OIDs are generally structured in th

OIDs are generally structured in the form of . in order to allow a manager to specify a specific instance of an object. Think
of an object as a variable name and the instance as one or potentially many versions of
that variable. OIDs can also indicate tabular objects and include indexes, or can indicate
scalar objects. OIDs are arranged and organized in a hierarchical tree structure where
the topmost levels in the tree are controlled by the ITU and ISO standards bodies in
order to provide some order and structure to the standard tree. Subtrees within this
structure are doled out to other organizations such as the IETF to manage, while subtrees
within that structure are further distributed to organizations and corporations for ex‐
perimental or private (i.e., proprietary MIB) use. Figure 5-6 demonstrates this
arrangement.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

OIDs จัดโครงสร้างโดยทั่วไปในรูปของ .

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

OIDs โดยทั่วไปมีโครงสร้างในรูปแบบของ.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

oids โดยมีโครงสร้างในรูปแบบของ < ระบุวัตถุ > . < ใน‐ระวัง ID > เพื่อช่วยให้ผู้จัดการเพื่อระบุตัวอย่างที่เฉพาะเจาะจงของวัตถุ คิดว่าของวัตถุ เช่น ตัวแปรชื่ออินสแตนซ์เป็นหนึ่งหรืออาจจะหลายรุ่นที่ตัวแปร oids ยังสามารถบ่งชี้วัตถุตาราง รวมถึงดัชนี หรือ สามารถระบุได้ว่าด้านวัตถุ oids จัดและจัดในโครงสร้างต้นไม้ลำดับชั้นที่ระดับสุดยอดในต้นไม้จะถูกควบคุมโดย ITU และ ISO มาตรฐาน เนื้อในเพื่อให้มีการสั่งซื้อและโครงสร้างต้นไม้มาตรฐาน subtrees ภายในนี้โครงสร้างเป็น doled ออกองค์กรอื่นๆ เช่น IETF เพื่อจัดการ ในขณะที่ subtreesภายในโครงสร้างเพิ่มเติมจะแจกจ่ายให้กับองค์กรและบริษัท‐ แฟนเก่าperimental หรือส่วนบุคคล ( เช่น กรรมสิทธิ์ MiB ) ใช้ รูปที่ 6 แสดงให้เห็นนี้จัดเรียง