He raises his eyebrows and, if I’m

He raises his eyebrows and, if I’m not mistaken, he flushes slightly too.
“I’m used to getting my own way, Anastasia,” he murmurs. “In all things.”
“I don’t doubt it. Why haven’t you asked me to call you by your first name?” I’m surprised by my audacity. Why has this conversation become so serious? This isn’t going the way I thought it was going to go. I can’t believe I’m feeling so antagonistic towards him. It’s like he’s trying to warn me off.
“The only people who use my given name are my family and a few close friends. That’s the way I like it.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขายกคิ้วของเขา และ ถ้าฉันเป็นไม่ดาวตามปกติ เขา flushes เล็กน้อยเกินไป"ฉันกำลังใช้การเรียกวิธีของฉันเอง อนาสตาเซีย เขา murmurs "ในทุกสิ่ง""ฉันไม่สงสัยก็ ทำไมไม่ได้คุณถามฉันเรียกคุณ ด้วยชื่อแรกของคุณ" ฉันกำลังใจความกล้าของฉัน ทำไมมีบทสนทนานี้เป็นจัง นี้ไม่ได้ไปตามที่ฉันคิดว่า มันกำลังจะไป ผมไม่เชื่อว่า ฉันรู้สึกเป็นปรปักษ์ต่อเขาดังนั้น เหมือนเขาพยายามจะเตือนฉันปิดได้"คนเดียวที่ใช้ชื่อของฉันเป็นครอบครัวและเพื่อนสนิทไม่กี่ ที่เป็นแบบที่ผมชอบ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พระองค์ทรงยกคิ้วของเขาและถ้าฉันไม่ผิดเขาวูบวาบ. เล็กน้อยเกินไป
"ฉันใช้ในการรับทางของฉันเอง, Anastasia" เขาร่าย "ในทุกสิ่ง."
"ผมไม่สงสัยมัน คุณยังไม่ได้ขอให้ผมโทรหาคุณโดยใช้ชื่อแรกของคุณทำไม? "ฉันประหลาดใจโดยความกล้าของฉัน ทำไมการสนทนานี้กลายเป็นที่รุนแรงเพื่อ? นี้จะไม่วิธีที่ฉันคิดว่ามันเป็นไป ฉันไม่สามารถเชื่อว่าฉันรู้สึกเป็นปฏิปักษ์ต่อเขา มันเหมือนเขาพยายามที่จะเตือนฉันออก.
"คนเท่านั้นที่ใช้ชื่อของฉันมีครอบครัวของฉันและเพื่อนสนิทไม่กี่ นั่นคือวิธีที่ผมชอบมัน. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขายกคิ้วของเขา และ ถ้าผมจำไม่ผิด เขาวูบวาบเล็กน้อยเกินไป .
" ฉันได้เองทางอนาสตาเซีย " เขาพึมพำ . " ในเรื่อง "
" ผมไม่สงสัยหรอก ทำไมคุณไม่ขอให้ฉันเรียกเธอด้วยชื่อจริงของคุณ ? " ผมรู้สึกประหลาดใจ ความกล้าของฉัน ทำไมเรื่องนี้กลายเป็นแบบนี้นะ ? นี่ไม่ใช่วิธีที่ฉันคิดว่ามันถูกไปฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผมรู้สึกเป็นปฏิปักษ์ต่อเขา เหมือนเขาพยายามจะเตือนฉัน .
" คนที่ใช้ชื่อ คือครอบครัว และเพื่อนสนิทไม่กี่คน นั่นเป็นวิธีที่ผมชอบมัน "