“During my homeless and miserable y

“During my homeless and miserable years, I had seen too much death. I saw witches being treated like cattle, hanged, burned, or tortured to death just for the entertainment of the nobility. The only way for a witch to survive was to live far away from other humans, living a cloistered life. I do not know where the Holy Mountain is located, but in our hearts it is an unattainable paradise.” Nightingale’s voice became softer than it had ever been in the past. “but Anna is different. In addition to the help we sisters can give her, I have never seen someone else being so concerned about a witch as you. She is needed by people, she is valued and treated like a normal person … Your Highness, Anna has not even made it through her adulthood yet, but she has already found her Holy Mountain.”

However, this was not the outcome Roland had hoped for. He closed his eyes, and recalled the scene when he had meet her.

She was barefoot, and was only wearing tattered clothes. She had been living in a cage, but there was not the slightest hint of fear in her face. Her eyes resembled an unpolluted lake surface, clear and calm.

She was the flame, but she wasn’t flickering like a flame.

Memories began to appear like the pictures on a film reel.

“I have satisfied your curiosity, Sir, so can you kill me now?”

“I have never used my power to hurt someone else.”

“I just want to stay near you, Your Highness, nothing more.”

“The Demon’s Bite will never kill me, I will beat it.”

“Are you dreaming? I’m not going anywhere.”

……

Roland had to restrain his surging thoughts and whispered, “I will stay here and accompany her until the last moment.”

“I will also stay … thank you.”

After dinner, when Nana heard that Anna would go through her day of adulthood, she insisted on staying. Roland set aside a room for her and her father who would accompany her during the night.

Like this, Roland and the two witches were sitting besides the bed, quietly waiting for the approaching midnight hour.

Regarding Nightingale and Nana, they would also have to face the Demon’s Bite this winter, but fortunately their magic awakened on different days. Otherwise, the three witches would have to suffer their test of life and death at the same time. Roland estimated that if that was the case he wouldn’t be able to stay calm in the room.

The town had no clock tower, so with only the light of the candles, the passage of time became blurred. Cold wind blew against the window, so from time to time they could hear the screeching wind. When Roland felt a trace of weariness attack his heart, Nightingale suddenly said, “It has begun.”

Only she could see the magic flow within Anna’s body. She saw that it became restless, and the cluster of green flame became unusually rich, but the white incandescence in her center turned dark, while all of the irritable magic converged inward. It seemed to be pulled towards the center while struggling and rolling wildly, but it was of no use.

Roland couldn’t see these changes, but he was also aware that something was wrong.

The candle flames began to shake, even though no wind was blowing inside the room. The light emitted by the flames got darker, it seemed like all the shadows were swallowed by the flame as it changed its color – the orange-red glow turned into a jade-like green flame.

He looked at the woman lying on the bed, but she was still sleeping, without even the slightest changes on her face, as if all this had nothing to do with her.

At this point the flame of the candles almost disappeared – but the flame was not extinguished. The green flames were just like phagocytic cells eating up the orange flames, plunging everything into darkness.

But soon, the fire was lit up again. However, this time the flame of the candles had turn into a pure green. The three people sitting around the bed were submerged in green light, looking quizzically into each other’s eyes, but in the end no one could understand what was happening.

However, at this moment, everyone’s eyes turned towards the bed, they had heard Anna groaning.

Anna slowly opened her eyes.

“Anna …” Roland was shocked, she woke up?

Anna blinked a few times to clear her eyes, but then she smiled at him, stretching out with the open palm of her right hand, reaching for the Prince.

A mass of green fire was leaping up from her palm, quietly burning.

Roland didn’t know why, but he could understand what Anna wanted. He hesitated for only a moment, but then he slowly inserted a finger into the flame. The anticipated burning sensation didn’t come. Instead, it was just like being wrapped up in lukewarm water, it felt soft and warm.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ในช่วงปีของฉันไร้บ้าน และความสุข ผมเห็นตายมากเกินไป ผมเห็นแม่มดถือว่าเหมือนวัว แขวนคอ เผา หรือทรมานตายเพียงเพื่อความบันเทิงของขุนนาง แม่มดอยู่วิธีเดียวคือการ อาศัยอยู่ห่างไกลจากมนุษย์อื่น ๆ ชีวิต cloistered ไม่ทราบที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์อยู่ แต่ในหัวใจของเรา มันเป็นสวรรค์ไม่สามารถบรรลุได้ด้วย " เสียงของ Nightingale ก็นุ่มกว่าที่มันเคยเป็นในอดีต "แต่แอนนาจะแตกต่างกัน นอกเหนือจากความช่วยเหลือพี่น้องของเราสามารถให้เธอ ฉันไม่เคยเห็นคนอื่น กำลังดังนั้นความกังวลเกี่ยวกับแม่มดที่คุณ เธอจำเป็นต้องใช้คน เธอมีคุณค่า และได้รับการปฏิบัติเหมือนคนปกติ... ฝ่าบาท แอนนาไม่ทำให้ถึงวัยผู้ใหญ่ของเธอยัง แต่เธอได้พบภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเธอแล้ว"อย่างไรก็ตาม นี้ไม่ได้ Roland หวังผล เขาปิดตาของเขา และเรียกฉากเมื่อเขาได้พบกับเธอเธอเท้าเปล่า และเพียงสวมเสื้อผ้า tattered เธอมาอยู่ในกรง แต่ก็ไม่ได้ของความกลัวในใบหน้าของเธอ ดวงตาของเธอคล้ายทะเลสาบไม่มีมลภาวะผิว ใส และสงบเธอเป็นเปลวไฟ แต่เธอไม่กระพริบเช่นเปลวไฟความทรงจำเริ่มปรากฏเหมือนภาพบนเป็นม้วนฟิล์ม"ฉันมีความพึงพอใจของคุณอยากรู้ รัก จึงสามารถคุณฆ่าฉันตอนนี้""ผมไม่เคยใช้กำลังจะทำร้ายคนอื่น""ฉันเพียงแค่ต้องการอยู่ใกล้คุณ ถวายพระ อะไรมาก""กัดของปีศาจจะไม่ฆ่าฉัน ฉันจะเอาชนะมัน""มีคุณฝัน ผมจะไม่ได้"……Roland มีการยับยั้งความคิดของเขาเพิ่มขึ้น และกระซิบ บอก "ฉันจะพักที่นี่ และติดตามเธอจนวินาทีสุดท้าย""ฉันจะยังพัก...ขอบคุณ"หลังอาหารเย็น เมื่อนานาได้ยินว่า แอนนาไปวันของเธอของวัยผู้ใหญ่ เธอยืนยันอยู่ Roland ห้อง ๆ สำหรับเธอและพ่อของเธอที่จะติดตามเธอในตอนกลางคืนเช่นนี้ Roland และแม่มดสองนั่งนอกจากเตียง เงียบ ๆ รอชั่วโมงเที่ยงคืนใกล้ไนติงเกลและนานา พวกเขาจะต้องเผชิญหน้าของปีศาจกัดฤดูหนาวนี้ แต่โชคดีมายากลของพวกเขาตื่นตัวในวันต่าง ๆ มิฉะนั้น แม่มดสามจะต้องประสบการทดสอบของชีวิตและความตายในเวลาเดียวกัน Roland ประมาณว่า ถ้านั้นก็ จะไม่ได้พักสงบในห้องเมืองที่มีหอนาฬิกาไม่มี ดังนั้น มีเพียงแสงเทียน กาลเวลากลายเป็นเบลอ ลมเย็นพัดให้หน้าต่าง ดังนั้นบางครั้งพวกเขาสามารถได้ยินเสียงการร้องเสียงกรี๊ดลม เมื่อมีร่องรอยของความเหนื่อยล้ารู้สึก Roland โจมตีหัวใจ Nightingale ก็กล่าวว่า "มันได้เริ่ม"เพียง เธอเห็นกระแสมหัศจรรย์ภายในร่างกายของแอนนา เธอเห็นว่า มันกลายเป็นกระสับกระส่าย และคลัสเตอร์ของเปลวไฟสีเขียวกลายเป็นรวยผิดปกติ แต่ incandescence ขาวในศูนย์ของเธอมืด ในขณะที่กับมนต์แปรปรวน converged ขาเข้า มันดูเหมือนจะถูกดึงไปทางศูนย์ขณะดิ้นรน และกลิ้งอย่างดุเดือด แต่มันก็ใช้ไม่Roland ไม่เห็นการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ แต่เขาก็ยังตระหนักว่า บางสิ่งบางอย่างผิดเปลวไฟเทียนเริ่มสั่น แม้ว่าไม่มีลมก็เป่าภายในห้อง แสงจากเปลวไฟมีสีเข้มขึ้น เหมือนเหมือนเงาทั้งหมดถูกกลืนกิน โดยเปลวไฟมันเปลี่ยนสี – เรืองแสงสีส้มแดงที่กลายเป็นเปลวไฟสีเขียวเหมือนหยกเขามองไปที่ผู้หญิงที่นอนอยู่บนเตียง แต่เธอยังคงนอนหลับ อยู่ ไม่ มีแม้การเปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อยบนใบหน้าของเธอ ว่าทั้งหมดนี้ไม่มีอะไรกับเธอจุดนี้ เปลวไฟของเทียนเกือบหาย ไป – แต่เปลวไฟก็ไม่ดับ เปลวไฟสีเขียวเหมือน phagocytic เซลล์กินเปลวไฟสีส้ม ทิ่มทุกอย่างไปในความมืดได้แต่เร็ว ๆ นี้ ไฟสว่างขึ้นอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม เวลานี้เปลวไฟของเทียนได้เปลี่ยนเป็นสีเขียวบริสุทธิ์ สามคนที่นั่งอยู่รอบเตียงมีน้ำท่วมในแสงสีเขียว มอง quizzically เข้าไปในตาของผู้อื่น แต่ในท้ายสุด ไม่มีใครสามารถเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างไรก็ตาม ขณะนี้ ตาของทุกคนหันไปทางเตียง พวกเขาได้ยินแอนนา groaningนอกจากนี้แอนนาค่อย ๆ เปิดตาของเธอ"แอนนา..." Roland ตกใจ ยายตื่นแอนนาคันนั้นกะพริบกี่ครั้งเพื่อล้างตาของเธอ แต่แล้ว เธอยิ้มที่เขา ยืด ด้วยฝ่ามือขวาของเธอ การเข้าถึงสำหรับเจ้านี้มวลของไฟสีเขียวคือกระโดดขึ้นจากปาล์มของเธอ การเผาไหม้อย่างเงียบ ๆRoland ไม่ทราบว่าทำไม แต่เขาไม่เข้าใจสิ่งที่แอนนาต้อง เขาลังเลครู่หนึ่งเท่านั้น แต่แล้ว เขาค่อย ๆ แทรกนิ้วเข้าไปในเปลวไฟ แสบคาดว่าจะไม่มา แทน มันเป็นเพียงเหมือนถูกห่อหุ้มในน้ำอุ่น มันรู้สึกนุ่มนวล และอบอุ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ในช่วงหลายปีที่ถูกทอดทิ้งและมีความสุขของฉันฉันได้เห็นความตายมากเกินไป ผมเห็นแม่มดได้รับการปฏิบัติเหมือนวัวแขวนคอเผาหรือทรมานจนตายเพียงเพื่อความบันเทิงของขุนนาง วิธีเดียวที่จะอยู่รอดแม่มดก็จะอาศัยอยู่ห่างไกลจากมนุษย์คนอื่น ๆ มีชีวิตสันโดษ ผมไม่ทราบว่าที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ตั้งอยู่ แต่ในหัวใจของเรามันเป็นสวรรค์ไม่สามารถบรรลุได้. "เสียงไนติงเกลกลายเป็นนุ่มกว่าที่เคยเป็นมาที่เคยมีในอดีตที่ผ่านมา "แอนนา แต่จะแตกต่างกัน นอกจากนี้ในการช่วยเหลือพี่น้องเราสามารถให้เธอฉันไม่เคยเห็นคนอื่นเป็นเพื่อความกังวลเกี่ยวกับแม่มดเป็นคุณ เธอเป็นสิ่งจำเป็นโดยคนที่เธอมีมูลค่าและรับการรักษาเหมือนคนปกติ ... ใต้ฝ่าพระบาทแอนนาไม่ได้ทำแม้จะผ่านวัยของเธอ แต่เธอได้พบแล้วภูเขาบริสุทธิ์ของเธอ. "

แต่นี้ไม่ได้ผล Roland มีหวัง สำหรับ. เขาหลับตาและนึกถึงฉากเมื่อเขาได้พบเธอ.

เธอเป็นเท้าเปล่าและเป็นเพียงการสวมใส่เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่ง เธอได้รับการอาศัยอยู่ในกรง แต่ไม่มีคำใบ้น้อยที่สุดของความกลัวในใบหน้าของเธอ ดวงตาของเธอคล้ายกับพื้นผิวทะเลสาบที่ไม่มีมลพิษชัดเจนและความสงบ.

เธอเป็นเปลวไฟ แต่เธอก็ไม่ได้ริบหรี่เหมือนเปลวไฟ.

ความทรงจำเริ่มปรากฏให้เห็นเช่นภาพบนรีลภาพยนตร์.

"ผมมีความพึงพอใจอยากรู้อยากเห็นของคุณเซอร์เพื่อให้สามารถ คุณฆ่าฉันตอนนี้? "

" ผมไม่เคยใช้อำนาจของฉันที่จะทำร้ายคนอื่น. "

" ฉันแค่ต้องการที่จะอยู่ใกล้คุณใต้ฝ่าพระบาทไม่มีอะไรมากขึ้น. "

" กัดของปีศาจจะไม่ฆ่าฉันฉันจะชนะมัน. "

"คุณฝัน? ฉันไม่ได้ไปทุกที่. "

......

Roland มีการยับยั้งความคิดพล่านของเขาและกระซิบว่า" ผมจะอยู่ที่นี่และมาพร้อมกับเธอจนวินาทีสุดท้าย. "

" ผมยังจะอยู่ ... ขอบคุณ. "

หลังอาหารค่ำเมื่อได้ยินนานา ที่แอนนาจะไปผ่านวันของเธอวัยเธอยืนยันในการเข้าพัก Roland ตั้งสำรองห้องพักสำหรับเธอและพ่อของเธอที่จะมาพร้อมกับเธอในช่วงเวลากลางคืน.

เช่นนี้โรลันด์และทั้งสองแม่มดกำลังนั่งอยู่นอกเหนือจากเตียงอย่างเงียบ ๆ รอชั่วโมงเที่ยงคืนใกล้.

เกี่ยวกับไนติงเกลและนานาพวกเขายังจะต้องมีการ เผชิญกัดปีศาจในฤดูหนาวนี้ แต่โชคดีของพวกเขาวิเศษตื่นขึ้นมาในวันที่แตกต่างกัน มิฉะนั้นสามแม่มดจะต้องทนทุกข์ทดสอบของชีวิตและความตายในเวลาเดียวกัน Roland ประมาณว่าถ้าเป็นกรณีที่เขาจะไม่สามารถที่จะอยู่ในความสงบในห้องพัก.

เมืองมีหอนาฬิกาไม่ดังนั้นมีเพียงแสงเทียนที่เวลาผ่านไปกลายเป็นเบลอ ลมหนาวพัดกับหน้าต่างเพื่อให้เวลาผ่านไปพวกเขาสามารถได้ยินเสียงลมร้องเสียงกรี๊ด เมื่อโรลันด์รู้สึกร่องรอยของความเหนื่อยล้าจากการโจมตีหัวใจของเขาอย่างกระทันหันไนติงเกลกล่าวว่า "มันได้เริ่มขึ้น."

เดียวที่เธอจะได้เห็นการไหลมายากลภายในร่างกายของแอนนา เธอเห็นว่ามันจะกลายเป็นกระสับกระส่ายและกลุ่มของเปลวไฟสีเขียวที่อุดมไปด้วยกลายเป็นผิดปกติ แต่แสงไฟสีขาวในใจกลางของเธอหันมืดในขณะที่ทั้งหมดของมายากลหงุดหงิดแปรสภาพภายใน ดูเหมือนว่ามันจะถูกดึงเข้าสู่ศูนย์กลางในขณะที่ดิ้นรนและกลิ้งลำพอง แต่มันก็ไม่มีประโยชน์.

โรลันด์ไม่สามารถมองเห็นการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ แต่เขาก็ยังทราบว่ามีบางอย่างผิด.

เปลวไฟเทียนเริ่มสั่นแม้ไม่มีลม พัดภายในห้อง แสงที่ปล่อยออกมาจากเปลวไฟมีสีเข้มก็ลำบากเหมือนเงาทั้งหมดถูกกลืนกินด้วยเปลวไฟที่มันเปลี่ยนสีของมัน -. เรืองแสงสีส้มแดงกลายเป็นเปลวไฟสีเขียวหยกเหมือน

เขามองไปที่ผู้หญิงคนหนึ่งนอนอยู่บนเตียง แต่เธอก็ยังคงนอนหลับโดยไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงน้อยที่สุดบนใบหน้าของเธอเช่นถ้าทั้งหมดนี้ก็ไม่มีอะไรจะทำอย่างไรกับเธอ.

ณ จุดนี้เปลวเทียนที่เกือบจะหายไป - แต่เปลวไฟก็ไม่ดับ เปลวไฟสีเขียวเป็นเช่นเดียวกับเซลล์ phagocytic รับประทานเปลวไฟสีส้ม, พรวดพราดทุกอย่างเข้าไปในความมืด.

แต่ในไม่ช้าไฟสว่างขึ้นมาอีกครั้ง แต่เวลานี้เปลวเทียนได้เปลี่ยนเป็นสีเขียวบริสุทธิ์ ทั้งสามคนนั่งรอบ ๆ เตียงจมอยู่ใต้น้ำในที่มีแสงสีเขียวมองอย่างแปลกเข้าไปในดวงตาของกันและกัน แต่ในท้ายที่สุดไม่มีใครสามารถเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น.

แต่ในขณะนี้ตาของทุกคนหันไปทางเตียงที่พวกเขาเคยได้ยินแอนนาส่งเสียงพึมพัม .

แอนนาค่อย ๆ เปิดตาของเธอ.

"แอนนา ... " โรลันด์ตกใจเธอตื่นขึ้นมา?

แอนนากระพริบตาไม่กี่ครั้งเพื่อล้างตาของเธอ แต่แล้วเธอยิ้มให้เขายืดออกมาพร้อมกับปาล์มเปิดมือขวาของเธอถึงสำหรับ เจ้าชาย.

มวลของไฟสีเขียวได้รับการกระโจนขึ้นจากฝ่ามือของเธออย่างเงียบ ๆ การเผาไหม้.

โรลันด์ไม่ทราบว่าทำไม แต่เขาสามารถเข้าใจสิ่งที่แอนนาอยาก เขาลังเลเพียงชั่วครู่ แต่แล้วเขาค่อย ๆ แทรกนิ้วเข้าไปในเปลวไฟ รู้สึกแสบร้อนที่คาดว่าจะไม่ได้มา แต่มันก็เหมือนถูกห่อขึ้นในน้ำอุ่นมันให้ความรู้สึกนุ่มและอบอุ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ในช่วงปีเร่ร่อนและความทุกข์ของฉัน ฉันได้เห็นความตายมากเกินไป ผมเห็นแม่มดที่ถูกปฏิบัติเหมือนวัวเหมือนควาย แขวนคอ เผา หรือถูกทรมานจนตายเพื่อความบันเทิงของคนชั้นสูง ทางเดียวที่จะอยู่รอดคือแม่มดที่อาศัยอยู่ห่างไกลจากมนุษย์อื่น ๆ การใช้ชีวิต cloistered ชีวิต ข้าไม่รู้ว่า ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ตั้งอยู่ แต่ในหัวใจของเรา มันเป็นสวรรค์ที่เอื้อมไม่ถึง " เสียงนกไนติงเกลก็กลายเป็นเบา กว่าที่เคยเป็นในอดีต " แต่แอนนาก็แตกต่างกัน นอกจากจะช่วยให้เราสามารถ ให้น้องสาวของเธอ ผมไม่เคยเห็นใครเป็นกังวลเกี่ยวกับแม่มดที่เป็นคุณ เธอต้องการคน เธอมีมูลค่าและรับการรักษาเหมือนคน . . . . . . . ปกติพระสนม แอนนาก็ไม่ได้ทำให้มันผ่านวัยผู้ใหญ่ของเธอ แต่เธอได้พบภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเธอ " .อย่างไรก็ตาม , นี้ไม่ได้ผล โรแลนด์ ได้หวังไว้ เขาหลับตาลงและนึกถึงเหตุการณ์เมื่อเขาได้พบกับเธอเธอเดินเท้าเปล่า และใส่แค่เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่ง . เธอเคยอยู่ในกรง แต่ไม่มีแม้แต่คำใบ้ของความกลัวในใบหน้าของเธอ แววตาของเธอคล้ายกับพื้นผิวทะเลสาบไม่สกปรก ล้าง และสงบเธอถูกเปลวไฟ แต่เธอไม่กระพริบเหมือนเปลวไฟความทรงจำเริ่มปรากฏเป็นภาพบนฟิล์มรีล" ผมพอใจน่ะครับ ดังนั้น คุณสามารถฆ่าฉันตอนนี้ "" ผมไม่เคยใช้อำนาจทำร้ายคนอื่น "" ฉันแค่อยากอยู่ใกล้เธอ ฝ่าบาท ไม่มีอะไรมากกว่านั้น "" กัดของปีศาจจะไม่ฆ่าผม ผมจะชนะมัน . "" คุณฝัน ? ผมจะไม่ไปไหนทั้งนั้น ". . . . . . .Roland ได้ยับยั้งความคิดพล่านของเขา และพูดว่า " ผมจะอยู่ที่นี่เป็นเพื่อนกับเธอ จนกระทั่งวินาทีสุดท้าย "" ผมจะอยู่ . . . . . . . ขอบคุณ . . . "หลังจากมื้อเย็น ตอนยายได้ยินว่าแอนนาจะผ่านวันของเธอเป็นผู้ใหญ่ เธอยืนกรานที่จะอยู่ . โรแลนด์ ตั้งไว้ในห้องของเธอและพ่อของเธอที่จะมาพร้อมกับเธอในตอนกลางคืนแบบนี้ โรแลนด์ และสองแม่มดนั่งอยู่ข้างเตียงเงียบๆ รอใกล้เวลาเที่ยงคืน .เกี่ยวกับนกไนติงเกลและนานา พวกเขาก็ต้องเผชิญหน้ากับปีศาจกัดฤดูหนาวนี้ แต่โชคดีที่วิเศษของพวกเขาตื่นขึ้นมาในวันที่แตกต่างกัน มิฉะนั้น สามแม่มดจะต้องทดสอบชีวิตและความตายในเวลาเดียวกัน โรแลนด์ ประมาณว่า ถ้าเป็นอย่างนั้นเขาก็ไม่สามารถที่จะอยู่ในความสงบในห้องเมืองไม่มีหอนาฬิกา ดังนั้น มีเพียงแสงจากเทียน กาลเวลาก็เบลอ ลมเย็นพัดจากหน้าต่าง ดังนั้นเวลาเขาได้ยินเสียงลม เมื่อโรแลนด์รู้สึกร่องรอยของความเหน็ดเหนื่อยโจมตีหัวใจ ไนติงเกลก็พูดว่า " มันเริ่มขึ้นแล้ว .เพียงแต่เธอได้เห็นเวทมนตร์ไหลภายในร่างกายของแอนนา เธอเห็นมันกลายเป็นกระสับกระส่ายและกลุ่มของเปลวไฟสีเขียวรวยผิดปกติ แต่ที่ส่องแสงสีขาวศูนย์ของเธอกลายเป็นมืด ในขณะที่ทั้งหมดของมายากลขี้โมโหกันด้านใน มันดูเหมือนจะถูกดึงไปยังศูนย์ในขณะที่ดิ้นรนและกลิ้งอย่างดุเดือด แต่มันใช้ไม่ได้โรแลนด์ ไม่เห็นการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ แต่เขาก็รู้ดีว่ามีบางอย่างผิดปกติเทียนเปลวไฟเริ่มสั่น ทั้งๆ ที่ไม่มีลมก็พัดเข้ามาในห้อง แสงที่ปล่อยออกมาจากเปลวไฟได้เข้ม ดูเหมือนเงาทั้งหมดถูกกลืนโดยเปลวไฟมันเปลี่ยนสีและเรืองแสงสีแดงส้มกลายเป็นหยกเหมือนเปลวไฟสีเขียวเขามองดูคนที่นอนอยู่บนเตียง แต่เธอก็ยังหลับอยู่ โดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงแม้เพียงเล็กน้อยบนใบหน้าของเธอ ว่าทั้งหมดนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอณจุดนี้ เปลวไฟของเทียนเกือบหายไป ( แต่ไฟก็ไม่ดับ เปลวไฟสีเขียวเหมือนเซลล์กินสิ่งแปลกปลอมเปลวไฟสีส้มตรง ทำให้ทุกอย่างเข้าสู่ความมืดแต่ไม่นาน ไฟก็สว่างขึ้นอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม เวลานี้ เปลวไฟของเทียนได้กลายเป็นบริสุทธิ์สีเขียว ทั้งสามคนนั่งอยู่รอบๆ เตียงถูกแช่ในการสอบถามสีเขียวอ่อน มองเข้าไปในดวงตาของกันและกัน แต่สุดท้ายก็ไม่มีใครสามารถเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างไรก็ตาม ในตอนนี้ สายตาของทุกคนหันไปทางเตียง เขาได้ยินแอนนา . .แอนนาค่อยๆลืมตาขึ้น" แอนนา . . . . . . . " โรแลนด์ ตกใจ เธอตื่นขึ้นมาแอนนา กระพริบตาสองสามครั้งเพื่อล้างตาของเธอ แต่แล้วเธอก็ยิ้มให้เขา ยืดกับปาล์มของมือขวาของเธอ ถึงเจ้าชายมวลของไฟสีเขียวก็กระโจนขึ้นจากฝ่ามือ เธอค่อยๆไหม้โรแลนด์ ไม่รู้ว่าทำไม แต่เขาก็เข้าใจสิ่งที่แอนนาต้องการ เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่แล้วเขาก็ค่อยๆ สอดนิ้วเข้าไปในเปลวไฟ คาดว่าจะปวดแสบปวดร้อน ไม่ได้มา แต่มันเหมือนถูกห่อหุ้มด้วยน้ำอุ่น จะรู้สึกนุ่มและอบอุ่น