In yogic philosophy, the everyday w

In yogic philosophy, the everyday world is actually an illusion (known as maya). The yogin (practitioner of yoga) overcame maya through his yoga practices.

Such efforts to overcome the effects of karma and consequent rebirth in samsara demonstrate that one’s actually karmic state at any given time was ambiguous or unknown.

Because the direct cause-to-effect process of causation of karma is a bit ambiguous, astrology has been used to try to discern when one should do things (travel, harvest a field, get married, etc.) so as to avoid inadvertently committing an inauspicious act leading to bad karma.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปรัชญา yogic โลกชีวิตประจำวันได้จริงภาพลวงตาการ (เรียกว่ามายา) Yogin (ผู้ประกอบการของโยคะ) overcame มายาผ่านเขาปฏิบัติโยคะเช่นพยายามเอาชนะผลของกรรมและตามมาเกิดใหม่ใน samsara แสดงว่า ของจริง karmic รัฐในเวลาที่กำหนดไม่ชัดเจน หรือไม่ทราบ เนื่องจากการสาเหตุผลกระทบโดยตรงของ causation กรรมเล็กชัดเจน มีการใช้โหราศาสตร์พยายามแยกแยะเมื่อหนึ่งควรทำสิ่งต่าง ๆ (การเดินทาง เก็บเกี่ยวเขต แต่ง เป็นต้น) เพื่อหลีกเลี่ยงการยอมรับการกระทำ inauspicious ที่นำไปสู่กรรมดีโดยไม่ได้ตั้งใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปรัชญา yogic โลกในชีวิตประจำวันเป็นจริงภาพลวงตา (ที่รู้จักกันมายา) Yogin (ผู้ประกอบการของโยคะ) เอาชนะยาผ่านการปฏิบัติโยคะของเขา. ความพยายามดังกล่าวจะเอาชนะผลกระทบของกรรมและการเกิดใหม่ที่เกิดขึ้นในสังสารวัฏแสดงให้เห็นว่าหนึ่งเป็นรัฐกรรมจริงในเวลาใดก็ตามก็ไม่ชัดเจนหรือไม่ทราบ. เพราะสาเหตุให้ผลกระทบโดยตรง กระบวนการของการทำให้เกิดผลของกรรมเป็นบิตคลุมเครือโหราศาสตร์ได้รับการใช้ในการพยายามที่จะมองเห็นเมื่อหนึ่งควรจะทำสิ่งที่ (การเดินทางเก็บเกี่ยวข้อมูล, แต่งงาน ฯลฯ ) เพื่อหลีกเลี่ยงการกระทำโดยไม่ได้ตั้งใจกระทำไม่เป็นมงคลที่นำไปสู่กรรมที่ไม่ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในปรัชญา yogic , โลกทุกวัน จริงๆแล้วเป็นภาพลวงตา ( เรียกว่ามายา ) โดยโยคิน ( เวชปฏิบัติของโยคะ ) เอาชนะมายาผ่านการปฏิบัติโยคะของเขา

เช่นความพยายามที่จะเอาชนะผลของกรรมและการเกิดใหม่ในสังสารวัฏจึงแสดงให้เห็นว่าของจริงโดนรัฐในเวลาใดก็ตามที่คลุมเครือหรือที่ไม่รู้จัก

เพราะสาเหตุกระบวนการผลของผลของกรรมที่เป็นบิตคลุมเครือ โหราศาสตร์ถูกใช้เพื่อพยายามที่จะแยกแยะเมื่อควรทำสิ่งต่าง ๆ ( เที่ยว เก็บเกี่ยวข้อมูล แต่งงาน ฯลฯ ) เพื่อหลีกเลี่ยงการกระทำโดยไม่ได้ตั้งใจจะอัปมงคลนำไปสู่การทำบาป .