3. PRESENT PERFECT We use the pres

3. PRESENT PERFECT
We use the present perfect tense to describe an action started in the past that is still true.
She has worked hard. (She has worked hard in the past and works hard now)
I have lost my keys. (the keys were lost in the past and are still lost)

Present perfect is made from the verb have and the past participle of another verb.
We use have with plural nouns and has with singular nouns.
The frogs have started croaking.
The frog has started croaking.
This is how have is used with pronouns.
I have
she has
he has
it has
we have
they have
you have
Usually we shorten them like this.
I’ve
she’s
he’s
it’s
we’ve
they’ve
you’ve
ANNE
I’ve hired a private investigator.
We also use the negative have not or haven't to talk about something not being done in the past and still not being done.
I have not met him.
I haven't met him.
ANNE
There’s something I haven’t told you.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3 ได้
เราใช้กาลได้อธิบายการดำเนินการเริ่มต้นในอดีตที่ได้ยังคงจริง
เธอทำงานหนัก (เธอทำงานหนักในอดีตและทำงานหนักขณะนี้)
ฉันได้สูญเสียคีย์ของฉัน (กุญแจได้หายไปในอดีต และยังคงสูญหาย)

ทำได้จากกริยามีนามของกริยาอื่นและ
เราใช้กับคำนามพหูพจน์ และนามเอกพจน์มี
กบเริ่มต้น croaking
กบเริ่มต้น croaking.
นี้จะมีวิธีใช้กับสรรพนาม
มี
เธอมี
เขา
มี
เรามี
ได้
คุณ
ปกติเราย่นเหล่านี้
ผม
เธอ
เขา
มี
เราได้
พวกเขาได้
คุณ
แอนน์
ฉันได้จ้างนักสืบเอกชน
เรายังใช้การลบไม่ได้ หรือไม่ได้พูดคุยเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่างไม่มีการกระทำในอดีต และยัง ไม่มีการทำ
ฉันได้พบเขา
ผมยังไม่เจอ
แอนน์
สิ่งที่ยังไม่ได้บอกคุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3 ปัจจุบันที่สมบูรณ์แบบ
เราใช้ปัจจุบันที่สมบูรณ์แบบเครียดที่จะอธิบายการกระทำที่เริ่มต้นในอดีตที่ยังคงเป็นจริง
เธอได้ทำงานอย่างหนัก (เธอได้ทำงานอย่างหนักในอดีตที่ผ่านมาและการทำงานอย่างหนักตอนนี้)
ผมได้สูญเสียคีย์ของฉัน (คีย์ถูกกลืนหายไปในอดีตที่ผ่านมาและจะยังคงหายไป) ปัจจุบันที่สมบูรณ์แบบที่ทำจากคำกริยามีและกริยาที่ผ่านมาของคำกริยาอื่น เราใช้มีกับคำนามพหูพจน์และมีกับคำนามเอกพจน์กบได้เริ่มต้นบ่นกบมี เริ่มบ่น นี่คือวิธีที่ได้ถูกนำมาใช้กับสรรพนามฉันมีเธอมีเขามีก็มีเรามีพวกเขามีคุณมี เรามักจะลดลงพวกเขาเช่นนี้ฉันเธอเขาก็เราได้พวกเขาได้ที่คุณ แอนผม 'และได้รับการว่าจ้างนักสืบเอกชน เรายังใช้ลบไม่ได้หรือไม่ได้ที่จะพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่ไม่ได้ทำในอดีตที่ผ่านมาและยังคงไม่ได้ทำผมไม่ได้เจอเขาฉันไม่ได้พบเขา ANNE มีบางสิ่งบางอย่าง ฉันยังไม่ได้บอกคุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 ปัจจุบันที่สมบูรณ์แบบ
เราใช้ present perfect tense จะอธิบายถึงการกระทำเริ่มต้นในอดีตที่ยังคงเป็นจริง .
เธอได้ทำงานหนักมาก เธอทำงานหนักมากในอดีตและทำงานหนักในตอนนี้ )
ฉันทำกุญแจหาย ( กุญแจหายไปในอดีตและยังคงสูญหายไป )

ปัจจุบันสมบูรณ์ทำจากคำกริยาและ past participle ของคำกริยาอื่น
เราใช้กับนามพหูพจน์และได้กับคำนามเอกพจน์
กบเริ่มเสียงกบร้อง .
กบเริ่มมีเสียงกบร้อง .
นี่จะใช้สรรพนาม ฉันได้

เธอ

มันมีเขามีเราได้



ปกติมีคุณมีเราตัดทอนมันแบบนี้ ผม

เธอ

มันเขา คือเราได้




คุณแอนผมจ้างนักสืบเอกชน
นอกจากนี้เรายังใช้ลบไม่ได้ หรือ ยังไม่ได้คุยเรื่องที่ไม่ได้ทำในอดีต และยังไม่ได้ทำ ฉันก็ไม่เจอเขา
.
ผมยังไม่ได้เจอเขา แอน

มีอะไรที่ผมยังไม่ได้บอกคุณ