Globalization (or globalisation) is

Globalization (or globalisation) is the process of international integration arising from the interchange of world views, products, ideas and other aspects of culture.[1] Advances in transportation, such as the steam locomotive, steamship, jet engine, container ships, and in telecommunications infrastructure, including the rise of the telegraph and its modern offspring, the Internet, and mobile phones, have been major factors in globalization, generating further interdependence of economic and cultural activities.[2][3][4] Though scholars place the origins of globalization in modern times, others trace its history long before the European Age of Discovery and voyages to the New World. Some even trace the origins to the third millennium BCE.[5][6] Large-scale globalization began in the 19th century.[7] In the late 19th century and early 20th century, the connectivity of the world's economies and cultures grew very quickly.

The word globalization is a very recent term, only establishing its current meaning in the 1970s, which "emerged from the intersection of four interrelated sets of "communities of practice": academics, journalists, publishers/editors, and librarians".[8] In 2000, the International Monetary Fund (IMF) identified four basic aspects of globalization: trade and transactions, capital and investment movements, migration and movement of people, and the dissemination of knowledge.[9] Further, environmental challenges such as global warming, cross-boundary water and air pollution, and over-fishing of the ocean are linked with globalization.[10] Globalizing processes affect and are affected by business and work organization, economics, socio-cultural resources, and the natural environment. Academic literature commonly subdivides globalization into three major areas: economic globalization, cultural globalization and political globalization.[11

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โลกาภิวัตน์ (หรือโลกา) เป็นกระบวนการของการรวมที่เกิดจากการแลกเปลี่ยนมุมมองโลก ผลิตภัณฑ์ แนวคิด และแง่มุมอื่น ๆ ของวัฒนธรรมต่างประเทศ [1] ความก้าวหน้า ในการขน ส่ง รถจักรไอน้ำ steamship โปรแกรม jet เรือ และโครงสร้าง พื้นฐานโทรคมนาคม รวมทั้งการเพิ่มขึ้นของโทรเลข และลูกหลานของทันสมัย อินเตอร์เน็ต และโทรศัพท์ มือถือ ได้รับปัจจัยที่สำคัญในโลกาภิวัตน์ สร้างการพึ่งพากันของกิจกรรมทางเศรษฐกิจ และวัฒนธรรม [2] [3] [4] แม้ว่านักวิชาการวางต้นกำเนิดของโลกาภิวัตน์ในยุค อื่น ๆ ติดตามประวัติศาสตร์นานก่อนยุคของการค้นพบและเดินทางไปโลกใหม่ บางคนติดตามต้นกำเนิดการมิลเลนเนียมสามปีก่อนคริสต์ศักราช [5] [6] ใหญ่โลกาภิวัตน์เริ่มในศตวรรษที่ 19 [7] ในปลายศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 การเชื่อมต่อของวัฒนธรรมและเศรษฐกิจของโลกเติบโตอย่างรวดเร็วคำโลกาภิวัตน์เป็นระยะล่าสุด เดียวสร้างความหมายปัจจุบันในปี 1970 ซึ่ง "โผล่ออกมาจากสี่แยกสี่ชุดณฑ"ชุมชนการปฏิบัติ": นักวิชาการ นักข่าว ผู้เผยแพร่/บรรณาธิการ และบรรณารักษ์" [8] ใน 2000 นานาชาติสถาบัน) พบ 4 ปัจจัยพื้นฐานของโลกาภิวัตน์: การค้า และธุรกรรม และเคลื่อนไหว การโยกย้าย และการเคลื่อนไหวของผู้คน และการเผยแพร่ความรู้ [9] ความท้าทายต่อไป สิ่งแวดล้อม เช่นภาวะโลกร้อน มลพิษทางน้ำและอากาศข้ามเขตแดน ตกปลาทะเลมากกว่าจะเชื่อมโยงกับโลกาภิวัตน์ กระบวนการ Globalizing [10] มีผล และจะกระทบธุรกิจ และทำงาน เศรษฐศาสตร์ สังคมและวัฒนธรรมทรัพยากร และองค์กรสิ่งแวดล้อมธรรมชาติ วรรณกรรมทางวิชาการโดยทั่วไปแบ่งรูปแบบโลกาภิวัตน์เป็นสามพื้นที่หลัก: โลกาภิวัตน์ทางเศรษฐกิจ โลกาภิวัตน์ทางวัฒนธรรม และโลกาภิวัตน์ทางการเมือง [11

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โลกาภิวัตน์ (หรือโลกาภิวัตน์) เป็นกระบวนการของการรวมกลุ่มระหว่างประเทศที่เกิดขึ้นจากการแลกเปลี่ยนมุมมองของโลกผลิตภัณฑ์ความคิดและด้านอื่น ๆ ของวัฒนธรรม. [1] ความก้าวหน้าในการขนส่งเช่นรถจักรไอน้ำ, เรือกลไฟเครื่องยนต์เรือคอนเทนเนอร์ ในโครงสร้างพื้นฐานด้านการสื่อสารโทรคมนาคม, รวมทั้งการเพิ่มขึ้นของโทรเลขและลูกหลานที่ทันสมัยอินเทอร์เน็ตและโทรศัพท์มือถือได้รับปัจจัยสำคัญในโลกาภิวัตน์สร้างการพึ่งพาซึ่งกันและกันต่อไปของกิจกรรมทางเศรษฐกิจและวัฒนธรรม. [2] [3] [4] แม้ว่านักวิชาการสถานที่ ต้นกำเนิดของโลกาภิวัตน์ในยุคปัจจุบันที่คนอื่น ๆ ติดตามประวัติศาสตร์นานก่อนยุคของยุโรปค้นพบและการเดินทางไปยังโลกใหม่ บางคนถึงกับร่องรอยไปยังคริสตศักราชสหัสวรรษที่สาม. [5] [6] ขนาดใหญ่โลกาภิวัตน์เริ่มต้นขึ้นในศตวรรษที่ 19. [7] ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 การเชื่อมต่อของระบบเศรษฐกิจของโลกและวัฒนธรรมที่มีการเติบโตมาก . ได้อย่างรวดเร็วโลกาภิวัตน์คำเป็นคำที่ผ่านมามากเพียงการสร้างความหมายในปัจจุบันในปี 1970 ซึ่ง "โผล่ออกมาจากสี่แยกสี่ชุดความสัมพันธ์ของ" ชุมชนของการปฏิบัติ ": นักวิชาการนักข่าวสำนักพิมพ์ / บรรณาธิการและบรรณารักษ์". [ 8] ปี 2000 ในกองทุนการเงินระหว่างประเทศ (IMF) ระบุสี่ด้านพื้นฐานของโลกาภิวัตน์:. การค้าและการทำธุรกรรมเงินทุนและการลงทุนการเคลื่อนไหวการอพยพและการเคลื่อนไหวของคนและการเผยแพร่ความรู้ [9] นอกจากนี้ความท้าทายด้านสิ่งแวดล้อมเช่นทั่วโลก ร้อนข้ามเขตแดนทางน้ำและมลพิษทางอากาศและกว่าตกปลาทะเลที่มีการเชื่อมโยงกับโลกาภิวัตน์. [10] กระบวนการโลกาภิวัฒน์ส่งผลกระทบและได้รับผลกระทบโดยธุรกิจและการทำงานขององค์กรเศรษฐศาสตร์ทรัพยากรทางสังคมวัฒนธรรมและสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ นักวิชาการวรรณกรรมทั่วไปแบ่งโลกาภิวัตน์เป็นสามส่วนหลัก. โลกาภิวัตน์ทางเศรษฐกิจโลกาภิวัตน์ทางวัฒนธรรมและการเมืองโลกาภิวัตน์ [11