Employment There has been a long de

Employment
There has been a long debate as to whether there is a relationship between crime and unemployment. Schmid (1960) found high rates of unemployment to be the main indicator of crime. Empirical studies trying to link unemployment and property crime have been undertaken in many different ways. Two recent and interesting examples are Hale (1997) and Witt et al. (1999). Hale found that there is a long-run relationship between trends in recorded burglary and theft and the structure of employment. By using aggregate data from 42 police force areas for the period 1986 to 1996 Witt et al. (1999) found a significant relationship between high property crime and both increases in male unemployment and high wage inequality (see, for more details, § 2.6.1 this chapter). Reilly and Witt (1992) examined the relationship between crime and unemployment in Scotland using regional data. They concluded that unemployment cannot be dismissed as one of the determinants of the crime rate. A study in Sweden that investigated the effects of unemployment on crime using county panel data for the period 1988-1999 also found that unemployment had a positive and significant effect on property crime especially burglary and car theft (Edmark, 2005).
There are a lot of studies indicating that unemployment has a great influence on crime. Chamlin and Cochran (2000) studied how best to measure unemployment within the context of the relationship between unemployment and property crime. They suggested that the number of individuals unemployed for 15 weeks or more significantly affect the level of property crime. Long term or permanent unemployment, rather than temporary unemployment, is reflected in the production of higher levels of property crime.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การจ้างงาน มีการอภิปรายยาวเป็นไปว่ามีความสัมพันธ์ระหว่างอาชญากรรมและการว่างงาน Schmid (1960) พบสูงอัตราการว่างงานเป็น ตัวบ่งชี้หลักของอาชญากรรม การศึกษาเชิงประจักษ์พยายามเชื่อมโยงอาชญากรรมการว่างงานและทรัพย์สินได้รับการดำเนินในหลายวิธี ตัวอย่างล่าสุดที่ น่าสนใจคือ เฮล (1997) และเฟิร์สวิต et al. (1999) เฮลพบว่า มีความสัมพันธ์ระยะยาวระหว่างบันทึกลักขโมย และการโจรกรรมและโครงสร้างการจ้างงาน โดยรวมข้อมูลจากตำรวจ 42 พื้นที่สำหรับการรอบระยะเวลาปี 1986 ถึงปี 1996 เฟิร์สวิต et al. (1999) พบความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างอาชญากรรมสูงคุณสมบัติเพิ่มขึ้นทั้งในชายว่างงานและค่าจ้างสูงอสมการ (ดู รายละเอียด, § 2.6.1 บทนี้) ลีและเฟิร์สวิต (1992) ตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างอาชญากรรมและการว่างงานในสกอตแลนด์โดยใช้ข้อมูลในระดับภูมิภาค พวกเขาได้ข้อสรุปว่า อัตราการว่างงานไม่สามารถปิดเป็นดีเทอร์มิแนนต์ของอัตราการเกิดอาชญากรรมอย่างใดอย่างหนึ่ง การศึกษาในสวีเดนที่ตรวจสอบผลกระทบของอัตราการว่างงานอาชญากรรมที่ใช้แผงเขตข้อมูลสำหรับงวดปี 1988-1999 พบว่า อัตราการว่างงานที่มีผลบวก และมีนัยสำคัญในทรัพย์สินอาชญากรรมโดยเฉพาะลักขโมยและการโจรกรรมรถยนต์ (Edmark, 2005) มีหลายการศึกษาบ่งชี้ว่า อัตราการว่างงานมีอิทธิพลมากในอาชญากรรม Chamlin และ Cochran (2000) ศึกษาวิธีการวัดอัตราการว่างงานภายในบริบทของความสัมพันธ์ระหว่างอาชญากรรมการว่างงานและทรัพย์สิน พวกเขาแนะนำว่า จำนวนผู้ว่างงานบุคคล 15 สัปดาห์หรือมากกว่าอย่างมีนัยสำคัญมีผลต่อระดับอาชญากรรมแห่ง ในระดับที่สูงขึ้นของอาชญากรรมแห่งการผลิตที่ยอดยาว หรือว่างงานถาวร แทนการว่าง งานชั่วคราว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การจ้างงาน
มีการอภิปรายเป็นไปได้ว่ามีความสัมพันธ์ระหว่างการเกิดอาชญากรรมและการว่างงาน ชมิด (1960) พบว่าอัตราการว่างงานสูงจะเป็นตัวชี้วัดหลักของการก่ออาชญากรรม การศึกษาเชิงประจักษ์พยายามที่จะเชื่อมโยงการว่างงานและอาชญากรรมทรัพย์สินได้รับการดำเนินการในรูปแบบที่แตกต่างกันมาก ตัวอย่างที่สองที่ผ่านมาและที่น่าสนใจมีเฮล (1997) และวิตต์, et al (1999) เฮลพบว่ามีความสัมพันธ์ระยะยาวระหว่างแนวโน้มในการลักทรัพย์การบันทึกและการโจรกรรมและโครงสร้างของการจ้างงาน โดยใช้ข้อมูลที่รวบรวมจากพื้นที่ที่มีผลบังคับใช้ 42 ตำรวจสำหรับงวด 1986-1996 วิตต์, et al (1999) พบว่ามีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างทรัพย์สินอาชญากรรมสูงและทั้งการเพิ่มขึ้นของอัตราการว่างงานชายและความไม่เท่าเทียมกันค่าจ้างสูง (ดูรายละเอียดเพิ่มเติม§ 2.6.1 บทนี้) ไรลีย์และวิตต์ (1992) การตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างการเกิดอาชญากรรมและการว่างงานในสกอตแลนด์โดยใช้ข้อมูลในระดับภูมิภาค พวกเขาสรุปว่าการว่างงานไม่สามารถถูกไล่ออกเป็นหนึ่งในปัจจัยของอัตราการเกิดอาชญากรรมที่ การศึกษาในประเทศสวีเดนที่ตรวจสอบผลกระทบของการว่างงานในการก่ออาชญากรรมโดยใช้ข้อมูลแผงเขตสำหรับรอบระยะเวลา 1988-1999 ยังพบว่าการว่างงานที่มีผลในเชิงบวกและมีนัยสำคัญต่อทรัพย์สินอาชญากรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่งการลักทรัพย์และการโจรกรรมรถ (Edmark, 2005).
มีมาก จากการศึกษาแสดงให้เห็นว่าการว่างงานที่มีอิทธิพลอย่างมากต่อการเกิดอาชญากรรม Chamlin และ Cochran (2000) ศึกษาวิธีที่ดีที่สุดในการวัดอัตราการว่างงานในบริบทของความสัมพันธ์ระหว่างการว่างงานและอาชญากรรมทรัพย์สิน พวกเขาชี้ให้เห็นว่าจำนวนของบุคคลผู้ว่างงานเป็นเวลา 15 สัปดาห์หรือมากกว่าอย่างมีนัยสำคัญส่งผลกระทบต่อระดับของอาชญากรรมทรัพย์สิน ในระยะยาวหรือการว่างงานถาวรมากกว่าการว่างงานชั่วคราวจะสะท้อนให้เห็นในการผลิตระดับที่สูงขึ้นของอาชญากรรมทรัพย์สิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การจ้างงานได้มีการอภิปรายอย่างยาวนานว่ามีความสัมพันธ์กับอาชญากรรมและการว่างงาน ชมิด ( 1960 ) พบว่าอัตราการว่างงานจะเป็นตัวบ่งชี้หลักของอาชญากรรม การศึกษาเชิงประจักษ์พยายามที่จะเชื่อมโยงการว่างงานอาชญากรรมและทรัพย์สินได้ดำเนินการในหลายวิธีที่แตกต่างกัน สองตัวอย่างคือ เฮลและน่าสนใจล่าสุด ( 1997 ) และวิตต์ et al . ( 1999 ) จะพบว่ามีความสัมพันธ์ระหว่างแนวโน้มระยะยาวในบันทึกการลักทรัพย์และการโจรกรรม และ โครงสร้างของการจ้างงาน โดยใช้ข้อมูลรวมจาก 42 ตำรวจพื้นที่สำหรับระยะเวลา 1986 1996 วิตต์ et al . ( 1999 ) พบความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างอาชญากรรมคุณสมบัติสูงและเพิ่มขึ้นในการว่างงานและความไม่เท่าเทียมกัน ทั้งค่าจ้างสูง ( ดูรายละเอียดเพิ่มเติม§ดูแลบทนี้ ) ไรลี่ย์ และ วิตต์ ( 2535 ) ได้ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างอาชญากรรมและการว่างงานในสกอตแลนด์ โดยใช้ข้อมูลในระดับภูมิภาค พวกเขาสรุปว่า ไม่ได้ว่างงานถูกปลดออกเป็นหนึ่งในปัจจัยที่กำหนดอัตราอาชญากรรม . การศึกษาในประเทศสวีเดนที่ศึกษาผลของการใช้แผงข้อมูลอาชญากรรมเขตระยะเวลา 1988-1999 ยังพบว่าอัตราการว่างงานมีผลบวกกับอาชญากรรม ลักขโมยและการโจรกรรมทรัพย์สินโดยเฉพาะรถยนต์ ( ดมาร์ค , 2005 )มีการศึกษามากมายที่บ่งชี้ว่า การว่างงานมีอิทธิพลมากในอาชญากรรม และ chamlin Cochran ( 2000 ) ได้ศึกษาวิธีที่ดีที่สุดในการวัดการว่างงานในบริบทของความสัมพันธ์ระหว่างการว่างงานและอาชญากรรมทรัพย์สิน พวกเขาชี้ให้เห็นว่าจำนวนของบุคคลที่ตกงานเป็นเวลา 15 สัปดาห์ หรือมากกว่า มีผลต่อระดับของอาชญากรรมทรัพย์สิน ระยะยาวหรือการว่างงานถาวรมากกว่าการว่างงานชั่วคราว จะสะท้อนให้เห็นในการผลิตระดับที่สูงขึ้นของอาชญากรรมทรัพย์สิน