2.7.6. SafetyBiogas is primarily co

2.7.6. Safety
Biogas is primarily composed of methane and carbon dioxide, with traces of ammonia and hydrogen sulphide. Caution should be taken as methane is highly explosive when mixed with air. In addition, because digester gas is heavier than air, it displaces oxygen near the ground, and if hydrogen sulfide is still present, the gas can act as a deadly poison. It is critical that digester systems be designed with adequate venting to avoid these dangerous situations. Exposure to any of these gases may result in ill-health or death, and levels in the biogas may vary widely and cyclically. Carbon dioxide, ammonia and hydrogen sulphide are all toxic gases, and are subject to the regulations as substances hazardous to health [52].
2.7.7. Gas storage
Because biogas is not used at exactly the same rate at which it is produced, it must be stored somewhere. The gas must be efficiently transported from digester to storage tank. Because of the high pressure and low temperature required, it is impractical to liquefy methane for use as a liquid fuel. Instead, the gas can be collected and stored for a period of time until it can be used. The most common means of collecting and storing the gas produced by a digester is with a floating cover-a weighted pontoon that floats on the liquid surface of a collection/storage basin. Skirt plates on the sides of the pontoon extend down into the liquid, thereby creating a seal and preventing the gas from coming into contact with the open atmosphere. High-pressure storage is also possible, but is both more expensive and more dangerous and should be pursued only with the help of a qualified engineer [52].
3. Challenges Associated with Disposal of Hatchery Waste
The cost for an average hatchery to dispose their hatchery waste in Australia is high (Aud$127/tonne and 10.4 tonnes per week). In other countries the cost is greater due to reduced areas available for landfill. The current world population of chickens is approximately 8 billion birds; 90% of these chickens are hatched in commercial hatcheries. The volume of hatchery waste that needs to be disposed of yearly is millions of tonnes. Disposing hatchery waste to land fill causes environmental problems such as releasing methane in the air and possible spread microbial contamination. It is likely that hatcheries in the future will not be permitted to dispose hatchery waste to landfill. Sustainability of these hatcheries is threatened and the challenge is to design a system that converts waste on site to valuable products which can be used on site or sold.
The real challenges for the poultry industry in general is to turn all the waste into economically-valuable outputs using low-cost treatment systems. The huge volume of waste generated by the industry needs to be treated using bioprocesses to produce feed, fertiliser and fuels. These processes need to be applied to the organic waste streams (e.g., poultry manure, hatchery waste) and turn the cost of waste disposal into a source of income, recycle nutrients and reduce pollution This can be achieved by characterising and separating waste, develop products, design systems, and provide risk assessment and quality control. These approaches enable maximum conversion of carbon, nitrogen, phosphorus, and water in waste streams into biofuels and agri-products while at the same time achieving pathogen and odour control.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.7.6. ความปลอดภัยเป็นหลักด้วยการผลิตก๊าซมีเทนและก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ มีร่องรอยของแอมโมเนียและไฮโดรเจนพันธุ์โซเด ควรจะใช้ความระมัดระวังเป็นมีเทนระเบิดสูงเมื่อผสมกับอากาศ นอกจากนี้ เนื่องจาก digester ก๊าซหนักกว่าอากาศ displaces ออกซิเจนใกล้พื้นดิน และถ้าไฮโดรเจนซัลไฟด์จะยังคงมีอยู่ ก๊าซสามารถทำหน้าที่เป็นพิษร้ายแรง สำคัญว่า ระบบ digester ถูกออกแบบการระบายอากาศอย่างเพียงพอเพื่อหลีกเลี่ยงสถานการณ์อันตรายเหล่านี้ได้ แสงของก๊าซเหล่านี้อาจป่วยเป็นโรคหรือตาย และระดับก๊าซชีวภาพอาจแตกต่างกันอย่างกว้างขวาง และ cyclically คาร์บอนไดออกไซด์ แอมโมเนีย และไฮโดรเจนพันธุ์โซเดมีก๊าซพิษทั้งหมด และอยู่ภายใต้กฎระเบียบที่เป็นสารอันตรายต่อสุขภาพ [52]2.7.7 เก็บก๊าซเนื่องจากไม่มีใช้ก๊าซชีวภาพที่ว่าอัตราเดียวกันที่จะทำการผลิต จะต้องเก็บอยู่ที่ใด ก๊าซต้องใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพขนส่งจาก digester ไปถัง ความดันสูงและอุณหภูมิต่ำสุดที่จำเป็น ได้ระบุ liquefy มีเทนสำหรับใช้เป็นเชื้อเพลิงเหลว แทน ก๊าซสามารถรวบรวม และจัดเก็บไว้สำหรับรอบระยะเวลาจนกว่าจะสามารถใช้ วิธีการทั่วไปรวบรวม และจัดเก็บก๊าซที่ผลิต โดย digester ที่ มีลอยปะที่ถ่วงน้ำหนักท่าที่ลอยบนผิวน้ำของอ่างเก็บรวบรวม/จัดเก็บ ได้ แผ่นกระโปรงด้านแพขยายลงในของเหลว เพื่อสร้างตรา และป้องกันไม่ให้ก๊าซมาไปยังฝั่งบรรยากาศเปิด กระบอกเก็บเป็นไปได้ แต่ราคาแพงมากขึ้น และอันตรายมากขึ้น และควรติดตาม ด้วยความช่วยเหลือของวิศวกร [52]3. ความเกี่ยวข้องกับการกำจัดของเสียโรงเพาะต้นทุนในการโรงเพาะโดยเฉลี่ยในการกำจัดของเสียโรงเพาะในออสเตรเลียจะสูง (Aud$ 127/tonne และ 10.4 ตันต่อสัปดาห์) ในประเทศ ต้นทุนได้มากขึ้นเนื่องจากลดพื้นที่สำหรับฝังกลบ ประชากรโลกปัจจุบันของไก่จะราคาประมาณ 8 พันล้านนก 90% ของไก่เหล่านี้จะฟักใน hatcheries พาณิชย์ ปริมาณของเสียโรงเพาะที่ต้องการจะตัดจำหน่ายประจำปีเป็นล้านตัน ทิ้งขยะโรงเพาะปัญหาสิ่งแวดล้อมของสาเหตุเติมที่ดินเช่นการปล่อยมีเทนในอากาศและสามารถแพร่กระจายปนเปื้อนจุลินทรีย์ เป็นไปได้ที่ hatcheries ในอนาคตจะไม่ได้รับอนุญาตในการกำจัดขยะโรงเพาะเพื่อนำ ความยั่งยืนของ hatcheries เหล่านี้จะถูกคุกคาม และความท้าทายคือการออกแบบระบบที่แปลงเสียบนไซต์มีคุณค่าผลิตภัณฑ์ซึ่งสามารถใช้บนเว็บไซต์ หรือขายความท้าทายแท้จริงสำหรับอุตสาหกรรมสัตว์ปีกโดยทั่วไปคือการ เปิดเสียทั้งหมดเป็นเอาท์พุตกาญจน์ค่ะใช้ระบบการรักษาต้นทุนต่ำ ปริมาณขยะที่สร้างขึ้น โดยอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ต้องใช้ bioprocesses ในการผลิตอาหาร fertiliser และเชื้อรักษา กระบวนการเหล่านี้ต้องใช้กระแสข้อมูลขยะอินทรีย์ (เช่น ไม่ โรงเพาะเสีย) และเปลี่ยนต้นทุนของการกำจัดขยะมูลฝอยเป็นแหล่งที่มาของรายได้ รีไซเคิลสารอาหาร และลดมลภาวะนี้สามารถทำได้ โดยการ characterising และการแยกขยะ พัฒนาผลิตภัณฑ์ การออกแบบระบบ และให้ประเมินความเสี่ยงและการควบคุมคุณภาพ วิธีเหล่านี้เปิดใช้งานการแปลงสูงสุดของคาร์บอน ไนโตรเจน ฟอสฟอรัส และน้ำเสียเป็นเชื้อเพลิงชีวภาพและผลิตภัณฑ์ agri ขณะเวลาเดียวกันทำการศึกษาการควบคุมกลิ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.7.6
ความปลอดภัยในการผลิตก๊าซชีวภาพประกอบด้วยหลักของก๊าซมีเทนและก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่มีร่องรอยของแอมโมเนียและไฮโดรเจนซัลไฟด์ ข้อควรระวังที่ควรจะนำมาเป็นก๊าซมีเทนระเบิดเป็นอย่างมากเมื่อผสมกับอากาศ นอกจากนี้เนื่องจากก๊าซบ่อหมักหนักกว่าอากาศก็แทนที่ออกซิเจนใกล้พื้นดินและถ้าไฮโดรเจนซัลไฟด์ยังคงอยู่ก๊าซสามารถทำหน้าที่เป็นพิษร้ายแรง มันเป็นสิ่งสำคัญที่ระบบบ่อหมักได้รับการออกแบบที่มีการระบายอากาศที่เพียงพอเพื่อหลีกเลี่ยงสถานการณ์ที่อันตรายเหล่านี้ การสัมผัสกับใด ๆ ของก๊าซเหล่านี้อาจส่งผลให้สุขภาพไม่ดีหรือเสียชีวิตและระดับในการผลิตก๊าซชีวภาพอาจแตกต่างกันอย่างกว้างขวางและวน คาร์บอนไดออกไซด์แอมโมเนียและไฮโดรเจนซัลไฟด์เป็นก๊าซพิษทั้งหมดและอาจมีการระเบียบที่สารที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ [52].
2.7.7
การจัดเก็บก๊าซเพราะก๊าซชีวภาพที่ไม่ได้ใช้ที่ตรงอัตราเดียวกันที่มันจะเกิดมันก็ต้องเก็บไว้ที่อื่น ก๊าซจะต้องเคลื่อนย้ายได้อย่างมีประสิทธิภาพจากการหมักถังเก็บ เพราะแรงดันสูงและอุณหภูมิต่ำที่จำเป็นก็จะทำไม่ได้ที่จะทำให้เป็นของเหลวก๊าซมีเทนเพื่อใช้เป็นเชื้อเพลิงเหลว แต่ก๊าซที่สามารถเก็บรวบรวมและเก็บไว้สำหรับช่วงระยะเวลาหนึ่งจนกว่าจะสามารถนำมาใช้ วิธีที่พบมากที่สุดของการเก็บรวบรวมและจัดเก็บก๊าซที่ผลิตโดยบ่อหมักเป็นที่มีฝาครอบแบบถ่วงน้ำหนักโป๊ะลอยที่ลอยอยู่บนพื้นผิวของเหลวของคอลเลกชัน / อ่างเก็บข้อมูล แผ่นกระโปรงด้านข้างของโป๊ะขยายลงไปในของเหลวดังนั้นการสร้างตราประทับและป้องกันก๊าซจากเข้ามาติดต่อกับบรรยากาศเปิด การจัดเก็บข้อมูลความดันสูงอาจเป็นไปได้ แต่เป็นทั้งราคาแพงและอันตรายมากขึ้นและควรจะดำเนินการเพียง แต่ด้วยความช่วยเหลือของวิศวกรที่มีคุณภาพ [52].
3 ความท้าทายที่เกี่ยวข้องกับการกำจัดของโรงเพาะฟักเสียค่าใช้จ่ายสำหรับโรงเพาะฟักเฉลี่ยในการกำจัดของเสียที่โรงเพาะฟักของพวกเขาในออสเตรเลียอยู่ในระดับสูง (Aud $ 127 / ตันและ 10.4 ตันต่อสัปดาห์)
ในประเทศอื่น ๆ ค่าใช้จ่ายมากขึ้นเนื่องจากการลดลงของพื้นที่ให้บริการสำหรับการฝังกลบ ประชากรโลกในปัจจุบันของไก่จะอยู่ที่ประมาณ 8 พันล้านนก; 90% ของไก่เหล่านี้จะฟักในโรงเพาะฟัก ปริมาณของเสียที่โรงเพาะฟักที่ต้องจำหน่ายเป็นประจำทุกปีคือนับล้านตัน การกำจัดของเสียที่โรงเพาะฟักที่จะลงจอดเติมทำให้เกิดปัญหาสิ่งแวดล้อมเช่นการปล่อยก๊าซมีเทนในอากาศและการแพร่กระจายไปได้การปนเปื้อนของเชื้อจุลินทรีย์ ก็มีโอกาสที่โรงเพาะฟักในอนาคตจะไม่ได้รับอนุญาตในการกำจัดของเสียที่โรงเพาะฟักไปฝังกลบ การพัฒนาอย่างยั่งยืนของโรงเพาะฟักเหล่านี้จะถูกคุกคามและความท้าทายคือการออกแบบระบบที่แปลงของเสียในเว็บไซต์ให้กับสินค้าที่มีคุณค่าที่สามารถนำมาใช้ในเว็บไซต์หรือขาย.
ความท้าทายที่แท้จริงสำหรับอุตสาหกรรมสัตว์ปีกโดยทั่วไปคือการเปิดของเสียลงในทางเศรษฐกิจที่มีคุณค่า ผลการใช้ระบบการรักษาต้นทุนต่ำ ปริมาณขนาดใหญ่ของเสียที่เกิดจากอุตสาหกรรมที่จำเป็นต้องได้รับการรักษาโดยใช้กระบวนการชีวภาพในการผลิตอาหารสัตว์ปุ๋ยและเชื้อเพลิง กระบวนการเหล่านี้จะต้องนำไปใช้กับลำธารขยะอินทรีย์ (เช่นมูลไก่เสียโรงเพาะฟัก) และเปิดค่าใช้จ่ายในการกำจัดของเสียลงแหล่งที่มาของรายได้รีไซเคิลสารอาหารและลดมลพิษทางนี้สามารถทำได้โดยการพัฒนาการและแยกขยะ, การพัฒนาผลิตภัณฑ์ ระบบการออกแบบและให้การประเมินความเสี่ยงและการควบคุมคุณภาพ วิธีการเหล่านี้ช่วยให้การแปลงสูงสุดของคาร์บอนไนโตรเจนฟอสฟอรัสและน้ำในลำธารของเสียลงในเชื้อเพลิงชีวภาพและผลิตภัณฑ์เกษตรในขณะที่ในเวลาเดียวกันการบรรลุเชื้อโรคและการควบคุมกลิ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.7.6 . ก๊าซชีวภาพตู้
เป็นหลักประกอบด้วย ก๊าซมีเทนและคาร์บอนไดออกไซด์ กับร่องรอยของแอมโมเนียและไฮโดรเจนซัลไฟด์ . ข้อควรระวัง ควรเป็นก๊าซมีเทนสูงระเบิด เมื่อผสมกับอากาศ นอกจากนี้เนื่องจากโดยก๊าซที่หนักกว่าอากาศ มัน displaces ออกซิเจนใกล้พื้นดิน และถ้ามีก๊าซไฮโดรเจนซัลไฟด์อยู่ แก๊ส จะเป็นยาพิษร้ายแรงมันสำคัญมากที่ระบบ โดยได้รับการออกแบบให้เพียงพอกับการระบายเพื่อหลีกเลี่ยงสถานการณ์อันตรายเหล่านี้ แสงใด ๆ ก๊าซเหล่านี้อาจส่งผลให้สุขภาพไม่ดี หรือตายได้ และระดับในก๊าซชีวภาพอาจแตกต่างกันอย่างกว้างขวาง และ cyclically . คาร์บอนไดออกไซด์ , แอมโมเนียและไฮโดรเจนซัลไฟด์เป็นก๊าซพิษ และอาจมีกฎระเบียบที่เป็นสารอันตรายต่อสุขภาพ [ 52 ] .
2.7.7 . กระเป๋าแก๊ส
เนื่องจากก๊าซชีวภาพ ไม่ใช้ตรงเดียวกัน อัตราที่ มีการผลิต มันต้องเก็บไว้ที่ไหนสักแห่ง ก๊าซจะต้องมีประสิทธิภาพ โดยขนส่งจากการจัดเก็บถัง เพราะความดันสูงและอุณหภูมิต่ำต้อง , มันไม่ได้สลายก๊าซมีเทนมาใช้เป็นเชื้อเพลิงเหลว แทน ก๊าซที่สามารถเก็บรวบรวมและเก็บไว้เป็นเวลานานจนสามารถใช้วิธีที่พบมากที่สุดของการรวบรวมและจัดเก็บก๊าซผลิตโดยหมักกับลอยครอบคลุม - A หรือโป๊ะที่ลอยบนพื้นผิวของของเหลวคอลเลกชัน / กระเป๋าลุ่มน้ำ กระโปรงป้ายข้างโป๊ะ ขยายลงไปในน้ำ จึงสร้างตราประทับและป้องกันก๊าซจากการเข้ามาติดต่อกับบรรยากาศเปิด กระเป๋าความดันสูงก็เป็นไปได้แต่มันทั้งแพงและอันตรายมากขึ้น และควรติดตามเท่านั้นด้วยความช่วยเหลือของวุฒิวิศวกร [ 52 ] .
3 ความท้าทายที่เกี่ยวข้องกับการกำจัดขยะ
Hatchery ต้นทุนเฉลี่ยในการกำจัดของเสียในโรงเพาะฟักในโรงเพาะฟักของออสเตรเลียสูง ( AUD $ 127 / ตันและ 10.4 ตัน ต่อสัปดาห์ ) ในประเทศอื่น ๆค่าใช้จ่ายมากขึ้นเนื่องจากการลดลงของพื้นที่ฝังกลบปัจจุบันประชากรของโลกประมาณ 8 พันล้าน ไก่ นก ร้อยละ 90 ของไก่เหล่านี้จะฟักในโรงเพาะฟักเชิงพาณิชย์ ปริมาณของขยะในโรงเพาะฟักที่ต้องกำจัดปีละเป็นล้านบาท กำจัดขยะในโรงเพาะฟักเพื่อกรอกที่ดินให้เกิดปัญหาสิ่งแวดล้อม เช่น การปล่อยก๊าซมีเทนอยู่ในอากาศและสามารถแพร่กระจายเชื้อจุลินทรีย์ปนเปื้อนมันเป็นโอกาสที่โรงเพาะฟักในอนาคต จะไม่อนุญาตให้ทิ้งขยะในโรงเพาะฟักเพื่อฝังกลบ ความยั่งยืนของโรงเพาะฟักเหล่านี้ถูกคุกคามและท้าทายในการออกแบบระบบที่แปลงขยะบนเว็บไซต์เพื่อผลิตภัณฑ์ที่มีคุณค่าที่สามารถใช้ในเว็บไซต์หรือขาย .
ความท้าทายที่แท้จริงสำหรับอุตสาหกรรมสัตว์ปีกในทั่วไปคือการเปลี่ยนขยะให้เป็นเศรษฐกิจที่มีคุณค่าผลผลิต โดยใช้ระบบการรักษาราคาถูก ขนาดใหญ่ปริมาณของเสียที่สร้างขึ้นโดยอุตสาหกรรมจะต้องได้รับการรักษาโดยใช้ bioprocesses ผลิตอาหาร , ใช้ปุ๋ยและ กระบวนการเหล่านี้ต้องใช้กระแสขยะอินทรีย์ เช่น สัตว์ปีก ปุ๋ยคอกขยะในโรงเพาะฟัก ) และเปิดค่าใช้จ่ายในการกำจัดของเสียเป็นแหล่งที่มาของรายได้ การนำสารอาหาร และลดมลพิษ นี้สามารถทำได้โดย characterising และแยกขยะ พัฒนาผลิตภัณฑ์ ออกแบบระบบ และให้ประเมินความเสี่ยงและการควบคุมคุณภาพ วิธีเหล่านี้ช่วยให้การแปลงสูงสุดของ คาร์บอน ไนโตรเจน ฟอสฟอรัสและน้ำในของเสียในเชื้อเพลิงชีวภาพและผลิตภัณฑ์เกษตรในขณะที่ในเวลาเดียวกันการควบคุมเชื้อโรคและกลิ่น .