Variants 1 and 3 also realize such

Variants 1 and 3 also realize such function by providing bonuses
for actions leading to both stimuli (see Figure S2). Only providing
bonus for sign-tracking behaviour – as in Dayan’s model (Variant
2) – does not fit well with the attribution of incentive salience to
both stimuli. It would suggest that we should not observe incentive
salience towards the magazine in any rats, which is in discrepancy
with the experimental data. Thus, the important mechanism here
is that stimuli are not processed differently. Any stimulus is
attributed with its respective bonus, which is pertinent in regard to
the attribution of incentive salience.

Conditioned Reinforcement Effect (CRE). An important
question about the difference in observed behaviours is about the
properties acquired by the lever that makes it more attractive to
STs than to GTs. To answer this question, Robinson and Flagel
studied the dissociation of the predictive and motivational
properties of the lever [22]. Part of their results involves asking
whether the Pavlovian lever-CS would serve as a conditioned
reinforcer, capable of reinforcing the learning of a new instrumental
response [29,30]. In a new context, rats were presented
with an active and an inactive nose port. Nose poking into the
active port resulted in presentation of the lever for 2 seconds
without subsequent reward delivery, whereas poking into the
inactive one had no consequence. The authors observed that while
both STs and GTs preferred the active nose port to an inactive
one, STs made significantly more active nose pokes than GTs (see
Figure 6 B, see also [31]). This suggests that the lever acquired
greater motivational value in STs than in GTs.

Without requiring additional simulations, the model can explain
these results by the value that has been incrementally learned and
associated with approaching the lever in the prior autoshaping
procedure for STs and GTs. In the model, STs attribute a higher
value to interacting with the lever than GTs and should actively
work for its appearance enabling further engagement. Figure 6 D
shows the probabilities of engagement that would be computed at
lever appearance after removing the magazine (and related
actions) at the end of the experiment. Indeed, even though the
lever is presented only very briefly, upon its presentation in the
conditioned reinforcement test, STs actively engage and interact
with it [22]. Any value associated to a state-action pair makes this
action in the given state rewarding in itself, favouring actions (e.g.
nosepokes) that would lead to such state. Repeatedly taking this
action without receiving rewards should eventually lead to a
decrease of this value and reduce the original engagement.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวแปรที่ 1 และ 3 ยังทราบฟังก์ชันดังกล่าว โดยการให้โบนัสสำหรับการดำเนินการในการนำสิ่งเร้าทั้งสอง (ดูรูป S2) เพียง ให้พิเศษสำหรับเครื่องหมายติดตามพฤติกรรม – ในรูปแบบของดายัน (ตัวแปร2) ใส่ไม่พอดีกับการแสดงที่มาของ salience จูงใจให้สิ่งเร้าทั้งสอง มันจะแนะนำว่า เราควรปฏิบัติงานสิทธิประโยชน์salience ต่อนิตยสารในหนูมี ซึ่งอยู่ในความขัดแย้งมีข้อมูลการทดลอง ดังนั้น ที่สำคัญกลไกที่นี่สิ่งเร้าไม่ประมวลผลแตกต่าง มีการกระตุ้นใด ๆเกิดจาก มีของพิเศษเกี่ยวข้อง ซึ่งเป็นส่วนเกี่ยวข้องในประสงค์โดยแสดงของ salience งานสิทธิประโยชน์ปรับอากาศผลเสริม (CRE) มีความสำคัญเป็นคำถามเกี่ยวกับความแตกต่างของพฤติกรรมที่สังเกตเกี่ยวกับการคุณสมบัติมา โดยคันโยกที่ทำให้แก่STs มากกว่าไปงานจีทีเอส ตอบคำถามนี้ โรบินสันและ Flagelศึกษา dissociation คาดการณ์ และหัดคุณสมบัติของคาน [22] ส่วนผลของพวกเขาเกี่ยวข้องกับการขอว่า Pavlovian คาน-CS จะทำหน้าที่เป็นตัวปรับอากาศreinforcer ความสามารถในการเสริมการเรียนรู้ของบรรเลงใหม่ตอบ [29,30] ในบริบทใหม่ หนูถูกนำเสนอมีการใช้งานและพอร์ตจมูกที่ไม่ได้ใช้งาน จมูก poking เป็นพอร์ตใช้งานส่งผลให้งานนำเสนอของคันโยก 2 วินาทีโดยไม่ต้องจัดส่งของรางวัลต่อมา โดย poking เป็นหนึ่งไม่มีสัจจะไม่ ผู้เขียนสังเกตในขณะที่STs และงานจีทีเอสต้องจมูกใช้พอร์ตเพื่อการใช้งานหนึ่ง STs ทำ pokes จมูกมากอยู่กว่างานจีทีเอส (ดูรูปที่ 6 B ดู [31]) นี้แนะนำว่า คันโยกมามากกว่าค่าหัดใน STs มากกว่าในงานจีทีเอสโดยไม่ต้องเพิ่มเติมจำลอง แบบจำลองสามารถอธิบายผลลัพธ์เหล่านี้ โดยค่าที่ได้เรียนรู้ได้แบบเพิ่มหน่วย และเกี่ยวข้องกับกำลังคานใน autoshaping ก่อนขั้นตอนสำหรับ STs และงานจีทีเอส ในแบบจำลอง STs แสดงมากค่าที่โต้ตอบกับคานมากกว่างานจีทีเอส และควรอย่างแข็งขันทำงานในลักษณะของที่เปิดใช้งานหมั้นเพิ่มเติม รูป 6 Dแสดงกิจกรรมของหมั้นที่จะคำนวณในลักษณะคานหลังเอานิตยสาร (การที่เกี่ยวข้องการดำเนินการ) เมื่อสิ้นสุดการทดลอง จริง ๆ แม้ว่าการคานจะนำเสนอเพียงสั้น ๆ มาก เมื่อมีการนำเสนอในการทดสอบเสริมเครื่องปรับอากาศ STs มีส่วนร่วมอย่างแข็งขัน และโต้ตอบกับมัน [22] ทำให้ค่าใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับคู่สถานะการดำเนินการนี้ดำเนินการในสถานะที่ให้คุ้มค่าในตัวเอง favouring การดำเนินการ (เช่นnosepokes) ที่จะนำไปสู่รัฐดังกล่าว ทำซ้ำนี้การดำเนินการได้รับรางวัลในที่สุดควรนำไปสู่การลดค่านี้ และลดความผูกพันเดิม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตัวแปร 1 และ 3 ยังตระหนักฟังก์ชันดังกล่าว โดยการให้โบนัส
สำหรับการกระทำที่นำไปสู่ทั้งสิ่งเร้า ( รูป S2 ) เพียงให้
โบนัสสำหรับสัญญาณติดตาม–พฤติกรรมในรูปแบบของ Dayan ( ตัวแปร
2 ) และไม่เหมาะกับลักษณะของสิ่งเร้าใด

ทั้งสิ่งเร้า มันบ่งบอกว่าเราไม่ควรสังเกตแบ่งแรงจูงใจ
ที่มีต่อนิตยสารในหนูซึ่งอยู่ในความขัดแย้ง
กับข้อมูลจากการทดลอง ดังนั้น กลไกสำคัญที่นี่
คือสิ่งเร้าจะไม่ประมวลผลต่างกัน ใด ๆประกอบกับกระตุ้นคือ
ตามลําดับของโบนัสที่เกี่ยวข้อง ในเรื่องที่มาของแรงจูงใจใด


เป็นการเสริมแรงผล ( CRE ) ที่สําคัญ
คำถามเกี่ยวกับความแตกต่างในสังเกตพฤติกรรมเกี่ยวกับ
สมบัติที่ได้มาโดยคันโยกที่ทำให้มันน่าสนใจมากขึ้น

STS กว่า GTS . ตอบ คำถามนี้ และ โรบินสัน flagel
ศึกษาหัวใจของการพยากรณ์และแรงจูงใจ
คุณสมบัติของคาน [ 22 ] ส่วนหนึ่งของผลงานที่เกี่ยวข้องกับถาม
ว่า CS คันโยก pavlovian จะเป็นห้องแอร์
reinforcer สามารถเสริมการเรียนรู้ของการตอบสนอง [ เพลงบรรเลง
ใหม่ 2930 ] ในบริบทใหม่ หนูถูกนำเสนอ
กับการใช้งานและพอร์ตจมูกไม่ได้ใช้งาน จมูกทิ่มเข้าไปในพอร์ตที่ใช้งานในการนำเสนอ (
คันโยก 2 วินาที
โดยไม่ต้องจัดส่งรางวัลตามมา ในขณะที่ poking เข้า
หนึ่งที่ไม่มีผล ผู้เขียนสังเกตว่าในขณะที่
ทั้ง STS GTS ที่ต้องการพอร์ตและจมูกปราดเปรียวเป็นเฉื่อยชา
1