The key changes in the 2009 version

The key changes in the 2009 version are new recommendations for first-line and second-line antiviral agents. Since the last update, tenofovir disoproxil fumarate (Viread) was approved by the U.S. Food and Drug Administration for treatment of chronic hepatitis B based on the results of two double-blind randomized trials showing a superiority of tenofovir compared to adefovir. In the trial on patients positive for hepatitis B e antigen (HBeAg), 48 weeks of treatment with tenofovir resulted in a significantly higher proportion of patients with undetectable serum hepatitis B virus (HBV) DNA assay by polymerase chain reaction (76% versus 13%), alanine aminotransferase normalization (68% versus 54%), and hepatitis B surface antigen loss (3% versus 0%), with similar rates of histologic response (74% versus 68%) and HBeAg seroconversion (21% versus 18%) compared to treatment with adefovir.2 In the trial on HBeAg-negative patients, 48 weeks of treatment with tenofovir resulted in significantly more patients with undetectable serum HBV DNA by polymerase chain reaction assay (93% versus 63%) than adefovir and similar proportions of patients achieving alanine aminotransferase normalization (76% versus 77%) or histologic response (72% versus 69%).2 Tenofovir resistance was not detected in any of the patients after up to 96 weeks treatment, but patients at the greatest risk of drug resistance—those who remained viremic at week 72—received additional therapy with emtricitabine. Therefore, data on resistance to tenofovir monotherapy beyond 72 weeks cannot be determined from the two pivotal trials. The primary resistance mutation has not been determined. An alanine-to-threonine substitution at position 194 (rtA194T) has been reported to be associated with tenofovir resistance,3 but additional studies are needed to confirm the association. Tenofovir had similar safety profile as adefovir in the phase III trials. Tenofovir has been reported to cause Fanconi syndrome and renal insufficiency, as well as osteomalacia and decrease in bone density. Monitoring of serum creatinine and phosphorus is recommended.4 The recommended dose of tenofovir is 300 mg daily. Dose adjustments should be made in patients with impaired renal function.
Since the last update in 2007, additional data on activity of entecavir against human immunodeficiency virus (HIV) became available.5 Therefore, entecavir is no longer recommended in persons with HBV/HIV coinfection, who are receiving treatment for HBV alone. Please refer to recommendations 34 and 35.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในรุ่น 2009 มีคำแนะนำใหม่สำหรับ บรรทัดแรก และ บรรทัดที่สองแทนยาต้านไวรัส ตั้งแต่การปรับปรุงครั้งสุดท้าย fumarate disoproxil ทีโนโฟเวียร์ (Viread) ได้รับการอนุมัติ โดยสหรัฐอเมริกาอาหารและยาสำหรับรักษาโรคตับอักเสบบีตามผลลัพธ์ของสองคู่บอด randomized ทดลองแสดงปมของทีโนโฟเวียร์ในการเปรียบเทียบกับ adefovir ในการทดลองในผู้ป่วยที่เป็นบวกสำหรับตรวจหาอีโรค (HBeAg), 48 สัปดาห์ของการรักษาด้วยทีโนโฟเวียร์ส่งผลให้สัดส่วนสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของผู้ป่วยที่มีการวิเคราะห์ดีเอ็นเอไวรัส (ด้วยขั้น) ตับอักเสบซีรั่มสามค B โดยปฏิกิริยาลูกโซ่พอลิเมอเรส (76% เมื่อเทียบกับ 13%), อะลานีน aminotransferase ฟื้นฟู (68% และ 54%), และตับอักเสบบีตรวจหาผิวสูญเสีย (3% กับ 0%), ด้วยราคาคล้าย histologic ตอบ (74% เมื่อเทียบกับ 68%) และ HBeAg seroconversion (21% เมื่อเทียบกับ 18%) การเปรียบเทียบการรักษาด้วย adefovir.2 ในการทดลอง ในผู้ป่วย HBeAg เป็นลบ 48 สัปดาห์ของการรักษาด้วยทีโนโฟเวียร์ส่งผลให้ผู้ป่วยเพิ่มมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญกับเซรั่มสามคดีเอ็นเอด้วยขั้น โดยพอลิเมอเรสเชนปฏิกิริยาทดสอบ (93% เทียบกับ 63%) กว่า adefovir และสัดส่วนคล้ายผู้ป่วยบรรลุ histologic ตอบกลับ (72% เมื่อเทียบกับ 69%) หรืออะลานีน aminotransferase ฟื้นฟู (76% กับ 77%) ทีโนโฟเวียร์.2 ที่ตรวจไม่พบความต้านทานในผู้ป่วยถึง 96 สัปดาห์หลังจากรักษาแต่ผู้ป่วยที่เสี่ยงต่อต้านยาเสพติดมากที่สุด — ที่ยังคง viremic สัปดาห์ 72 — ได้รับการบำบัดเพิ่มเติมกับ emtricitabine ดังนั้น ไม่กำหนดข้อมูลความต้านทานต่อทีโนโฟเวียร์ monotherapy เกินกว่า 72 สัปดาห์จากทดลองแปรสอง ไม่ได้ระบุการกลายพันธุ์ต้านทานหลัก มีการรายงานการทรีอะลานีนโอนีนแทนที่ตำแหน่ง 194 (rtA194T) ที่สัมพันธ์กับความต้านทานทีโนโฟเวียร์ 3 แต่ต้องการศึกษาเพิ่มเติมเพื่อยืนยันความสัมพันธ์ ทีโนโฟเวียร์มีประวัติความปลอดภัยที่คล้ายเป็น adefovir ในทดลองระยะ III ทีโนโฟเวียร์มีรายงานว่า ทำให้เกิดกลุ่มอาการ Fanconi และไตไม่เพียงพอ เป็น osteomalacia และลดความหนาแน่นของกระดูก ตรวจ serum creatinine และฟอสฟอรัสคือ recommended.4 ปริมาณแนะนำของทีโนโฟเวียร์เป็น 300 mg ทุกวัน ปรับปรุงยาควรทำในผู้ป่วยที่มีฟังก์ชันไตพิการตั้งแต่การปรับปรุงครั้งล่าสุดในปี 2007, available.5 ดังนั้นกลายเป็นข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับกิจกรรมของ entecavir กับบุคคลเอชไอวีไวรัส (เอชไอวี) entecavir ไม่แนะนำในคนด้วยขั้น/เอชไอวี coinfection ที่ได้รับการรักษาด้วยขั้นเดียว โปรดดูคำแนะนำที่ 34 และ 35

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในรุ่น 2009 เป็นคำแนะนำใหม่สำหรับบรรทัดแรกและบรรทัดที่สองยาต้านไวรัส ตั้งแต่การปรับปรุงล่าสุด, ฟูมาเรต tenofovir disoproxil (Viread) ได้รับการอนุมัติจากองค์การอาหารและยาของสหรัฐสำหรับการรักษาโรคไวรัสตับอักเสบบีเรื้อรังขึ้นอยู่กับผลของทั้งสองการทดลองแบบสุ่ม double-blind แสดงความเหนือกว่าของ tenofovir เมื่อเทียบกับ adefovir ในการทดลองกับผู้ป่วยในเชิงบวกสำหรับอีแอนติเจนไวรัสตับอักเสบบี (HBeAg), 48 สัปดาห์ของการรักษาด้วย tenofovir ผลในสัดส่วนที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของผู้ป่วยที่มีซีรั่มไวรัสตับอักเสบ undetectable บี (HBV) ในการตรวจดีเอ็นเอโดยวิธี Polymerase chain reaction (76% เมื่อเทียบกับ 13% ), การฟื้นฟู aminotransferase อะลานีน (68% เมื่อเทียบกับ 54%) และไวรัสตับอักเสบบีแอนติเจนสูญเสียพื้นผิว (3% เมื่อเทียบกับ 0%) ที่มีอัตราการตอบสนองที่คล้ายกัน histologic (74% เมื่อเทียบกับ 68%) และ HBeAg seroconversion (21% เมื่อเทียบกับ 18%) เมื่อเทียบกับการรักษาด้วย adefovir.2 ในการทดลองกับผู้ป่วย HBeAg-negative, 48 สัปดาห์ของการรักษาด้วย tenofovir ผลในผู้ป่วยอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นกับดีเอ็นเอของไวรัสตับอักเสบบีซีรั่ม undetectable โดยโพลิเมอร์ทดสอบปฏิกิริยาลูกโซ่ (93% เมื่อเทียบกับ 63%) มากกว่า adefovir และสัดส่วนใกล้เคียงกัน ผู้ป่วยที่ประสบความสำเร็จในการฟื้นฟู aminotransferase อะลานีน (76% เมื่อเทียบกับ 77%) หรือการตอบสนอง histologic (72% เมื่อเทียบกับ 69%). 2 ต้านทาน tenofovir ไม่พบในที่ใด ๆ ของผู้ป่วยหลังได้ถึง 96 รักษาสัปดาห์ แต่ผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของการต่อต้านยาเสพติด -those ที่ยัง viremic ในสัปดาห์ที่ 72 ที่ได้รับการรักษาด้วยการเพิ่มเติมกับ emtricitabine ดังนั้นข้อมูลในการต้านทานต่อยา tenofovir เกิน 72 สัปดาห์ที่ผ่านมาไม่สามารถกำหนดจากทั้งสองการทดลองการพิจาณา การกลายพันธุ์ต้านทานหลักไม่ได้รับการพิจารณา ทดแทนอะลานีนไปรีโอนีนที่ 194 ตำแหน่ง (rtA194T) ได้รับรายงานว่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับความต้านทาน tenofovir 3 แต่การศึกษาเพิ่มเติมที่จำเป็นเพื่อยืนยันการเชื่อมโยง tenofovir มีความปลอดภัยเช่นเดียวกับ adefovir ในขั้นตอนที่สามการทดลอง tenofovir ได้รับรายงานที่จะทำให้เกิดกลุ่มอาการของโรค Fanconi และความบกพร่องของไตเช่นเดียวกับ osteomalacia และการลดลงของความหนาแน่นของกระดูก ตรวจสอบ creatinine ในเลือดและฟอสฟอรัสเป็น recommended.4 ปริมาณที่แนะนำของ tenofovir 300 มิลลิกรัมต่อวัน ปรับขนาดยาที่ควรจะทำในผู้ป่วยที่มีการทำงานของไตบกพร่อง.
ตั้งแต่การปรับปรุงครั้งล่าสุดในปี 2007 ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับกิจกรรมของ entecavir กับไวรัสเอชไอวี (HIV) กลายเป็น available.5 ดังนั้น entecavir ขอแนะนำไม่ได้อยู่ในบุคคลที่มีไวรัสตับอักเสบบี / เอชไอวี coinfection ที่กำลังได้รับการรักษาไวรัสตับอักเสบบีอยู่คนเดียว โปรดดูคำแนะนำ 34 และ 35

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญใน 2009 รุ่นจะแนะนำใหม่สำหรับพวกเขาและตัวแทนอุตสาหกรรมต่างๆ ตั้งแต่การปรับปรุงล่าสุด ทีโนโฟเวียร์ฟูมาเรท ( viread ) ที่ได้รับการอนุมัติโดยองค์การอาหารและยาของสหรัฐอเมริกา สำหรับแนวทางการรักษาโรคตับอักเสบเรื้อรังจากไวรัสบี จากผลของการทดลองแบบสุ่มสองแสดงความเหนือกว่าของเทโนโฟเวียร์เมื่อเทียบกับ adefovir .ในการทดลองกับผู้ป่วยไวรัสตับอักเสบบีอีแอนติเจน ( บวก hbeag ) 48 สัปดาห์ของการรักษาด้วยเทโนโฟเวียร์ ( สูงกว่าสัดส่วนของผู้ป่วยที่มีระดับ undetectable ไวรัสตับอักเสบบี ( HBV ) การทดสอบดีเอ็นเอโดยปฏิกิริยาลูกโซ่พอลิเมอเรส ( 76% เมื่อเทียบกับ 13% ) , alanine aminotransferase บรรทัดฐาน ( 68% เมื่อเทียบกับ 54% ) และ ไวรัสตับอักเสบ B สูญเสียแอนติเจนพื้นผิว ( 3 % เมื่อเทียบกับ 0% )ด้วยอัตราที่คล้ายกันของการตอบสนองทาง ( 74% เมื่อเทียบกับ 68% ) และ hbeag seroconversion ( 21% เทียบกับ 18% ) เปรียบเทียบกับการรักษาด้วย adefovir 2 ในการทดลองในผู้ป่วย hbeag ลบ48 สัปดาห์ของการรักษาด้วยเทโนโฟเวียร์ ส่งผลให้ผู้ป่วยมากขึ้น ด้วยเซรั่มดีเอ็นเอพบ undetectable โดยปฏิกิริยาลูกโซ่โพลีเมอร์เรส assay ( 93 % เมื่อเทียบกับ 63% ) กว่า และสัดส่วนของผู้ป่วยที่ได้รับ adefovir alanine aminotransferase บรรทัดฐาน ( 76% เมื่อเทียบกับร้อยละ 77 ) หรือการตอบสนองทาง ( 72 % เมื่อเทียบกับ 69% )2 เทโนโฟเวียร์ต้านทานไม่พบในใด ๆของผู้ป่วยหลังได้ถึง 96 สัปดาห์ รักษา แต่ผู้ป่วยความเสี่ยงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของความต้านทานยาผู้ที่ยังคง viremic สัปดาห์ที่ 72 ได้รับการบำบัดเพิ่มเติมกับไทรซิทาบีน . ดังนั้น ข้อมูลในความต้านทานต่อทีโนโฟเวียร์เทียร์เกิน 72 สัปดาห์ ไม่สามารถพิจารณาจากสองหรือการทดลองการกลายพันธุ์ต้านทานหลักจะไม่ได้รับการพิจารณา เป็นนกนางนวลการทดแทนถ่ายทอดวิชาที่ตำแหน่ง 194 ( rta194t ) มีรายงานว่า จะเกี่ยวข้องกับเทโนโฟเวียร์ความต้านทาน 3 แต่เพิ่มเติมการศึกษาจำเป็นต้องมีสมาคม ทีโนโฟเวียร์มีประวัติความปลอดภัยเช่นเดียวกับ adefovir ในการทดลองระยะที่ III . ทีโนโฟเวียร์ ได้รับการรายงานสาเหตุอาการไตไม่เพียงพอและฟานโคนี่ ,เป็นหัวเรือที่มีรูโซ่สมอเรือและลดความหนาแน่นของกระดูก การตรวจสอบการทำงานของไต เซรั่ม และฟอสฟอรัส แนะนำ 4 แนะนำยาเทโนโฟเวียร์ 300 มิลลิกรัมทุกวัน การปรับขนาดยา ควรทำในผู้ป่วยที่มีการทำงานของไตบกพร่อง
ตั้งแต่ปรับปรุงครั้งล่าสุดในปี 2007 , ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับกิจกรรมของเอนทีคาเวียร์ต่อต้านไวรัสภูมิคุ้มกันบกพร่องของมนุษย์ ( HIV ) เป็นใช้ได้ . 5 ดังนั้นแอนติคาเวียจะไม่แนะนำในผู้ป่วย HIV / เอดส์มีเชื้อไวรัส HIV ที่ได้รับการรักษาเพียงอย่างเดียว โปรดดูคำแนะนำ
34 และ 35