While making rattling sounds, the c

While making rattling sounds, the carriage following the path between the crop fields passed through the gates of the mansion. Exchanging light chatter with the soldiers who were standing guard at the gates, the coachman who came in was Zen, with a carefree smile plastered on his face.
Zen, who had finished shopping for some items, unloaded the luggage and after returning the cart to its assigned position, he went towards Harold’s room. If Kazuki (Harold) had seen that, 「Just like a mongrel dependent on its owner」- he would’ve made a fool out of him by telling that.

But the person himself, who seemed as though he wouldn’t even mind that poisonous tongue, walked with a pace as though he had gotten used to it, until he came in front of the door and though he knocked on it, strictly ordered to do so by the owner of the room recently, to check whether he was present inside, there was no answer.

「Harold-sama? Are you there?」

If it were a normal servant, they would have left with this, but Zen, who was peerless in acting overly-familiar with Harold, opened the door and peeked inside.
Even though he knew it, it was empty as expected.

Thinking of coming back later since if he wasn’t here at this time, it meant that he was practising swordsmanship, he caught sight of a small figure standing in the hallway.
From looking at the small figure which seemed to be dispirited, without being able to bear it, Zen strained himself to speak out in a cheerful voice.

「Hello, Erika-sama」

Turning around with sluggish movements, as though noticing Zen’s existence only due to that voice, Erika widened her eyes by a little.

「Good day. You are………」

「Ah, I am called Zen. What happened to Juno-san?」

Seeing Erika alone which was unusual, he asked that question. No way, maybe she got into an argument and is dispirited- he guessed wildly, but it was completely off the mark.

「She is going towards the town for some personal business」

If told without concealing, she had left to exchange information with the aforementioned scout division. Since she had just left for today, she wouldn’t be back for another 1 ～ 2 hours.
Though, she couldn’t tell that.

「So it was like that. And so, why are you here……… maybe, do you have some business with Harold-sama?」

Since she was near the room, it wasn’t unreasonable for Zen to think like that. But the instant Harold’s name came up, Erika’s expression clouded up even more.
Right now, he was the person she wanted to meet the least.

But Erika suddenly realized that the person standing in front of her held no hostility towards Harold.
Maybe he didn’t know about that rumor. When she thought like that, Erika reflexively asked Zen about it.

「Don’t you know?」

「Err…., regarding what?」

「That Harold-sama killed a servant by using magic」

「Re, regarding that, how should I say it……..」

This time, it was Zen’s turn to be shaken.
Seeing that reaction, Erika was convinced that he knew about Harold’s brutality. And simultaneously, a question bubbled up.
Even after knowing knowing it, how could he still deal with Harold. She thought that he was just putting up a front, but from the hesitation in his words, it seemed as though he didn’t feel any fear or hate towards Harold, but a kind of frustration of wanting to support him but not being able to was oozing out.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขณะทำเสียงแสนยานุภาพ การขนส่งตามเส้นทางระหว่างเขตข้อมูลพืชผ่านประตูของคฤหาสน์ แลกเปลี่ยนสาระเบา ๆ กับทหารที่ยืนยามที่ประตู ชแมนที่มาในเป็นเซน มีปูนบนใบหน้าของเขายิ้มอย่างไร้กังวลเซน ที่จบกับการช้อปปิ้งสำหรับบางรายการ ยกเลิกการโหลดสัมภาระ และหลังจากกลับรถเข็นไปยังตำแหน่งที่กำหนด เขาเดินไปทางห้องของแฮโรลด์ ถ้าคัง (แฮโรลด์) เห็นที่ 「Just เช่น mongrel ที่พึ่ง owner」-เขาจะได้ได้โง่จากเขาเล่าว่าแต่คนตัวเอง ดูเหมือนว่าแม้เขาจะไม่คิดว่าลิ้นพิษ เดิน ด้วยก้าวว่าเขาได้รับใช้มัน จน กระทั่งเขามาหน้าประตู และ ว่าเขาเคาะ สั่งให้ โดยเจ้าของห้องเมื่อเร็ว ๆ นี้ การตรวจสอบว่าเขาเป็นอยู่ภายใน มีไม่มีการตอบรับอย่างเคร่งครัดจา 「Harold มีคุณ? ถูกถ้าเป็นราชการปกติ พวกเขาจะมีเหลือกับนี้ แต่เซน ผู้แสดง โดยมากคุ้นเคยกับแฮโรลด์เพียร์เลส เปิดประตู และ peeked ภายในแม้ว่าเขารู้ว่ามัน มันก็ว่างเปล่าตามที่คาดไว้เขาคิดที่กลับมาในภายหลัง เพราะถ้าเขาไม่ได้ที่นี่ในเวลานี้ มันหมายความ ว่า เขาถูกฝึกกายกรรม จับสายตาของการยืนรูปเล็กในห้องโถงจากการมองที่รูปเล็กซึ่งดูเหมือนจะเป็น dispirited ไม่ได้แบกมัน เซนย้ำตัวเองพูดเสียงร่าเริง「Hello, Erika sama」เปิดรอบเคลื่อนไหวซบเซา สังเกตเห็นการดำรงอยู่ของเซนเท่านั้นเนื่องจากเสียงที่ว่า Erika ถึงเวลาดวงตาของเธอโดยเล็กน้อยวัน 「Good ...คุณจะถูก「Ah ฉันเรียกเซน เกิดอะไรขึ้นกับจูโนซัง? ถูกเขาเห็น Erika เพียงอย่างเดียวซึ่งผิดปกติ ถามคำถาม ไม่มีทาง บางทีที่เธอได้รับเป็นอาร์กิวเมนต์ และเป็น dispirited-เขาเดาอย่างดุเดือด แต่มันก็สมบูรณ์ปิดหมาย「She จะไปต่อเมืองสำหรับบาง business」 ส่วนบุคคลถ้าบอกโดยไม่ปกปิด เธอได้ทิ้งเพื่อแลกเปลี่ยนข้อมูลกับกองลูกเสือดังกล่าว เนื่องจากเธอเพิ่งได้ออกวันนี้ เธอจะไม่กลับมาอีก 1 ~ 2 ชั่วโมงแม้ว่า เธอไม่สามารถบอกว่า「So มันเป็นเช่นนั้น ดังนั้น ทั้งคุณที่นี่...บางที คุณมีบางธุรกิจกับแฮโรลด์จา? ถูกตั้งแต่เธอใกล้ห้องพัก ไม่ทาให้เซนคิดเช่นนั้น แต่ทันทีที่มาชื่อของแฮโรลด์ นิพจน์ของเอริกะเห็นได้ขวา ตอนนี้เขาเป็นคนที่เธอต้องการตอบสนองน้อยแต่ Erika ก็รู้ว่า คนที่ยืนตรงหน้าถือไม่ต่อแฮโรลด์บางทีเขาไม่ทราบเกี่ยวกับข่าวลือที่ เมื่อเธอคิดว่า เช่นนั้น Erika ถามเซน reflexively เกี่ยวกับมัน「Don คุณรู้ไม่? ถูก「Err..., เกี่ยวกับอะไร? ถูก「That แฮโรลด์จาฆ่าราชการ โดยใช้ magic」「Re เรื่องที่ วิธีขนาดมัน. ... ถูกเวลานี้ มันเป็น Zen เปิดจะถูกเขย่าเห็นว่าปฏิกิริยา Erika ถูกเชื่อว่า เขารู้ว่าเกี่ยวกับความโหดเหี้ยมของแฮโรลด์ และพร้อมกัน คำถามที่เป็นฟองออกแม้รู้รู้มัน วิธีสามารถเขายังคงจัดการกับแฮโรลด์ เธอคิดว่า เขาเป็นเพียงแค่วางหน้า แต่จากลังเลในคำพูดของเขา มันดูเหมือนว่าเขาไม่รู้สึกกลัวใด ๆ หรือเกลียดชังต่อแฮโรลด์ แต่แห้วอยากสนับสนุนเขาแต่ไม่สามารถแก้ไขเฟอะออกแบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่ทำเสียงแสนยานุภาพสายการบินตามเส้นทางระหว่างเขตข้อมูลพืชผ่านประตูของคฤหาสน์ที่ การแลกเปลี่ยนพูดคุยแสงกับทหารที่กำลังยืนเฝ้าที่ประตูคนขับรถม้าที่เข้ามาเป็นเซนด้วยรอยยิ้มห่วงฉาบบนใบหน้าของเขา.
เซนที่ได้เสร็จสิ้นการช้อปปิ้งสำหรับบางรายการยกเลิกการโหลดกระเป๋าและหลังจากกลับรถเข็นไป ตำแหน่งที่ได้รับมอบหมายเขาเดินไปทางห้องพักของแฮโรลด์ หาก Kazuki (แฮโรลด์) ได้เห็นว่า「เช่นเดียวกับพันธุ์ขึ้นอยู่กับเจ้าของ」 -. เขาจะได้ทำคนโง่ออกมาจากเขาโดยบอกว่า

แต่คนของตัวเองที่ดูเหมือนกับว่าเขาจะไม่ได้ทราบว่า ลิ้นพิษเดินกับการก้าวราวกับว่าเขามีอากาศที่ใช้มันจนกว่าเขาจะมาอยู่หน้าประตูและแม้ว่าเขาจะเคาะมันสั่งอย่างเคร่งครัดจะทำเช่นนั้นโดยเจ้าของของห้องพักเมื่อเร็ว ๆ นี้เพื่อตรวจสอบว่าเขาอยู่ ภายในไม่มีคำตอบ.

「แฮโรลด์ซามะ? คุณจะมี? 」

ถ้าเป็นข้าราชการปกติพวกเขาจะมีซ้ายกับการนี้ แต่เซนซึ่งเป็นที่เปรียบในการทำหน้าที่มากเกินไปคุ้นเคยกับแฮโรลด์เปิดประตูและแอบมองภายใน.
แม้เขาจะรู้ว่ามันเป็นที่ว่างเปล่าเป็น คาดว่า.

คิดถึงกลับมาในภายหลังเพราะถ้าเขาไม่ได้อยู่ที่นี่ในเวลานี้มันหมายความว่าเขากำลังฝึกดาบเขาจับสายตาของร่างเล็กที่ยืนอยู่ในห้องโถง.
จากการดูรูปขนาดเล็กที่ดูเหมือนจะหดหู่ โดยไม่มีความสามารถที่จะแบกรับมันเซนเครียดตัวเองจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงร่าเริง.

「สวัสดี Erika-sama 」

เปิดรอบที่มีการเคลื่อนไหวซบเซาราวกับว่าสังเกตเห็นการดำรงอยู่ของเซนเพียง แต่เนื่องจากเสียงที่ Erika เบิกตากว้างของเธอโดยการเล็ก ๆ น้อย ๆ

"ขอให้เป็นวันที่ดี. คุณกำลัง ......... 」

「โอ้ฉันกำลังเรียกว่าเซน เกิดอะไรขึ้นกับจูโนซัง? 」

เห็น Erika เพียงอย่างเดียวซึ่งเป็นเรื่องผิดปกติเขาถามคำถามที่ ไม่มีทางที่เธออาจจะได้เข้าโต้แย้งและเป็น dispirited- เขาเดาลำพอง แต่มันก็สมบูรณ์ปิดเครื่องหมาย.

「เธอกำลังมุ่งหน้าไปยังเมืองสำหรับบางธุรกิจส่วนตัว」

ถ้าบอกโดยไม่ต้องปกปิดเธอได้ทิ้งเพื่อแลกเปลี่ยนข้อมูลกับ กองลูกเสือดังกล่าวข้างต้น เพราะเธอเพิ่งออกจากวันนี้เธอจะไม่กลับมาอีก 1 ~ 2 ชั่วโมง.
แม้ว่าเธอไม่สามารถบอกได้ว่า.

「ดังนั้นมันจึงเป็นเช่นนั้น และเป็นเช่นนั้นทำไมคุณมาที่นี่ ......... บางทีคุณมีธุรกิจบางอย่างกับแฮโรลด์-sama? 」

ตั้งแต่เธอยังเป็นที่อยู่ใกล้กับห้องพักมันก็ไม่มีเหตุผลสำหรับเซนที่จะคิดเช่นนั้น แต่ทันทีที่ชื่อของแฮโรลด์ขึ้นมาแสดงออกของ Erika ฟุ้งมากยิ่งขึ้น.
ตอนนี้เขาเป็นคนที่เธออยากจะพบน้อย.

แต่ Erika ก็รู้ว่าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอจัดขึ้นเป็นปรปักษ์ต่อแฮโรลด์ no.
บางทีเขาอาจจะ didn 'T รู้เกี่ยวกับข่าวลือว่า เมื่อเธอคิดเช่นนั้นโดยอัตโนมัติ Erika ถามเซนเกี่ยวกับเรื่องนี้.

「อย่าคุณรู้หรือไม่? 」

「เอ่อ ... . เกี่ยวกับอะไร? 」

「นั่นแฮโรลด์-sama ฆ่าคนรับใช้โดยใช้เวทมนตร์」

「เรื่องเกี่ยวกับว่าวิธีการที่ควร ผมว่ามัน ...... .. 」

ในครั้งนี้ได้มีการเปิดเซนที่จะเขย่า.
เห็นปฏิกิริยาที่ Erika เชื่อว่าเขารู้เกี่ยวกับความโหดร้ายของแฮโรลด์ และพร้อมคำถามฟองขึ้น.
แม้หลังจากที่รู้ว่าไม่รู้ว่าเขาจะยังคงจัดการกับแฮโรลด์ เธอคิดว่าเขาเป็นเพียงการวางขึ้นหน้า แต่จากความลังเลในคำพูดของเขามันดูราวกับว่าเขาไม่ได้รู้สึกกลัวใด ๆ หรือเกลียดที่มีต่อฮาโรลด์ แต่ชนิดของแห้วอยากจะสนับสนุนเขา แต่ไม่ได้เป็นความสามารถในการ ถูก oozing ออก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนทำเสียงเสียงรถม้าตามเส้นทางระหว่างพืชเขตเดินผ่านประตูของคฤหาสน์ แลกเปลี่ยนพูดคุยแสงกับทหารที่ยืนเฝ้าที่ประตูคนขับที่เข้ามาคือ เซน กับความกังวล รอยยิ้มฉาบบนใบหน้าของเขาเซนที่ได้เสร็จสิ้นการช้อปปิ้งสำหรับบางรายการ โหลดกระเป๋า และหลังจากกลับมารถเข็นเพื่อกำหนดตำแหน่ง เขาเดินไปที่ห้องของแฮโรลด์ . ถ้าคาซึกิ ( ฮา ) เคยเห็นที่「เหมือนขึ้นอยู่กับเจ้าของ」พันทาง - เขาต้องหลอกเขาด้วยการบอกว่าแต่ตัวเขาเอง ซึ่งดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้สนใจว่าพิษลิ้น , เดินด้วยจังหวะราวกับว่าเขาชินกับมัน จนมาอยู่ที่หน้าประตู และแม้ว่า เขาเคาะประตูมันอย่างเคร่งครัด สั่งให้ทำ โดยเจ้าของห้อง เมื่อเร็วๆนี้ เพื่อตรวจสอบว่า เขา คือ ปัจจุบันภายใน ก็ไม่ตอบ「ฮาโรลด์ซามะ ? คุณมี ? 」ถ้าเป็นคนใช้ปกติ ก็จะเหลือ แต่เซนที่เป็นเลิศในการแสดงเกินไปคุ้นเคยกับฮาโรลด์ เปิดประตูแอบมองเข้าไปข้างในแม้ว่าเขาจะรู้ มันก็ว่างเปล่าอย่างที่คิดไว้คิดจะมาหลัง เพราะถ้าเขาไม่ได้อยู่ที่นี่ ณเวลานี้ มันหมายความว่า เขากำลังฝึกดาบอยู่ เขาจับสายตาของร่างเล็กที่ยืนอยู่ในห้องโถงดูจากรูปเล็กที่ดูเหมือนจะท้อใจ โดยไม่สามารถจะรับได้ เซนเครียดตัวเองพูดออกมาด้วยเสียงร่าเริง「สวัสดี เอริก้าซามะ」เปิดรอบกับการเคลื่อนไหวเชื่องช้า ราวกับเห็นตัวตนของเซนเท่านั้น เนื่องจากเสียงที่เอริกะเธอด้วยดวงตาเบิกกว้างเล็กน้อย「วันดี คุณ . . . 」「อ่า ฉันชื่อเซน เกิดอะไรขึ้นกับคุณซาน 」เห็นเอริกะคนเดียวที่แปลก เขาถามคำถามนั้น ไม่มีทาง เธออาจจะต้องปะทะคารมและท้อใจ เขาเดาออกอาละวาด แต่มันผิดหมดเลยสิ「เธอจะไปต่อเมืองสำหรับธุรกิจส่วนบุคคล」ถ้าบอกโดยไม่ปิดบัง เธอมีซ้ายเพื่อแลกเปลี่ยนข้อมูลกับกองลูกเสือดังกล่าว ตั้งแต่เธอเพิ่งออกจากโรงพยาบาลวันนี้ เธอจะไม่กลับอีก 1 ～ 2 ชั่วโมงแต่เธอไม่ได้บอกอย่างนั้น「เป็นแบบนี้นี่เอง แล้วคุณมาที่นี่ทำไม . . . บางที คุณมีธุระอะไรกับฮาโรลด์ซามะ ? 」ตั้งแต่เธอใกล้เข้ามาในห้อง มันไม่ได้ไร้เหตุผล เซนคิดแบบนั้น แต่ชื่อของแฮโรลด์ขึ้นมาทันที สีหน้าหม่นหมองขึ้นเอริกะมากกว่าตอนนี้ เขาคือคนที่เธออยากเจอที่สุดแต่เอริกะก็รู้ว่าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอจัดความเกลียดชังต่อฮาโรลด์บางทีเค้าอาจจะไม่ได้รู้เกี่ยวกับข่าวลือ เมื่อเธอคิดแบบนั้น เอริกะ reflexively ถามเซนเกี่ยวกับมัน「คุณไม่รู้เหรอ ? 」「เอ่อ . . . . เรื่องอะไรคะ ? 」「ที่ฮาโรลด์ซามะฆ่าคนใช้เวทมนตร์」โดยใช้「อีกครั้ง เรื่องที่ผมจะพูดยังไงดี . . . . . 」มันคือเซนต้องสั่นคลอนเมื่อเห็นปฏิกิริยา เอริกะก็เชื่อว่า เขารู้เรื่องของแฮโรลด์โหด . และพร้อมกัน คำถามฟองขึ้นหลังจากรู้ รู้ว่ามันยังไง แล้วเขาก็จัดการกับฮาโรลด์ เธอคิดว่าเขาเป็นเพียงแค่การวางขึ้นหน้า แต่จากที่ลังเลในคำพูดของเขา ดูเหมือนว่าเขาไม่ได้รู้สึกกลัวหรือเกลียดต่อฮาโรลด์ , แต่ชนิดของความยุ่งยากที่จะสนับสนุนเขา แต่ไม่สามารถเป็นไหลออก