Studies which have defined the dura

Studies which have defined the duration of a blink are scarce. Stern, Walrath, and Goldstein (1984) distinguished endogenous blinks from non-blink closures which are associated with sleep onset for instance. Endogenous blinks are characterized by (i) the time from initiation of the lid movement to full eye closure which takes generally around 100 ms, (ii) the period during which the vision is occluded which lasts at most 300 ms, and (iii) the full reopening phase lasting around 100 ms. Capitalizing on this, it was assumed that the longest endogenous blinks last 500 ms. Consequently, eye closure duration greater than 500 ms were considered non-blink closures and were excluded from our blink analysis. On the opposite, the lowest duration for a closure to be defined a blink is unclear. For example, the eyelid had to be closed during 70 ms in Benedetto et al. (2011), 80 ms in Benedetto et al. (2014), or 90 ms in McIntire, McKinley, Goodyear, and McIntire (2014) and this choice was based on the sampling frequency of the eye-trackers. We chose that the pupil had to be occluded for at least 80 ms to be considered as a blink. If the eyes were closed during less than 4 frames, it was considered a bad data set caused by the eye-tracker losing the pupil momentarily. Visual inspection of the row data coupled with inspection of videos of the eye reinforced the choice of this threshold. Blink events going from 80 to 500 ms were then captured by using a modified version of the algorithm developed by Pedrotti, Lei, Dzaack, and Rötting (2011) for low-speed eye-tracking studies. In accordance with Stern, Boyer, and Schroeder (1994), the blink rate (blinks per minute) was derived from the total number of eye blink events that took place in each 3-min experimental driving session. Based on the results of Benedetto et al. (2011) who suggested that visual task load mainly impacted short blink frequency, we also computed the median blink duration of each participant to explore whether more short blinks were made under high cognitive load conditions. In such case, median blink duration would decrease.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศึกษาซึ่งได้กำหนดระยะเวลาของการกระพริบตาจะขาดแคลน สเติร์น Walrath และโกลด์สไตน์ (1984) แตกต่างภายนอกกะพริบจากปิดไม่กะพริบตาซึ่งเกี่ยวข้องกับนอนเริ่มมีอาการเช่น มีลักษณะภายนอกกะพริบ โดย (i)ระยะเวลาจากเริ่มต้นของการเคลื่อนไหวของฝาจะปิดเต็มตาซึ่งโดยทั่วไปประมาณ 100 ms, (ii)ช่วงที่วิสัยทัศน์ occluded ซึ่งใช้เวลามากที่สุด 300 ms และ (iii)การเปิดเต็มระยะนานประมาณ 100 นางสาว Capitalizing ในนี้ มันถูกสันนิษฐานที่ภายนอกที่ยาวที่สุดกะพริบนางสาว 500 ล่าสุดดังนั้น ระยะเวลาปิดมากกว่า 500 ms ถูกพิจารณาไม่กะพริบปิด และถูกแยกออกจากการวิเคราะห์ของเรากะพริบตา ฝั่งตรงข้าม ระยะเวลาต่ำสุดสำหรับการปิดจะกำหนดการกระพริบตาไม่ชัดเจน ตัวอย่างเช่น เปลือกตามีต้องปิดระหว่าง 70 ms ใน Benedetto et al. (2011), 80 ms ใน Benedetto et al. (2014), หรือ ms 90 ใน McIntire ไฟฟูจิ กู๊ด เยียร์ และ McIntire (2014) และทางเลือกนี้ตามความถี่ของตาผู้ติดตาม เราเลือกนักเรียนที่จะเป็น occluded สำหรับน้อย 80 ms จะถือว่าเป็นการกระพริบตา ถ้าปิดตา 4 น้อยกว่าเฟรม เป็นชุดข้อมูลไม่ดีที่เกิดจากเครื่องติดตามตาสูญเสียนักเรียนชั่วขณะ การตรวจแถวข้อมูลควบคู่กับการตรวจสอบวิดีโอของตาเสริมทางเลือกของเขตแดนนี้ กิจกรรมกะพริบไปจาก 80 ถึง 500 ms แล้วถูกจับ โดยใช้อัลกอริทึมที่พัฒนาขึ้น โดย Pedrotti, Lei, Dzaack และ Rötting (2011) รุ่นปรับความเร็วต่ำตาติดตามการศึกษา ตามสเติร์น Boyer, Schroeder (1994), อัตราการกะพริบ (กะพริบต่อนาที) ได้มาจากจำนวนรวมของกิจกรรมกะพริบตาที่เกิดขึ้นใน 3 นาทีทดลองขับครั้ง ขึ้นอยู่กับผลของ Benedetto et al. (2011) ที่แนะนำว่า โหลดภาพงานส่วนใหญ่ได้รับผลกระทบความถี่สั้นพริบ เรายังคำนวณระยะเวลาเฉลี่ยกะพริบของผู้เข้าร่วมการสำรวจว่ากะพริบสั้น ๆ เพิ่มเติมทำภายใต้เงื่อนไขการโหลดสูงความรู้ความเข้าใจ ในกรณีเช่นนี้ ต้องลดระยะเวลาเฉลี่ยกะพริบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาซึ่งได้กำหนดระยะเวลาของการกระพริบตาที่หายาก สเติร์น Walrath และโกลด์สตีน (1984) กะพริบภายนอกแตกต่างไปจากการปิดที่ไม่กระพริบตาที่เกี่ยวข้องกับการโจมตีการนอนหลับเช่น กะพริบภายนอกที่โดดเด่นด้วย (i) เวลาจากการเริ่มต้นของการเคลื่อนไหวฝาปิดตาเต็มรูปแบบซึ่งจะใช้เวลาโดยทั่วไปประมาณ 100 มิลลิวินาที (ii) ช่วงที่วิสัยทัศน์ที่จะโดนซึ่งเป็นเวลาที่มากที่สุด 300 มิลลิวินาทีและ (iii) ขั้นตอนการเปิดเต็มรูปแบบที่ยั่งยืนประมาณ 100 มิลลิวินาที พะวงกับเรื่องนี้มันก็สันนิษฐานว่าภายนอกที่ยาวที่สุดกะพริบสุดท้าย 500 มิลลิวินาที ดังนั้นระยะเวลาการปิดตามากกว่า 500 มิลลิวินาทีได้รับการพิจารณาปิดที่ไม่กระพริบตาและได้รับการยกเว้นจากการวิเคราะห์ของเรากระพริบตา บนฝั่งตรงข้ามกับระยะเวลาต่ำสุดปิดที่จะกำหนดกระพริบตาก็ไม่มีความชัดเจน ยกตัวอย่างเช่นเปลือกตาจะต้องมีการปิดให้บริการระหว่าง 70 มิลลิวินาทีใน Benedetto et al, (2011), 80 มิลลิวินาทีใน Benedetto et al, (2014) หรือ 90 มิลลิวินาทีใน McIntire คินลีย์กู๊ดเยียร์และ McIntire (2014) และทางเลือกนี้ก็ขึ้นอยู่กับความถี่ของการสุ่มตัวอย่างตาติดตาม เราเลือกที่นักเรียนจะต้องโดนอย่างน้อย 80 มิลลิวินาทีที่จะได้รับการพิจารณาเป็นพริบตา ถ้าดวงตาที่ถูกปิดในช่วงน้อยกว่า 4 เฟรมมันก็ถือว่าเป็นชุดข้อมูลที่ไม่ดีที่เกิดจากตาติดตามการสูญเสียนักเรียนชั่วขณะ การตรวจสอบภาพของข้อมูลแถวที่ควบคู่ไปกับการตรวจสอบของวิดีโอของตาเสริมทางเลือกของเกณฑ์นี้ เหตุการณ์จะกะพริบตา 80-500 MS ถูกจับแล้วโดยใช้รุ่นที่ปรับเปลี่ยนอัลกอริทึมที่พัฒนาโดย Pedrotti พวงมาลัย, Dzaack และเน่าเปื่อย (2011) สำหรับความเร็วต่ำการศึกษาตาติดตาม เพื่อให้สอดคล้องกับสเติร์นบอยเยอร์และชโรเดอ (1994) อัตราการกระพริบตา (กระพริบต่อนาที) ได้มาจากจำนวนรวมของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตากระพริบตาที่เกิดขึ้นในแต่ละ 3 นาทีเซสชั่นทดลองขับรถ ขึ้นอยู่กับผลของ Benedetto et al, (2011) ที่ชี้ให้เห็นว่าภาระงานที่ได้รับผลกระทบส่วนใหญ่เป็นภาพความถี่พริบระยะสั้นเรายังคำนวณระยะเวลาพริบเฉลี่ยของผู้เข้าร่วมแต่ละที่จะสำรวจว่ากระพริบสั้นอื่น ๆ ที่ถูกสร้างขึ้นภายใต้เงื่อนไขการโหลดองค์ความรู้สูง ในกรณีเช่นระยะเวลาเฉลี่ยกระพริบตาจะลดลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาซึ่งได้กำหนดระยะเวลาของการกะพริบตาได้ยาก ท้ายเรือวอลเริท และโกลด์สตีน ( 1984 ) แตกต่างจากภายนอกไม่กระพริบตา กระพริบตาปิดที่เกี่ยวข้องกับการ นอน เป็นต้น ไฟกระพริบภายในมีลักษณะ ( 1 ) ตั้งแต่เวลาเริ่มต้นของการเคลื่อนไหวของตาปิดฝาเต็มซึ่งใช้เวลาโดยทั่วไปประมาณ 100 ms ( 2 ) ช่วงเวลาในระหว่างที่มองเห็นอยู่ occluded ซึ่งกินเวลาเกือบ 300 มิลลิวินาที และ ( 3 ) เต็มเปิดเฟสถึงประมาณ 100 คุณ capitalizing ในนี้ มันก็ถือว่า ที่ยาวที่สุดในครั้งล่าสุด 500 คุณจึงปิดตาระยะเวลามากกว่า 500 มิลลิวินาที ถือว่าปิดและกระพริบไม่กระพริบได้รับการยกเว้นจากการวิเคราะห์ของเรา ในทางตรงกันข้าม สุด ระยะเวลาการปิดจะกำหนดกระพริบตา มันไม่ชัดเจน ตัวอย่างเช่น เปลือกตาจะปิดในช่วง 70 นางสาวใน Admin et al . ( 2011 ) , 80 ms ใน Admin et al . ( 2014 ) หรือ 90 MS ในแม็กคินไทร์ แมคคินลีย์ เป็นปีที่ดี และแม็กคินไทร์ ( 2014 ) และเลือกตัวเลือกนี้ขึ้นอยู่กับความถี่ในการสุ่มตัวอย่างของตาติดตาม เราเลือกที่นักเรียนต้อง occluded อย่างน้อย 80 คุณจะถือว่าเป็นกระพริบตา ถ้าตาปิดในน้อยกว่า 4 เฟรม มันถือว่าเลวร้ายชุดข้อมูลที่เกิดจากตาติดตามสูญเสียนักเรียนไปชั่วขณะ การตรวจสอบของแถวข้อมูลควบคู่กับการตรวจสอบวิดีโอของตาเสริมทางเลือกของเกณฑ์นี้ เหตุการณ์กระพริบตาไป 80 ถึง 500 มิลลิวินาที แล้วถูกจับโดยการใช้รุ่นที่ปรับเปลี่ยนของขั้นตอนวิธีที่พัฒนาโดย pedrotti เล่ย dzaack , และ R ö tting ( 2011 ) สำหรับความเร็วสูงตาติดตามศึกษา ตามท้ายเรือ Boyer และ ชโรเดอร์ ( 1994 ) , กระพริบเท่ากัน ( ครั้งต่อนาที ) ที่ได้มาจากจำนวนของการกะพริบตา เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในแต่ละ 3-min ทดลองขับรถเซสชัน ตามผลลัพธ์ของ Admin et al . ( 2011 ) ที่พบว่า งานส่วนใหญ่ที่ได้รับผลกระทบความถี่โหลด ภาพกระพริบ เรายังคำนวณค่ามัธยฐานกระพริบตาระยะเวลาเพื่อดูว่าผู้เข้าร่วมแต่ละครั้งสั้นมากได้ภายใต้เงื่อนไขการโหลดสูง . ในกรณีดังกล่าว , มัธยฐานกระพริบตาเวลาจะลดลง