“I first ran for Congress in 1999,

“I first ran for Congress in 1999, and I got beat. I just got whooped. I had been in the state legislature for a long time, I was in the minority party, I wasn’t getting a lot done, and I was away from my family and putting a lot of strain on Michelle. Then for me to run and lose that bad, I was thinking maybe this isn’t what I was cut out to do. I was forty years old, and I’d invested a lot of time and effort into something that didn’t seem to be working. But the thing that got me through that moment, and any other time that I’ve felt stuck, is to remind myself that it’s about the work. Because if you’re worrying about yourself—if you’re thinking: ‘Am I succeeding? Am I in the right position? Am I being appreciated?’ – then you’re going to end up feeling frustrated and stuck. But if you can keep it about the work, you’ll always have a path. There’s always something to be done.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ครั้งแรกผมสำหรับการประชุมในปี 1999 และผมตี ผมก็ได้ whooped ฉันได้รับในสภานิติบัญญัติของรัฐมาเป็นเวลานาน ผมอยู่ในฝ่ายชนกลุ่มน้อย ผมไม่รับทำจำนวนมาก และผมห่างจากครอบครัวและใส่จำนวนมากของสายพันธุ์จากมิเชล แล้ว สำหรับผมที่จะเรียกใช้ และสูญเสีย ที่เลวร้าย ผมคิดว่า นี้อาจจะไม่สิ่งที่ผมถูกตัดออกจะทำ ผมสี่สิบปีที่ผ่านมา และผมได้ลงทุนจำนวนมากของเวลาและความพยายามเป็นสิ่งที่ไม่ได้ดูเหมือนจะทำ แต่สิ่งที่ทำให้ผมผ่านช่วงเวลาที่ และเวลาอื่น ๆ ที่ผมเคยรู้สึกติด เพื่อ เตือนตัวเองว่ามันเป็นเรื่องเกี่ยวกับการทำงาน เพราะหากคุณกังวลเกี่ยวกับตัวเอง — หากคุณกำลังคิด: ':ผมประสบความสำเร็จ ฉันในตำแหน่งที่เหมาะสมหรือไม่ :ผมกำลังชื่นชม?' – แล้วคุณจะจบลงด้วยความรู้สึกผิดหวัง และติด แต่ถ้าคุณให้ไว้เกี่ยวกับการทำงาน คุณจะมีเส้นทาง มีทุกสิ่งที่จะทำ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ครั้งแรกที่ผมวิ่งไปหาสภาคองเกรสในปี 1999 และผมได้รับชนะ ฉันเพียงแค่ whooped ฉันเคยอยู่ในสภานิติบัญญัติแห่งชาติเป็นเวลานานผมอยู่ในงานเลี้ยงของชนกลุ่มน้อยที่ผมไม่ได้รับเป็นจำนวนมากทำและผมก็ออกไปจากครอบครัวของฉันและใส่จำนวนมากของความเครียดในมิเชลล์ แล้วสำหรับผมที่จะทำงานและสูญเสียที่ไม่ดีผมคิดว่าบางทีมันอาจจะไม่ใช่สิ่งที่ฉันถูกตัดออกไปทำ ผมอายุสี่สิบปีและฉันลงทุนมากของเวลาและความพยายามในบางสิ่งบางอย่างที่ไม่ได้ดูเหมือนจะทำงาน แต่สิ่งที่ทำให้ผมผ่านช่วงเวลาที่และเวลาอื่น ๆ ที่ผมเคยรู้สึกว่าติดคือการเตือนตัวเองว่ามันเป็นเกี่ยวกับการทำงาน เพราะถ้าคุณกำลังกังวลเกี่ยวกับตัวเองถ้าคุณกำลังคิด: 'ฉันประสบความสำเร็จ? ผมอยู่ในตำแหน่งที่เหมาะสมหรือไม่ ฉันเป็นคนชื่นชม? - แล้วคุณกำลังจะจบลงด้วยความรู้สึกผิดหวังและติดอยู่ แต่ถ้าคุณสามารถให้มันเกี่ยวกับงานที่คุณมักจะมีเส้นทาง มีทุกสิ่งที่จะต้องทำ. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ครั้งแรกที่ผมทำงานเพื่อรัฐสภาในปี 1999 และฉันก็ชนะ ผมเพิ่ง whooped . ฉันได้รับในสภานิติบัญญัติรัฐมานาน ผมอยู่ในส่วนน้อยที่พรรค ผมไม่ได้รับมากแล้ว ผมอยู่ห่างจากครอบครัวของฉันและใส่มากของความเครียดในที่มิเชล งั้นผมจะวิ่งและสูญเสียที่ไม่ดี ฉันคิดว่านี่ไม่ใช่สิ่งที่ผมถูกตัดออกไปบ้าง ผมอายุสี่สิบ ผมจะลงทุนมากเวลาและความพยายามในสิ่งที่ไม่ได้ดูเหมือนจะทำงาน แต่สิ่งที่ทำให้ผมผ่านช่วงเวลาที่และเวลาอื่น ๆใด ๆ ที่ผมรู้สึกว่าติด จะเตือนตัวเองว่ามันเกี่ยวกับงาน เพราะถ้าคุณกำลังกังวลเกี่ยวกับตัวคุณเอง ถ้าคุณคิดว่า : " ฉันประสบความสำเร็จ ? ผมอยู่ในตำแหน่งที่เหมาะสม ? ผมถูกชื่นชม ? " –แล้วคุณจะจบลงด้วยความรู้สึกท้อแท้และติด แต่ถ้าคุณได้ให้มันกับงาน คุณจะต้องเป็นเส้นทาง มีบางสิ่งที่ต้องทำ "