First of all, we wanted small schoo

First of all, we wanted small schools -- about 300, 400 pupils -- 14 to 19 year-olds, and critically, about 80 percent of the curriculum done not through sitting in classrooms, but through real-life, practical projects, working on commission to businesses, NGO's and others. That every pupil would have a coach, as well as teachers, who would have timetables much more like a work environment in a business. And all of this will be done within the public system, funded by public money, but independently run. And all at no extra cost, no selection, and allowing the pupils the route into university, even if many of them would want to become entrepreneurs and have manual jobs as well. Underlying it was some very simple ideas that large numbers of teenagers learn best by doing things, they learn best in teams and they learn best by doing things for real -- all the opposite of what mainstream schooling actually does.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครั้งแรกของทั้งหมด เราต้องเล็กโรงเรียน - เกี่ยวกับ 300 นักเรียน 400 - 14 กับ 19 ปี และ เหลือ 80 เปอร์เซ็นต์ของหลักสูตรที่ทำไม่ ผ่านนั่งในห้องเรียน แต่ ผ่าน โครงการ ชีวิตจริง จริง ทำงานเสริมกับธุรกิจ ของ NGO และผู้อื่น ให้นักเรียนทุกต้องมีโค้ช ครู ที่จะมี timetables มากมายเช่นระบบการทำงานในธุรกิจ และทั้งหมดนี้จะทำได้ในระบบสาธารณะ สนับสนุน โดยเงินสาธารณะ แต่ทำงานอย่างอิสระ และทั้งหมดที่มีต้น ทุน การเลือก และช่วยให้เมื่อกระบวนการเข้ามหาวิทยาลัย แม้ว่ามากของพวกเขาจะต้องเป็นผู้ประกอบการ และได้งานด้วยตนเองเช่น ต้นแบบมันมีความคิดบางอย่างมากว่า วัยรุ่นจำนวนมากส่วนเรียนรู้ โดยการทำสิ่งต่าง ๆ พวกเขาเรียนรู้ได้ดีที่สุดในทีม และพวกเขาเรียนรู้ได้ดีที่สุด โดยทำสิ่งที่ตัวจริง - จริงไม่ตรงกันข้ามของประถมสิ่งสำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครั้งแรกของทั้งหมดที่เราต้องการโรงเรียนขนาดเล็ก - ประมาณ 300, 400 นักเรียน - 14-19 ปี ​​olds และวิกฤตประมาณร้อยละ 80 ของหลักสูตรทำไม่ได้ผ่านการนั่งอยู่ในห้องเรียน แต่ผ่านชีวิตจริงโครงการปฏิบัติทำงาน ในคณะกรรมการเพื่อธุรกิจองค์กรพัฒนาเอกชนและอื่น ๆ ที่นักเรียนทุกคนจะมีโค้ชเช่นเดียวกับครูผู้สอนที่จะมีตารางเวลามากขึ้นเช่นสภาพแวดล้อมการทำงานในธุรกิจ และทั้งหมดนี้จะทำในระบบสาธารณะได้รับทุนจากเงินของประชาชน แต่ทำงานอย่างอิสระ และทั้งหมดที่ไม่มีค่าใช้จ่ายไม่มีการเลือกและการอนุญาตให้นักเรียนเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยเส้นทางแม้ว่าจำนวนมากของพวกเขาจะต้องการที่จะเป็นผู้ประกอบการและมีงานคู่มือเช่นกัน อ้างอิงมันก็บางความคิดที่ง่ายมากที่จำนวนมากของวัยรุ่นเรียนรู้ที่ดีที่สุดโดยการทำสิ่งที่พวกเขาเรียนรู้ที่ดีที่สุดในทีมงานและพวกเขาเรียนรู้ที่ดีที่สุดด้วยการทำสิ่งจริง - ทั้งหมดตรงข้ามของสิ่งที่การศึกษากระแสหลักไม่จริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ครั้งแรกของทั้งหมด เราต้องการให้โรงเรียนขนาดเล็ก -- ประมาณ 300 , 400 นักเรียน 14 ถึง 19 ปี olds และวิกฤต ประมาณร้อยละ 80 ของหลักสูตรไม่ทำผ่านการนั่งในห้องเรียน แต่ผ่านชีวิตจริง โครงการการปฏิบัติงานคณะกรรมการเพื่อธุรกิจ องค์กรพัฒนาเอกชน และคนอื่น ๆ ที่เด็กทุกคนจะได้โค้ช ตลอดจนครูใครมีตารางเวลา มากขึ้น เช่น สภาพแวดล้อมในการทำงานในธุรกิจ และทั้งหมดนี้จะต้องทำภายในระบบสาธารณะ สนับสนุนโดยเงินของประชาชน แต่เป็นอิสระวิ่ง และทั้งหมดที่ไม่มีค่าใช้จ่าย ไม่เลือก และให้นักเรียนเส้นทางสู่มหาวิทยาลัย แม้ว่าหลายของพวกเขาต้องการที่จะเป็นผู้ประกอบการและมีคู่มือการใช้งานเป็นอย่างดีต้นแบบมันคือความคิดแบบง่าย ๆ ว่า ตัวเลขขนาดใหญ่ของวัยรุ่นเรียนรู้ที่ดีที่สุดโดยการทำสิ่งที่พวกเขาจะได้เรียนรู้ที่ดีที่สุดในทีมงานและพวกเขาเรียนรู้ที่ดีที่สุดโดยการทำสิ่งที่จริง . . . ที่ตรงข้ามกับสิ่งที่ตน
หลักจริงๆ