“And?”“And nothing. It was a false

“And?”
“And nothing. It was a false call, turns out it came from a payphone. Looking back at it now, it's pretty clear that
someone wanted to get us away from the office.”
“There's a rule. You always leave one officer behind to man the desk.”
“I know, but it sounded so bad. Like, one of those once-in-a-lifetime emergencies where you need all hands. We... I
made a judgment call.”
Sighing again, Gorman peered through to the reception area, where the front desk was suspiciously unmanned.
“Where the hell was Elizabeth in all of this?” he asked.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"และ""และไม่มีอะไร มันเป็นการโทรผิด เปิดออกมาจากเครื่องโทรศัพท์สาธารณะ มองย้อนกลับไปที่ตอนนี้ มันมีสวยชัดเจนว่ามีคนอยากให้เราอยู่ในสำนักงาน""มีกฎ คุณเสมอทิ้งเจ้าหน้าที่หนึ่งคนโต๊ะนี้""ฉันรู้ว่า แต่มันฟังไม่ดี ชอบ เหตุฉุกเฉินเหล่านั้นครั้งหนึ่งในชีวิตที่คุณต้องการทั้งหมดมืออย่างใดอย่างหนึ่ง เรา... ผมผู้พิพากษาที่เรียก"Sighing อีก Gorman peered ผ่านทาง แผนกต้อนรับที่ไหนไร้พิรุธ"นรกไหนเอลิซาเบธในทั้งหมดนี้" เขาถาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"และ?"
"และไม่มีอะไร มันเป็นโทรเท็จปรากฎว่ามันมาจากโทรศัพท์สาธารณะ มองย้อนกลับไปตอนนี้ก็สวยชัดเจนว่า
มีใครบางคนอยากจะรับเราอยู่ห่างจากที่ทำการ. "
" มีกฎเป็น คุณมักจะปล่อยให้เจ้าหน้าที่คนหนึ่งที่อยู่เบื้องหลังคนที่โต๊ะ. "
" ฉันรู้ แต่มันก็ฟังไม่ดีดังนั้น เหมือนหนึ่งในบรรดากรณีฉุกเฉินครั้งหนึ่งในชีวิตที่คุณต้องการที่มือทั้งสองข้าง เรา ... ฉัน
ทำสายการตัดสิน. "
ถอนหายใจอีกครั้ง Gorman peered ผ่านไปยังบริเวณแผนกต้อนรับที่แผนกต้อนรับเป็นกำลังใจพิรุธ.
" ที่นรกเป็นลิซาเบ ธ ในทั้งหมดนี้? "เขาถาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" และ "" ไม่มีอะไร มันเป็นโทรศัพท์ปลอม ปรากฏว่ามาจากตู้โทรศัพท์สาธารณะ มองย้อนกลับไปตอนนี้มันก็ค่อนข้างชัดเจนว่าใครอยากให้เราห่างจากสำนักงาน "" มันเป็นกฎ คุณก็ปล่อยให้เจ้าหน้าที่คนหนึ่งข้างหลังผู้ชายโต๊ะ " ." ผมรู้ แต่มันฟังดูแย่นะ เหมือนพวกในภาวะฉุกเฉินที่คุณต้องการทุกมือ เรา . . . . . . . ฉันต้องตัดสินใจ "ถอนหายใจอีกครั้ง กอร์แมน peered ผ่านพื้นที่แผนกต้อนรับส่วนหน้า 24 ชั่วโมงอย่างมีพิรุธ ซึ่งเป็นคนขับ" ไหน อลิซาเบธ ในทั้งหมดนี้ ? " เขาถาม