and so on according to their swallo

and so on according to their swallowing situations and tastes or preferences. The patients in the intervention group were fed with an all mushy diet. Patients in both groups were able to eat foods on their own or with assistance.
Results: After a three-month intervention, the incidence of aspiration pneumonia in both groups was
decreased, and the difference was statistically significant (P < 0.05). In the control group, seven patients
had aspiration pneumonia, including two cases who died after nasogastric feeding due to aggravated
dysphagia. In the control group, seven patients had aspiration pneumonia, including two cases was given
nasogastric feeding due to aggravated dysphagia and then one case died. In the intervention group, four
patients had aspiration pneumonia. There was no dropouts in either group.
Conclusions: Elderly patients with dysphagia require a multidisciplinary team to work closely with them
to carry out feeding management. Nurses should conduct safety guidance for care catering and
encouraging patients to actively eat a mushy diet. The diet can reduce the incidence of aspiration
pneumonia, maintain oral intake and improve the quality of life.
© 2015 The Authors. Production and hosting by Elsevier B.V on behalf of Shanxi Medical Periodical Press.
This is an open access article under the CC BY-NC-ND license

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และตามการกลืนสเปิร์มสถานการณ์ และรสนิยม หรือความชอบ ผู้ป่วยในกลุ่มแทรกแซงถูกเลี้ยง ด้วยอาหารบดมีทั้งหมด ผู้ป่วยในทั้งสองกลุ่มได้รับประทานอาหารด้วยตนเอง หรือ ด้วยความช่วยเหลือผลลัพธ์: หลังจากการแทรกแซงสามเดือน อุบัติการณ์ของโรคความทะเยอทะยานในทั้งสองกลุ่มคือลดลง และความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P < 0.05) ในกลุ่มควบคุม ผู้ป่วยที่เจ็ดมีสำลักปอดบวม รวมทั้งสองกรณีที่เสียชีวิตหลังจากที่อาหาร nasogastric เนื่อง aggravatedกลืนลำบาก ในกลุ่มควบคุม ผู้ป่วยที่เจ็ดมีสำลักปอดบวม รวมทั้งสองกรณีได้รับnasogastric ให้อาหารเนื่องจาก dysphagia ร้ายและกรณีที่หนึ่งแล้วตาย ในกลุ่มแทรกแซง สี่ผู้ป่วยที่มีโรคความทะเยอทะยาน ก็ไม่หลุดในกลุ่มใดสรุป: ผู้ป่วยสูงอายุ มี dysphagia ต้องใช้ทีมสหสาขาวิชาชีพเพื่อทำงานใกล้ชิดกับพวกเขาดำเนินการให้อาหารการจัดการ พยาบาลควรดำเนินการคำแนะนำด้านความปลอดภัยสำหรับการดูแล และส่งเสริมให้ผู้ป่วยกินอาหารบดอย่างแข็งขัน อาหารสามารถลดอุบัติการณ์ของความทะเยอทะยานโรคปอดบวม รักษาปากปริมาณ และปรับปรุงคุณภาพชีวิต© 2015 ผู้เขียน การผลิตและโฮสติ้ง โดย Elsevier B.V ในนามของมณฑลซานซีกดวารสารทางการแพทย์บทความเปิดเข้าภายใต้ใบอนุญาต CC BY NC ND

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และอื่น ๆ ตามสถานการณ์ของพวกเขากลืนและรสนิยมหรือการตั้งค่า ผู้ป่วยในกลุ่มทดลองที่ถูกเลี้ยงด้วยอาหารทุกอ่อน ผู้ป่วยทั้งสองกลุ่มมีความสามารถที่จะกินอาหารได้ด้วยตัวเองหรือด้วยความช่วยเหลือ.
ผล: หลังจากการแทรกแซงสามเดือนอุบัติการณ์ของโรคปอดบวมความทะเยอทะยานในทั้งสองกลุ่มได้รับการ
ลดลงและความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p <0.05) ในกลุ่มควบคุมผู้ป่วยที่เจ็ด
มีความทะเยอทะยานโรคปอดบวมรวมทั้งสองกรณีที่เสียชีวิตหลังจากให้อาหาร nasogastric เนื่องจากการกำเริบ
กลืนลำบาก ในกลุ่มควบคุมผู้ป่วยโรคปอดบวมเจ็ดมีความทะเยอทะยานรวมทั้งสองกรณีได้รับ
การให้อาหาร nasogastric เนื่องจากการกลืนลำบากกำเริบแล้วกรณีหนึ่งเสียชีวิต ในกลุ่มแทรกแซงสี่
ผู้ป่วยที่มีโรคปอดบวมความทะเยอทะยาน มี dropouts ในกลุ่มอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้.
สรุปผู้ป่วยผู้สูงอายุที่มีการกลืนลำบากต้องมีทีมสหสาขาวิชาชีพในการทำงานอย่างใกล้ชิดกับพวกเขา
ที่จะดำเนินการจัดการให้อาหาร พยาบาลควรดำเนินการให้คำแนะนำด้านความปลอดภัยสำหรับการจัดเลี้ยงการดูแลและ
ให้กำลังใจผู้ป่วยที่จะแข็งขันกินอาหารอ่อน อาหารที่สามารถลดอุบัติการณ์ของความทะเยอทะยาน
ปอดบวมรักษาบริโภคในช่องปากและปรับปรุงคุณภาพของชีวิต.
© 2015 ผู้เขียน การผลิตและโฮสติ้งโดยเอลส์เวียร์ในนามของมณฑลซานซีวารสารการแพทย์กด.
นี้เป็นบทความการเข้าถึงเปิดภายใต้ของ CC BY-NC-ND ใบอนุญาต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และอื่นๆตามแต่สถานการณ์และรสนิยมหรือความชอบ ป่วยในกลุ่มได้รับทั้งหมดอ่อนอาหาร ผู้ป่วยทั้ง 2 กลุ่มสามารถกินอาหารด้วยตนเองหรือด้วยความช่วยเหลือ .ผลที่ได้ : หลังจากการแทรกแซงสามเดือน , อุบัติการณ์ของปอดบวมจากการสำลักในทั้งสองกลุ่ม คือลดลง และแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) ในเจ็ดผู้ป่วยกลุ่มควบคุมมีปอดบวมจากการสำลัก รวมถึง 2 รายที่เสียชีวิตหลังจากที่โรงเรียนอาหารจากนอกให้บริการ . ในกลุ่มควบคุมมีเจ็ดผู้ป่วยปอดบวมจากการสำลัก รวมทั้งสองกรณีคือให้การให้บริการโรงเรียนเนื่องจาก aggravated และกรณีตายหนึ่ง ในกลุ่มสี่ผู้ป่วยมีความทะเยอทะยานเป็นปอดบวม ไม่มี dropouts ในทั้งสองกลุ่มสรุป : ผู้ป่วยที่มีอาการกลืนลำบาก ต้องใช้ทีมสหสาขาวิชาชีพ ทำงานอย่างใกล้ชิดกับพวกเขามีการจัดการให้อาหาร พยาบาลควรนำแนวทางการดูแลความปลอดภัยอาหารและส่งเสริมให้ผู้ป่วยเพื่องานกินอาหารที่อ่อน อาหารที่สามารถลดอุบัติการณ์ของความทะเยอทะยานปอดบวม รักษาช่องปาก ปริมาณและปรับปรุงคุณภาพของชีวิตสงวนลิขสิทธิ์ และผู้เขียน การผลิตและโฮสต์โดยบริษัท บี วี ในนามของมณฑลซานซี การแพทย์วารสาร หนังสือพิมพ์นี่คือการเปิดบทความภายใต้ใบอนุญาต by-nc-nd cc