cotourism is a form of tourism invo

cotourism is a form of tourism involving visiting fragile, pristine, and relatively undisturbed natural areas, intended as a low-impact and often small scale alternative to standard commercial (mass) tourism. Its purpose may be to educate the traveler, to provide funds for ecological conservation, to directly benefit the economic development and political empowerment of local communities, or to foster respect for different cultures and for human rights. Since the 1980s ecotourism has been considered a critical endeavour by environmentalists, so that future generations may experience destinations relatively untouched by human intervention.[1] Several university programs use this description as the working definition of ecotourism.[2]
Generally, ecotourism deals with living parts of the natural environments.[3] Ecotourism focuses on socially responsible travel, personal growth, and environmental sustainability. Ecotourism typically involves travel to destinations where flora, fauna, and cultural heritage are the primary attractions. Ecotourism is intended to offer tourists insight into the impact of human beings on the environment, and to foster a greater appreciation of our natural habitats.
Responsible ecotourism programs include those that minimize the negative aspects of conventional tourism on the environment and enhance the cultural integrity of local people. Therefore, in addition to evaluating environmental and cultural factors, an integral part of ecotourism is the promotion of recycling, energy efficiency, water conservation, and creation of economic opportunities for local communities.[4] For these reasons, ecotourism often appeals to advocates of environmental and social responsibility.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

cotourism คือรูปแบบหนึ่งของการท่องเที่ยวที่เกี่ยวข้องกับการเยี่ยมชมเปราะบางที่เก่าแก่และค่อนข้างสงบพื้นที่ธรรมชาติตั้งใจจะให้เป็นผลกระทบต่ำและทางเลือกที่มีขนาดเล็กมักจะมาตรฐานเชิงพาณิชย์ (มวล) การท่องเที่ยว จุดประสงค์ของมันอาจจะให้ความรู้แก่ผู้เดินทางเพื่อให้กองทุนเพื่อการอนุรักษ์ระบบนิเวศเพื่อเป็นประโยชน์โดยตรงต่อการพัฒนาเศรษฐกิจและการเมืองเพิ่มขีดความสามารถของชุมชนท้องถิ่น,หรือจะส่งเสริมการเคารพในวัฒนธรรมที่แตกต่างและสิทธิมนุษยชน ตั้งแต่ทศวรรษที่ 1980 การท่องเที่ยวเชิงนิเวศได้รับการพิจารณาที่สำคัญความพยายามโดยสิ่งแวดล้อมเพื่อให้คนรุ่นต่อไปในอนาคตอาจพบสถานที่ที่ค่อนข้างแตะต้องโดยการแทรกแซงของมนุษย์. [1] โปรแกรมหลายมหาวิทยาลัยใช้คำอธิบายนี้เป็นคำนิยามการทำงานของการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ. [2]
โดยทั่วไปการท่องเที่ยวเชิงนิเวศที่เกี่ยวข้องกับชิ้นส่วนที่อยู่อาศัยของสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ. [3] การท่องเที่ยวเชิงนิเวศมุ่งเน้นไปที่การเดินทางความรับผิดชอบต่อสังคม, การเจริญเติบโตส่วนบุคคลและความยั่งยืนของสิ่งแวดล้อม การท่องเที่ยวเชิงนิเวศโดยทั่วไปจะเกี่ยวข้องกับการเดินทางไปยังสถานที่ที่พืชสัตว์และมรดกทางวัฒนธรรมที่เป็นสถานที่ท่องเที่ยวหลัก การท่องเที่ยวเชิงนิเวศมีจุดมุ่งหมายที่จะให้นักท่องเที่ยวเข้าใจในผลกระทบของมนุษย์ที่มีต่อสิ่งแวดล้อม,และเพื่อส่งเสริมให้เกิดการแข็งค่าขึ้นของการอยู่อาศัยตามธรรมชาติของเรา.
โปรแกรมการท่องเที่ยวเชิงนิเวศที่รับผิดชอบรวม​​ถึงผู้ที่ลดด้านลบของการท่องเที่ยวแบบเดิมกับสภาพแวดล้อมและเพิ่มความสมบูรณ์ทางวัฒนธรรมของคนในท้องถิ่น ดังนั้นนอกเหนือไปจากการประเมินปัจจัยแวดล้อมและวัฒนธรรมเป็นส่วนหนึ่งของการท่องเที่ยวเชิงนิเวศเป็นโปรโมชั่นของการรีไซเคิลพลังงานอย่างมีประสิทธิภาพ,การอนุรักษ์น้ำและการสร้างโอกาสทางเศรษฐกิจให้กับชุมชนท้องถิ่น. [4] สำหรับเหตุผลเหล่านี้มักจะดึงดูดความสนใจการท่องเที่ยวเชิงนิเวศเพื่อการประชาสัมพันธ์ของความรับผิดชอบต่อสิ่งแวดล้อมและสังคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

cotourism เป็นรูปแบบของการท่องเที่ยวที่เกี่ยวข้องกับชมเปราะบาง เก่าแก่ และอีกค่อนข้างธรรมชาติพื้นที่ มีไว้เพื่อเป็นทางเลือกระดับผล กระทบต่ำ และขนาดเล็กมักจะท่องเที่ยว (โดยรวม) พาณิชย์มาตรฐาน วัตถุประสงค์อาจรู้นักเดินทาง การให้เงินทุนสำหรับการอนุรักษ์ระบบนิเวศ การได้รับประโยชน์โดยตรงการพัฒนาทางเศรษฐกิจและอำนาจทางการเมืองของชุมชน ขึ้น เพื่อส่งเสริมการเคารพ ในวัฒนธรรมที่แตกต่าง และสิทธิมนุษยชน ตั้งแต่ทศวรรษที่ 1980 การ ท่องเที่ยวเชิงนิเวศได้รับการพิจารณา endeavour สำคัญ โดย environmentalists เพื่อให้อนุชนรุ่นหลังอาจค่อนข้างขาวละเอียด โดยการแทรกแซงของมนุษย์นักท่องเที่ยว[1] มหาวิทยาลัยหลายโปรแกรมใช้คำอธิบายนี้เป็นการกำหนดทำงานท่องเที่ยวเชิงนิเวศ[2]
ทั่วไป ท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์เกี่ยวข้องกับส่วนนั่งเล่นของธรรมชาติแวดล้อม[3] ท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์มุ่งเน้นเดินทางรับผิดชอบสังคม เจริญเติบโตส่วนบุคคล และรักษาสภาพแวดล้อม ท่องเที่ยวเชิงนิเวศโดยทั่วไปจะเกี่ยวข้องกับการเดินทางไปสถานที่ท่องเที่ยวที่เป็นแหล่งท่องเที่ยวหลักของพืช สัตว์ และมรดกทางวัฒนธรรม ท่องเที่ยวเชิงนิเวศมีวัตถุประสงค์เพื่อให้นักท่องเที่ยวเข้าใจในผลกระทบของมนุษย์สิ่งแวดล้อม และ เพื่อเสริมสร้างเพิ่มมากขึ้นของเราตามธรรมชาติอยู่อาศัย
รวมโปรแกรมท่องเที่ยวเชิงนิเวศที่รับผิดชอบที่ลดผลด้านลบของการท่องเที่ยวทั่วไปในสิ่งแวดล้อม และเพิ่มความสมบูรณ์ทางวัฒนธรรมของคนในท้องถิ่น ดังนั้น นอกจากประเมินปัจจัยสิ่งแวดล้อม และวัฒนธรรม เป็นส่วนหนึ่งของการท่องเที่ยวเชิงนิเวศเป็นการส่งเสริมการรีไซเคิล พลังงาน อนุรักษ์น้ำ และการสร้างโอกาสทางเศรษฐกิจสำหรับชุมชนท้องถิ่น[4] เหตุผลเหล่านี้ ท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์มักจะอุทธรณ์เพื่อสนับสนุนความรับผิดชอบต่อสังคม และสิ่งแวดล้อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

cotourism เป็นรูปแบบหนึ่งของการท่องเที่ยวการเที่ยวชมเปราะบางที่อุดมสมบรูณ์และพื้นที่ทางธรรมชาติโดยปราศจากสิ่งรบกวนค่อนข้างเพื่อใช้เป็นทางเลือกขนาดเล็กต่ำ - ส่งผลกระทบต่อและบ่อยครั้งที่เป็นมาตรฐานทางการค้า(มวล)การท่องเที่ยว วัตถุประสงค์ของมันอาจจะเป็นการให้ความรู้แก่นักเดินทางเพื่อให้เงินทุนเพื่อการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมได้รับประโยชน์โดยตรงกับการพัฒนาทางเศรษฐกิจและเพิ่ม ศักยภาพ และโอกาสทางการเมืองของชุมชนในท้องถิ่นหรือเพื่อเป็นการส่งเสริมความเคารพในวัฒนธรรมที่แตกต่างกันและสำหรับสิทธิมนุษยชน. นับตั้งแต่ทศวรรษที่ 1980 เชิงนิเวศน์วิทยาที่ได้รับการพิจารณาให้เป็นความพยายามที่สำคัญที่รัฐเจนีวาให้คนรุ่นต่อไปในอนาคตอาจมีปลายทางยังไม่ถูกแตะต้องเป็นการแทรกแซงโดยมนุษย์.[ 1 ]โปรแกรมมหาวิทยาลัยหลายแห่งใช้รายละเอียดนี้เป็นความละเอียดการทำงานของเชิงนิเวศน์วิทยา.[ 2 ]
โดยทั่วไปข้อตกลงเชิงนิเวศน์วิทยาพร้อมด้วยส่วนพื้นที่มีชีวิตในธรรมชาติ สภาพแวดล้อม .[ 3 ]ที่เชิงนิเวศน์วิทยาโดยจะเน้นไปที่การเดินทางรับผิดชอบต่อสังคมการขยายตัวส่วนตัวและ สภาพแวดล้อม ที่ยั่งยืน โดยปกติแล้วจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวเชิงนิเวศน์วิทยาเพื่อไปยังจุดหมายปลายทางที่มรดกทางวัฒนธรรมและพันธุ์ไม้พันธุ์ไม้มีสถานที่ท่องเที่ยวหลัก เชิงนิเวศน์วิทยามีวัตถุประสงค์ที่จะจัดให้บริการความรู้ความเข้าใจในส่งผลกระทบต่อนักท่องเที่ยวที่ของมนุษย์กับสิ่งแวดล้อมและเพื่อเป็นการส่งเสริมการแข็งค่ามากขึ้นใน สภาพแวดล้อม ทางธรรมชาติ our.programs เชิงนิเวศน์วิทยา
รับผิดชอบรวมถึงผู้ที่จะช่วยให้ลดด้านที่เป็นไปในเชิงลบของการท่องเที่ยวแบบเดิมในสิ่งแวดล้อมและเพิ่มความสมบูรณ์ของวัฒนธรรมของผู้คนในท้องถิ่น ดังนั้นในการประเมินปัจจัยทาง สภาพแวดล้อม และวัฒนธรรมเป็นส่วนหนึ่งของเชิงนิเวศน์วิทยามีการส่งเสริมการขายที่ใช้พลังงานที่มี ประสิทธิภาพ สูงการรีไซเคิลการสร้างและการอนุรักษ์น้ำของโอกาสทางเศรษฐกิจของชุมชนในท้องถิ่น.[ 4 ]ด้วยเหตุผลเหล่านี้มักเชิงนิเวศน์วิทยาข้อร้องเรียนในการสนับสนุนของความรับผิดชอบด้านสิ่งแวดล้อมและสังคม