“I….” Big-head laughed coldly and g

“I….” Big-head laughed coldly and gave Meng Hao a scornful look. His expression was one of pride as he lifted his hand up toward his forehead.

He had no intention of begging for his life. Considering the bloody path left behind by his pursuer, Big-head knew that he had little chance of escaping this calamity. Therefore, if he was going to die, he would die in robust fashion.

However, the instant his hand was about to press down onto his forehead, another bolt of lightning suddenly appeared out of the blue. It shot down toward Meng Hao with such speed that in the blink of an eye it was less than ten meters away from his head.

However, because of the previous two lightning bolts, Meng Hao had already begun to keep some of his attention focused on the sky. In almost the same instant that the lightning bolt began to fall, he slapped his bag of holding and pulled out a semi-transparent soul embodiment.

This soul embodiment was none other than the Li Clan Patriarch. A thin thread connected him to the blood-colored mask, making it so that even though he was now floating outside, he would be unable to flee. His life or death could be determined by a single thought from Meng Hao.

Suddenly being pulled out in this fashion caused the Li Clan Patriarch to look around in confusion. This was the first time in many years that he had ever seen the sky in the outside world. However, before he could heave any emotional sighs, he was flung up into the air by Meng Hao.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

“I….” หัวใหญ่หัวเราะจ้างงาน และให้ดู scornful เฮาเมง นิพจน์ของเขาเป็นความภาคภูมิใจอย่างใดอย่างหนึ่ง ตามที่เขายกมือขึ้นไปทางหน้าผากของเขาเขาขอขอทานสำหรับชีวิตของเขา พิจารณาเส้นเลือดทิ้ง โดยของเขาติดตาม หัวใหญ่รู้ว่า เขามีโอกาสน้อยในการหลบหนีภัยพิบัตินี้ ดังนั้น ถ้าเขาจะตาย เขาจะตายในแฟชั่นที่แข็งแกร่งอย่างไรก็ตาม ทันทีที่มือของเขาได้กดลงบนหน้าผากของเขา กลอนอื่นฟ้าผ่าก็ปรากฏออกมาจากสีฟ้า มันถ่ายลงไปทางเมงเฮา ด้วยความเร็วดังกล่าวในพริบตา มันก็น้อยกว่าสิบเมตรจากหัวของเขาอย่างไรก็ตาม เนื่องจากสลักเกลียวฟ้าผ่าสองก่อนหน้า เมงเฮาได้เริ่มเก็บความสนใจของเขาเน้นไปที่ท้องฟ้า ในเกือบเดียวกันทันทีที่รูปสายฟ้าเริ่มตก เขาตบถือถุงของเขา และดึงออกมาเป็นศูนย์รวมจิตวิญญาณกึ่งโปร่งใสศูนย์รวมจิตใจคือไม่ใช่พระตระกูล Li อื่น เธรดบางเชื่อมต่อเขากับหน้ากากสีเลือด ทำให้มันดังนั้นแม้ว่าเขาตอนนี้ลอยนอก เขาจะไม่หนี ชีวิตหรือความตายของเขาอาจถูกกำหนด โดยความคิดเดียวจากเฮาเมงก็ถูกดึงออกในลักษณะนี้เกิดจากการพระตระกูล Li ดูรอบ ๆ ในความสับสน นี้เป็นครั้งแรกในรอบหลายปีที่เขาได้เคยเห็นท้องฟ้าในโลกภายนอก อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาสามารถกระเพื่อม sighs อารมณ์ใด ๆ เขาถูกโยนออกขึ้นไปในอากาศ โดยเฮาเมง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ฉัน ... ." บิ๊กหัวหัวเราะอย่างเย็นชาและให้เม้งเฮาดูดูถูก การแสดงออกของเขาเป็นหนึ่งในความภาคภูมิใจในขณะที่เขายกขึ้นมือของเขาขึ้นไปทางหน้าผากของเขา

เขามีความตั้งใจที่จะขอให้ชีวิตของเขาไม่มี พิจารณาเส้นทางเลือดทิ้งไว้ข้างหลังสืบของเขา, บิ๊กหัวรู้ว่าเขามีโอกาสน้อยที่จะหลบหนีภัยพิบัตินี้ ดังนั้นถ้าเขากำลังจะตายเขาจะตายในแฟชั่นที่แข็งแกร่ง

อย่างไรก็ตามทันทีที่มือของเขากำลังจะกดลงบนหน้าผากของเขาสายฟ้าอื่นก็ปรากฏออกจากสีฟ้า มันยิงลงไปเม้งเฮาด้วยความเร็วดังกล่าวว่าในพริบตามันก็ออกไปจากหัวของเขาน้อยกว่าสิบเมตร

แต่เนื่องจากก่อนหน้านี้สองสายฟ้าเม้งเฮาได้เริ่มแล้วที่จะทำให้บางส่วนของความสนใจของเขามุ่งเน้นไปที่ท้องฟ้า ในเกือบจะทันทีเดียวกันกับที่สายฟ้าเริ่มตกเขาตบกระเป๋าของเขาในการถือครองและดึงออกมาจากศูนย์รวมจิตวิญญาณกึ่งโปร่งใส

ศูนย์รวมจิตวิญญาณนี้เป็นใครอื่นนอกจากหลี่แซ่พระสังฆราช ด้ายบางเชื่อมต่อให้เขาหน้ากากเลือดสีทำให้มันเพื่อที่ว่าแม้ตอนนี้เขากำลังลอยออกไปข้างนอกเขาจะไม่สามารถที่จะหลบหนี ชีวิตหรือความตายของเขาจะถูกกำหนดโดยความคิดเดียวจากเม้งเฮา

ทันใดนั้นถูกดึงออกมาแบบนี้ทำให้เกิดการหลี่แซ่สังฆราชมองไปรอบ ๆ ในความสับสน นี่เป็นครั้งแรกในรอบหลายปีที่ผ่านมาเขาเคยเห็นท้องฟ้าในโลกภายนอก แต่ก่อนที่เขาจะยกถอนหายใจอารมณ์ใด ๆ ที่เขาถูกโยนขึ้นไปในอากาศโดย Meng Hao

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ฉัน . . . . . . " หัวโตหัวเราะอย่างเย็นชาและให้ เมิ่งฮ่าวเป็นดูถูกดู สีหน้าของเขาเป็นหนึ่งในความภาคภูมิใจที่เขายกมือขึ้นไปที่หน้าผากของเขาเขาไม่มีความตั้งใจที่จะร้องขอชีวิต พิจารณาเส้นทางเปื้อนเลือดทิ้ง โดยผู้ติดตามของเขา หัวโต รู้ว่าเขาได้โอกาสหนีภัยพิบัตินี้เล็กน้อย ดังนั้น ถ้าเขาจะตายเขาจะตายในแฟชั่นที่แข็งแกร่งอย่างไรก็ตาม ทันทีที่มือของเขากำลังจะกดลงบนหน้าผากของเขาอีก สายฟ้าจากฟ้าผ่าก็ปรากฏออกมาจากสีฟ้า มันยิงต่อเมิ่งฮ่าวกับความเร็วดังกล่าวว่าในชั่วพริบตา มันออกไปจากหัวของเขาไม่ถึงสิบเมตรอย่างไรก็ตาม เนื่องจากก่อนหน้านี้สองฟ้าผ่า bolts , เมิ่งเฮ่าได้เริ่มเก็บบางส่วนของความสนใจของเขาเน้นท้องฟ้า ในเกือบเดียวกันทันทีที่สายฟ้าเริ่มตก เขาตบกระเป๋าของเขาจับและดึงออกกึ่งโปร่งใสจิตใจตน .วิญญาณตนนี้เป็นใครไปไม่ได้นอกจากประมุขตระกูลหลี่ ด้ายบางๆเชื่อมเขาหน้ากากสีเลือด ทำให้รู้สึกว่า แม้เขากำลังลอยอยู่ข้างนอก เขาจะไม่สามารถที่จะหลบหนี ชีวิตหรือความตายจะถูกกำหนดโดยความคิดเดียวจากเมิ่งเฮ่าก็ถูกดึงออกในแฟชั่นนี้ทำให้ประมุขตระกูลหลี่มองไปรอบ ๆในความสับสน นี้เป็นครั้งแรกในรอบหลายปี ที่เขาเคยเห็นท้องฟ้าในโลกภายนอก อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะปล่อยให้ทางอารมณ์ . . . . . เขาถูกเหวี่ยงขึ้นไปในอากาศ โดย เมิ่งฮ่าว