Myths structure our perceptions of

Myths structure our perceptions of history and of
reality by providing guiding narratives that help
to create, define and bond communities, most
typically by giving them an origin and a destiny.
Patricia Fara.1
On his New York Times blog in 2008, Steven Levitt dubbed Robert Jensen “the
Indiana Jones of economics” and, with that persona, Jensen recounted how he and
his colleague Nolan Miller had succeeded in finding “an elusive fabled prize shrouded
in mystery [and] travel to far-off lands”. They had been searching for a “verified
example” of a “violation of one of the most sacred and holy laws in economics”, the
possibility of which had “excited and intrigued economists for over a century”. Other
economics blogs were also enthusiastic, if perhaps not quite so effusive, about the
quest.2
The occasion for the excitement was a paper by Jensen and Miller, published
in 2008 by the American Economic Review, reporting the results of a field experiment
which they characterised as providing “the first rigorous, empirical evidence of real -
world Giffen behaviour”. The experiment, which involved subsidising the purchases
of rice and wheat by poor households in China, removed the “minor embarrassment“
that economists had been unable to provide convincing evidence for their theoretical
argument that the “Law of Demand, while descriptively valid in many situations, may
not apply to the very poor facing subsistence concerns.” Although Alfred Marshall
had “first publicized this idea in the 1895 edition of his Principles of Economics” using
the example of bread, and a discussion of Giffen behaviour could be found in
“virtually every basic economics course”, empirical confirmation had been lacking for
Marshall’s “conjecture”. If subsequent work had indicated that the “demand for
neither wheat nor bread was upward sloping in Britain during Marshall’s time”, the
“standard textbook example of a Giffen good, potatoes during the Irish potato famine
of 1845 – 1849”, first published in Paul Samuelson’s Economics, was now
“discredited”. More recent laboratory experiments on the topic were of little use as
their conditions were “far removed from reality”, while other econometric work
suffered from specification problems. Jensen and Miller concluded, however, that
“the absence of previously documented cases most likely results from inadequate
1
Epigraph: Fara 1999, p.168. Any emphases in material quoted here appear in the original
texts.
2 Levitt 2008; Jensen 2008. For the blog commentary, see Economist 2007; Moroney 2007;
Rodrik 2007; Thoma 2007.
2
data or empirical strategies.” More generally, as neoclassical economic theory was
the only analysis that could predict the behaviour of the Giffen phenomenon, their
results also provided a vindication of the theory which “in recent years … has come
increasingly under attack” [Jensen and Miller 2008, pp.1553, 1554, 1558, 1576].3
Jensen and Miller thus presented their paper as the denouement of a long search for
empirics that would support Marshall’s conjecture. It was precisely because the
search had been marred by ‘inadequate data or empirical strategies’ that “Giffen
behavior has long played an important, though controversial role in economic
pedagogy, as well as in the history of economic thought” [Jensen and Miller 2008,
p.1554]. Their analysis, however, actually undermined the picture of a single
research project driven by the attempt to establish whether an initial conjecture had
empirical validity. The Jensen and Miller results did not provide evidence for a “Giffen
good” where, at least over a range, the market demand curve slopes upward.
Following the previous secondary literature, Jensen and Miller note that the effects of
the behaviour of the very poor could be swamped in a market, so their results were
evidence of “Giffen behaviour” and not of a Giffen good. Indeed, because Jensen
and Miller rejected the possibility of identifying such a market demand curve, their
paper, in effect, sounded the Last Post for that project. In an analysis that is
symptomatic of the more recent experimental turn in economics, the relevance of
Giffen behaviour was now depicted in terms of devising welfare programs for the
poor [Jensen and Miller 2008, pp.1558, 1575 – 76]. If Jensen and Miller were not
clear about the significance of that point, some of the blog commentary claimed that
they had identified a demand curve or, at least, a Giffen good.4
More careful excavations at the sites of Marshall and Samuelson have unearthed a
series of anomalies that further problematise the history of a single Giffen research
project in economics. First, Marshall did not discuss the possibility of a market
demand curve with a positive slope in the Principles. Moreover, the subsequent
3
Jensen and Miller list the following requirements for Giffen behaviour. Households must be
“poor enough that they face subsistence nutrition concerns”; their diet consists of “a basic
(staple) and a fancy good”; the basic good provides the “cheapest source of calories”,
accounts for “a large part of the diet/budget, and has no ready substitute” [Jensen and Miller
2008, p.1556]. This is formally consistent with the usual textbook account where the basic
good must be inferior and the income effect dominates the substitution effect.
4
That commentary may have been influenced by the way that Jensen referred to the quest
for a ‘Giffen good’ that violated ‘the Law of Demand’ [Jensen 2008].
3
discussion in Marshall’s Memorandum on Fiscal Policy of International Trade (1908)
contradicted the account in the Principles (Section 1 below). Marshall’s references to
the statistician Sir Robert Giffen (1837–1910) as the source for his different accounts
are also problematic. It is an odd feature of the Jensen and Miller paper that, while
they often refer to Giffen behaviour (or goods), there is no explicit reference to
Giffen.5
Hence they make no mention of the second anomaly, which is that there is
no evidence that Giffen ever made the claim(s) that Marshall attributed to him.6
Indeed, it will be shown here that Giffen rejected a key assumption in Marshall’s
Memorandum (Section 2). The third anomaly is that, by the mid-1920s, discussion of
an upward-sloping demand curve attached no particular significance to an illustration
referenced by Marshall’s Principles because other and quite different explanations
were regarded as just as, if not more, important. That focus was replicated in the
early editions of Samuelson’s Economics, so that it was not until the early 1960s that
Giffen and the Irish famine were introduced in that text as the only possible
illustration for a demand curve with a positive slope (Section 3). Examination of these
anomalies shows that there have been different histories of Giffen behaviour,
conceptualised in different ways and constructed for different purposes since 1895.
If the case of Samuelson’s Economics, for example, provides a striking example of
shifting textbook rhetoric, it also illustrates how the 1930s ‘transformation’ of
neoclassical economics as “a general logic of choice” [Hicks 1934, p.54] restricted its
explanatory domain.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาพลักษณ์ของเราประวัติศาสตร์ และของโครงสร้างตำนานความเป็นจริง โดย narratives แนวทางที่ช่วยให้สร้าง กำหนด และพันธบัตรชุมชน มากที่สุดโดยทั่วไป โดยให้พวกเขาเป็นจุดเริ่มต้นและจุดหมายปลายทางแพ Fara.1ในบล็อกของนิวยอร์กไทมส์ในปี 2551 ข่าว Steven พากย์เจนโรเบิร์ต "_FITTEDเศรษฐกิจอินเดียน่าโจนส์" และ กับเพอร์โซนาที่ เจนเซน recounted ว่า เขา และเพื่อนร่วมงานของเขามิลเลอร์โนแลนได้ประสบความสำเร็จในการค้นหา "ตัวเปรียวโกหกรางวัลป่าไม้ปริศนา [และ] เดินทางสู่ดินแดนสิ่ง" มีการค้นหาสำหรับการ "ตรวจสอบตัวอย่าง"ของการ"ละเมิดอันสุดศักดิ์สิทธิ์ศักดิ์สิทธิ์กฎหมาย และเศรษฐศาสตร์" ในความเป็นไปได้ที่มี "ตื่นเต้น และประหลาดใจนักเศรษฐศาสตร์ในกว่าศตวรรษ" อื่น ๆบล็อกเศรษฐศาสตร์ก็ยังกระตือรือร้น ถ้าบางทีไม่มากดังนั้น effusive เกี่ยวกับการquest.2 โอกาสสำหรับที่นี่เป็นกระดาษ โดยเจนเซนและมิลเลอร์ เผยแพร่ในปี 2008 โดยเศรษฐกิจอเมริกัน รายงานผลการทดลองฟิลด์ซึ่งจะดำเนินการเป็นการให้ "ครั้งแรกอย่างเข้มงวด ประจักษ์หลักฐานของจริง -โลก Giffen พฤติกรรม" ทดลอง ซึ่งเกี่ยวข้องกับการซื้อ subsidisingข้าวและข้าวสาลี โดยครัวเรือนยากจนในประเทศจีน ออกจะ "หน้าแตก"ที่นักเศรษฐศาสตร์ได้ไม่สามารถแสดงหลักฐานที่น่าเชื่อถือในทฤษฎีของพวกเขาอาร์กิวเมนต์ที่กฎหมาย"ของความต้องการ ในขณะที่ descriptively ถูกต้องในหลายสถานการณ์ พฤษภาคมไม่สามารถใช้กับข้อสงสัยยากหันชีพ" แม้ว่าอัลเฟรดมาร์แชลมี "ครั้งแรก publicized ความคิดนี้ในปีค.ศ. 1895 เพื่อรุ่นของเขาหลักเศรษฐศาสตร์" โดยใช้ตัวอย่างของขนมปัง และการสนทนาของ Giffen พฤติกรรมสามารถพบได้ใน"ทางเศรษฐศาสตร์เบื้องต้นหลักสูตร" ได้รับการขาดประจักษ์ยืนยันสำหรับของมาร์แชลล์ "ข้อความคาดการณ์" ถ้าทำงานต่อมามีระบุไว้ที่ "ความต้องการทั้งข้าวสาลีและขนมปังไม่ได้ขึ้นลาดเอียงในสหราชอาณาจักรในช่วงเวลาของมาร์แชล" ใน"มาตรฐานตำราอย่าง Giffen ดี มันฝรั่งในช่วงภาวะฝรั่งของ 1845 – 1849" เผยแพร่ครั้งแรก ในเศรษฐศาสตร์ Paul Samuelson ถูกขณะนี้"discredited" ล่าสุดห้องปฏิบัติการทดลองในหัวข้อได้ใช้น้อยเงื่อนไขของพวกเขาถูก "ไกลเอาจากความเป็นจริง" ในขณะที่งานอื่น econometricรับความเดือดร้อนจากปัญหาข้อมูลจำเพาะ เจนและมิลเลอร์ได้ อย่างไร ตามที่"ขาดกรณีเอกสารก่อนหน้านี้ดูเหมือนว่าผลลัพธ์จากการไม่เพียงพอ 1 Epigraph: Fara 1999, p.168 Emphases ใด ๆ ในวัสดุเสนอราคานี่ปรากฏในต้นฉบับข้อความข่าว 2 2008 เจน 2008 นักเศรษฐศาสตร์ 2007 ดูอรรถกถาบล็อก Moroney 2007Rodrik 2007 Thoma 20072ข้อมูลหรือประจักษ์กลยุทธ์" เพิ่มเติมโดยทั่วไป เป็นทฤษฎีเศรษฐกิจฟื้นฟูคลาสสิกการวิเคราะห์เท่านั้นที่สามารถทำนายพฤติกรรมปรากฏการณ์ Giffen ของพวกเขาผลให้ vindication ของทฤษฎีใด "ในปีที่ผ่านมา...มามากขึ้นภายใต้การโจมตี" [เจนและมิลเลอร์ 2008, pp.1553, 1554, 1558, 1576] .3เจนและมิลเลอร์ทำกระดาษของพวกเขาแสดงเป็น denouement ของลองหาempirics ที่จะสนับสนุนข้อความคาดการณ์ของมาร์แชลล์ ก็เนื่องจากการค้นหาได้ marred โดย 'ข้อมูลไม่เพียงพอหรือกลยุทธ์ประจักษ์' ที่ Giffen"ลักษณะการทำงานได้ยาวนานเล่นมีบทบาทสำคัญ แต่แย้งในเศรษฐกิจกลาง เป็นอย่างดีในประวัติศาสตร์เศรษฐกิจคิด" [เจนและมิลเลอร์ 2008p.1554] การวิเคราะห์ของพวกเขา แต่ จริงทำลายภาพเดียวโครงการวิจัยที่ขับเคลื่อน ด้วยความพยายามที่จะกำหนดว่า ข้อความคาดการณ์เริ่มต้นได้ตั้งแต่ประจักษ์ เจนและมิลเลอร์ผลไม่มีหลักฐานสำหรับ "Giffenดี" ที่น้อยกว่าช่วง เส้นอุปสงค์ตลาดลาดขึ้นต่อรองวรรณกรรมก่อนหน้า เจนเซนและมิลเลอร์สังเกตว่า ลักษณะพิเศษของพฤติกรรมของยากได้ swamped ในตลาด เพื่อให้ได้ผลลัพธ์หลักฐาน ของ "พฤติกรรม Giffen" และไม่ดี Giffen แน่นอน เพราะเจนเซนและมิลเลอร์ถูกปฏิเสธสามารถระบุเช่นตลาดความต้องการเส้นโค้ง การกระดาษ ผล แต่เพียงแห่งการลงรายการบัญชีล่าสุดสำหรับโครงการนั้น ในการวิเคราะห์ที่อาการเปิดทดลองล่าสุดในเศรษฐศาสตร์ ความสำคัญของGiffen พฤติกรรมขณะนี้ถูกแสดงในโปรแกรมสวัสดิการสำหรับทบทวนการคนจน [เจนและมิลเลอร์ 2008, pp.1558, 1575 – 76] เจนและมิลเลอร์ได้ไม่ชัดเจนเกี่ยวกับความสำคัญของจุดนั้น บางความเห็นบล็อกอ้างว่า ที่พวกเขาได้ระบุเส้นอุปสงค์ หรือ น้อย Giffen good.4ระมัดระวังมากขึ้นทิศที่มีเว็บไซต์ของมาร์แชลและ Samuelson ได้ขุดพบชุดความผิดที่ไป problematise ประวัติของ Giffen วิจัยเดี่ยวโครงการด้านเศรษฐกิจ ครั้งแรก มาร์แชลไม่ได้กล่าวถึงความเป็นไปได้ของตลาดเส้นอุปสงค์ มีความชันเป็นบวกในหลักการ นอกจากนี้ ซึ่งต่อมา 3 เจนและมิลเลอร์รายการข้อกำหนดต่อไปนี้สำหรับพฤติกรรม Giffen ครัวเรือนต้อง"ไม่ดีพอที่พวกเขาเผชิญกับความกังวลโภชนาการชีพ" อาหารของพวกเขาประกอบด้วย "พื้นฐาน(เย็บเล่ม) และดีแฟนซี "; พื้นฐานดีมี "ราคาถูกแหล่งที่มาของแคลอรี่"บัญชีสำหรับ "ส่วนใหญ่ของอาหาร/งบประมาณ และมีการทดแทนไม่พร้อม" [เจนและมิลเลอร์2008, p.1556] โดยสอดคล้องกันอย่างเป็นกิจจะลักษณะกับตำราบัญชีปกติที่พื้นฐานดีต้องเป็นเบี้ยล่างและรายได้ผลกุมอำนาจผลแทน4 ที่ ความเห็นอาจได้รับอิทธิพลมาจากโดยวิธีเจนที่อ้างเพื่อจุดสำหรับการ 'Giffen ดี' ที่ 'กฎหมายของความต้องการ' ละเมิด [เจน 2008] 3ในบันทึกของมาร์แชลในทางนโยบายของประเทศ (1908)contradicted บัญชีในหลัก (หมวดที่ 1 ด้านล่าง) อ้างอิงของมาร์แชลstatistician รักโรเบิร์ต Giffen (1837-1910) เป็นแหล่งที่มาของบัญชีต่าง ๆ ของเขาจะยังมีปัญหา เป็นลักษณะแปลกของเจนเซน และกระดาษมิลเลอร์ที่ ขณะที่พวกเขามักจะอ้างถึง Giffen พฤติกรรม (หรือสินค้า) ไม่มีการอ้างอิงอย่างชัดเจนGiffen.5 ดังนั้น พวกเขาทำให้ไม่พูดถึงของสองความผิดปกติ ซึ่งมีไม่ปรากฏหลักฐานว่า Giffen เคยทำที่ claim(s) ที่บันทึกมาร์แชล him.6แน่นอน มันจะแสดงขึ้นที่นี่ที่ Giffen ปฏิเสธสมมติฐานหลักในของมาร์แชลบันทึก (ส่วน 2) ความผิดปกติที่สามคือ โดยกลาง 1920 สนทนาของการขึ้นที่ลาดเอียงความโค้งแนบความสำคัญเฉพาะกับภาพประกอบอ้างอิง โดยหลักการของมาร์แชลล์เนื่องจากคำอธิบายอื่น ๆ และแตกต่างถือเป็นเพียงเป็น หากไม่เพิ่มเติม ความสำคัญ ที่โฟกัสถูกจำลองแบบในการรุ่นแรก ๆ ของ Samuelson เศรษฐศาสตร์ เพื่อไม่ได้อยู่จนถึงปี 1960 ก่อนที่Giffen และ famine ไอริชได้แนะนำในข้อความได้เท่านั้นภาพประกอบสำหรับเส้นอุปสงค์มีความชันเป็นบวก (3 ส่วน) ตรวจสอบเหล่านี้แสดงความผิดที่มีประวัติต่าง ๆ ของ Giffen พฤติกรรมแนวคิดในลักษณะต่าง ๆ และสร้างขึ้นสำหรับวัตถุประสงค์ที่แตกต่างกันตั้งแต่ปีค.ศ. 1895 เพื่อถ้ากรณีของ Samuelson เศรษฐศาสตร์ เช่น ให้เป็นตัวอย่างที่โดดเด่นของขยับสำนวนตำรา มันยังแสดงให้เห็นถึงวิธีการ 1930s 'แปลง' ของเศรษฐกิจฟื้นฟูคลาสสิกเป็น "แบบทั่วไปตรรกะทางเลือก" [Hicks 1934, p.54] จำกัดของโดเมนที่อธิบาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตำนานโครงสร้างรับรู้ของเราของประวัติศาสตร์และความเป็นจริงโดยการให้คำบรรยายแนวทางที่จะช่วยในการสร้างชุมชนที่กำหนดและพันธบัตรส่วนใหญ่มักจะให้มีแหล่งกำเนิดและชะตากรรม. แพทริเซี Fara.1 ในบล็อกของเขาที่นิวยอร์กไทม์ในปี 2008 สตีเว่น Levitt ขนานนามว่า โรเบิร์ตเซ่นที่ "อินเดียน่าโจนส์ของเศรษฐกิจ" และกับบุคคลที่เซ่นเล่าให้ฟังว่าเขาและเพื่อนร่วมงานของเขาโนแลนมิลเลอร์ที่ประสบความสำเร็จในการหา"รางวัลนิทานที่เข้าใจยากปกคลุมไปด้วยความลึกลับ[และ] เดินทางไปยังดินแดนที่ห่างไกล" พวกเขาได้รับการค้นหา "การยืนยันเช่น" ของ "การละเมิดของหนึ่งในกฎหมายที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและศักดิ์สิทธิ์ในทางเศรษฐศาสตร์" ที่เป็นไปได้ของที่มี "ตื่นเต้นและทึ่งเศรษฐศาสตร์มานานกว่าศตวรรษ" อื่น ๆบล็อกเศรษฐกิจก็ยังมีความกระตือรือร้นถ้าอาจจะไม่ค่อนข้างพรั่งพรูออกมาเกี่ยวกับquest.2 โอกาสสำหรับความตื่นเต้นเป็นกระดาษเซ่นและมิลเลอร์ที่ตีพิมพ์ในปี 2008 โดยการทบทวนเศรษฐกิจอเมริกันรายงานผลการทดลองที่ที่พวกเขาให้มีลักษณะเป็น "ครั้งแรกอย่างเข้มงวดหลักฐานเชิงประจักษ์ของจริง - โลกฟเฟ่นพฤติกรรม" การทดลองที่เกี่ยวข้องกับการอุดหนุนการซื้อข้าวและข้าวสาลีโดยผู้ประกอบการที่ไม่ดีในประเทศจีนออก "ลำบากใจเล็ก ๆ น้อย ๆ " ที่นักเศรษฐศาสตร์ที่ได้รับไม่สามารถที่จะให้มีหลักฐานที่น่าเชื่อสำหรับทฤษฎีของพวกเขาโต้แย้งว่า "กฏหมายของความต้องการในขณะที่บรรยายที่ถูกต้องในหลาย ๆ สถานการณ์ อาจไม่ได้นำไปใช้กับหันหน้าไปทางที่ดีมากความกังวลการดำรงชีวิต. "แม้ว่าอัลเฟรดมาร์แชลล์ได้" เผยแพร่ครั้งแรกที่ความคิดนี้ใน 1,895 ฉบับหลักการของเขาเศรษฐศาสตร์ "โดยใช้ตัวอย่างของขนมปังและการอภิปรายของพฤติกรรมฟเฟ่นอาจพบได้ใน" อย่างแท้จริง ทุกหลักสูตรเศรษฐศาสตร์พื้นฐาน "ยืนยันเชิงประจักษ์ได้รับการขาดมาร์แชลล์" คาดเดา " หากผลงานที่ตามมาได้ชี้ให้เห็นว่า "ความต้องการสำหรับทั้งข้าวสาลีหรือขนมปังได้รับการขึ้นลาดในสหราชอาณาจักรในช่วงเวลามาร์แชลล์" ที่"ตัวอย่างในตำรามาตรฐานของฟเฟ่นดี, มันฝรั่งในช่วงมันฝรั่งข้าวยากหมากแพงไอริชของ1845 - 1849" ตีพิมพ์ครั้งแรกในพอล เศรษฐศาสตร์แซมวลของตอนนี้"ไม่น่าเชื่อ" ทดลองในห้องปฏิบัติการที่ผ่านมาเพิ่มเติมในหัวข้อมีการใช้น้อยได้ตามเงื่อนไขของพวกเขาเป็น "ห่างไกลจากความเป็นจริง" ในขณะที่การทำงานทางเศรษฐมิติอื่น ๆ ที่ได้รับความเดือดร้อนจากปัญหาข้อกำหนด เซ่นและมิลเลอร์ได้ข้อสรุปอย่างไรว่า"กรณีที่ไม่มีกรณีที่ก่อนหน้านี้ไว้ให้ได้ผลลัพธ์ที่มีแนวโน้มมากที่สุดจากการที่ไม่เพียงพอ1 บท: Fara ปี 1999 หน้า 168 เน้นในวัสดุใด ๆ ที่ยกมานี่ปรากฏในต้นฉบับตำรา. 2 Levitt 2008; เซ่น 2008 สำหรับความเห็นบล็อกเห็นนักเศรษฐศาสตร์ 2007; Moroney 2007; Rodrik 2007; Thoma 2007 2 ข้อมูลหรือกลยุทธ์เชิงประจักษ์. "โดยทั่วไปเป็นทฤษฎีเศรษฐศาสตร์นีโอคลาสสิคือการวิเคราะห์เดียวที่สามารถทำนายพฤติกรรมของปรากฏการณ์ฟเฟ่นที่ของพวกเขาผลนอกจากนี้ยังมีการปลดปล่อยของทฤษฎีที่" ในปีที่ผ่านมา ... ได้มากขึ้นภายใต้การโจมตี "[เซ่นและมิลเลอร์ 2008 pp.1553, 1554, 1558, 1576] 0.3 เซ่นและมิลเลอร์จึงนำเสนอกระดาษของพวกเขาเป็นอวสานของการค้นหานานสำหรับempirics ที่จะสนับสนุนการคาดเดามาร์แชลล์ มันเป็นอย่างแม่นยำเพราะการค้นหาที่ได้รับการ marred โดย 'ข้อมูลไม่เพียงพอหรือกลยุทธ์เชิงประจักษ์ว่า "ฟเฟ่นพฤติกรรมที่มีการเล่นยาวที่สำคัญแม้ว่าบทบาทของความขัดแย้งในทางเศรษฐกิจการเรียนการสอนเช่นเดียวกับในประวัติศาสตร์ของความคิดทางเศรษฐกิจ" [เซ่นและมิลเลอร์ 2008 p.1554] การวิเคราะห์ของพวกเขา แต่จริงทำลายภาพของเดี่ยวโครงการวิจัยได้แรงหนุนจากความพยายามที่จะสร้างการคาดเดาว่าเริ่มต้นมีความถูกต้องเชิงประจักษ์ เซ่นและผลมิลเลอร์ไม่ได้ให้หลักฐานสำหรับ "ฟเฟ่นดี" ที่อย่างน้อยในช่วงที่ลาดโค้งความต้องการของตลาดสูงขึ้น. หลังจากวรรณกรรมรองก่อนหน้าเซ่นและมิลเลอร์ทราบว่าผลกระทบจากพฤติกรรมของคนยากจนมากอาจจะล้นมือในตลาดเพื่อให้ผลของพวกเขาเป็นหลักฐานของ "พฤติกรรมฟเฟ่น" และไม่ของฟเฟ่นที่ดี อันที่จริงเพราะเซ่นและมิลเลอร์ปฏิเสธความเป็นไปได้ในการระบุเช่นเส้นโค้งความต้องการของตลาดของพวกเขากระดาษในผลเป่าโพสต์ล่าสุดสำหรับโครงการที่ ในการวิเคราะห์ว่าเป็นอาการของการเปิดเมื่อเร็ว ๆ นี้การทดลองในสาขาเศรษฐศาสตร์ความเกี่ยวข้องของพฤติกรรมฟเฟ่นเป็นภาพในขณะนี้ในแง่ของการตอบโต้โปรแกรมสวัสดิการสำหรับคนจน[เซ่นและมิลเลอร์ 2008 pp.1558, 1575-76] ถ้าเซ่นและมิลเลอร์ไม่ชัดเจนเกี่ยวกับความสำคัญของจุดที่บางส่วนของความเห็นบล็อกอ้างว่าพวกเขาได้ระบุเส้นอุปสงค์หรืออย่างน้อยเป็นฟเฟ่นgood.4 ขุดเจาะระวังเพิ่มเติมได้ที่เว็บไซต์ของมาร์แชลล์และแซมวลที่มีการขุดพบชุดของความผิดปกติที่ต่อ problematise ประวัติศาสตร์ของการวิจัยฟเฟ่นเดียวโครงการในสาขาเศรษฐศาสตร์ ครั้งแรกมาร์แชลล์ไม่ได้หารือเกี่ยวกับความเป็นไปได้ของตลาดที่เส้นอุปสงค์ที่มีความลาดชันเชิงบวกในหลักการ นอกจากนี้ยังมีตามมา3 เซ่นและมิลเลอร์ในรายการข้อกำหนดต่อไปนี้สำหรับพฤติกรรมฟเฟ่น ผู้ประกอบการจะต้อง"ไม่ดีพอที่พวกเขาต้องเผชิญกับความกังวลเกี่ยวกับโภชนาการการดำรงชีวิต"; อาหารของพวกเขาประกอบด้วย "ขั้นพื้นฐาน(หลัก) และดีแฟนซี"; ดีขั้นพื้นฐานให้ "แหล่งข่าวที่ถูกที่สุดของแคลอรี่" บัญชี "ส่วนใหญ่ของอาหาร / งบประมาณและไม่เคยมีใครแทนพร้อม" [เซ่นและมิลเลอร์2008 p.1556] นี้เป็นอย่างเป็นทางการที่สอดคล้องกับบัญชีตำราเรียนตามปกติที่พื้นฐานที่ดีจะต้องจะด้อยกว่าและผลกระทบรายได้ครอบงำผลทดแทน. 4 ความเห็นที่อาจจะได้รับอิทธิพลจากวิธีการที่เซ่นเรียกว่าการแสวงหาสำหรับ 'ฟเฟ่นดี' ที่ละเมิด ' กฎหมายของอุปสงค์ [เซ่น 2008]. 3 การอภิปรายในบันทึกข้อตกลงมาร์แชลเกี่ยวกับนโยบายการคลังการค้าระหว่างประเทศ (1908) แย้งบัญชีในหลักการ (ส่วนที่ 1 ด้านล่าง) การอ้างอิงของมาร์แชลสถิติเซอร์โรเบิร์ตฟเฟ่น (1837-1910) เป็นแหล่งสำหรับบัญชีที่แตกต่างกันของเขานอกจากนี้ยังมีปัญหา มันเป็นคุณสมบัติที่แปลกของเซ่นและกระดาษมิลเลอร์ว่าในขณะที่พวกเขามักจะอ้างถึงพฤติกรรมฟเฟ่น (หรือสินค้า) ไม่มีข้อมูลอ้างอิงที่ชัดเจนเพื่อ Giffen.5 ดังนั้นพวกเขากล่าวถึงความผิดปกติที่สองไม่ซึ่งก็คือว่ามีไม่มีหลักฐานที่แสดงว่าฟเฟ่นที่เคยทำเรียกร้อง (s) ที่มาร์แชลล์มาประกอบกับ him.6 จริงมันจะแสดงที่นี่ที่ฟเฟ่นปฏิเสธสมมติฐานที่สำคัญในมาร์แชลล์บันทึกข้อตกลง (ส่วนที่ 2) ความผิดปกติที่สามก็คือว่าในช่วงกลางปี ​​1920, การอภิปรายของเส้นโค้งความต้องการที่สูงขึ้นลาดที่แนบมาไม่มีความสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะเป็นตัวอย่างอ้างอิงโดยหลักการมาร์แชลล์เพราะคำอธิบายอื่นๆ แตกต่างกันมากและถูกมองว่าเป็นเช่นเดียวกับถ้าไม่มากที่สำคัญ มุ่งเน้นที่การจำลองแบบในรุ่นแรกของเศรษฐศาสตร์แซมวลของเพื่อที่ว่ามันไม่ได้จนกว่าต้นปี 1960 ที่ฟเฟ่นและความอดอยากของชาวไอริชที่ถูกนำมาใช้ในข้อความที่เป็นไปได้เพียงภาพประกอบเส้นอุปสงค์ที่มีความลาดชันเชิงบวก(มาตรา 3) การตรวจสอบเหล่านี้ผิดปกติแสดงให้เห็นว่ามีประวัติที่แตกต่างกันของพฤติกรรมฟเฟ่นแนวความคิดในรูปแบบที่แตกต่างกันและสร้างเพื่อวัตถุประสงค์ที่แตกต่างกันตั้งแต่ปี1895 หากกรณีเศรษฐศาสตร์แซมวลของตัวอย่างเช่นให้เป็นตัวอย่างที่โดดเด่นของการขยับสำนวนตำราก็ยังแสดงให้เห็นว่า'การเปลี่ยนแปลง' 1930 ของเศรษฐศาสตร์นีโอคลาสสิ"เป็นตรรกะทั่วไปของทางเลือก" [ฮิกส์ 1934, p.54] จำกัด ของโดเมนอธิบาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตำนานประวัติศาสตร์และโครงสร้างของเรา รับรู้ความเป็นจริง โดยให้แนวทางว่า

) ช่วยสร้างนิยามและชุมชนพันธบัตรส่วนใหญ่
โดยทั่วไป โดยพวกต้นกำเนิดและชะตากรรม แพทริเซีย ฟา
1
ในบล็อกนิวยอร์กไทม์สของเขาในปี 2008 , สตีเว่น เลวิตต์ ชือว่า โรเบิร์ต เจนเซ่น "
อินเดียน่า โจนส์ของเศรษฐศาสตร์ " และด้วยบุคลิก เจนเซ่นเล่าว่าเขาและ
เพื่อนร่วมงานของเขาโนแลนมิลเลอร์ได้ประสบความสำเร็จในการหา " รางวัลโกหกเปรียว shrouded ในความลึกลับ
[ และ ] เดินทางไปยังดินแดนห่างไกล " พวกเขาได้รับการค้นหาสำหรับ " ตรวจสอบ
ตัวอย่าง " ของ " การละเมิดของกฎหมายศักดิ์สิทธิ์และศักดิ์สิทธิ์ที่สุดในทางเศรษฐศาสตร์ "
ความเป็นไปได้ซึ่งมี " ตื่นเต้นและทึ่งนักเศรษฐศาสตร์กว่าศตวรรษ " เศรษฐศาสตร์บล็อกอื่น
ยังกระตือรือร้นถ้าบางทีไม่ค่อยพรั่งพรูเรื่อง

เควส 2 โอกาสสำหรับความตื่นเต้นเป็นกระดาษโดยเจนเซ่นและมิลเลอร์ , ตีพิมพ์
ในปี 2008 โดยการทบทวนเศรษฐกิจอเมริกัน รายงานผลของการทดลอง
ซึ่งลักษณะเป็นให้ " ครั้งแรกที่เคร่งครัด หลักฐานเชิงประจักษ์ของจริง - กิฟเฟ่นพฤติกรรม
โลก การทดลอง ซึ่งเกี่ยวข้องกับการอุดหนุนการซื้อ
ของข้าวและข้าวสาลี โดยครัวเรือนที่ยากจนในประเทศจีนออก " อับอายเล็กน้อย "
ที่นักเศรษฐศาสตร์ได้ ไม่สามารถที่จะให้หลักฐานที่น่าเชื่อถือของทฤษฎี
การโต้แย้งว่า " กฎของอุปสงค์ ในขณะที่วิธีการที่ถูกต้องในสถานการณ์ต่างๆ อาจจะใช้ไม่ได้กับ
น่าสงสารมากซึ่งเกี่ยวข้องกับการดำรงชีวิต . " แม้ว่าอัลเฟรดมาร์แชล
มี " เผยแพร่ความคิดนี้ใน 1895 Edition ของหลักการของเขาเศรษฐศาสตร์ " ใช้
ตัวอย่างของขนมปังและการสนทนาของกิฟเฟ่นพฤติกรรมอาจจะพบใน
" แทบทุกขั้นพื้นฐานหลักสูตรเศรษฐศาสตร์ " ยืนยันเชิงประจักษ์ได้ขาด
มาร์แชล " คาดเดา " ถ้าตามมาทำงานได้ระบุว่า " ความต้องการ
ทั้งข้าวสาลีและขนมปังขึ้นลาดในอังกฤษระหว่างมาร์แชลเวลา "
" มาตรฐานตำราตัวอย่างของชะลอร่างจากกางเขน มันฝรั่งในไอร์แลนด์มันฝรั่งข้าวยากหมากแพงของ 1845 – 1849
" ตีพิมพ์ครั้งแรกใน Paul Samuelson เศรษฐศาสตร์ คือตอนนี้
" ไม่ได้เรื่อง " ล่าสุดปฏิบัติการในหัวข้อที่ถูกใช้เพียง
เงื่อนไขของพวกเขาคือ " ห่างไกลจากความเป็นจริง "ในขณะที่ทำงานอื่น ๆจากปัญหาทางเศรษฐกิจ
b สเปค เจนเซ่น กับ มิลเลอร์ ได้ข้อสรุป อย่างไรก็ตาม
" ขาดก่อนหน้านี้ไว้กรณีมากที่สุดผลจากหย่อม
1
คำจารึก : การดับ 1999 p.168 . เน้นวัสดุใด ๆในที่ยกมานี้ปรากฏในข้อความต้นฉบับ
.
2 เลวิตต์ 2008 ; Jensen 2008 สำหรับบล็อกความเห็นเห็นนักเศรษฐศาสตร์ 2007 ; เมอโรนี่ 2007 ;
รอดริค 2007 ;โทมัส 2007 .
2
ข้อมูลหรือกลยุทธ์เชิงประจักษ์ " โดยทั่วไปเป็นทฤษฎีเศรษฐศาสตร์นีโอคลาสสิกคือ
เพียงการวิเคราะห์ที่สามารถทำนายพฤติกรรมของกิฟเฟ่นปรากฏการณ์ของ
ผลยังให้แสดงความบริสุทธิ์ของทฤษฎี ซึ่งในปีที่ผ่านมา . . . . . . . ได้มา
มากขึ้นภายใต้การโจมตี " [ เจนเซ่นและมิลเลอร์ pp.1553 2008 ค.ศ. 1640 , จอง , 3
, ]เจนเซ่นและมิลเลอร์จึงนำเสนอกระดาษของพวกเขาเป็น denouement ของค้นหานาน
empirics ที่จะสนับสนุนมาร์แชลของการคาดเดา มันเป็นเพราะว่า
ค้นหาได้รับการ marred โดย ' ข้อมูลไม่เพียงพอหรือกลยุทธ์เชิงประจักษ์ว่า " พฤติกรรมที่กิฟเฟ่น
ได้นาน เล่น บทบาทสำคัญ แต่การโต้เถียงในทางเศรษฐกิจ
การสอน ,