These accelerated inputs have resul

These accelerated inputs have resulted in intolerable pressure on fragile agroecosystems. Modern agriculture has increased homogeneity and mono-crop cultivation, resulting in loss of agrobiodiversity and frequent crop losses due to infestation by pathogens. The need of present times is a gradual shift from input-intensive to environmentally sound sustainable agriculture. Modelling of traditional farming systems to modern needs with increased organic linkages might be a good option for sustainability of the agricultural production system and maintenance of agroecological stability (Bhargava et al., 2008). This would also require a shift in focus towards increasing production by using agriculturally marginal lands for crops that are less exploited but that have immense potential for diverse uses (Partap et al., 1998).
The emphasis on a handful of major crops has narrowed the number of species on which global food security depends. The consequences of crop failures from unforeseen stresses, pests and diseases can be catastrophic (PrescottAllen and Prescott-Allen, 1990). The past three decades have seen a wide range of research interests on underutilized crops and a number of significant programmes have been undertaken in both developing and developed countries to promote underutilized species for agricultural systems, as alternative crops or as sources of new products.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อมูลเหล่านี้เร่งทำให้ขจัดความดันบน agroecosystems เปราะบาง การเกษตรสมัยใหม่ได้เพิ่ม homogeneity และเพาะปลูกขาวดำพืช ส่งผลให้สูญเสีย agrobiodiversity และสูญเสียพืชบ่อยเนื่องจากการรบกวน โดยเชื้อโรค ความต้องการของเวลาปัจจุบันเป็นกะค่อย ๆ ป้อนข้อมูลมากเพื่อมิตรเกษตรยั่งยืน สร้างแบบจำลองของระบบการทำฟาร์มแบบดั้งเดิมต้องทันสมัยด้วยการเชื่อมโยงเกษตรอินทรีย์เพิ่มขึ้นอาจเป็นตัวเลือกที่ดีสำหรับความยั่งยืนของระบบการผลิตเกษตรและการบำรุงรักษาความมั่นคง agroecological (Bhargava et al. 2008) นี้ยังต้องกะโฟกัสมากขึ้นผลิตโดยใช้ร่อแร่เกษตรกรรมที่ดินสำหรับพืชที่มีประโยชน์น้อย แต่มีศักยภาพอันยิ่งใหญ่สำหรับการใช้งานหลากหลาย (Partap et al. 1998)เน้นหยิบของพืชหลักให้แคบลงหมายเลขของสายพันธุ์ซึ่งขึ้นกับความปลอดภัยของอาหารระดับโลก ผลของความล้มเหลวของพืชจากการขจัดความเครียด แมลง และโรคได้รุนแรง (PrescottAllen และ Prescott-อัลเลน 1990) อดีตสามทศวรรษได้เห็นหลากหลายของวิจัยสนใจกับพืชแรก และจำนวนของโครงการสำคัญที่ได้รับการดำเนินทั้งในการพัฒนา และพัฒนาประเทศเพื่อส่งเสริมสายพันธุ์แรกสำหรับระบบเกษตร พืชอื่น หรือ เป็นแหล่งที่มาของผลิตภัณฑ์ใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัจจัยการผลิตเร่งเหล่านี้ได้ส่งผลให้ความดันมากเกินไปในระบบนิเวศเกษตรที่เปราะบาง การเกษตรสมัยใหม่ได้เพิ่มขึ้นเป็นเนื้อเดียวกันและพืชเชิงเดี่ยวการเพาะปลูกที่มีผลในการสูญเสียทางชีววิทยาการเกษตรและการเพาะปลูกที่พบบ่อยการสูญเสียเนื่องจากการรบกวนจากเชื้อโรค ต้องของเวลาปัจจุบันเป็นค่อย ๆ เปลี่ยนจากการป้อนข้อมูลมากในการทำการเกษตรแบบยั่งยืนเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม การสร้างแบบจำลองของระบบการทำการเกษตรแบบดั้งเดิมกับความต้องการที่ทันสมัยด้วยการเชื่อมโยงอินทรีย์เพิ่มขึ้นอาจเป็นตัวเลือกที่ดีสำหรับการพัฒนาอย่างยั่งยืนของระบบการผลิตทางการเกษตรและการบำรุงรักษาของความมั่นคง Agroecological (Bhargava et al., 2008) นอกจากนี้ยังจะต้องมีการเปลี่ยนแปลงในการมุ่งเน้นไปสู่การผลิตที่เพิ่มขึ้นโดยใช้ดินแดนชายขอบอู่ข้าวอู่น้ำสำหรับพืชที่จะใช้ประโยชน์น้อย แต่ที่มีศักยภาพอันยิ่งใหญ่สำหรับการใช้งานที่หลากหลาย (Partap et al., 1998).
เน้นกำมือของพืชผลสำคัญได้หรี่ จำนวนชนิดที่การรักษาความปลอดภัยด้านอาหารทั่วโลกขึ้นอยู่กับ ผลที่ตามมาของความล้มเหลวพืชจากความเครียดที่ไม่คาดคิดศัตรูพืชและโรคจะเป็นความหายนะ (PrescottAllen และเพรสคอตต์อัลเลน, 1990) ที่ผ่านมาสามทศวรรษที่ผ่านมาได้เห็นความหลากหลายของผลการวิจัยเกี่ยวกับพืช underutilized และจำนวนของโปรแกรมที่สำคัญได้รับการดำเนินการทั้งในประเทศกำลังพัฒนาและพัฒนาเพื่อส่งเสริมชนิด underutilized สำหรับระบบการเกษตรเป็นพืชทางเลือกหรือเป็นแหล่งที่มาของผลิตภัณฑ์ใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัจจัยเหล่านี้มีผลในการเร่งความดันมากเกินไปในกรอบพฤติกรรม . การเกษตรสมัยใหม่เพิ่มขึ้นวิธีการปลูกพืชเดี่ยวและผลในการสูญเสียของ agrobiodiversity และการสูญเสียพืชบ่อยเนื่องจากการติดเชื้อจากเชื้อโรค ความต้องการของเวลาปัจจุบันคือ ค่อย ๆเปลี่ยนจากสัญญาณเสียงที่เข้มข้นต่อการเกษตรยั่งยืน การจำลองแบบของระบบการทำฟาร์มแบบดั้งเดิมที่ทันสมัยกับความต้องการเพิ่มขึ้นอินทรีย์อาจจะมีตัวเลือกที่ดี เพื่อความยั่งยืนของระบบการผลิตทางการเกษตรและรักษาเสถียรภาพของ agroecological ( bhargava et al . , 2008 ) นี้จะต้องเปลี่ยนโฟกัสไปยังการเพิ่มผลผลิตโดยการใช้ที่ดินเพื่อการเกษตรของพืชที่ใช้ประโยชน์น้อย แต่ที่มีศักยภาพอันยิ่งใหญ่สำหรับการใช้งานที่หลากหลาย ( partap et al . , 1998 )เน้นหยิบพืชหลักมีจำกัดจำนวนของสายพันธุ์ซึ่งความมั่นคงด้านอาหารทั่วโลกขึ้นอยู่กับ ผลที่ตามมาของความล้มเหลวของการเพาะปลูกจากความเครียดที่ไม่คาดคิด ศัตรูพืชและโรคจะรุนแรง ( prescottallen เพรสคอตต์และอัลเลน , 1990 ) สามทศวรรษที่ผ่านมาได้เห็นความหลากหลายของงานวิจัยที่สนใจในข้อมูลพืชและจำนวนของโครงการที่สำคัญมีการแลกในประเทศทั้งการพัฒนาและการพัฒนาเพื่อส่งเสริมประโยชน์ชนิดสำหรับระบบเกษตรทางเลือก หรือเป็นพืชที่เป็นแหล่งที่มาของผลิตภัณฑ์ใหม่