Histones are also subject to DNA da

Histones are also subject to DNA damage-induced phosphorylation
of which the archetypical example is the phosphorylation
of histone variant H2AX at S139 (gH2AX). This
phosphorylation is a prerequisite for the binding of MDC1
(through its BRCT domain) and the subsequent accumulation
of many different DDR factors at DNA lesions (Figure 2), which
can be visualized by the formation of structures known as ionizing
radiation-induced foci (IRIF) (Stucki et al., 2005). H2AXdeficient
mice exhibit genomic instability and increased risk
of developing tumors (Celeste et al., 2002), underscoring the
importance of this modification. Phosphorylation of H2AX
has several distinct roles in the DDR. Firstly, gH2AX is required
for checkpoint activation in response to ionizing radiation (IR).
Cells lacking H2AX manifest a G2/M checkpoint defect after
exposure to low doses of IR (Fernandez-Capetillo et al.,
2002). Secondly, gH2AX is required for the accumulation of
the ubiquitin ligases RNF8 and RNF168, which, through extensive
ubiquitylation (discussed below), mediate the subsequent
recruitment of BRCA1 and 53BP1 into IRIF (Figure 2) (Doil et al.,
2009; Huen et al., 2007; Kolas et al., 2007; Mailand et al., 2007;
Stewart et al., 2009; Wang and Elledge, 2007). The
RNF8eRNF168 pathway, through 53BP1 recruitment, mediates
the phosphorylation and subsequent dissociation of the
heterochromatin-associated KAP1 protein (Ziv et al., 2006;
Goodarzi et al., 2008; Noon et al., 2010; Lee et al., 2010b). This
pathway promotes repair of heterochromatic DSBs (w15% of
all DSBs) by either NHEJ in G1 (Goodarzi et al., 2008) or HR in 2007). Exactly how gH2AX-bound MDC1 promotes HR is currently
unclear. Fourthly, gH2AX has an essential role in generating
DNA ends which can be efficiently joined by NHEJ during
V(D)J recombinant in lymphocytes. This is achieved by preventing
CtIP-dependent DNA end resection, which would
lead to aberrant end-joining, and by favoring processing of
DNA ends by the Artemis nuclease, which is essential for efficient
joining during V(D)J recombination (Zha et al., 2010;
Helmink et al., 2010). This role of gH2AX was only recently recognized
due to functional redundancy with the XRCC4-like
factor XLF (Zha et al., 2010). Interestingly, the binding of
MDC1 to gH2AX is modulated by another residue in the
same histone tail. The phosphorylation of H2AX at T142 by
the tyrosine kinase WSTF and its dephosphorylation by
EYA1/3 regulates the binding of MDC1 to phosphorylated
S139 (Xiao et al., 2009; Cook et al., 2009). H2AX is constitutively
phosphorylated at T142 and this acts as a switch by regulating
the recruitment of repair factors (when dephosphorylated) or
apoptotic factors (when it remains phosphorylated), providing
a regulatory mechanism to activate the DDR or trigger cell
death (Cook et al., 2009).
Other histones are also subject to phosphorylation and dephosphorylation
in response to DNA damage. For instance,
H2Bis phosphorylated at S14 in amannerthat requires prior induction
of gH2AX (Fernandez-Capetillo et al., 2004) However,
its function is currently not clear. H3 is constitutively phosphorylated
on T11 by the CHK1 kinase, which triggers H3K9
acetylation (by histone acetyltransferase GCN5) and transcriptional
activation. The induction of DNA damage by UV irradiation
triggers the dissociation of CHK1 from chromatin,
followed by the dephosphorylation of H3T11P by phosphatase
PP1g, which results in the DNA damage-induced repression of
genes such as cyclin B1 and Cdk1 (Shimada et al., 2008, 2010).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Histones เป็นยัง มีดีเอ็นเอทำให้เกิดความเสียหาย phosphorylation
ตัวอย่าง archetypical อยู่ phosphorylation ที่
ของฮิสโตนแปร H2AX ใน S139 (gH2AX) นี้
phosphorylation เป็นข้อกำหนดเบื้องต้นสำหรับการรวมของ MDC1
(ผ่านโดเมนของ BRCT) และต่อมาสะสม
DDR ต่าง ๆ หลายปัจจัยที่ดีเอ็นเอได้ (รูปที่ 2), ซึ่ง
สามารถ visualized โดยการก่อตัวของโครงสร้างที่เรียกว่า ionizing
foci เกิดรังสี (IRIF) (Stucki et al., 2005) H2AXdeficient
หนูแสดงความไม่เสถียรของ genomic และเสี่ยง
โรคเนื้องอก (เซเลสเต้และ al., 2002), underscoring
ความสำคัญของการแก้ไขนี้ Phosphorylation ของ H2AX
DDR มีหลายบทบาทที่แตกต่างกัน ประการแรก gH2AX ถูกต้อง
สำหรับการเรียกใช้จุดตรวจสอบในตอบรังสี ionizing (IR)
เซลล์ขาด H2AX รายการ G2/M จุดตรวจสอบข้อบกพร่องหลัง
สัมผัสกับปริมาณต่ำสุดของ IR (เฟอร์นานเด Capetillo et al.,
2002) ประการที่สอง gH2AX จะต้องสะสมของ
ligases ubiquitin RNF8 และ RNF168 ซึ่ง อย่างละเอียดผ่าน
ubiquitylation (อธิบายไว้ด้านล่าง), สื่อกลางซึ่งต่อมา
สรรหาบุคลากร BRCA1 และ 53BP1 เป็น IRIF (รูปที่ 2) (Doil et al.,
2009 เฮือน et al., 2007 Al. ร้อยเอ็ด kolas, 2007 Mailand et al., 2007;
สจวต et al., 2009 วังก Elledge, 2007)
ทางเดิน RNF8eRNF168 โดยสรรหาบุคลากร 53BP1, mediates
phosphorylation และ dissociation ภายหลังของการ
heterochromatin สัมพันธ์ KAP1 โปรตีน (Ziv et al., 2006;
Goodarzi et al., 2008 เที่ยง et al., 2010 ลีเอส al., 2010b) นี้
ทางเดินส่งเสริมซ่อมแซม heterochromatic DSBs (w15%
DSBs ทั้งหมด) โดย NHEJ ใดใน G1 (Goodarzi et al., 2008) หรือ HR ในปี 2007) วิธีผูก gH2AX MDC1 ส่งเสริมว่า HR งานอยู่
ชัดเจน Fourthly, gH2AX มีส่วนสำคัญในการสร้าง
ปลายดีเอ็นเอซึ่งสามารถสามารถเข้าร่วมได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดย NHEJ ระหว่าง
V (D) J วททชใน lymphocytes การป้องกัน
CtIP ขึ้นอยู่กับดีเอ็นเอสิ้นสุด resection ซึ่งจะ
นำ aberrant สิ้นสุดเข้าร่วม การ โดยนความประมวลผล
ดีเอ็นเอสิ้นสุดลง โดย nuclease อาร์เทมิส ซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับประสิทธิภาพ
ร่วมระหว่าง recombination V (D) J (Zha et al., 2010;
Helmink et al., 2010) เท่านั้นเพิ่งได้รู้จักบทบาทนี้ของ gH2AX
เนื่องจากความซ้ำซ้อนทำงานด้วยเช่น XRCC4
ปัจจัย XLF (Zha et al., 2010) เป็นเรื่องน่าสนใจ ผูกพันของ
MDC1 กับ gH2AX จะสันทัด โดยสารตกค้างอื่น ๆ ในการ
เดียวฮิสโตนหาง Phosphorylation ของ H2AX ที่ T142 โดย
tyrosine kinase WSTF และ dephosphorylation ของโดย
EYA1/3 กำหนดผูกของ MDC1 phosphorylated
S139 (เสี่ยว et al., 2009 Cook et al., 2009) H2AX เป็น constitutively
phosphorylated T142 และนี้ทำหน้าที่เป็นสวิตช์โดยควบคุม
สรรหาบุคลากรของซ่อมปัจจัย (เมื่อ dephosphorylated) หรือ
apoptotic ปัจจัย (เมื่อมันยังคง phosphorylated), ให้
กลไกกำกับดูแลเรียกเซลล์ DDR หรือทริกเกอร์
ตาย (Cook et al., 2009) .
histones อื่น ๆ มี phosphorylation และ dephosphorylation
ในความเสียหายของดีเอ็นเอ ตัวอย่าง,
H2Bis phosphorylated ที่ S14 ใน amannerthat ต้องการทราบการเหนี่ยวนำ
ของ gH2AX (เฟอร์นานเด Capetillo et al., 2004) อย่างไรก็ตาม,
ฟังก์ชันอยู่ไม่ชัดเจน H3 ถูก phosphorylated constitutively
บน T11 โดย CHK1 kinase ซึ่งทริกเกอร์ H3K9
acetylation (โดยฮิสโตน acetyltransferase GCN5) และ transcriptional
เปิดใช้งาน เหนี่ยวนำความเสียหายของดีเอ็นเอโดยวิธีการฉายรังสี UV
ทริกเกอร์ dissociation ของ CHK1 จากโครมาติน,
ตาม ด้วย dephosphorylation ของ H3T11P โดยฟอสฟาเตส
PP1g ซึ่งเป็นผลในการปราบปรามที่ทำให้เกิดความเสียหายของดีเอ็นเอของ
ยีนเช่น cyclin B1 และ Cdk1 (ชิมาดะ et al., 2008, 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

histones นอกจากนี้ยังมีเรื่องที่จะดีเอ็นเอ phosphorylation ความเสียหายที่เกิดขึ้น
จากการที่ตัวอย่างเช่น archetypical เป็น phosphorylation
ของ H2AX ตัวแปรสโตนที่ S139 (gH2AX) นี้
phosphorylation เป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับการรวมของ MDC1
(ผ่านโดเมน BRCT) และการสะสมมา
จากหลายปัจจัย DDR ที่แตกต่างกันที่แผลดีเอ็นเอ (รูปที่ 2) ซึ่ง
สามารถมองเห็นโดยการก่อตัวของโครงสร้างที่เรียกว่าโอโซน
จุดรังสี ( IRIF) (Stucki et al. 2005) H2AXdeficient
หนูจีโนมแสดงความไม่แน่นอนและความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้น
ของการพัฒนาเนื้องอก (เซเลสเต et al., 2002) เน้นให้เห็นความ
สำคัญของการปรับเปลี่ยนนี้ ฟอสเฟตของ H2AX
มีบทบาทที่แตกต่างในหลาย DDR ประการแรก gH2AX ที่จำเป็น
สำหรับการเปิดใช้ด่านในการตอบสนองต่อรังสี (IR)
เซลล์ขาด H2AX อย่างชัดแจ้ง G2 / M ด่านข้อบกพร่องหลังจาก
การสัมผัสกับปริมาณต่ำของ IR (เฟอร์นันเด-Capetillo et al.,
2002) ประการที่สอง gH2AX เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการสะสมของ
ubiquitin ligases RNF8 และ RNF168 ที่ผ่านกว้างขวาง
ubiquitylation (กล่าวถึงด้านล่าง) เป็นสื่อกลางในภายหลัง
การรับสมัครของ BRCA 1 และ 53BP1 เป็น IRIF (รูปที่ 2) (Doil และคณะ.
2009; เฮือนและ อัล 2007.. Kolas et al, 2007; Mailand et al, 2007.
สจ๊วต et al, 2009. วังและ Elledge 2007)
RNF8eRNF168 เดินผ่าน 53BP1 สรรหาไกล่เกลี่ย
phosphorylation และแยกออกจากกันตามมาของ
heterochromatin ที่เกี่ยวข้องโปรตีน KAP1 (Ziv et al, 2006.
Goodarzi et al, 2008.. เที่ยง, et al, 2010. ลีและคณะ, 2010b) . นี้
ทางเดินที่ส่งเสริมการซ่อมแซม DSBs heterochromatic (w15% จาก
DSBs ทั้งหมด) โดยทั้ง NHEJ ใน G1 (Goodarzi et al., 2008) หรือ HR ในปี 2007) MDC1 ว่าวิธี gH2AX ผูกพันส่งเสริมทรัพยากรบุคคลอยู่ในขณะนี้
ไม่มีความชัดเจน ประการที่สี่ gH2AX มีบทบาทสำคัญในการสร้าง
ดีเอ็นเอสิ้นสุดที่สามารถเข้าร่วมได้อย่างมีประสิทธิภาพโดย NHEJ ระหว่าง
V (D) J แบคทีเรียในเซลล์เม็ดเลือดขาว นี่คือความสำเร็จโดยการป้องกัน
Ctip ขึ้นอยู่กับชำแหละปลายดีเอ็นเอซึ่งจะ
นำไปสู่ความผิดปกติสิ้นการเข้าร่วมและความนิยมในการประมวลผลของ
ดีเอ็นเอจบลงโดย Nuclease อาร์ทิมิสซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการที่มีประสิทธิภาพ
ในระหว่างการร่วมงานกับวีเจ (D) รวมตัวกันอีก (Zha และคณะ . 2010;
. Helmink et al, 2010) บทบาทของ gH2AX นี้ได้รับการยอมรับเมื่อเร็ว ๆ นี้
เนื่องจากการทำงานที่มีความซ้ำซ้อน XRCC4 เหมือน
ปัจจัย XLF (Zha et al., 2010) ที่น่าสนใจที่มีผลผูกพันของ
MDC1 เพื่อ gH2AX ถูกปรับโดยที่เหลืออีกใน
หางสโตนเดียวกัน phosphorylation ของ H2AX ที่ T142 โดย
WSTF ซายน์ไคเนสและ dephosphorylation โดย
EYA1 / 3 ควบคุมการผูกพันของ MDC1 จะ phosphorylated
S139 (Xiao et al, 2009.. คุก et al, 2009) H2AX เป็น constitutively
phosphorylated ที่ T142 และทำหน้าที่เป็นสวิทช์โดยการควบคุม
การจัดหาปัจจัยการซ่อมแซม (เมื่อ dephosphorylated) หรือ
ปัจจัยที่เกิด apoptosis (ตอนที่มันยังคง phosphorylated) ให้
กลไกการควบคุมเพื่อเปิดใช้งาน DDR หรือเรียกเซลล์
ตาย (คุกและคณะ 2009)
histones อื่น ๆ นอกจากนี้ยังอาจมีการ phosphorylation และ dephosphorylation
ในการตอบสนองต่อความเสียหายของดีเอ็นเอ ตัวอย่างเช่น
H2Bis phosphorylated ที่ S14 ใน amannerthat ต้องเหนี่ยวนำก่อน
จาก gH2AX (เฟอร์นันเด-Capetillo et al., 2004) แต่
หน้าที่ของมันคือขณะนี้ยังไม่ชัดเจน H3 เป็น constitutively phosphorylated
ใน T11 โดยไคเนส CHK1 ซึ่งก่อให้เกิด H3K9
acetylation (โดยสโตน acetyltransferase GCN5) และการถอดรหัส
ยืนยันการใช้งาน การเหนี่ยวนำให้เกิดความเสียหายดีเอ็นเอโดยการฉายรังสียูวีที่
ก่อให้เกิดความร้าวฉานของ CHK1 จากโครมาติ,
ตามด้วย dephosphorylation ของ H3T11P โดย phosphatase
PP1g ซึ่งผลในการทำลายดีเอ็นเอเหนี่ยวนำให้เกิดการปราบปรามของ
ยีนเช่น cyclin B1 และ Cdk1 (Shimada et al. 2008 , 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฮิสโตนยังมีเรื่องความเสียหายของดีเอ็นเอที่เกิดปฏิกิริยาฟอสโฟรีเลชัน
ซึ่งตัวอย่าง archetypical เป็นฟอสโฟริเลชันของตัวแปรที่ช่วย h2ax
s139 ( gh2ax ) ปฏิกิริยาฟอสโฟรีเลชันนี้
เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการรวมของ mdc1
( ผ่าน brct โดเมน ) และศึกษาการสะสมขององค์ประกอบที่แตกต่างกันมาก DDR
ดีเอ็นเอแผล ( รูปที่ 2 ) ซึ่ง
สามารถมองเห็นได้โดยการสร้างโครงสร้างที่รู้จักกันเป็น ionizing
radiation-induced บันทึก ( irif ) ( stucki et al . , 2005 ) หนู h2axdeficient
จัดแสดงที่มีความไม่แน่นอนและความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของการพัฒนามะเร็ง
( Celeste et al . , 2002 ) , เน้นให้เห็นความสำคัญของการปรับเปลี่ยนนี้
. ปฏิกิริยาฟอสโฟรีเลชันของ h2ax
มีบทบาทที่แตกต่างกันหลายใน DDR . ประการแรก คือ ต้อง gh2ax
สำหรับด่านที่ใช้ตอบสนองต่อรังสี ( IR ) .
เซลล์ขาด h2ax แสดงรายการ G2 / M ตรวจข้อบกพร่องหลังจาก
แสงปริมาณต่ำของ IR ( Fernandez
capetillo et al . , 2002 ) ประการที่สอง gh2ax จำเป็นสำหรับการสะสมของ
ข้างนอกและไลเกส rnf8 rnf168 ซึ่งผ่าน ubiquitylation อย่างละเอียด
( กล่าวถึงด้านล่าง ) , ไกล่เกลี่ยตามมา
รับสมัคร BRCA1 และ 53bp1 เป็น irif ( รูปที่ 2 ) ( doil et al . ,
2009 ; เฮือน et al . , 2007 ; kolas et al . , 2007 ; Mailand et al . , 2007 ;
สจ๊วต et al . , 2009 ; วังและ elledge , 2007 )
rnf8ernf168 ทางเดินผ่านการสรรหา 53bp1 mediates กรุงเทพมหานคร ,

หัวใจที่ตามมาของสปีชีส์ที่เกี่ยวข้อง kap1 โปรตีน ( Ziv et al . , 2006 ;
goodarzi et al . , 2008 ; เที่ยง et al . , 2010ลี et al . , 2010b ) ทางเดินนี้
ส่งเสริมการซ่อมแซม heterochromatic dsbs ( w15 %
ทั้งหมด dsbs ) โดยให้ nhej ใน G1 ( goodarzi et al . , 2008 ) หรือ HR ในปี 2007 ) ว่า gh2ax ผูกพัน mdc1 ส่งเสริม HR ปัจจุบัน
ไม่ชัดเจน และ gh2ax ที่มีบทบาทสําคัญในการสร้างดีเอ็นเอจบ
ซึ่งสามารถได้อย่างมีประสิทธิภาพ เข้าร่วม โดย nhej ในระหว่าง
V ( D ) J ของเซลล์ลิมโฟไซต์ใน . นี่คือความโดยการป้องกัน
ctip ขึ้นอยู่กับดีเอ็นเอปลายตัด ซึ่งจะนำไปสู่การสิ้นสุด
ผิดปกติร่วม และสนับสนุนกระบวนการสิ้นสุดโดย Artemis นิวเคลียส
ดีเอ็นเอ ซึ่งจำเป็นสำหรับประสิทธิภาพ
ร่วมระหว่าง v ( D ) J recombination ( จา et al . , 2010 ;
helmink et al . , 2010 ) นี้บทบาทของ gh2ax แค่เพิ่งรู้จัก
เนื่องจากการทำงานที่ซ้ำซ้อนกับ xrcc4 ชอบ
xlf ตัวประกอบ ( จา et al . , 2010 ) น่าสนใจผูกพันของ
mdc1 เพื่อ gh2ax จะปรับโดยกากอีกใน
หางฮีสโทนเดียวกัน ส่วนฟอสโฟริเลชันของ h2ax ที่ t142 โดย
ไทโรซินไคเนส WSTF ดีฟอ ฟริเลชันโดย
และ eya1 / 3 ข้อกำหนดผูกพันของ mdc1 กับฟอสฟอรีเลเตต
s139 ( เสี่ยว et al . , 2009 ; ปรุงอาหาร et al . , 2009 ) h2ax เป็น constitutively
ฟอสฟอรีเลเตตที่ t142 และนี้ทำหน้าที่เป็นสวิตช์ควบคุม
โดยการสรรหาปัจจัยซ่อมแซม ( เมื่อ dephosphorylated ) หรือกลุ่มที่มีปัจจัย
( เมื่อมันยังคงฟอสฟอรีเลเตต ) ให้
กลไกกฎระเบียบเพื่อเปิดใช้งาน DDR หรือการตายของเซลล์
ทริกเกอร์ ( Cook et al . , 2009 ) .
ฮิสโตนอื่น ๆยังมีเรื่องให้กรุงเทพมหานครดีฟอ ฟริเลชัน
ในการตอบสนองและความเสียหายดีเอ็นเอ ตัวอย่างเช่น
h2bis ฟอสฟอรีเลเตตที่ s14 ใน amannerthat ต้องก่อนเหนี่ยว
ของ gh2ax ( Fernandez capetillo et al . , 2004 ) อย่างไรก็ตาม
หน้าที่ยังไม่ได้ล้าง H3 เป็น constitutively ฟอสฟอรีเลเตต
ในระดับโดย chk1 kinase ซึ่งก่อให้เกิด h3k9
ทิเลชัน ( หมอกแดด acetyltransferase
gcn5 ) และลองเปิดใช้งาน การความเสียหายของดีเอ็นเอโดยการฉายรังสี UV กระตุ้นการแตกตัวของ

จากการ chk1 ,ตามด้วยดีฟอ ฟริเลชันของ h3t11p โดยฟอสฟาเตส
pp1g , ซึ่งผลในความเสียหายของดีเอ็นเอและการปราบปรามของยีน เช่น ลักษณะและ B1
cdk1 ( ชิมาดะ et al . , 2008 , 2010 )