Pedro and the Witch.Narrated by San

Pedro and the Witch.
Narrated by Santiago Dumlao of San Narciso, Zambales.
Pedro was the son of a poor man. He lived with his father and mother by the seashore. Early one morning his parents went to look for food, leaving him alone in the house. He staid there all day waiting for them to return. Evening came, but his father and mother did not appear; some misfortune had overtaken them. Pedro felt very hungry, but he could find no food in the house. In the middle of the night he heard some one tapping at the door. Thinking that it was his mother, he arose and went to meet her. When he opened the door, however, he saw that it was not his mother who had rapped, but Boroka,1 whom children are very much afraid of. Now, Boroka was a witch. She had wings like a bird, four feet like a horse, but a head like that of a woman. She devoured boys and girls, and was especially fond of their liver. As soon as Pedro opened the door, she seized him and carried him off to her home in the mountains.
Pedro was not afraid of the witch; he was obedient to her, and soon she made him her housekeeper. Whenever she went out at night to look for food, he was sure to have flesh and liver for breakfast the next day. Whenever the witch was away, Pedro used to amuse himself riding on the back of a horse that would often come to see him. It taught him how to ride well, and the two became great friends.
One day when children began to get scarce, and Boroka was unable to find any to eat, she made up her mind to kill Pedro. She left the house and went to invite the other witches, so that they might have a great feast. While she was gone, the horse came and told Pedro of his danger, and advised him what to do. It gave him two handkerchiefs,—one red and the other white. Then Pedro jumped on the horse’s back, and the horse ran away as fast as it could. Not long afterward he noticed that the witches were pursuing them. When they came nearer, Pedro dropped the red handkerchief, which was immediately [280]changed into a large fire. The wings of the witches were all burnt off. However, the witches tried to pursue the horse on foot, for they could run very fast. When they were almost upon him again, Pedro dropped the white handkerchief, which became a wide sea through which the witches could not pass. Pedro was now safe, and he thanked the horse for its great help.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Pedro และแม่มด
เล่าเรื่อง โดย Santiago Dumlao ของซาน Narciso แซมเบลส์
Pedro ชายยากจน เขาอาศัยอยู่กับบิดาและมารดาตามนั้น เช้าหนึ่งพ่อไปหาอาหาร ออกจากเขาคนเดียวในบ้าน เขา staid มีทุกวันรอให้กลับ ตอนเย็นมา แต่บิดาและมารดาไม่ ปรากฏ บางเรื่องมี overtaken นั้น Pedro รู้สึกหิวมาก แต่เขาพบอาหารไม่ในบ้าน กลางดึก เขายินบางหนึ่งเคาะที่ประตู เขาคิดว่า เป็นแม่ของเขา เกิด และไปพบกับเธอ เมื่อเขาเปิดประตู อย่างไรก็ตาม เขาเห็นว่า ไม่ใช่แม่ของเขาที่มี rapped แต่ Boroka, 1 ซึ่งเด็กจะกลัวมากของ ตอนนี้ Boroka เป็นแม่มด เธอมีปีกเช่นนก 4 เท้าเช่นม้า แต่หัวเหมือนของผู้หญิง เธอกลืนเด็กชายและเด็กหญิง และโดยเฉพาะอย่างยิ่งชอบตับของพวกเขานั้น เป็น Pedro เปิดประตู เธอยึดเขา และนำเขาไปที่บ้านของเธอในภูเขา
Pedro ไม่กลัวแม่มด เขาเชื่อฟังเธอ และเร็ว ๆ นี้ เธอทำเขาแม่บ้านของเธอ เมื่อใดก็ตามเธอไปออกในเวลากลางคืนหาอาหาร เขาต้องมีเนื้อและตับในเช้าวันถัดไป เมื่อแม่มดถูกเก็บ Pedro ใช้ตลกตัวเองขี่บนหลังม้าที่มักจะมาหาเขา มันสอนให้เขารู้วิธีขี่ดี และทั้งสองเป็น เพื่อนดี.
วันหนึ่งเมื่อเด็กเริ่มจะขาดแคลน และ Boroka ไม่พบกิน เธอขึ้นใจของเธอจะฆ่า Pedro เธอจากบ้าน และไปเชิญแม่มดอื่น ๆ เพื่อว่าพวกเขาอาจมีงานฉลองใหญ่ ในขณะที่เธอ หายไป ม้ามาบอก Pedro อันตรายของเขา และเขาควรจะทำอย่างไร จะให้ผ้าเช็ดหน้าสอง เขาตัวหนึ่งสีแดงและสี แล้ว Pedro ไปบนหลังม้า และม้าวิ่งไปได้เร็วเท่าที่มันไม่ ไม่นานหลังจากนั้นเขาสังเกตเห็นว่า แม่มดได้ใฝ่หาพวกเขา เมื่อพวกเขามาเอื้อม Pedro หลุดที่สีแดงผ้าเช็ดหน้า ซึ่งทันที [280] เปลี่ยนเป็นไฟขนาดใหญ่ ปีกของแม่มดที่ทั้งหมดถูกเผาออก อย่างไรก็ตาม แม่มดพยายามไล่ม้าเท้า สำหรับพวกเขาสามารถวิ่งเร็ว เมื่อพวกเขาเกือบจะตามเขาอีก Pedro ทิ้งผ้าเช็ดหน้าสีขาว ซึ่งเป็นทะเลที่แม่มดอาจไม่ผ่าน ตอนนี้คือ Pedro ปลอดภัย และเขาขอบคุณม้าสำหรับความช่วยเหลือที่ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดรและแม่มด
บรรยายโดยซันติอาโก dumlao ซาน Narciso, Zambales
โดรเป็นบุตรชายของคนยากจน เขาอาศัยอยู่กับพ่อและแม่ของเขาโดยชายทะเล เริ่มต้นเช้าวันหนึ่งพ่อแม่ของเขาไปหาอาหารที่ปล่อยให้เขาอยู่คนเดียวในบ้าน เขามีจิตทุกวันรอสำหรับพวกเขาที่จะกลับมา ตอนเย็นมา แต่พ่อและแม่ของเขาไม่ได้ปรากฏ โชคร้ายบางอย่างได้ทัน โดรรู้สึกหิวมาก แต่เขาสามารถหาอาหารในบ้าน ในช่วงกลางของคืนหนึ่งเขาได้ยินเสียงเคาะที่ประตูบาง คิดว่ามันเป็นแม่ของเขาก็ลุกขึ้นไปพบเธอ เมื่อเขาเปิดประตู แต่เขาเห็นว่ามันไม่ได้เป็นแม่ของเขาที่ได้เคาะ แต่ Boroka 1 ผู้ที่ประชาชนมีมากกลัว ตอนนี้ Boroka เป็นแม่มด เธอมีปีกเหมือนนกสี่เท้าเหมือนม้า แต่หัวเช่นนั้นของผู้หญิงคนหนึ่ง เธอกินเด็กชายและเด็กหญิงและโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นที่ชื่นชอบของตับของพวกเขา ทันทีที่เปิดประตูโดรเธอจับเขาและพาเขาออกไปจากบ้านของเธอในภูเขา
โดรไม่กลัวของแม่มด; เขาได้รับการเชื่อฟังเธอและในไม่ช้าเธอทำให้เขาแม่บ้านของเธอ เมื่อใดก็ตามที่เธอเดินออกไปในเวลากลางคืนที่จะมองหาอาหารที่เขากำลังตรวจสอบว่ามีเนื้อและตับสำหรับอาหารเช้าในวันถัดไป เมื่อใดก็ตามที่แม่มดเป็นไปโดรใช้เพื่อเป็นที่ชอบใจตัวเองขี่บนหลังของม้าที่มักจะมาที่จะเห็นเขา มันสอนให้เขาขี่กันและทั้งสองกลายเป็นเพื่อนที่ดี
วันหนึ่งเมื่อเด็กเริ่มที่จะได้รับสิ่งที่หายากและ Boroka ก็ไม่สามารถที่จะหาใด ๆ ที่จะกินเธอขึ้นใจของเธอที่จะฆ่าโดร เธอออกจากบ้านและไปเชิญแม่มดอื่น ๆ เพื่อให้พวกเขาอาจจะมีการเลี้ยงใหญ่ ในขณะที่เธอก็หายไปม้ามาและบอกโดรอันตรายของเขาและแนะนำให้เขาว่าจะทำอย่างไร มันทำให้เขาสองผ้าเช็ดหน้าหนึ่งสีแดงและสีอื่น ๆ สีขาว แล้วโดรกระโจนขึ้นไปบนหลังม้าและม้าวิ่งหนีออกมาให้เร็วที่สุดเท่าที่มันจะทำได้ ไม่นานหลังจากนั้นเขาก็สังเกตเห็นว่าแม่มดกำลังตามล่าพวกเขา เมื่อพวกเขามาใกล้โดรลดลงผ้าเช็ดหน้าสีแดงซึ่งเป็นทันที [280] เปลี่ยนเป็นไฟขนาดใหญ่ ปีกของแม่มดถูกไฟไหม้ทั้งหมดออก แต่แม่มดพยายามที่จะไล่ตามม้าเดินเท้าสำหรับพวกเขาสามารถทำงานได้อย่างรวดเร็วมาก เมื่อพวกเขาเกือบจะอยู่กับเขาอีกครั้งโดรลดลงผ้าเช็ดหน้าสีขาวซึ่งกลายเป็นทะเลกว้างซึ่งแม่มดไม่สามารถผ่าน โดรตอนนี้ปลอดภัยและม้าเขาขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือที่ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เปโดร และแม่มด .
บรรยายโดย Santiago dumlao ซานนาซิแซมบาเลส , .
เปโดรเป็นลูกของคนจน เขาอาศัยอยู่กับพ่อและแม่ของเขาจากชายทะเล เช้าตรู่วันหนึ่ง พ่อแม่ของเขาไปดูอาหาร ปล่อยให้เขาอยู่คนเดียวในบ้าน เขาเงียบขรึมมีทั้งวันรอพวกเขากลับมา ตอนเย็นมา แต่พ่อและแม่ของเขายังไม่ปรากฎ บางคนโชคร้ายมีประสบพวกเขาเปโดร รู้สึกหิวมาก แต่เขาจะไม่พบอาหารในบ้าน ในตอนกลางคืน เขาได้ยินเสียงคนเคาะที่ประตู คิดว่านั่นคือแม่ของเขา เขาก็ลุกขึ้นไปหาเธอ เมื่อเขาเปิดประตูเข้าไป อย่างไรก็ตาม เขาเห็นว่าไม่ใช่แม่ของเขาที่แร็ป แต่ boroka 1 ซึ่งเด็กมีมาก มาก กลัว ตอนนี้ boroka เป็นแม่มด เธอมีปีกเหมือนนกสี่เท้าเหมือนม้า แต่ หัว เหมือนผู้หญิง เธอกินผู้ชายและผู้หญิง และโดยเฉพาะอย่างยิ่งรักตับของพวกเขา ทันทีที่เปโดร เปิดประตู เธอจับเขาและพาเขาไปที่บ้านของเธอในภูเขา .
เปโดรไม่กลัวของแม่มด เขาเชื่อฟังเธอ และในไม่ช้า เธอทำให้เขาแม่บ้านของเธอ เมื่อใดก็ตามที่เธอออกไปตอนกลางคืน เพื่อมองหาอาหารเขาแน่ใจว่ามีเนื้อและตับสำหรับเช้าวันถัดไป เมื่อใดที่แม่มดอยู่ไกลๆ เปโดร ใช้เป็นที่ชอบใจตัวเองขี่บนหลังม้าที่มักจะมาหาเขา มันสอนให้เขาเล่นดี และทั้งสองได้กลายเป็นเพื่อนที่ดี .
1 วัน เมื่อลูกเริ่มจะขาดแคลน และ boroka ไม่สามารถที่จะหาใด ๆ กิน หล่อนตัดสินใจจะฆ่า เปโดรเธอออกจากบ้านและไปเชิญแม่มดคนอื่นๆ เพื่อพวกเขาจะได้งานที่ดี ขณะที่เธอกำลังจากไป ม้า มา บอก เปโดร อันตรายของเขาและแนะนำให้เขาทำ ให้เขาสองผ้าเช็ดหน้า - สีแดง และสีขาว . แล้ว เปโดร กระโดดขึ้นไปบนหลังม้า และม้าวิ่งออกไปให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ไม่นานหลังจากนั้น เขาสังเกตเห็นว่าแม่มดการดําเนินการ เมื่อพวกเขามาใกล้ เปโดร ทิ้งผ้าเช็ดหน้าสีแดงซึ่งเป็นทันที [ 280 ] เปลี่ยนเป็น ไฟใหญ่ ปีกของแม่มดถูกเผาออก แต่แม่มดพยายามไล่ม้าเท้า มันสามารถวิ่งได้เร็ว เมื่อพวกเขามาถึงเขาอีกครั้ง เปโดร ส่งผ้าเช็ดหน้าสีขาวซึ่งเป็นทะเลกว้างที่แม่มดไม่สามารถผ่าน เปโดรก็ปลอดภัยแล้ว และเขาก็ขอบคุณม้า
ช่วยที่ดีของมัน