Wallace's line, proposed by the Bri

Wallace's line, proposed by the British zoologist A.R. Wallace in the 19th century, is one of the best known biogeographical boundaries. The line runs through the Malesian archipelago and marks the meeting of Asian and Australian biota (Whitmore, 1981) (Fig. 1). Although first applied to the fauna of the region, Wallace's line is also accepted as a demarcation line separating the flora of the region (e.g., Van Steenis, 1950, 1979; Dransfield, 1981; Van Balgooy, 1984). The exact position of the Wallace line has been subject to much discussion. According to the original concept of Wallace (1863, 1869), the line runs through the Strait of Makassar and between Bali and Lombok, separating Sulawesi, the Lesser Sunda Islands, the Mollucas and New Guinea in the east from the Philippines, Borneo, Java and Sumatra in the west. Some authors, including Wallace late in his life, have moved the line from west to east of Sulawesi; others failed to find evidence for the line or have proposed different ones (Simpson, 1977; Whitmore, 1981).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บรรทัดของ Wallace เสนอ โดยธรณีวิทยาอังกฤษ A.R. Wallace ในศตวรรษที่ผ่านมา เป็นหนึ่งในขอบเขต biogeographical รู้จักกันดี เส้นวิ่งผ่านหมู่เกาะ Malesian และประชุมเอเชียและออสเตรเลียสิ่ง (Whitmore, 1981) การทำเครื่องหมาย (Fig. 1) แม้ว่าก่อน นำไปใช้กับสัตว์ของภูมิภาค บรรทัดของ Wallace ยังยอมเป็นเส้นแบ่งเขตแยกพืชของภูมิภาค (เช่น รถตู้ซูสตีนนิส 1950, 1979 Dransfield, 1981 รถตู้ Balgooy, 1984) ตำแหน่งที่แน่นอนของบรรทัด Wallace แล้วต้องสนทนามาก ตามแนวคิดดั้งเดิมของ Wallace (1863, 1869), รายการทำ ผ่านช่องแคบมากัสซาร์ และระหว่างบาหลีลอมบอก แยก Sulawesi หมู่เกาะซุนดาเลสเซอร์ Mollucas และนิวกินีในตะวันออกจากฟิลิปปินส์ บอร์เนียว ชวา และสุมาตราตะวันตก ผู้เขียนบาง รวม Wallace ในชีวิต ได้ย้ายบรรทัดจากตะวันตกไปยังตะวันออก Sulawesi ผู้อื่นไม่สามารถค้นหาหลักฐานสำหรับบรรทัด หรือมีการนำเสนอแตกต่างกัน (ซิมป์สัน 1977 Whitmore, 1981)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สายวอลเลซที่เสนอโดยนักสัตววิทยาชาวอังกฤษ AR วอลเลซในศตวรรษที่ 19 เป็นหนึ่งในที่รู้จักกันดีขอบเขต biogeographical สายไหลผ่านหมู่เกาะรายงานล่าสุดพบและทำเครื่องหมายที่ประชุมของสิ่งมีชีวิตในเอเชียและออสเตรเลีย (วิตมอร์, 1981) (รูปที่ 1). แม้ว่าสัตว์ที่จะนำมาใช้เป็นครั้งแรกในภูมิภาคสายวอลเลซยังเป็นที่ยอมรับในฐานะที่เป็นเส้นแบ่งแยกพืชของภูมิภาค (เช่นรถตู้ Steenis, 1950, 1979; Dransfield 1981; แวน Balgooy, 1984) ตำแหน่งที่แน่นอนของสายวอลเลซได้รับอาจมีการอภิปรายมาก ตามแนวความคิดเดิมของวอลเลซ (1863, 1869), สายไหลผ่านช่องแคบมากัสซาร์และระหว่างบาหลีและลอมบ็อคแยกสุลาเวสีที่หมู่เกาะซุนดาน้อยที่น่าทึ่งและนิวกีนีในภาคตะวันออกจากฟิลิปปินส์บอร์เนียวชวา และเกาะสุมาตราในทิศตะวันตก นักเขียนบางคนรวมทั้งวอลเลซในช่วงปลายชีวิตของเขาได้ย้ายสายจากตะวันตกไปทางทิศตะวันออกของสุลาเวสี; คนอื่น ๆ ยังไม่พบหลักฐานสำหรับสายหรือมีการเสนอคนที่แตกต่างกัน (ซิมป์สัน, 1977; วิตมอร์, 1981)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วอลเลซไลน์ เสนอโดยนักสัตววิทยาชาวอังกฤษทางวอลเลซในศตวรรษที่ 19 เป็นหนึ่งที่ดีที่สุดที่รู้จักกัน biogeographical ขอบเขต เส้นวิ่งผ่านมาเลเซียหมู่เกาะและเครื่องหมายการประชุมของภูมิภาคเอเชียและออสเตรเลีย ( วิทมอร์ , 1981 ) ( รูปที่ 1 ) แม้ว่าการใช้ครั้งแรกในภูมิภาคของภาควอลเลซไลน์ยังยอมรับ เป็นเส้นแบ่งเขตแยกพืชของภูมิภาค ( เช่น ตู้ 42 วงศ์ พ.ศ. 2522 ; dransfield , 1981 ; รถตู้ balgooy , 1984 ) ตำแหน่งที่แน่นอนของเส้นวอลเลซได้รับการอภิปรายมาก ตามแนวคิดเดิมของวอลเลซ ( 1863 1869 ) , เส้นวิ่งผ่านช่องแคบมากัสซาร์ และระหว่างบาหลีและลอม Sulawesi , แยก ,หมู่เกาะซุนดาน้อย , mollucas และ นิว กินี ในตะวันออก จากฟิลิปปินส์ , บอร์เนียว ชวา และสุมาตรา ในตะวันตก บางคนเขียน รวมถึงวอลเลซในช่วงปลายชีวิตของเขาได้ย้ายสายจากตะวันตกไปตะวันออกของสุลาเวสี คนอื่นไม่สามารถหาหลักฐานในเส้นหรือมีการเสนอที่แตกต่างกัน ( ซิมป์สัน , 1977 ; วิทมอร์ , 1981 )