It was within this context that we

It was within this context that we designed a randomized trial to test whether high school student participation in advocacy activities related to the advertising ,availability, and use of tobacco in their communities would prevent or reduce their own tobacco use. We conducted the trial in continuation high schools because of the high cigarette smoking rates of their students. We designed a new advocacy curriculum in which students carried out activities to counter environmental-level smoking influences in their schools and communities (advocacy or “treatment” group) and tested it against an existing curriculum in which students learned about drug and alcohol abuse prevention (control group). We hypothesized that students in the treatment high schools would experience a significantly greater decrease in cigarette smoking than students in the control high schools, and that the reduction in smoking would be maintained for 6 months following the intervention. We also hypothesized that students in the treatment vs the control high schools would experience more positive change in 3 social cognitive constructs that may predict successful involvement in advocacy activities.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ได้ภายในบริบทนี้ว่า เราได้ออกแบบการทดลองแบบสุ่มเพื่อทดสอบว่ามัธยมนักเรียนมีส่วนร่วมในกิจกรรมรณรงค์ที่เกี่ยวข้องกับการโฆษณา ห้องว่าง และสูบบุหรี่ในชุมชนของตนจะป้องกัน หรือลดการสูบบุหรี่ของตนเอง เราดำเนินการทดลองใช้ในโรงเรียนมัธยมต่อเนื่องเนื่องจากราคาสูงบุหรี่บุหรี่ของนักเรียน เราออกแบบหลักสูตรใหม่รณรงค์นักเรียนดำเนินกิจกรรมการนับอิทธิพลสิ่งแวดล้อมระดับบุหรี่ในโรงเรียนและชุมชน (รณรงค์หรือกลุ่ม "รักษา") และทดสอบกับหลักสูตรมีอยู่ซึ่งนักเรียนได้เรียนรู้เกี่ยวกับการป้องกันการละเมิดแอลกอฮอล์และสารเสพติด (กลุ่มควบคุม) เราตั้งสมมติฐานว่า นักเรียนในโรงเรียนมัธยมรักษาจะพบการลดลงมากในการสูบบุหรี่มากกว่านักเรียนในโรงเรียนมัธยมควบคุม และว่า การลดบุหรี่จะรักษา 6 เดือนต่อการแทรกแซง เรายังตั้งสมมติฐานว่านักเรียนใน vs รักษาควบคุมมัธยมจะมีประสบการณ์เปลี่ยนแปลงในเชิงบวกใน 3 สังคมโครงสร้างทางปัญญาที่อาจทำนายการมีส่วนร่วมในกิจกรรมรณรงค์ประสบความสำเร็จ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นในบริบทนี้ที่เราได้รับการออกแบบการทดลองแบบสุ่มเพื่อทดสอบว่าการมีส่วนร่วมของนักเรียนโรงเรียนมัธยมในกิจกรรมสนับสนุนที่เกี่ยวข้องกับการโฆษณาที่ว่างและการใช้ยาสูบในชุมชนของพวกเขาจะป้องกันหรือลดการใช้ยาสูบของตัวเอง เราดำเนินการทดลองในโรงเรียนมัธยมต่อเนื่องเพราะอัตราการสูบบุหรี่สูงของนักเรียน เราได้ออกแบบหลักสูตรการสนับสนุนใหม่ที่นักเรียนดำเนินการกิจกรรมที่จะตอบโต้อิทธิพลของสิ่งแวดล้อมระดับการสูบบุหรี่ในโรงเรียนและชุมชนของพวกเขา (ผู้สนับสนุนหรือ "การรักษา" กลุ่ม) และผ่านการทดสอบมันกับหลักสูตรที่มีอยู่ในการที่นักเรียนได้เรียนรู้เกี่ยวกับยาเสพติดและเครื่องดื่มแอลกอฮอล์การป้องกันการละเมิด ( กลุ่มควบคุม). เราตั้งสมมติฐานว่านักเรียนในโรงเรียนมัธยมรักษาจะพบการลดลงอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นในการสูบบุหรี่กว่านักเรียนในโรงเรียนมัธยมควบคุมและว่าการลดลงในการสูบบุหรี่จะถูกเก็บรักษาไว้เป็นเวลา 6 เดือนต่อไปนี้การแทรกแซง นอกจากนี้เรายังตั้งสมมติฐานว่านักเรียนในการรักษา VS โรงเรียนมัธยมควบคุมจะมีการเปลี่ยนแปลงในเชิงบวกมากขึ้นในการสร้างองค์ความรู้ 3 ทางสังคมที่อาจคาดการณ์การมีส่วนร่วมที่ประสบความสำเร็จในการจัดกิจกรรมสนับสนุน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันอยู่ในบริบทนี้ที่เราออกแบบสุ่มทดลองเพื่อทดสอบว่านักเรียนมีส่วนร่วมในการสนับสนุนกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับการโฆษณา ความพร้อมใช้งาน และการใช้ยาสูบในชุมชนของตน จะป้องกันหรือลดการใช้ยาสูบของพวกเขาเอง เราทำการทดลองต่อเนื่องโรงเรียนเพราะสูง อัตราการสูบบุหรี่ของนักเรียน เราได้ออกแบบหลักสูตรใหม่ การที่นักเรียนทำกิจกรรมเพื่อต่อต้านอิทธิพลระดับสิ่งแวดล้อมการสูบบุหรี่ในโรงเรียน และชุมชน ( ผู้สนับสนุนหรือ " รักษา " กลุ่ม ) และทดสอบกับที่มีอยู่ในหลักสูตรที่เรียนเกี่ยวกับการป้องกันการเสพยาเสพติดและเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ( กลุ่มควบคุม ) เราตั้งสมมุติฐานว่า นักเรียนในโรงเรียนจะได้สัมผัสการรักษาลดลงอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นในการสูบบุหรี่มากกว่านักเรียนในการควบคุมโรงเรียน และลดการสูบบุหรี่ จะรักษาเป็นเวลา 6 เดือนหลังจากการแทรกแซง เราตั้งสมมุติฐานว่านักเรียนในการรักษาและการควบคุมโรงเรียนจะมีประสบการณ์การเปลี่ยนแปลงในเชิงบวกมากขึ้นใน 3 ปัญญาทางสังคมโครงสร้างที่อาจทำนายความมีส่วนร่วมในกิจกรรมรณรงค์ .