communicating species and follows a

communicating species and follows a common pattern that has
initially been formulated by Loher and Huber (1964) on the basis of
their studies on G. rufus and studies of Renner (1952) on E.
brachyptera. The present study on Ch. biguttulus females provides
substantial evidence that their reproductive behaviour differs
considerably from this pattern (Fig. 5) which should be accounted
for the interpretation of behavioural, neurophysiological and
speciation studies performed with this species. Most importantly,
Ch. biguttulus females do not assume a state of ‘passive copulatory
readiness’, re-establish ‘active copulatory readiness’ after matings
and may copulate multiple times before their first oviposition.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสื่อสารชนิดและตามรูปแบบทั่วไปที่ได้รับครั้งแรกสูตรโดย Loher และฮิว (1964) บนพื้นฐานของการศึกษาของพวกเขาในรูฟัสกรัมและการศึกษาของRenner (1952) บนอีbrachyptera การศึกษาในปัจจุบัน Ch biguttulus หญิงมีหลักฐานมากมายว่าพฤติกรรมของพวกเขาแตกต่างสืบพันธุ์มากจากรูปแบบนี้(รูปที่. 5) ซึ่งควรจะนำมาใช้สำหรับการตีความของพฤติกรรมneurophysiological และการศึกษาspeciation ดำเนินการกับสายพันธุ์นี้ สิ่งสำคัญที่สุดคือCh biguttulus หญิงไม่ถือว่าเป็นรัฐของสังวาสเรื่อย ๆพร้อม 'สร้างใหม่' พร้อมสังวาสใช้งาน 'หลังจากที่ถอนรากและอาจมีเพศสัมพันธ์หลายครั้งก่อนที่จะวางไข่แรกของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสื่อสารชนิดและตามรูปแบบทั่วไปที่ได้ถูกกำหนด loher
ตอนแรก และ เบอร์ ( 1964 ) บนพื้นฐานของการศึกษาของพวกเขาใน G
รูฟัสและการศึกษาของเรนเนอร์ ( 1952 ) E .
brachyptera . การศึกษาในตอนที่ biguttulus เพศหญิงมีพฤติกรรมการสืบพันธุ์ของพวกเขาที่สำคัญหลักฐาน

มาก แตกต่างจากรูปแบบนี้ ( ภาพที่ 5 ) ซึ่งควรจะคิด
สำหรับการตีความพฤติกรรมและการ neurophysiological
ชนิดการศึกษาชนิดนี้ ที่สำคัญที่สุดคือ
ตอนที่ biguttulus หญิงสมมติรัฐ ' เรื่อยๆ copulatory
ความพร้อม ' สร้างใหม่ ' ' copulatory ความพร้อมใช้งานหลังจากที่ matings
และอาจมีเพศสัมพันธ์หลายครั้งก่อนที่จะวางไข่ครั้งแรกของพวกเขา