One hundred and fifty out of 200 di

One hundred and fifty out of 200 distributed questionnaires were returned, yielding a response rate of 75%. Forty eight participants were obstetricians, 52 were general practitioners, and 50 were mid-wives. The mean age of the participants were 33.83±9.26 years and ranged from 21 to 66 years. Female participants comprised 100% of the midwives, 87.5% of the obstetricians, and 57.7% of the general practitioners. Midwives were less experienced than the other two groups. Most of the midwives (82%) had less than 5 years of experience, while participants of the other two groups were almost normally distributed regarding their experience. The median experience of midwifes, general practitioners, and obstetricians were 8, 16, and 23 years respectively (with interquartile ranges of 5, 11.75, and 17 respectively). Just over one third of the participants (39.3%, N=59) reported that they had at least one dental visit and 24.7% (N=37) had undergone periodontal examinations in the past 6 months. Overall, 19.3% (N=29)of the participants had never been told of having gingival disease. The participants were asked about the causes and risk factors of periodontal disease. Bacteria, and tooth decay were the two most commonly chosen factors (Figure 1). When asked about the description of gingivitis, the majority of the participants answered that it was a reversible redness and/or swelling of the gums (51.3%, N=77) and a potentially reversible infection of the gums (32.7%, N=49) (Table 1). Table 2 demonstrates what participants think periodontitis is. Less than half of the participants (44%,N=66) knew that periodontitis is a condition more serious than gingivitis. The percentage of the obstetricians’ correct answer was more than that of the other 2 groups (58.3%, N=28) and this percentage was the least for the midwives (36%, N=18). A high percentage of the participants knew that gingival swelling (82%, N=123) and bleeding(74.5%, N=112) may occur during pregnancy. Regarding tooth loss,65.4% (N=99) thought it probably or definitely occurs during pregnancy. In addition, 87.4% (N=131) of the participants believed that pregnancy can probably or definitely be associated with increased tooth decay. Overall, the obstetricians had more correct answers than the other two groups (Figure 2). Figure 3 represents the knowledge of the participants regarding the risk factors for preterm birth and/or low birth weight (PLBW). The majority of the participants knew that periodontal disease is a risk factor for PLBW just the same as maternal smoking, preeclampsia, and bacterial vaginosis. The minimum and maximum correct answers regarding identifying periodontal disease as a risk factor for PLBW were provided by the general practitioners(73%, N=38) and the obstetricians (91.7%, N=44), respectively. Figure 4 describes the frequency of the participants recommendding educational classes on child birth classes, breastfeeding consultations, genetic screening, and dental examination to their patients during the prenatal care. As the Figures illustrates, recommendation for dental examination was almost the same as the other recommendations (more than 80% for all, N=123).When asked about when they looked into their patients’ mouth, 40%of the participants (N=60) answered that they did so at the initial pre-natal examination, 22% (N=33) did so periodically, and 10.7% (N=16)did this examination if the patient mentioned a problem. Besides,3.3% (N=5) of the participants rarely or never did this examination and 24% of all participants (N=36) and 34% of midwives (N=17)though it was the dentist’s duty, not theirs (Table 3).The study results revealed a significant negative correlation between general practitioners’ experience and doing dental examinations at the initial visit or periodically (r=0.56 , P=0.002); less experienced ones did more dental examinations at the initial visit or periodically than the more experienced ones (r=0.44, P=0.042). Almost the same result was found for obstetricians: The probability of doing dental examination decreased as experience increased (P=0.049).However, this relationship was not significant regarding midwives(P=0.729). Moreover, working experience was negatively correlated with the frequency of recommendation for dental examination during pregnancy for obstetricians (P0.500 in all 3 groups)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หนึ่งร้อยห้าสิบจาก 200 แจกจ่ายแบบสอบถามส่งกลับ ผลผลิตอัตราการตอบกลับร้อยละ 75 สี่สิบแปดคนสูติแพทย์ 52 มีผู้ปฏิบัติงานทั่วไป และ 50 มีกลางภรรยา อายุของผู้เข้าร่วมได้ 33.83±9.26 ปี และอยู่ในช่วงจาก 21 ปี 66 หญิงผู้เข้าร่วมประกอบด้วย 100% midwives, 87.5% ของสูติแพทย์ที่ และ 57.7% ของผู้ปฏิบัติงานทั่วไป Midwives มีประสบการณ์น้อยกว่า 2 กลุ่มอื่น ๆ ได้ ส่วนใหญ่ของ midwives (82%) มีประสบการณ์ น้อยกว่า 5 ปีในขณะที่ผู้เข้าร่วมของกลุ่มสองถูกแจกจ่ายเกือบปกติเกี่ยวกับประสบการณ์ของพวกเขา ประสบการณ์เฉลี่ย midwifes ปฏิบัติงานทั่วไป และสูติแพทย์ได้ 8, 16, 23 และปีตามลำดับ (มีช่วง interquartile 5, 11.75 และ 17 ตามลำดับ) เพียงหนึ่งในสามของผู้เข้าร่วม (39.3%, N = 59) รายงานว่า พวกเขาทันตแพทย์ และ 24.7% (N = 37) ได้รับการตรวจโรคเหงือกในช่วง 6 เดือนนี้ โดยรวม 19.3% (N = 29) ของผู้เข้าร่วมได้ไม่ได้บอกของโรคเหงือก ผู้เข้าร่วมถูกถามเกี่ยวกับสาเหตุและปัจจัยเสี่ยงของโรคปริทันต์ แบคทีเรีย และฟันผุมีปัจจัยที่สองท่านมากที่สุด (รูปที่ 1) เมื่อถามเกี่ยวกับคำอธิบายของโรคเหงือกอักเสบ ส่วนใหญ่ของผู้เข้าร่วมตอบว่า มันเป็นการกลับแดงหรือบวมของเหงือก (51.3%, N = 77) และการติดเชื้ออาจกลับของเหงือก (32.7%, N = 49) (ตารางที่ 1) ตารางที่ 2 แสดงให้เห็นถึงสิ่งที่คิดว่า โรคปริทันต์ร่วม น้อยกว่าครึ่งหนึ่งของผู้เข้าร่วม (44%, N = 66) รู้ว่า โรคปริทันต์ที่เป็นภาวะรุนแรงมากกว่าโรคเหงือกอักเสบ เปอร์เซ็นต์ของคำตอบที่ถูกต้องของสูติแพทย์ได้มากกว่าที่อื่น ๆ 2 กลุ่ม (58.3%, N = 28) และเปอร์เซ็นต์นี้เป็นอย่างน้อยสำหรับ midwives (36%, N = 18) เปอร์เซ็นต์สูงสุดของผู้เข้าร่วมรู้ว่าเหงือกบวม (82%, N = 123) และเลือด (74.5%, N = 112) อาจเกิดขึ้นในระหว่างตั้งครรภ์ได้ เกี่ยวกับฟัน loss,65.4% (N = 99) คิดว่า มันแน่นอน หรืออาจจะเกิดขึ้นในระหว่างตั้งครรภ์ นอกจากนี้ 87.4% (N = 131) ของผู้เข้าร่วมเชื่อว่า ตั้งครรภ์แน่นอน หรืออาจจะสามารถเชื่อมโยงกับฟันเพิ่มขึ้น โดยรวม สูติแพทย์ที่ได้คำตอบที่ถูกต้องมากขึ้นกว่าสองกลุ่มอื่น ๆ (รูป 2) รูปที่ 3 แสดงถึงความรู้ของผู้เรียนเกี่ยวกับปัจจัยเสี่ยงสำหรับการคลอดก่อนกำหนดหรือน้ำหนักน้อยเมื่อคลอด (PLBW) ส่วนใหญ่คนรู้ว่า โรคปริทันต์เป็นปัจจัยเสี่ยงสำหรับ PLBW เพียงเดียวมารดาสูบบุหรี่ preeclampsia และภาวะแบคทีเรีย ตอบที่ถูกต้องสุด และสูงสุดเกี่ยวกับโรคปริทันต์ระบุเป็นปัจจัยเสี่ยงในการ PLBW ได้มาจากผู้ประกอบวิชาชีพทั่วไป (73%, N = 38) และสูติแพทย์ (91.7%, N = 44), ตามลำดับ รูปที่ 4 อธิบายความถี่ของการเรียนการศึกษา recommendding คนเรียนเกิดลูก ครั้ง คัดกรองทางพันธุกรรม และตรวจสุขภาพฟันเพื่อผู้ป่วยในระหว่างการดูแลก่อนคลอด เป็นตัวเลขแสดง ตรวจทันตกรรมที่แนะนำถูกเกือบเท่าแนะนำอื่น ๆ (มากกว่า 80% สำหรับทุก N = 123) เมื่อถูกถามเกี่ยวกับเมื่อพวกเขามองเข้าไปในปากของผู้ป่วย 40% ของผู้เข้าร่วม (N = 60) ตอบที่พวกเขาได้ดังนั้นในการสอบจึงเริ่มต้น 22% (N = 33) จึงเป็นระยะ ๆ และ 10.7% (N = 16) ได้สอบนี้ถ้าผู้ป่วยกล่าวถึงปัญหา Besides,3.3% (N = 5) ของผู้เข้าร่วมไม่ค่อย หรือไม่เคยไม่สอบ และ 24% ของผู้เข้าร่วมทั้งหมด (N = 36) และ 34% ของ midwives (N = 17) นี้ว่ามันเป็นหน้าที่ของทันตแพทย์ ไม่กิน (ตารางที่ 3) เปิดเผยผลการศึกษาความสัมพันธ์เชิงลบอย่างมีนัยสำคัญระหว่างประสบการณ์ของผู้ปฏิบัติงานทั่วไปและทำการตรวจทันตกรรมในการเริ่มต้น หรือเป็นระยะ ๆ (r = 0.56, P = 0.002); คนที่มีประสบการณ์น้อยไม่ได้ตรวจสุขภาพโดยทันตแพทย์เพิ่มเติมในการเริ่มต้น หรือระยะยิ่งมีประสบการณ์คน (r = 0.44, P = 0.042) เกือบผลลัพธ์เดียวกันพบสูติแพทย์: ความน่าเป็นการทำฟันการตรวจลดลงเป็นประสบการณ์ที่เพิ่มขึ้น (P = 0.049) อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์นี้ไม่สำคัญเกี่ยวกับ midwives(P=0.729) นอกจากนี้ ประสบการณ์การทำงานในเชิงลบสัมพันธ์กับความถี่ของคำแนะนำสำหรับการตรวจสุขภาพฟันในระหว่างตั้งครรภ์สำหรับสูติแพทย์ (P < 0.001) ความสัมพันธ์นี้ไม่สำคัญสำหรับ midwives (P = 0.387) หรือทั่วไป practitioners(P=0.051) บนมืออื่น ๆ ไม่มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญพบมี dentacheck upsps ปกติสำหรับผู้เข้าร่วมพวกเขาตัว และส่งตัวผู้ป่วยของพวกเขาสำหรับทันตกรรม (P > 0.500 ทั้งหมด 3 กลุ่ม)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งร้อยห้าสิบจาก 200 แบบสอบถามกระจายถูกส่งกลับยอมอัตราการตอบสนองของ 75% สี่สิบแปดเข้าร่วมสูตินรีแพทย์, 52 มีผู้ปฏิบัติงานทั่วไปและ 50 เป็นภรรยากลาง อายุเฉลี่ยของผู้เข้าร่วมเป็น 33.83 ± 9.26 ปีและอยู่ในช่วง 21-66 ปีที่ผ่านมา ผู้เข้าร่วมประชุมประกอบด้วยหญิง 100% ของตำแย, 87.5% ของสูตินรีแพทย์และ 57.7% ของผู้ปฏิบัติงานทั่วไป ตำแยมีประสบการณ์น้อยกว่าอีกสองกลุ่ม ส่วนใหญ่ของผดุงครรภ์ (82%) มีน้อยกว่า 5 ปีมีประสบการณ์ในขณะที่ผู้เข้าร่วมอีกสองกลุ่มมีการกระจายเกือบปกติเกี่ยวกับประสบการณ์ของพวกเขา ประสบการณ์เฉลี่ยของ midwifes ปฏิบัติทั่วไปและสูตินรีแพทย์ 8, 16, และ 23 ปีตามลำดับ (ที่มีช่วง interquartile 5, 11.75, และ 17 ตามลำดับ) เพียงกว่าหนึ่งในสามของผู้เข้าร่วม (39.3%, N = 59) มีรายงานว่าพวกเขามีการเข้าชมทันตกรรมอย่างน้อยหนึ่งและ 24.7% (N = 37) ได้รับการตรวจสอบปริทันต์ใน 6 เดือนที่ผ่านมา โดยรวม, 19.3% (N = 29) ของผู้เข้าร่วมไม่เคยได้รับการบอกเล่าของการมีโรคเหงือก ผู้เข้าร่วมถูกถามเกี่ยวกับสาเหตุและปัจจัยเสี่ยงของการเกิดโรคปริทันต์ แบคทีเรียและฟันผุเป็นสองปัจจัยที่ได้รับการแต่งตั้งกันมากที่สุด (รูปที่ 1) เมื่อถามเกี่ยวกับรายละเอียดของโรคเหงือกอักเสบส่วนใหญ่ของผู้เข้าร่วมตอบว่ามันเป็นสีแดงพลิกกลับและ / หรือบวมของเหงือก (51.3%, N = 77) และการติดเชื้อที่อาจพลิกกลับของเหงือก (32.7%, N = 49 ) (ตารางที่ 1). ตารางที่ 2 แสดงให้เห็นถึงสิ่งที่ผู้เข้าร่วมคิดเป็นปริทันต์ น้อยกว่าครึ่งหนึ่งของผู้เข้าร่วม (44%, N = 66) รู้ว่าปริทันต์เป็นเงื่อนไขที่ร้ายแรงกว่าโรคเหงือกอักเสบ ร้อยละของคำตอบที่ถูกต้องสูตินรีแพทย์ 'ได้มากขึ้นกว่าที่อื่น ๆ 2 กลุ่ม (58.3%, N = 28) และร้อยละนี้เป็นอย่างน้อยสำหรับนางผดุงครรภ์ (36%, N = 18) ร้อยละของผู้เข้าร่วมสูงรู้ว่าเหงือกบวม (82%, N = 123) และมีเลือดออก (74.5%, N = 112) ที่อาจเกิดขึ้นในระหว่างตั้งครรภ์ เกี่ยวกับการสูญเสียฟัน, 65.4% (N = 99) คิดว่ามันอาจจะเกิดขึ้นแน่นอนหรือในระหว่างตั้งครรภ์ นอกจากนี้ 87.4% (N = 131) ของผู้เข้าร่วมเชื่อว่าการตั้งครรภ์ที่อาจจะหรือแน่นอนสามารถเชื่อมโยงกับฟันผุเพิ่มขึ้น โดยรวม, สูตินรีแพทย์มีคำตอบที่ถูกต้องมากขึ้นกว่าอีกสองกลุ่ม (รูปที่ 2) รูปที่ 3 แสดงให้เห็นถึงความรู้ของผู้เข้าร่วมเกี่ยวกับปัจจัยเสี่ยงต่อการคลอดก่อนกำหนดและ / หรือน้ำหนักแรกเกิดต่ำ (PLBW) ส่วนใหญ่ของผู้เข้าร่วมรู้ว่าโรคปริทันต์เป็นปัจจัยเสี่ยงสำหรับ PLBW เพียงเช่นเดียวกับการสูบบุหรี่ของมารดาครรภ์เป็นพิษและภาวะแบคทีเรีย ต่ำสุดและสูงสุดตอบที่ถูกต้องเกี่ยวกับการระบุโรคปริทันต์เป็นปัจจัยเสี่ยงสำหรับ PLBW รับการสนับสนุนจากผู้ปฏิบัติงานทั่วไป (73%, N = 38) และสูตินรีแพทย์ (ที่ 91.7%, N = 44) ตามลำดับ รูปที่ 4 อธิบายความถี่ของผู้เข้าร่วม recommendding การเรียนการศึกษาในชั้นเรียนการคลอดบุตร, การให้คำปรึกษาเลี้ยงลูกด้วยนมตรวจคัดกรองทางพันธุกรรมและการตรวจสอบทางทันตกรรมแก่ผู้ป่วยของพวกเขาในช่วงการดูแลก่อนคลอด กับตัวเลขแสดงให้เห็นถึงข้อเสนอแนะสำหรับการตรวจสอบทางทันตกรรมก็เกือบจะเป็นเช่นเดียวกับข้อเสนอแนะอื่น ๆ (มากกว่า 80% สำหรับทุก, N = 123) เมื่อถูกถามเกี่ยวกับเมื่อพวกเขามองเข้าไปในปากของผู้ป่วย 40% ของผู้เข้าร่วม (N = 60) ตอบว่าพวกเขาทำเช่นนั้นที่เริ่มต้นการตรวจสอบก่อนคลอด 22% (N = 33) ทำเช่นนั้นเป็นระยะ ๆ และ 10.7% (N = 16) ได้ตรวจสอบนี้หากผู้ป่วยกล่าวถึงปัญหา นอกจากนี้ 3.3% (N = 5) ของผู้เข้าร่วมน้อยมากหรือไม่เคยตรวจสอบนี้และ 24% ของผู้เข้าร่วมทั้งหมด (N = 36) และ 34% ของผดุงครรภ์ (N = 17) แต่มันเป็นหน้าที่ของทันตแพทย์ที่ไม่ใช่ของพวกเขา (ตารางที่ 3) ผลการศึกษาได้โดยง่ายเผยให้เห็นความสัมพันธ์ทางลบอย่างมีนัยสำคัญระหว่างประสบการณ์การปฏิบัติงานทั่วไปและการทำสอบทางทันตกรรมที่เข้ามาครั้งแรกหรือระยะ (r = 0.56, P = 0.002); น้อยคนที่มีประสบการณ์ทำทันตกรรมการตรวจสอบข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่เยี่ยมชมครั้งแรกหรือระยะกว่าคนที่มีประสบการณ์มากขึ้น (r = 0.44, P = 0.042) เกือบผลเดียวกันถูกพบสูตินรีแพทย์: น่าจะเป็นของการทำตรวจฟันลดลงเป็นประสบการณ์ที่เพิ่มขึ้น (p = 0.049) อย่างไรก็ตามความสัมพันธ์นี้ไม่ได้มีนัยสำคัญเกี่ยวกับการผดุงครรภ์ (p = 0.729) นอกจากนี้ยังมีประสบการณ์ในการทำงานมีความสัมพันธ์เชิงลบกับความถี่ของคำแนะนำสำหรับการตรวจสอบทางทันตกรรมในระหว่างตั้งครรภ์สำหรับสูตินรีแพทย์ (p <0.001) ความสัมพันธ์นี้ไม่ได้มีนัยสำคัญสำหรับนางผดุงครรภ์ (p = 0.387) หรือผู้ปฏิบัติงานทั่วไป (p = 0.051) บนมืออื่น ๆ ที่ไม่มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญถูกพบระหว่างที่มีปกติ dentacheck-upsps สำหรับผู้เข้าร่วมพวกตัวเองและส่งต่อผู้ป่วยของพวกเขาสำหรับทันตกรรม (P> 0.500 ในทุก 3 กลุ่ม)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งร้อยห้าสิบจาก 200 แจกแบบสอบถามกลับคืนมา ผลผลิต อัตราการตอบสนองของ 75% สี่สิบแปดเข้าร่วมเป็นสูตินรีแพทย์ , 52 เป็นแพทย์ทั่วไป และ 50 เป็นภรรยากลาง อายุเฉลี่ยของผู้เข้าร่วม 33.83 ± 9.26 ปีและอยู่ระหว่าง 21 ถึง 66 ปี ผู้ หญิง จำนวน 100% ของผดุงครรภ์ร้อยละ 87.5 ของสูตินรีแพทย์ และคิดเป็นร้อยละ 65 ของผู้ปฏิบัติงานทั่วไป ผดุงครรภ์ที่มีประสบการณ์น้อยกว่ากลุ่มอื่น ๆ ที่สุดของหมอตำแย ( 82% ) ได้น้อยกว่า 5 ปี ในขณะที่ผู้เข้าร่วมในกลุ่มอื่นๆได้เกือบปกติกระจายเกี่ยวกับประสบการณ์ของพวกเขา โดยประสบการณ์ของ midwifes ผู้ปฏิบัติงานทั่วไป และสูตินรีแพทย์ คือ 8 , 16 และ 18 ปี ตามลำดับ ( มีการพัฒนาช่วงของ 5 , 2.4 และ 17 ตามลำดับ เพียงกว่าหนึ่งในสามของผู้เข้าร่วม ( 39.3 , N = 59 ) รายงานว่าพวกเขามีอย่างน้อยหนึ่งฟันเข้าชมและ 24.7 % ( n = 31 ) ได้รับตรวจสอบในรอบ 6 เดือน โดยรวม ร้อยละ 22.4 ( n = 30 ) ผู้ไม่เคยบอกมีเหงือกโรค ผู้ถูกถามเรื่องสาเหตุและปัจจัยเสี่ยงของโรคปริทันต์ แบคทีเรีย และฟันผุได้เป็นสองส่วนใหญ่มักเลือกปัจจัย ( รูปที่ 1 ) เมื่อถามเกี่ยวกับรายละเอียดของโรคเหงือกอักเสบ , ส่วนใหญ่ของผู้ที่ตอบว่า มันเป็นแบบอักเสบ และ / หรือ การบวมของเหงือก ( 51.3 % , n = 77 ) และการติดเชื้อที่อาจเกิดขึ้นได้ของเหงือก ( 32.7 % , n = 49 ) ( ตารางที่ 1 ) ตารางที่ 2 แสดงให้เห็นถึงสิ่งที่ผู้เข้าร่วมว่าโรคปริทันต์คือ น้อยกว่าครึ่งหนึ่งของผู้เข้าร่วม ( 44 % , n = 66 ) รู้ว่า โรคปริทันต์อักเสบ เป็นภาวะที่ร้ายแรงมากขึ้นกว่าปกติ ร้อยละของสูตินรีแพทย์ ' คำตอบที่ถูกต้องมากกว่าของอีก 2 กลุ่ม ( antigen ( n = 28 ) และเปอร์เซ็นต์เป็นอย่างน้อย สำหรับหมอตำแย ( 36 เปอร์เซ็นต์ , n = 18 ) เปอร์เซ็นต์สูงของผู้เรียนว่าเหงือกบวม ( 82 , n = 123 ) และเลือด ( ร้อยละ 74.5 , N = 112 ) ที่อาจเกิดขึ้นในระหว่างตั้งครรภ์ เกี่ยวกับการสูญเสียฟัน , 400 % ( n = 99 ) คิดว่ามันอาจจะหรือต้องเกิดขึ้นในระหว่างการตั้งครรภ์ นอกจากนี้ 87.4 % ( n = 131 ) ของผู้ที่เชื่อว่า ตั้งครรภ์ได้ หรือต้องเกี่ยวข้องกับการเพิ่มการเกิดฟันผุ โดยรวมแล้ว สูตินรีแพทย์ มีคำตอบที่ถูกต้องมากกว่ากลุ่มอื่นๆ ( รูปที่ 2 ) รูปที่ 3 แสดงถึงความรู้ของผู้เรียนเกี่ยวกับปัจจัยเสี่ยงสำหรับการเกิด preterm และ / หรือทารกแรกเกิดน้ำหนักน้อย ( plbw ) ส่วนใหญ่ของผู้เข้าร่วมว่าโรคปริทันต์เป็นปัจจัยเสี่ยงสำหรับ plbw เหมือนกับมารดาสูบบุหรี่ , preeclampsia และแบคทีเรีย Vaginosis . ต่ำสุดและสูงสุดที่ถูกต้องคำตอบเกี่ยวกับการระบุโรคปริทันต์เป็นปัจจัยเสี่ยงสำหรับ plbw มีให้โดยแพทย์ทั่วไป ( 73 เปอร์เซ็นต์ , n = 38 ) และสูตินรีแพทย์ ( 91.7 % , n = 44 ) ตามลำดับ รูปที่ 4 อธิบายถึงความถี่ของผู้เข้าร่วม recommendding เรียนการศึกษาในชั้นเรียน , คลอดบุตรทางพันธุกรรมคัดกรอง , การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ และการตรวจฟันให้ผู้ป่วยของพวกเขาในระหว่างการดูแลก่อนคลอด ในขณะที่ตัวเลขแสดงให้เห็นถึง , แนวทางการตรวจฟันเป็นเกือบเช่นเดียวกับข้อเสนอแนะอื่น ๆ ( มากกว่า 80 % , n = 123 ) เมื่อถามเกี่ยวกับเมื่อพวกเขามองเข้าไปในปากผู้ป่วยของพวกเขา ' , 40% ของผู้เข้าร่วม ( n = 60 ) ตอบว่าพวกเขาดังนั้นในเบื้องต้นก่อนเกี่ยวกับการตรวจ 22% ( n = 30 ) ได้เป็นระยะ และ 10.7% ( n = 16 ) ทำการตรวจสอบนี้ถ้าคนไข้กล่าวถึงปัญหา นอกจากนี้ ร้อยละ 3.3 ( n = 5 ) ของผู้ที่ไม่เคย หรือเคยสอบ 24 % ของผู้เข้าร่วมทั้งหมด ( 36 ) และ 34% ของตำแย ( n = 16 ) แม้ว่าจะเป็นหน้าที่ของหมอฟัน ไม่ใช่ตน ( ตารางที่ 3 ) ผลการศึกษาพบว่าระดับความสัมพันธ์ทางลบ ทั่วไป ประสบการณ์ และทำการตรวจสอบฟันที่เยี่ยมชมครั้งแรกหรือเป็นระยะ ๆ ( r = 0.62 , p = 0.002 ) ; มีประสบการณ์น้อยคนที่ทำทันตกรรมเพิ่มเติมการสอบที่เยี่ยมชมครั้งแรกหรือเป็นระยะ ๆ กว่าคนที่ประสบการณ์มาก ( r = 0.44 , p = 0.042 ) เกือบผลลัพธ์เดียวกันพบสูตินรีแพทย์ : น่าจะเป็นของทำการตรวจฟัน เมื่อมีประสบการณ์เพิ่มขึ้น ( p = 0.049 ) อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญเกี่ยวกับตำแย ( p = 0.729 ) ส่วนประสบการณ์การทำงานมีความสัมพันธ์เชิงลบกับความถี่ของข้อเสนอแนะสำหรับการตรวจฟันในระหว่างตั้งครรภ์สำหรับสูตินรีแพทย์ ( p < 0.001 ) ความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับหมอตำแย ( P = 0.387 ) หรือแพทย์ทั่วไป ( P = 0.051 ) บนมืออื่น ๆที่ไม่มีความสัมพันธ์ ระหว่างมีประจำ dentacheck upsps สำหรับผู้เข้าร่วมการประชุมดังกล่าวและ หมายถึงผู้ป่วยทันตกรรม ( P > 0.500 ทั้ง 3 กลุ่ม )