a problem and solve it incrementall

a problem and solve it incrementally. A major intent of the Kyoto protocol was to provide a decision framework that would solve the carbon problem with a single set of numbers: national caps that would cut all greenhouse gases. This approach is now viewed as a failure in that it tackled the carbon problem holistically when a more incremental or piecemeal method might have produced more results. By contrast, the Montreal protocol of 1987 focused on chloroflu­orocarbons (CFCs). It cut all of them in ten years and prevented 189 billion tons of carbon dioxide emissions (compared to only 10 billion tons prevented by Kyoto) (The Economist 2009c, 21). In general, since most policy problems complex and ill structured, a more effective means of solution would be to divide them up or unpack them and solve each one incrementally.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหาและแก้ปัญหาได้เพิ่มขึ้น ความตั้งใจที่สำคัญของพิธีสารเกียวโตที่จะให้กรอบการตัดสินใจที่จะแก้ปัญหาคาร์บอนกับชุดเดียวของตัวเลข: หมวกแห่งชาติที่จะตัดก๊าซเรือนกระจกทั้งหมด วิธีการนี​​้จะถูกมองในขณะนี้เป็นความล้มเหลวในการที่จะจัดการปัญหาแบบองค์รวมคาร์บอนเมื่อวิธีการที่เพิ่มขึ้นทีละน้อยมากหรืออาจจะมีการผลิตผลลัพธ์ที่มากขึ้นตรงกันข้ามโปรโตคอล montreal 1987 มุ่งเน้น chlorofluorocarbons (CFCs) มันตัดทั้งหมดของพวกเขาในรอบสิบปีและป้องกันไม่ให้ 189,000,000,000 ตันของการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (เมื่อเทียบกับเพียง 10 ล้านตันป้องกันได้โดยเกียวโต) (2009c นักเศรษฐศาสตร์, 21) โดยทั่วไปเนื่องจากปัญหานโยบายส่วนใหญ่ที่ซับซ้อนและมีโครงสร้างไม่ดีวิธีที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นของการแก้ปัญหาจะได้รับการแบ่งพวกเขาขึ้นหรือแกะพวกเขาและการแก้ปัญหาแต่ละคนเพิ่มขึ้น.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหา และแก้แบบเพิ่มหน่วย มีจุดประสงค์หลักของพิธีสารเกียวโตที่ให้กรอบการตัดสินใจที่จะแก้ปัญหาคาร์บอนของเลขชุดเดียว: หมวกแห่งชาติที่จะตัดก๊าซเรือนกระจกทั้งหมด ตอนนี้มีดูวิธีการนี้เป็นความล้มเหลวที่มันแก้ได้ปัญหาคาร์บอนในแบบองค์รวมเมื่อวิธีการทีละน้อย หรือเพิ่มมากขึ้นอาจมีผลิตผลลัพธ์เพิ่มเติม โดยคมชัด สารมของ 1987 เน้นบน chloroflu­orocarbons (ผ่าน) มันตัดทุก 10 ปี และป้องกัน 189 พันล้านตันของการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (เทียบกับเพียง 10 ล้านตันโดยเกียวโต) นัก (แบบเศรษฐศาสตร์ 2009c, 21) ทั่วไป ตั้งแต่ส่วนใหญ่นโยบายปัญหาซับซ้อนและโครงสร้าง ป่วย วิธีการเพิ่มประสิทธิภาพของโซลูชั่นจะแบ่งให้ หรือสามารถแยกออก และแก้ปัญหาแต่ละแบบเพิ่มหน่วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัญหาที่แก้ได้อยู่และ supervisors แบบเดิม วัตถุประสงค์หลักของโปรโตคอลเกียวโตที่จะวางกรอบการตัดสินใจที่จะแก้ไขปัญหาคาร์บอนที่พร้อมด้วยชุดเดียวที่มีหมายเลขฝาครอบชาติที่จะลดปริมาณก๊าซเรือนกระจกทั้งหมด วิธีนี้ถูกมองว่าเป็นความล้มเหลวในที่ผ่านปัญหาคาร์บอน holistically เมื่อวิธีขึ้นทีละน้อยหรือสร้างแพกเกจเพิ่มเติมนั้นอาจจะสร้างผลลัพธ์เพิ่มเติมในตอนนี้โปรโตคอลมอนทรีออลโดยความคมชัดของ 1987 ที่มุ่งเน้นใน orocarbons chloroflu ใหญ่( cfcs ) มันตัดให้ทั้งหมดในสิบปีและทำให้ไม่สามารถ 189 ล้านตันของการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์(เมื่อเทียบกับเพียง 10 ล้านตันสามารถป้องกันได้โดย Kyoto )(นักเศรษฐศาสตร์ 2009 C 21 ) โดยทั่วไปนโยบายมากที่สุดนับตั้งแต่เกิดปัญหาที่ซับซ้อนและไม่มีโครงสร้างหมายความว่ามี ประสิทธิภาพ มากขึ้นของโซลูชันจะเป็นการแบ่งขึ้นหรือนำออกจากกล่องและแก้ไขแต่ละคน supervisors แบบเดิม.