As I walked while thinking that to

As I walked while thinking that to myself, the animal trail I have been following suddenly grew wider. And from the distance, I could make out a wall of rock.

“So that’s the next base camp… Well it’s just going to be a hassle anyway, so I guess I’ll just hurry on without stopping by.” [Ryouma]

I hurried my pace, and headed for the camp. This part isn’t really pleasant, so I want to get over it as soon as possible. I did also think of going around the wall, but the guards could mistake one for a magical beast, so there’s a tacit agreement between adventurers not to hide when near the base camp.

So in order to minimize my troubles, I decided to just go through the base camp as quick as I could.

Or at least that’s what I was planning when I headed for the base camp, but…

“Even if you are C Rank–––” [Adventurer 1]
“This isn’t a place for brats like you!” [Adventurer 2]
“–––Besides don’t you think it’s reckless for you to go by yourself–––“[Adventurer 3]

See? It’s such a hassle.



And so, when I got to the entrance of the base camp, I was stopped by three adventurers. No matter how much I tried to explain, they scolded me and tried to persuade me. Because of that we started gathering attention, and more and more adventurers came to take a look.

On top of their jealous and unhappy words, their gazes were painful. I wonder if I should just beat up these guys, and go my way…

As I was starting to think toward that direction, a loud voice suddenly resounded.

“Yer in the way! Quit blockin’ the entrance! And quit yer yapping! All of ya!” [Voice]

The owner of the voice was a big and brawny man nearly 2 meters tall.

“Glen-san…” [Adventurer 1]
“Get outta my way, and don’t block me.” [Glen]
“But this kid…” [Adventurer 1]
“Haah? Just leave him alone. Ain’t it common sense for adventurers to take care of ther own lives? Even if he dies it’s all on him. ‘Sides I’m no different from that lil’ brat there, I’m also on my own, ya know?” [Glen]
“But this kid can’t be comp–––“ [Adventurer 2]
“Look, I told you, whether that kid dies or not is on him! ‘Sides if ya actually opened yer eyes then maybe you’d have realized that he didn’t even have a single scratch on him. A brat that could get here without a scratch’s more than qualified.” [Glen]

At Glen’s words, the spectators suddenly seemed to have lost interest as they opened a path. Even the adventurers who kept pestering me kept their mouths shut. Great, it’s a chance! If I go now, I’ll be able to leave. Oh, wait, I have to go thank the guy.

“It was Glen-san, yes? Thank you very much.” [Ryouma]
“Haah? Don’t sweat it. Ya just so happened to be in the way is all.” [Glen]

As Glen-san left, I bowed my head again. Then I went through the exit on the other side. When I finally took some distance from the camp, I muttered to myself.

“If everyone was like that guy, it would be great, but... sigh…” [Ryouma]

That man called Glen-san didn’t carry an ounce of malice toward me. There are also people like that. People that aren’t jealous of me.

I’m always thankful for those kind of people and their words. Although we may have only passed by each other or stumbled upon each other in the camp, I still make sure to keep their words in my heart. Although from time to time, there are also people that try to meddle in my business who don’t have any malice. I don’t know if it’s because they’re good or because of their sense of justice, but whatever the reason may be, it’s certainly troublesome.




After that, I continued on my way as I fought the magical beasts that attack me.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขณะที่ฉันเดินในขณะที่การคิดกับตัวเอง ทางสัตว์ที่ฉันมีต่อก็ขยายกว้าง และจากระยะไกล ฉันสามารถทำให้ออกกำแพงหิน"เพื่อให้เป็นค่ายฐานถัดไป... ดีมันเป็นเพียงไปจะยุ่งยากต่อไป ดังนั้นฉันเดาฉันจะแค่รีบโดยไม่ต้องหยุดโดย" [Ryouma]ผมรีบก้าวของฉัน และหัวสำหรับค่ายนี้ ส่วนนี้ไม่ดีจริง ๆ ดังนั้นฉันต้องการรับได้ทันที ผมยังคิดไปทั่วผนัง แต่เจ้าหน้าที่อาจผิดพลาดสำหรับสัตว์วิเศษ จึงมีการตกลงโดยปริยายระหว่างไม่ถึงซ่อนเมื่อใกล้ค่ายฐานดังนั้น เพื่อลดปัญหาของฉัน ฉันตัดสินใจไปเพียงแค่ผ่านค่ายฐานการผมไม่รวดเร็ว หรืออย่างน้อยนั่นคือสิ่งที่ฉันวางแผนที่เมื่อฉันหัวสำหรับค่ายฐาน แต่..."แม้ว่าคุณอยู่ระดับ C – – – " [ผจญภัย 1]"นี่ไม่ใช่สถานที่สำหรับการช้อปปิ้งของฉันเช่นคุณ" [ผจญภัย 2]" – – – นอกจากนี้คุณไม่คิดว่า จะเสี่ยงสำหรับคุณที่จะไป ด้วยตัวเอง – – – " [ผจญภัย 3]ดูอย่างไร ยุ่งยากดังกล่าวได้และดัง นั้น เมื่อไปถึงทางเข้าค่ายฐาน ฉันถูกหยุด โดยนักผจญภัย 3 ไม่ว่าฉันพยายามอธิบาย พวกเขา scolded ฉัน และพยายามชักชวนฉัน เพราะการที่เราเริ่มต้นความสนใจ และนักผจญภัยมาก ขึ้นมาดูด้านบนของคำความอิจฉา และความสุข gazes ตนได้เจ็บปวด ไม่ทราบว่า ถ้า ผมควรตีค่าคนเหล่านี้ เพียงวิธีของฉันเป็นผมก็เริ่มคิดต่อทิศทาง เสียงดังก็ resounded"ก็ในทาง ปิดทางเข้า blockin' และออกจาก yer yapping ทั้งหมดยา " [เสียง]เจ้าของเสียงที่มีขนาดใหญ่ และ brawny คนสูงเกือบ 2 เมตร"เกลนซัง..." [ผจญภัย 1]"รับ outta ที่ทางของฉัน และไม่ปิดกั้นฉัน" [เกล็น]"แต่เด็กคนนี้..." [ผจญภัย 1]"Haah เพียงแค่ให้เขาคนเดียว หอมทั่วไปรู้สึกถึงดูแลชีวิตของตัวเองของเธอ แม้ว่าเขาตาย ได้ทั้งหมดในเขา 'ข้าง:ไม่แตกต่างจากที่ lil' สารเลวมี ฉันยังของตัวเอง ยารู้" [เกล็น]" แต่เด็กคนนี้ไม่สามารถชดเชย – – – " [ผจญภัย 2]"ดู ผมบอกคุณ ไม่ว่าเด็กนั้นตาย หรือไม่คือเขา! ' ข้างถ้ายาจริง ๆ เปิดตาก็ แล้วบางทีคุณจะได้รู้ว่า เขาไม่ได้มีขีดเดียวเขา สารเลวที่ได้รับที่นี่โดยไม่เกิดรอยขีดข่วนมากกว่าคุณสมบัติ" [เกล็น]ที่คำของเกล็น ต้องกล่าวก็ดูเหมือนจะมีความสนใจจะเปิดเส้นทาง แม้นักผจญภัยที่เก็บรบกวนฉันเก็บปากปิดไว้ ดี มันเป็นโอกาส ถ้าไป ตอนนี้ฉันจะปล่อยให้ โอ้ รอ ได้ไปขอบคุณคน"ก็เกล็นซัง ใช่หรือไม่ ขอบคุณมากครับ" [Ryouma]"Haah ไม่เหงื่อมัน ยาก็เกิดขึ้นในวิธีการทั้งหมด" [เกล็น]เป็นเกลนซังซ้าย ฉันลงหัวของฉันอีกครั้ง แล้ว ผมผ่านออกด้านหลัง เมื่อสุดท้ายถ่ายระยะห่างบางจากค่าย ญี่ปุ่น"ถ้าทุกคนชอบที่ผู้ชาย มันจะดี แต่...ถอนหายใจ..." [Ryouma]ที่คนเรียกว่าเกลนซังไม่ได้พกออนซ์ของเจ็บแค้นต่อฉัน มีคนเช่นนั้นด้วย คนที่ไม่ได้อิจฉาฉัน ฉันเสมอขอบคุณสำหรับเหล่าคนและคำพูดของพวกเขา ถึงแม้ว่าเราอาจได้เฉพาะผ่าน โดยกัน หรือสะดุดเมื่อคนอื่น ๆ ในค่าย ฉันยังทำให้เก็บคำในหัวใจของฉัน แม้ว่าตลอดเวลา ยังมีคนที่พยายามยุ่งฉันไม่ได้เจ็บแค้นใด ๆ ถ้าเป็น เพราะพวกเขากำลังดี หรือเนื่อง จากความยุติธรรม แต่อาจจะหาก ก็ลำบากแน่นอนไม่หลังจากนั้น ฉันยังคงทางฉันต่อสู้ที่มหัศจรรย์สัตว์ที่โจมตีฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขณะที่ผมเดินในขณะที่คิดว่าตัวเองสัตว์เส้นทางที่ฉันได้รับดังต่อไปจู่ ๆ ก็ขยายตัวกว้างขึ้น และจากระยะทางที่ฉันจะทำให้ออกกำแพงหิน. "ดังนั้นที่ค่ายต่อไป ... ดีมันเป็นเพียงแค่จะไปรบกวนอยู่แล้วดังนั้นผมคิดว่าผมก็จะรีบได้โดยไม่ต้องหยุดโดย." [Ryouma] ฉัน รีบก้าวของฉันและมุ่งหน้าไปยังค่าย ส่วนนี้ไม่พอใจจริงๆดังนั้นฉันต้องการที่จะได้รับมากกว่านั้นโดยเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ ผมไม่ยังคิดไปรอบ ๆ ผนัง แต่ยามที่อาจผิดพลาดหนึ่งสำหรับสัตว์ที่มีมนต์ขลังจึงมีข้อตกลงโดยปริยายระหว่างการผจญภัยที่จะไม่ซ่อนเมื่ออยู่ใกล้กับค่าย. ดังนั้นเพื่อลดปัญหาของฉันฉันตัดสินใจที่จะเพียงแค่ไป ผ่านค่ายเป็นอย่างรวดเร็วเท่าที่จะทำได้. หรืออย่างน้อยนั่นคือสิ่งที่ผมวางแผนเมื่อฉันมุ่งหน้าไปยังค่าย แต่ ... "แม้ว่าคุณจะเป็น C อันดับ ---" [ผจญภัย 1] "นี่ไม่ใช่สถานที่ สำหรับเปี๊ยกเช่นคุณ! "[ผจญภัย 2] " --- นอกจากนี้คุณไม่คิดว่ามันเป็นประมาทสำหรับคุณที่จะไปด้วยตัวเอง --- "[ผจญภัย 3] ดู? มันเป็นเช่นยุ่งยาก. ดังนั้นเมื่อผมกลับมาถึงทางเข้าค่ายผมก็หยุดโดยสามนักผจญภัย ไม่ว่าฉันพยายามที่จะอธิบายพวกเขาโดนดุฉันและพยายามเกลี้ยกล่อมให้ฉัน เพราะการที่เราเริ่มต้นการรวบรวมความสนใจและนักผจญภัยมากขึ้นมาที่จะดู. ด้านบนของคำหึงหวงและความสุขของพวกเขาอาศัยการมองตาของพวกเขาเจ็บปวด ฉันสงสัยว่าฉันก็ควรจะตีขึ้นคนเหล่านี้และไปทางของฉัน ... ขณะที่ผมกำลังเริ่มที่จะคิดไปสู่ทิศทางที่เสียงดังกึกดังก้อง. "Yer ในทาง! ออกจาก Blockin 'ทางเข้า! และเลิก yapping YER! ทั้งหมดของยา! "[เสียง] เจ้าของเสียงเป็นคนที่มีขนาดใหญ่และมีพละกำลังสูงเกือบ 2 เมตร. " เกลนซัง ... "[ผจญภัย 1] " Get outta ทางของฉันและไม่ปิดกั้นฉัน. "[เกลน ] " แต่เด็กคนนี้ ... " [ผจญภัย 1] "Haah? เพียงแค่ปล่อยให้เขาอยู่คนเดียว มันไม่ได้เป็นความรู้สึกร่วมกันสำหรับนักผจญภัยในการดูแลของบิดาชีวิตของตัวเอง? ถึงแม้ว่าเขาตายมันคือทั้งหมดที่เกี่ยวกับเขา 'ข้างฉันไม่แตกต่างจากที่ Lil' สารเลวนั่นฉันยังฉันเอง, ya รู้หรือไม่ "[เกลน] " แต่เด็กคนนี้ไม่สามารถ comp --- "[ผจญภัย 2] " มองฉัน บอกคุณว่าเด็กที่เสียชีวิตหรือไม่อยู่บนเขา! 'ด้านถ้ายาจริงเปิดตา YER แล้วบางทีคุณจะต้องตระหนักว่าเขาไม่ได้มีต้นเดียวกับเขา เด็กเหลือขอที่อาจได้รับที่นี่โดยไม่มีรอยขีดข่วนมากกว่าที่มีคุณภาพ. "[เกลน] คำเกลนชมก็ดูเหมือนจะมีการสูญเสียความสนใจขณะที่พวกเขาเปิดเส้นทาง แม้นักผจญภัยที่เก็บรังควานฉันเก็บไว้ปากของพวกเขาปิด ที่ดีก็มีโอกาส! ถ้าฉันไปตอนนี้ผมจะสามารถที่จะออกจาก โอ้รอฉันต้องไปขอบคุณคนที่แต่งตัวประหลาด. "มันเป็นเกลนซังใช่? ขอบคุณมากครับ. "[Ryouma] " Haah? อย่าเหงื่อมัน ยาที่เกิดขึ้นเพียงเพื่อที่จะเป็นในทางที่เป็น all. "[เกลน] ในขณะที่เกลนซังซ้ายผมก็ก้มศีรษะของฉันอีกครั้ง จากนั้นฉันก็ผ่านออกทางด้านอื่น ๆ เมื่อในที่สุดผมก็เอาห่างจากค่ายผมพึมพำกับตัวเอง. "ถ้าทุกคนเป็นเหมือนผู้ชายคนนั้นก็จะดี แต่ ... ถอนหายใจ ... " [Ryouma] ผู้ชายคนนั้นเรียกว่าเกลนซังไม่ได้ดำเนินการออนซ์ ของการปองร้ายต่อข้าพเจ้า นอกจากนี้ยังมีคนชอบว่า คนที่ไม่ได้เป็นที่อิจฉาของฉัน. ฉันเสมอขอบคุณสำหรับชนิดของผู้คนและคำพูดของพวกเขาเหล่านั้น ถึงแม้ว่าเราอาจจะผ่านโดยเฉพาะแต่ละอื่น ๆ หรือสะดุดเข้ากับแต่ละอื่น ๆ ในค่ายก็ยังให้แน่ใจว่าจะให้คำของพวกเขาในหัวใจของฉัน แม้ว่าเวลาผ่านไปแล้วก็ยังมีคนที่พยายามที่จะเข้าไปยุ่งในธุรกิจของฉันที่ไม่ได้มีการปองร้ายใด ๆ ผมไม่ทราบว่าเป็นเพราะพวกเขากำลังดีหรือเพราะความรู้สึกของความยุติธรรม แต่สิ่งที่อาจเป็นเหตุผลก็ลำบากอย่างแน่นอน. หลังจากนั้นผมอย่างต่อเนื่องเกี่ยวกับวิธีการของฉันเป็นฉันต่อสู้กับสัตว์วิเศษที่โจมตีผม