So the bodhisattva helps all beings

So the bodhisattva helps all beings, because he perceives their suffering, but he knows that their suffering arises from ignorance—the ignorance of attachment to things when in fact all things have no ultimate essence (no atma).

These are principles that we already saw in Mahayana. Vajrayana follows these same ideas, and also highlights the role of the bodhisattva. So Vajrayana is in some ways like Mahayana, but it uses more mystical or magical methods than Mahayana.

In particular, Vajrayana employs not only much magical ritual. It also invokes various deities, some of them demonic (fierce and fearsome), as a method to attain a higher state of consciousness.

Fierceness deities can be a good thing if they chase away our ignorance and delusions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพื่อพระโพธิสัตว์ช่วยสิ่งมีชีวิตทั้งหมด เขาละเว้นพวก แต่เขารู้ว่า ความทุกข์เกิดจากความไม่รู้คือไม่รู้ของสิ่งเมื่อในความเป็นจริงทุกสิ่งไม่สำคัญที่สุด (ไม่ atma) ที่แนบมานี่คือหลักการที่เราเห็นในมหายานแล้ว นิกายวัชรยานตามแนวความคิดเดียวกันนี้ และยัง เน้นบทบาทของพระโพธิสัตว์ วัชรยานเป็นบางวิธีเช่นมหายาน แต่จะใช้มากขึ้นลึกลับ หรือวิเศษวิธีกว่ามหายาน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง วัชรยานมีพิธีกรรมไม่เพียงมากวิเศษ ยังจะเทวดาต่าง ๆ บางส่วนของพวกเขาอายุ (รุนแรง และพิลึก), เป็นวิธีการบรรลุสถานะสูงของสติFierceness เทวดาอาจเป็นสิ่งที่ดีถ้าเขาไล่เราไม่รู้ และ delusions

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังนั้น พระโพธิสัตว์ช่วยสรรพสัตว์ เพราะเขารับรู้ความทุกข์ของพวกเขา แต่เขารู้ว่าทุกข์เกิดขึ้นจากความไม่รู้ ไม่รู้ในสิ่งที่แนบมา เมื่อในความเป็นจริงทุกสิ่งไม่มี ultimate essence ( ไม่มีทมา )

เหล่านี้เป็นหลักการที่เราได้เห็นในนิกายมหายาน วัชรยานตามความคิดเดียวกัน เหล่านี้ และยังเน้นบทบาทของพระโพธิสัตว์ดังนั้นในบางวิธี เช่น มหายาน วัชรยาน แต่มันใช้มากขึ้นหรือวิธีการที่มีมนต์ขลังลึกลับกว่ามหายาน .

โดยเฉพาะวัชรยานมีพนักงานไม่เพียง แต่พิธีกรรมขลังมาก มันก็จะเรียกเทพต่าง ๆบางพวกปีศาจ ( ที่ดุร้ายและน่ากลัว ) เป็นวิธีการเพื่อให้บรรลุรัฐที่สูงขึ้นของสติ

ทัณฑ์เทพสามารถเป็นสิ่งที่ดีถ้าพวกเขาไล่ความโง่และความเพ้อฝันของเรา