AgreementMain article: Grammatical

Agreement
Main article: Grammatical conjugation
In languages where the verb is inflected, it often agrees with its primary argument (the subject) in person, number, and/or gender. With the exception of the verb to be, English shows distinctive agreements only in the third person singular, present tense form of verbs, which are marked by adding "-s" ( walks) or "-es" (fishes). The rest of the persons are not distinguished in the verb (I walk, you walk, they walk, etc.).

Latin and the Romance languages inflect verbs for tense–aspect–mood (abbreviated 'TAM'), and they agree in person and number (but not in gender, as for example in Polish) with the subject. Japanese, like many languages with SOV word order, inflects verbs for tense-aspect-mood, as well as other categories such as negation, but shows absolutely no agreement with the subject - it is a strictly dependent-marking language. On the other hand, Basque, Georgian, and some other languages, have polypersonal agreement: the verb agrees with the subject, the direct object, and even the secondary object if present, a greater degree of head-marking than is found in most European languages.

Verb types
Verbs vary by type, and each type is determined by the kinds of words that follow it and the relationship those words have with the verb itself. There are six types: intransitive, transitive, infinitives, to-be verbs, and two-place transitive (Vg- verb give), and two-place transitive (Vc- verb consider).[1]

Intransitive verbs
An intransitive verb is one that does not have a direct object. Intransitive verbs may be followed by an adverb (a word that addresses how, where, when, and how often) or end a sentence. For example: "The woman spoke softly." "The athlete ran faster than the official." "The boy wept."

Linking verbs
A linking verb can't be followed by an adverb or end a sentence, but instead must be followed by a noun or adjective, whether in a single word or phrase. Common linking verbs include seem, become, appear, look, and remain. For example: "His mother looked worried." "Josh remained a reliable friend." Therefore, linking verbs 'link' the adjective or noun to the subject.

Adjectives that come after linking verbs are predicate adjectives, and nouns that come after linking verbs are predicate nouns.[1]

Transitive verbs
A transitive verb is followed by a noun or noun phrase. These noun phrases are not called predicate nouns, but are instead called direct objects because they refer to the object that is being acted upon. For example: "My friend read the newspaper." "The teenager earned a speeding ticket."

A way to identify a transitive verb is to invert the sentence, making it passive. For example: "The newspaper was read by my friend." "A speeding ticket was earned by the teenager."

Two-place transitive: Vg verbs
Vg verbs (named after the verb give) precede either two noun phrases or a noun phrase and then a prepositional phrase often led by to or for. For example: "The players gave their teammates high fives." "The players gave high fives to their teammates."

When two noun phrases follow a transitive verb, the first is an indirect object, that which is receiving something, and the second is a direct object, that being acted upon. Indirect objects can be noun phrases or prepositional phrases.[1]

Transitive Verbs: Vc verbs
Vc verbs (named after the verb consider) are followed by a noun phrase that serves as a direct object and then a second noun phrase, adjective, or infinitive phrase. The second element (noun phrase, adjective, or infinitive) is called a complement, which completes a clause that would not otherwise have the same meaning. For example: "The young couple considers the neighbors wealthy people." "Some students perceive adults quite inaccurately." "Sarah deemed her project to be the hardest she has ever completed."

To be verbs
The verb be is manifested in eight forms: be, is, am, are, was, were, been, and being. These verbs precede nouns or adjectives in a sentence, which become predicate nouns and predicate adjectives similar to those that function with a linking verb. They can also be followed by an adverb of place, which is sometimes referred to as a predicate adverb. For example: "Her daughter was a writing tutor." "The singers were very nervous." "My house is down the street.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อตกลง
บทความหลัก: ผันไวยากรณ์
ในภาษาที่เป็นคำกริยาผันก็มักจะเห็นด้วยกับข้อโต้แย้งหลัก (เรื่อง) ในคนจำนวนและ / หรือเพศ ด้วยข้อยกเว้นของคำกริยาจะเป็นภาษาอังกฤษแสดงให้เห็นถึงข้อตกลงที่โดดเด่นเฉพาะในบุคคลที่สามเอกพจน์รูปแบบปัจจุบันกาลของคำกริยาที่มีการทำเครื่องหมายโดยการเพิ่ม "-s" (เดิน) หรือ "-es" (ปลา) ส่วนที่เหลือของบุคคลที่ไม่ได้ประสบความสำเร็จในคำกริยา (ฉันเดินคุณเดินที่พวกเขาเดิน ฯลฯ ). ภาษาละตินและภาษาผันคำกริยาสำหรับตึงเครียด-ด้านอารมณ์ (ยาก 'TAM) และพวกเขาเห็นด้วยในคน และจำนวน (แต่ไม่ได้อยู่ในเพศตัวอย่างเช่นในโปแลนด์) กับเรื่อง ญี่ปุ่นเช่นเดียวกับหลายภาษาที่มีคำสั่ง SOV, inflects สำหรับคำกริยาเครียด-ด้านอารมณ์เช่นเดียวกับประเภทอื่น ๆ เช่นการปฏิเสธ แต่แสดงให้เห็นอย่างไม่มีข้อตกลงกับเรื่อง - มันเป็นภาษาที่เคร่งครัดขึ้นอยู่กับการทำเครื่องหมาย บนมืออื่น ๆ , บาสก์จอร์เจียและบางส่วนภาษาอื่น ๆ มีข้อตกลง polypersonal: คำกริยาเห็นด้วยกับเรื่องวัตถุและแม้กระทั่งวัตถุที่สองถ้ามีระดับสูงของหัวทำเครื่องหมายกว่าที่พบมากที่สุดในยุโรป ภาษา. ประเภทกริยาคำกริยาแตกต่างกันไปตามชนิดและแต่ละชนิดจะถูกกำหนดโดยชนิดของคำที่ตามมันและความสัมพันธ์ของคำเหล่านั้นมีกับกริยาของตัวเอง มีหกชนิดคือกรรมส, infinitives ที่ต้องเป็นคำกริยาและสกรรมกริยาสองสถานที่ (Vg- คำกริยาให้) และสกรรมกริยาสองสถานที่ (พิจารณาคำกริยา Vc-) [1]. กรรมกริยาคำกริยากรรมเป็นหนึ่ง ที่ไม่ได้มีวัตถุ คำกริยากรรมอาจจะตามด้วยคำวิเศษณ์ (คำที่อยู่ว่าที่ไหนเมื่อใดและวิธีการที่มักจะ) หรือจบประโยค ยกตัวอย่างเช่น: "ผู้หญิงพูดเบา ๆ ." "นักกีฬาวิ่งได้เร็วกว่าอย่างเป็นทางการ." "เด็กร้องไห้." การเชื่อมโยงคำกริยาคำกริยาเชื่อมโยงไม่สามารถตามด้วยคำวิเศษณ์หรือสิ้นสุดประโยค แต่แทนที่จะต้องตามด้วยคำนามหรือคำคุณศัพท์ไม่ว่าจะในคำเดียวหรือวลี คำกริยาการเชื่อมโยงที่พบบ่อย ได้แก่ ดูเหมือนจะกลายเป็นปรากฏมองและยังคง ตัวอย่างเช่น "แม่ของเขาดูเป็นห่วง." "จอชยังคงเป็นเพื่อนที่เชื่อถือได้." ดังนั้นการเชื่อมโยง 'เชื่อมโยง' คำกริยาคำคุณศัพท์หรือคำนามกับเรื่อง. คำคุณศัพท์ที่มาหลังจากการเชื่อมโยงเป็นคำกริยาคำคุณศัพท์คำกริยาและคำนามที่มาหลังจากการเชื่อมโยงคำกริยาที่เป็นคำนามกริยา. [1] สกริยาสกรรมกริยาจะตามด้วยคำนามหรือ นามวลี เหล่านามวลีจะไม่เรียกว่าคำนามคำกริยา แต่จะเรียกว่าแทนวัตถุโดยตรงเพราะพวกเขาหมายถึงวัตถุที่มีการดำเนินการใด ๆ ยกตัวอย่างเช่น: "เพื่อนของฉันอ่านหนังสือพิมพ์." "วัยรุ่นได้รับตั๋วเร่ง." วิธีการระบุสกรรมกริยาคือการกลับประโยคที่ทำให้มันเรื่อย ๆ ยกตัวอย่างเช่น: "หนังสือพิมพ์อ่านโดยเพื่อนของฉัน." "ตั๋วเร่งได้รับที่ได้รับจากวัยรุ่น." สสองสถานที่: คำกริยา Vg Vg คำกริยา (ชื่อหลังจากให้คำกริยา) นำหน้าทั้งสองนามวลีหรือนามวลีแล้วบุพบทวลีมักจะนำโดยไปหรือ ตัวอย่างเช่น "ผู้เล่นให้เพื่อนร่วมทีมของพวกเขาสูงห้า." "ผู้เล่นให้ห้าสูงให้กับเพื่อนร่วมทีมของพวกเขา." เมื่อทั้งสองนามวลีตามสกรรมกริยาแรกคือวัตถุทางอ้อมที่จะได้รับบางสิ่งบางอย่างและที่สองคือวัตถุที่ถูกดำเนินการใด ๆ วัตถุทางอ้อมสามารถนามวลีหรือวลีบุพบท [1]. สกริยา: Vc กริยาคำกริยา Vc (ชื่อหลังจากพิจารณาคำกริยา) จะตามมาด้วยนามวลีที่ทำหน้าที่เป็นวัตถุแล้วนามวลีสองคำคุณศัพท์หรือ infinitive วลี องค์ประกอบที่สอง (วลีนามคำคุณศัพท์หรือ infinitive) เรียกว่าสมบูรณ์ซึ่งเสร็จสมบูรณ์ข้อที่จะไม่เป็นอย่างอื่นมีความหมายเดียวกัน ยกตัวอย่างเช่น: "คู่หนุ่มสาวจะพิจารณาเพื่อนบ้านคนที่ร่ำรวย." "นักเรียนบางคนรับรู้ผู้ใหญ่ค่อนข้างไม่ถูกต้อง." "ซาร่าห์ถือว่าเป็นโครงการที่ให้เธอเป็นที่ยากที่สุดที่เธอเคยได้เสร็จสมบูรณ์." เพื่อเป็นคำกริยาคำกริยาจะเป็นที่ประจักษ์ในรูปแบบที่แปด: จะเป็นผมจะได้รับการถูก, รับและเป็น คำกริยาเหล่านี้นำหน้าคำนามหรือคำคุณศัพท์ในประโยคซึ่งกลายเป็นคำนามคำกริยาและคำคุณศัพท์กริยาคล้ายกับผู้ที่ทำงานกับคำกริยาที่เชื่อมโยง พวกเขายังสามารถตามด้วยคำวิเศษณ์จากสถานที่ซึ่งบางครั้งจะเรียกว่าเป็นคำวิเศษณ์คำกริยา ยกตัวอย่างเช่น: "ลูกสาวของเธอเป็นครูสอนการเขียน." "นักร้องเป็นประสาทมาก." "บ้านของฉันอยู่ลงบนถนน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทความหลัก : ไวยากรณ์ข้อตกลง

) ในภาษาที่คำกริยา inflected ก็มักจะเห็นด้วยกับข้อโต้แย้งหลัก ( เรื่อง ) ในคน , จำนวน , และ / หรือเพศ ด้วยข้อยกเว้นของคำกริยาเป็นภาษาอังกฤษแสดงข้อตกลงพิเศษเฉพาะในบุรุษที่สามเอกพจน์รูปปัจจุบันกาลของคำกริยาซึ่งมีการทำเครื่องหมายโดยการเพิ่ม " - s " ( เดิน ) หรือ " . " ( ปลา )ส่วนที่เหลือของบุคคลที่จะไม่โดดเด่นในคำกริยา ( ฉันเดิน เดินก็เดิน ๆ )

ภาษาละตินและภาษา กริยาผันไปกาล––ด้านอารมณ์ ( ย่อ ' ตั้ม ' ) , และพวกเขายอมรับในคนและจำนวน ( แต่ไม่ใช่ในเรื่องเพศ เช่น ตัวอย่างเช่นในโปแลนด์ ) กับเรื่อง ญี่ปุ่น ชอบภาษามากกับโซฟคำสั่ง inflects คำกริยาเครียดด้านอารมณ์เช่นเดียวกับประเภทอื่น ๆเช่น การปฏิเสธ แต่แสดงจริง ๆ ไม่ ข้อตกลงกับ เรื่องมันเป็นอย่างเคร่งครัดขึ้นอยู่กับเครื่องหมายภาษา บนมืออื่น ๆ , ชาวแบสค์ , จอร์เจีย , และบางภาษาอื่น ๆ มีข้อตกลง polypersonal : คำกริยาที่เห็นด้วยกับเรื่องกรรมตรงและแม้กระทั่งวัตถุรอง ถ้าปัจจุบันเพิ่มระดับของหัวเครื่องหมายมากกว่าที่พบในภาษาในยุโรปส่วนใหญ่


คำกริยาคำกริยาแตกต่างกันไปตามชนิด ประเภท และแต่ละประเภทจะถูกกำหนดโดยชนิดของคำที่ตามมา และความสัมพันธ์ของคำเหล่านั้นกับกริยานั่นเอง มีหกประเภท : อกรรมกริยา , สกรรมกริยา split infinitives เป็นคำกริยา , และสองสถานที่สกรรมกริยา ( VG - กริยาให้ ) และสองสถานที่สกรรมกริยา ( กริยาพิจารณา VC - [ 1 ]

)อกรรมกริยา
อกรรมกริยาเป็นหนึ่งที่ไม่ได้มีวัตถุโดยตรง อกรรมกริยา อาจจะตามด้วยวิเศษณ์ ( คำที่อยู่ยังไง ที่ไหน เมื่อไหร่ และอย่างไรบ่อย ) หรือท้ายประโยค ตัวอย่าง : " ผู้หญิงพูดเบาๆ " นักกีฬา วิ่งเร็วกว่าอย่างเป็นทางการ " " เด็กร้องไห้ "


กริยาคำกริยาเชื่อม ไม่สามารถตามด้วยวิเศษณ์หรือท้ายประโยคแต่ต้องเป็นตามด้วยคำนามหรือคำคุณศัพท์ ไม่ว่าจะเป็นคำพูดหรือวลี ปกติกริยารวมดูเหมือน , กลายเป็น , ปรากฏ , ดู , และยังคงอยู่ ตัวอย่างเช่น : " แม่ของเขาดูกังวล " จอชจากเพื่อนที่เชื่อถือได้ ดังนั้น กริยา ' ลิงค์ ' คำคุณศัพท์หรือคำนามกับเรื่อง

คำคุณศัพท์ที่มาจากคำกริยาเชื่อมเป็นกริยาคุณศัพท์และคำนามที่มาจากกริยาเป็นกริยาคำนาม คำกริยาสกรรม [ 1 ]


เป็นสกรรมกริยาตามด้วยคำนามหรือนามวลี วลีคำนามเหล่านี้จะไม่เรียกกริยานาม แต่แทนที่จะเรียกว่าวัตถุโดยตรงเพราะพวกเขาอ้างถึงวัตถุที่ถูกทำบน ตัวอย่างเช่น : " เพื่อนอ่านหนังสือพิมพ์ " " วัยรุ่นได้รับตั๋วเร่ง

"วิธีการระบุสกรรมกริยาคือแปลงประโยคให้มันเรื่อยๆ ตัวอย่าง : " หนังสือพิมพ์ที่อ่านโดยเพื่อนของฉัน " " ใบสั่งที่ได้รับ โดยวัยรุ่น "

สองสถานที่ : VG VG คำกริยาสกรรมกริยา
( ตั้งชื่อให้นำหน้าด้วยคำกริยา ) สองนามวลีหรือนามวลีและบุพบทวลีมักจะนำโดยหรือ ตัวอย่างเช่น :" ผู้เล่น ทำให้เพื่อนร่วมทีมสูงห้า " " ผู้เล่นให้ Fives สูงของทีม "

เมื่อสองนามวลีตามสกรรมกริยา แรกเป็นกรรมรอง ซึ่งจะได้รับอะไร และ อย่างที่สองคือวัตถุโดยตรง ซึ่งเป็นละครเมื่อ วัตถุทางอ้อมสามารถวลีคำนามหรือวลีบุพบท [ 1 ]


: VC คำกริยาคำกริยาสกรรมVC คำกริยา ( ชื่อหลังจากคำกริยาพิจารณา ) ตามด้วยคำนามวลีที่ทำหน้าที่เป็นกรรมตรงและวลีคำนามที่สองคำคุณศัพท์หรือวลี infinitive องค์ประกอบที่สอง ( นามวลี คุณศัพท์ หรือ infinitive ) เรียกว่าเป็นส่วนเติมเต็มที่สมบูรณ์ประโยคที่จะไม่เป็นอย่างอื่นที่มีความหมายเดียวกัน ตัวอย่างเช่น : " สองหนุ่มพิจารณาเพื่อนบ้านร่ำรวยคน" นักเรียนบางคนมองว่าผู้ใหญ่ค่อนข้างไม่ถูกต้อง " " ซาร่า ถือว่าเธอโครงการที่ยากที่สุดที่เธอเคยเสร็จ "

เป็นคำกริยา
คํากริยาเป็นประจักษ์ในแปดรูปแบบ : เป็น , คือ , ที่ , ถูก , ถูก , ถูก , ถูก นำหน้าคำนามหรือคำคุณศัพท์คำกริยาเหล่านี้ในประโยคซึ่งเป็นคำนามและกริยาคำคุณศัพท์ยืนยันที่ใช้ตามหลังกริยาคล้ายกับที่ฟังก์ชันกับคำกริยาเชื่อม .พวกเขายังสามารถตามด้วยวิเศษณ์บอกสถานที่ ซึ่งบางครั้งเรียกว่ากริยาคำวิเศษณ์ ตัวอย่างเช่น : " ลูกสาวของเธอคือการเขียนติวเตอร์ " " นักร้องตื่นเต้นมาก " บ้าน " ของฉันลงบนถนน