechel เบนสัน ( 1991 ) และมีงบประมาณจำกัด ทรัพยากร การตรวจสอบโดยรวมจึงเป็นข้อ จำกัด รูปแบบของพวกเขารุ่นของปัญหาต่างกันไป และเพิ่มประสิทธิภาพใน bodtz
โบรคา ( 1986 )
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- 지합하고왔어?
- And if I have the chance to study here,
- กาน
- แต่คุณเก่งกว่าฉัน
- Picked
- And so the children always heard the uns
- documents are shutting down but programm
- road
- ฉันเป็นน้องสาวของพี่นุ่น
- ความรักที่ไม่สมบูรณ์
- ไปพัทยายังไง มอไซหรอ
- dislike
- to treatment allocationand origin of the
- ไอดีไลน์ โทรวีดีโอคอลใช่ไหม
- เดินทางกลับโดนสวัสดิภาพ
- US President Barack Obama welcomed NBA c
- ตักน้ำใส่กะโหลก
- With u be easy
- The contribution of this study is to ext
- Ok your free now not working
- อาบน้ำ
- Why look
- If you love me
- I took the tuna to eat more and still no
