Thomas was a new student in my clas

Thomas was a new student in my class. The first time i saw him when i came into my classroom. He sat alone everyone looked at him strangely. He smiled at every person who walked next to him. I can still remember his face. He had high forehead, beautiful brown eyes and a lovely small nose. He had thin lips and gorgeous dimples when he was smiling. He also had very short dark straight hair. Thomas was tall and skinny. He always wore jeans, a loose fitting T-shirt or sweatshirt with a hood and trainers. But when was a special occasion he wore black woolen suit, a striped velvet tie and loafers.Thomas was very friendly and like socialising. He was nwe in my class but in a short time he found friends. I liked him because he was never sad, had a good sense of humour and always told jokes. Many times Thomas, i and two other students from aou class visited pubs or discoes. He never played basketball, football etc. We never asked why he avoided sport... Thomas was kind, polite for everyone. He always tried to help when someone had a problem. teachers never had troubles with Tom. His knowledge wasn't wide, but he was intelligent and had no problems with learning. After six months he stoppped going to school. No one knew what had happened with Tom. One day, his mother came to school and told us about his illness. He was little boy when he went down with flu. He had comlications which destroyed his immunity system. Thomas didn't go to school because he was in hospital. We visited him many times.Although he was in hospital so long he smiled all the time. he spent there six months, but doctors couldn't help him... He died during holidays.. On his funeral there were a lot of young people. Nobody hid tears... everyone remember his friendly temper (?), nice face and dimples on his cheek. When i meet Tom's mother she always asks me about my life, new school and other friends from our old class. We always mention Thomas. For me he was such a great guy that i'll never forget him.On...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โทมัสเป็นนักเรียนใหม่ในชั้นเรียนของฉัน ครั้งแรกที่ผมเห็นเขาเมื่อฉันมาในห้องเรียนของฉัน เขานั่งอยู่คนเดียวทุกคนมองเขาแพงกว่า ยิ้มที่ทุกคนที่เดินข้างเขา นอกจากนี้ผมยังสามารถจำใบหน้าของเขา เขามีหน้าผากสูง ตาสีน้ำตาลสวย และจมูกขนาดเล็กน่ารัก เขามีริมฝีปากบางและ dimples งดงามเมื่อเขาถูกยิ้ม นอกจากนี้เขายังมีผมตรงดำสั้นมาก โทมัสได้สูง และผอม เขามักจะสวมกางเกงยีนส์ เสื้อยืดหลวมกระชับ หรือ sweatshirt ฮูดเป็นและฝึกอบรม แต่เมื่อมีโอกาสพิเศษที่เขาสวมชุดสีดำ woolen ผูกกำมะหยี่ลาย และรองเท้าไม่มีส้นโทมัสถูกดี และ เช่นสังคม เขามาในห้องของฉัน ได้ในเวลาสั้นๆ ที่เขาพบเพื่อน ฉันชอบเขา เพราะเขาก็ไม่เคยเศร้า มีความรู้สึกที่ดี ของอารมณ์ขัน และมักจะบอกว่า ตลก โทมัสหลายครั้ง ฉันและนักเรียนสองจากคลาส aou เข้าผับหรือ discoes เขาไม่เคยเล่นบาสเกตบอล ฟุตบอลเป็นต้น เราไม่เคยถามว่า ทำไมเขาหลีกเลี่ยงกีฬา... โทมัสถูกดี สุภาพสำหรับทุกคน เขาพยายามที่จะช่วยคนที่มีปัญหาเสมอ ครูไม่เคยมีปัญหากับทอม ความรู้ไม่กว้าง แต่เขาเป็นอัจฉริยะ และมีปัญหาไม่ มีเรียน หลังจากหกเดือน stoppped เขาไปโรงเรียน ไม่มีใครรู้ว่าอะไรเกิดกับทอม วันหนึ่ง แม่ของเขามาถึงโรงเรียน และบอกเราเกี่ยวกับการเจ็บป่วยของเขา เขาเป็นเด็กเล็ก ๆ เมื่อเขาไปลงกับไข้หวัด เขา comlications ซึ่งทำลายระบบภูมิคุ้มกันของเขา โทมัสไม่ได้ไปโรงเรียน เพราะในโรงพยาบาล เราชมเขาหลายครั้งถึงแม้ว่าเขามาอยู่ในโรงพยาบาลนาน เขายิ้มตลอดเวลา เขามีเวลาหกเดือน แต่แพทย์ไม่สามารถช่วยให้เขา... เขาเสียชีวิตในช่วงวันหยุด... ในงานศพของเขา มีมากมายของคนหนุ่มสาว ไม่มีใครซ่อนน้ำตา...ทุกคนจำเขาอารมณ์ดี (?), หน้าดี และ dimples บนแก้มของเขา เมื่อฉันพบแม่ของทอม เธอมักจะถามเกี่ยวกับชีวิต โรงเรียนใหม่และเพื่อน ๆ จากเรียนเก่า เรามักจะพูดถึงโทมัส ฉัน กำลังดังกล่าวดีผู้ชายที่ฉันจะไม่ลืมเขาใน...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โทมัสเป็นนักศึกษาใหม่ในชั้นเรียนของฉัน ครั้งแรกที่ฉันเห็นเขาเมื่อฉันเดินเข้ามาในห้องเรียน เขานั่งอยู่คนเดียวทุกคนมองไปที่เขาแปลก เขายิ้มให้คนที่เดินไปกับเขาทุก ผมยังจำใบหน้าของเขา เขามีหน้าผากสูงดวงตาสีน้ำตาลที่สวยงามและจมูกเล็กน่ารัก เขามีริมฝีปากบางและลักยิ้มงดงามเมื่อเขาได้รับรอยยิ้ม นอกจากนี้เขายังมีผมสั้นมากตรงที่มืด โทมัสเป็นสูงและผอม เขามักจะสวมกางเกงยีนส์หลวมกระชับเสื้อยืดหรือเสื้อกับกระโปรงและครูผู้ฝึกสอน แต่เมื่อเป็นโอกาสพิเศษที่เขาสวมชุดสูทที่ทำด้วยผ้าขนสัตว์สีดำผูกลายกำมะหยี่และ loafers.Thomas เป็นมิตรและชอบเข้าสังคม เขาเป็น Nwe ในชั้นเรียนของฉัน แต่ในช่วงเวลาสั้น ๆ ที่เขาพบเพื่อน ผมชอบเขาเพราะเขาก็ไม่เคยเศร้ามีความรู้สึกที่ดีของอารมณ์ขันและมักจะบอกเรื่องตลก หลายครั้งที่โทมัสผมและสองนักเรียนคนอื่น ๆ จากชั้น aou ผับเยี่ยมชมหรือ discoes เขาไม่เคยเล่นบาสเกตบอล ฯลฯ ฟุตบอลเราไม่เคยถามว่าทำไมเขาหลีกเลี่ยงการเล่นกีฬา ... โทมัสเป็นชนิดสุภาพสำหรับทุกคน เขามักจะพยายามที่จะช่วยให้เมื่อมีคนมีปัญหา ครูไม่เคยมีปัญหากับทอม ความรู้ของเขาก็ไม่ได้กว้าง แต่เขาเป็นคนฉลาดและมีปัญหาใด ๆ กับการเรียนรู้ หลังจากหกเดือนเขา stoppped ที่จะไปโรงเรียน ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับทอม อยู่มาวันหนึ่งแม่ของเขามาที่โรงเรียนและบอกเราเกี่ยวกับความเจ็บป่วยของเขา เขาเป็นเด็กชายตัวเล็ก ๆ เมื่อเขาลงไปกับการระบาดของไข้หวัด เขามี comlications ที่ทำลายระบบภูมิคุ้มกันของเขา โทมัสไม่ได้ไปโรงเรียนเพราะเขาอยู่ในโรงพยาบาล เราไปเยี่ยมเขาหลาย times.Although เขาอยู่ในโรงพยาบาลเป็นเวลานานเขายิ้มตลอดเวลา ที่เขาใช้มีหกเดือน แต่แพทย์ไม่สามารถช่วยเขา ... เขาเสียชีวิตในช่วงวันหยุด .. ในงานศพของเขามีจำนวนมากของคนหนุ่มสาว ไม่มีใครซ่อนน้ำตา ... ทุกคนจำได้ว่าอารมณ์ของเขาเป็นมิตร (?) ใบหน้าที่ดีและลักยิ้มที่แก้มของเขา เมื่อฉันได้พบกับแม่ของทอมเธอมักจะถามฉันเกี่ยวกับชีวิตของฉันที่โรงเรียนใหม่และเพื่อนคนอื่น ๆ จากชั้นเก่าของเรา เรามักจะพูดถึงโทมัส สำหรับผมเขาเป็นเช่นคนที่แต่งตัวประหลาดที่ดีที่ฉันจะไม่ลืม him.On. ..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โทมัสเป็นนักเรียนใหม่ในชั้นเรียนของฉัน ครั้งแรกที่ผมเห็นเขา ตอนที่ฉันมาที่ห้องเรียน เขานั่งอยู่คนเดียว ทุกคนมองเขาแปลกๆ เขายิ้มให้ทุกคนที่เดินข้างๆเขา ฉันยังจดจำใบหน้าของเขาได้ เขามี หน้าผากสูง ดวงตาสีน้ำตาลที่สวยงามและน่ารักเล็ก ๆจมูก เขามีริมฝีปากบางและลักยิ้มสวยเมื่อเขายิ้ม เขายังได้สั้นมาก มืด ตรงผมโทมัส ตัวสูงและผอม เขาชอบใส่กางเกงยีนส์ เสื้อยืด หรือเสื้อหลวมกระชับด้วยเครื่องดูดควันและฝึกอบรม . แต่เมื่อโอกาสพิเศษ เขาสวมชุดสูทผ้าขนสัตว์สีดำเป็นกำมะหยี่ลายเนคไท และขี้เกียจ โทมัส เป็นกันเองมาก และชอบเข้าสังคม . เขาเป็นพวกเราในชั้นเรียนของฉัน แต่ในเวลาสั้นๆ เขาเจอเพื่อน ฉันชอบเขาเพราะเขาไม่เคยเศร้ามีความรู้สึกที่ดีของอารมณ์ขันและมักจะบอกเรื่องตลก หลายครั้งที่ โทมัส ฉันและนักเรียนสองคนอื่น ๆจาก aou คลาสเข้าผับหรือ discoes . เขาไม่เคยเล่นบาสเกตบอล ฟุตบอล ฯลฯ เราเคยถามว่า ทำไมเขาจึงเลี่ยงกีฬา . . . . . . . โทมัส ใจดี สุภาพ สำหรับทุกคน เขาพยายามที่จะช่วยเหลือเมื่อมีปัญหา ครูไม่เคยมีปัญหากับทอม ความรู้ของเขาไม่กว้างแต่เขาเป็นคนฉลาด และมีปัญหากับการเรียน หลังจากหกเดือนเขา stoppped ไปโรงเรียน ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างกับทอม วันหนึ่ง แม่ของเขาก็มาโรงเรียนและบอกเราเกี่ยวกับอาการป่วยของเขา เขาเป็นเด็กชายตัวเล็ก ๆ เมื่อเขาลงไปกับไข้หวัดใหญ่ เขามี comlications ซึ่งทำลายระบบภูมิคุ้มกันของเขา โทมัส ไม่ได้ไปโรงเรียน เพราะเขาอยู่ในโรงพยาบาล เราไปเยี่ยมเขาหลายครั้งแม้ว่าเขาอยู่ในโรงพยาบาลนาน เขายิ้มตลอดเวลา เขาใช้เวลาอยู่ 6 เดือน แต่แพทย์ไม่สามารถช่วยเขาได้ . . . . . . . เขาเสียชีวิตในช่วงวันหยุด . . . . . . . ในงานศพของเขา มีเด็กมากมาย ไม่มีใครซ่อนน้ำตา . . . . . . . ทุกคนจำอารมณ์เป็นกันเองของเขา ( ? ) หน้าสวย ลักยิ้มบนแก้มของเขา เมื่อฉันได้พบแม่ของทอม เธอมักจะถามฉันเกี่ยวกับชีวิตของฉันโรงเรียนใหม่และเพื่อนๆ จากห้องเก่าของเรา เรามักจะพูดถึง โทมัส สำหรับฉันเขาเป็นคนดีที่ฉันไม่เคยลืมมันเลย . . . . . . . . . .