There have been very few other publ

There have been very few other published
attempts at quantitating antioxidant capacity in foods. However,
there has been some interest, using various analytical techniques, in
quantitating antioxidant activity in grape wines, garlic extracts, and
herbs. Whitehead et al. (1995), who used a chemiluminescent reaction
to measure the antioxidant capacity of red wine, reported a variation
of 10.0 to 20.7 µmol·mL–1 of TE in antioxidant capacity in nine
different red wines with a mean of 15.4 µmol·mL–1 of TE

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีน้อยมากอื่น ๆ เผยแพร่ความพยายามที่ quantitating กำลังการผลิตสารต้านอนุมูลอิสระในอาหาร อย่างไรก็ตามได้รับดอกเบี้ยบาง ใช้เทคนิคการวิเคราะห์ต่าง ๆquantitating กิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระในไวน์องุ่น กระเทียมสารสกัดจาก และสมุนไพร Whitehead et al. (1995), ที่ใช้ปฏิกิริยา chemiluminescentการวัดกำลังการผลิตสารต้านอนุมูลอิสระของไวน์แดง รายงานการปรับเปลี่ยน10.0-20.7 µmol·mL – 1 ของ TE ในหม่อนในเก้าไวน์แดงแตกต่างกัน มีค่าเฉลี่ย 15.4 µmol·mL – 1 ของ TE

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีน้อยมากที่ตีพิมพ์อื่น ๆ
พยายามที่จะ quantitating สารต้านอนุมูลอิสระในอาหาร แต่
มีความสนใจบางอย่างโดยใช้เทคนิคการวิเคราะห์ต่างๆใน
quantitating ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระในไวน์องุ่น, สารสกัดกระเทียมและ
สมุนไพร เฮดและคณะ (1995) ซึ่งใช้ปฏิกิริยา chemiluminescent
การวัดสารต้านอนุมูลอิสระของไวน์แดง, รายงานการเปลี่ยนแปลง
ของ 10.0-20.7 ไมโครโมล· ML-1 จาก TE ความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระในเก้า
ไวน์แดงที่แตกต่างกันโดยมีค่าเฉลี่ย 15.4 ไมโครโมล· ML-1 ของ TE

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีเพียงไม่กี่อื่น ๆเผยแพร่
พยายาม quantitating สารต้านอนุมูลอิสระในอาหาร อย่างไรก็ตาม
มีความสนใจบางอย่าง การใช้เทคนิคต่างๆ ในการวิเคราะห์ ใน
quantitating สารต้านอนุมูลอิสระในไวน์องุ่นและสารสกัดจากกระเทียม
, สมุนไพร สิว et al . ( 1995 ) ที่ใช้ในปฏิกิริยา chemiluminescent
เพื่อวัดความสามารถของสารต้านอนุมูลอิสระไวน์แดง , รายงานการเปลี่ยนแปลง
10 .0 ถึง 20.7 µโมลด้วยมล – 1 ที สารต้านอนุมูลอิสระในเก้า
แตกต่างกันไวน์แดงกับค่าเฉลี่ย 15.4 µโมลด้วยมล – 1 .