HuePalaces and pagodas, tombs and t

Hue

Palaces and pagodas, tombs and temples, culture and cuisine, history and heartbreak – there’s no shortage of poetic pairings to describe Hue (pronounced ‘hway’). A Unesco World Heritage site, this deeply evocative capital of the Nguyen emperors still resonates with the glories of imperial Vietnam, even though many of its finest buildings were destroyed during the American War.

Hue owes its charm partly to its location on the Perfume River – picturesque on a clear day, atmospheric even in less flattering weather. There’s always restoration work going on to recover Hue’s royal splendour, but today the city is very much a blend of new and old as sleek modern hotels tower over crumbling century-old Citadel walls.

The city hosts a huge biennial arts festival, the Festival of Hue, in even-numbered years, featuring local and international artists and performers. Journalist Gavin Young’s 1997 memoir A Wavering Grace is a moving account of his 30-year relationship with a family from Hue and with the city itself, during and beyond the American War. It makes a good literary companion for a stay in the city.

Tourism has brought an excess of touts (who can dog your every step), but, minor hassles aside, Hue remains a tranquil conservative city. There’s no real bar scene and local tourism authorities have lamented the fact that locals go to bed before 10pm.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เว้พระราชวัง และเจดีย์ สุสานวัด วัฒนธรรม และอาหาร ประวัติ และปวด ใจ – มีปัญหาการขาดแคลนของจิบคู่ห่งอธิบายเว้ (ออกเสียงว่า 'รัชดาภิเษก') ไซต์มรดกโลก ทุนนี้ชวนให้นึกถึงลึกจักรพรรดิเหงียนยังคงสะท้อนกับความงามของเวียดนามอิมพีเรียล แม้ว่าหลายอาคารถูกทำลายในระหว่างสงครามอเมริกันเว้เมืองเสน่ห์บางส่วนไปตั้งอยู่บนแม่น้ำหอม – งดงามในวัน บรรยากาศแม้น้อยสภาพสวย มีเสมอไปในการกู้คืนเว้เชิญรอยัล แต่วันนี้ที่เมืองมีมากการผสมผสานของใหม่ และเก่าเป็นทาวเวอร์โรงแรมทันสมัยโฉบเฉี่ยวมากกว่าบี้กำแพงป้อมศตวรรษเก่าบูรณะเมืองโฮสต์ศิลปะล้มลุกใหญ่เทศกาล เทศกาลเว้ ปีคี่ และศิลปินและนักแสดง หนุ่มสาวนักข่าว Gavin 1997 memoir A รี ๆ รอ ๆ เกรซเป็นบัญชีเคลื่อนไหวความสัมพันธ์ 30 ปีของเขา กับครอบครัวจากเว้ และเมืองหลวง ระหว่าง และ สงครามอเมริกัน ทำเพื่อนวรรณกรรมดีสำหรับการพักในเมืองท่องเที่ยวได้มาเกินของแหล่ง (ที่สามารถสุนัขของคุณทุกขั้นตอน), แต่ วุ่นวายรองกัน เว้ยังคงอนุรักษ์เมืองเงียบสงบ มีจริงไม่มีฉากและการท่องเที่ยวภายใน หน่วยงานมี lamented ความจริงที่ว่าชาวบ้านไปนอนก่อน 10 pm

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เว้พระราชวังและเจดีย์สุสานและวัดวัฒนธรรมและอาหารประวัติศาสตร์และความปวดใจ - มีปัญหาการขาดแคลนของการจับคู่บทกวีเพื่ออธิบายเว้ไม่มี (ออกเสียง 'hway') มรดกโลกนี้เงินทุนที่นำมาซึ่งลึกของจักรพรรดิเหงียนยังคงสะท้อนกับความงามของจักรวรรดิเวียดนามแม้ว่าหลายอาคารดีที่สุดของมันถูกทำลายในช่วงสงครามอเมริกัน. เว้เป็นหนี้เสน่ห์ของมันส่วนหนึ่งที่จะตั้งอยู่บนแม่น้ำน้ำหอม - งดงามในวันที่ชัดเจนบรรยากาศแม้ในสภาพอากาศที่ประจบน้อย มีเสมอการบูรณะงานที่เกิดขึ้นในการกู้คืนเว้รอยัลงดงาม แต่วันนี้เมืองเป็นอย่างมากมีการผสมผสานของโรงแรมที่ทันสมัยทั้งเก่าและใหม่เป็นเงาหอมากกว่าบี้กำแพงป้อมศตวรรษเก่า. เมืองเจ้าภาพใหญ่ศิลปะล้มลุกเทศกาลเทศกาล เว้ในปีเลขเนื้อเรื่องศิลปินท้องถิ่นและต่างประเทศและนักแสดง นักข่าวหนุ่ม Gavin 1997 ไดอารี่ Wavering เกรซเป็นบัญชีย้ายของความสัมพันธ์ 30 ปีของเขากับครอบครัวจากเมืองเว้และเมืองตัวเองระหว่างและเกินอเมริกันสงคราม มันทำให้สหายวรรณกรรมที่ดีสำหรับการเข้าพักในเมือง. การท่องเที่ยวได้นำส่วนเกินของทำเป็น (ที่สามารถสุนัขทุกขั้นตอนของคุณ) แต่ยุ่งยากเล็ก ๆ น้อย ๆ กันเว้ยังคงเป็นเมืองที่เงียบสงบอนุรักษ์นิยม ไม่มีฉากบาร์จริงและหน่วยงานการท่องเที่ยวในประเทศได้อาลัยความจริงที่ว่าชาวบ้านไปนอนก่อน 10:00