Stability of Niosomes The factors a

Stability of Niosomes
The factors affecting the stability of niosomes can be classified into
the three categories-
• Physical stability
• Chemical stability
• Stability in biological fluids.
Physical stability
The niosomes can change their physical characteristics in several
ways.
a. The particle size may change because of aggregate formation
and fusion.
a. Occurrence of phase separation of bilayer components, upon
storage.
b. Leakage of encapsulated material from niosomes.
The changes in particle upon storage of phosphatidyl choline
containing niosomes over pharmaceutically relevant time intervals
can be minimized by the selection of proper charge inducing agents.
Mostly, negatively charged phospholipids (phosphatidyl glycerol)
are used to stabilize the niosomes.
The phase separation may occur when the bilayer composition
changes due to chemical degradation reactions or when the bilayer
goes through temperature cycles (Lichtenberg and Bahrenholz,
1988). Sometimes, phase separation occurs in vivo, when bilayer
components are selectively drawn from the bilayer plasma
components (Scherphof, 1984). If this effect is undesired, the
components that form more rigid bilayers are preferred. In other
cases, one might wish to deliberately destabilize the niosomes in
vivo so that a rapid release of the encapsulated drug is induced. An
example of plasma destabilized niosomes is niosomes composed of
phosphatidyl ethanolamine and oleic acid (New, 1990).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความมั่นคงของ Niosomes
สามารถแบ่งปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อความมั่นคงของ niosomes เป็น
สามประเภท -
•ความมั่นคงทางกายภาพ
•เคมีเสถียรภาพ
•ความมั่นคงในของเหลวทางชีวภาพได้
ทางกายภาพเสถียรภาพ
niosomes สามารถเปลี่ยนแปลงลักษณะทางกายภาพของพวกเขาในหลาย
วิธีการ
เป็นการ ขนาดอนุภาคอาจเปลี่ยนแปลงเนื่องจากผู้แต่งรวม
และฟิวชั่นได้
เป็นการ เกิดขั้นตอนการแยกส่วนประกอบ bilayer ตาม
เก็บ
เกิดการรั่วไหลของวัสดุสรุปจาก niosomes
การเปลี่ยนแปลงในอนุภาคตามเก็บ phosphatidyl choline
niosomes ที่ประกอบด้วยช่วงเวลาที่เกี่ยวข้อง pharmaceutically
สามารถย่อได้ โดยการเลือกค่าเหมาะสม inducing ตัวแทนได้
ส่วนใหญ่ ส่งคิด phospholipids (phosphatidyl กลีเซอร)
ใช้เพื่อรักษาเสถียรภาพการ niosomes
แยกขั้นตอนอาจเกิดขึ้นเมื่อองค์ประกอบ bilayer
ปฏิกิริยาการสลายตัวทางเคมีการเปลี่ยนแปลง หรือเมื่อ bilayer
ไปผ่านอุณหภูมิรอบ (ลิคเต็นเบิร์กและ Bahrenholz,
1988) บางครั้ง ขั้นตอนการแยกเกิดขึ้นในสัตว์ทดลอง เมื่อ bilayer
ส่วนประกอบจะเลือกออกจากพลาสม่า bilayer
ส่วนประกอบ (Scherphof, 1984) ถ้าผลนี้คือไม่ การ
คอมโพเนนต์ที่ bilayers เข้มงวดมากขึ้นเป็นที่ต้องการ ในอื่น ๆ
กรณี หนึ่งอาจต้องสั่นคลอนโดยเจตนา niosomes ใน
vivo เพื่อให้รวดเร็วปล่อยของยาสรุปจะเกิดจากการ การ
ตัวอย่างพลาสม่า destabilized niosomes เป็น niosomes ประกอบด้วย
phosphatidyl ethanolamine และ oleic กรด (ใหม่ 1990)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสถียรภาพของนีโอโซม
ปัจจัยที่มีผลต่อความคงตัวของนีโอโซมสามารถแบ่งออกเป็นสามประเภท -

-

- เสถียรภาพความมั่นคงทางกายภาพเคมีชีวภาพ - ความมั่นคงในของเหลว ความคงตัวทางกายภาพ

อกสามารถเปลี่ยนลักษณะทางกายภาพของพวกเขาในหลาย
วิธี
a ขนาดอนุภาคอาจเปลี่ยนแปลงเนื่องจาก
รูปแบบรวมและฟิวชั่น
aการเกิดขึ้นของการแยกเฟสของส่วนประกอบสองชั้นบน
กระเป๋า .
b . การรั่วของวัสดุห่อหุ้มจากนีโอโซม .
การเปลี่ยนแปลงอนุภาคเมื่อกระเป๋าของ phosphatidyl choline
ที่มีอกกว่าอย่างเภสัชกรรมที่เกี่ยวข้องช่วงเวลา
สามารถทำได้โดยการเลือกที่เหมาะสมค่าใช้จ่ายกระตุ้นตัวแทน
ส่วนใหญ่ ซึ่งมีประจุลบ ( phosphatidyl glycerol )
ดจะใช้ในการรักษาเสถียรภาพของนีโอโซม .
การแยกเฟสอาจเกิดขึ้นเมื่อการเปลี่ยนแปลงโดยใช้องค์ประกอบ
เนื่องจากปฏิกิริยาการสลายตัวทางเคมี หรือเมื่อสองชั้น
ไปผ่านวงจรอุณหภูมิและ
bahrenholz ลิทช์เท่นเบิร์ค , 1988 ) บางครั้ง การแยกเฟสที่เกิดขึ้นในร่างกาย เมื่อส่วนประกอบสองชั้น
เลือกสุ่มจากโดยใช้พลาสมา
ส่วนประกอบ ( scherphof , 1984 )หากผลนี้ที่ไม่พึงประสงค์ ,
ส่วนประกอบที่ฟอร์มแข็งมากกว่าสองชั้นที่ต้องการ ในกรณีอื่น ๆ
, หนึ่งอาจต้องการที่จะจงใจเสถียรในร่างกายเพื่อให้อก
ปล่อยอย่างรวดเร็วของห่อหุ้มยาเกิด
ตัวอย่างพลาสมาสูญสลายเป็นอกเป็นอกประกอบด้วย
phosphatidyl เช่นเดียวกับ และกรดโอเลอิก ( ใหม่ , 1990 )