The most common explanatory model f

The most common explanatory model for mental disorders in clinical
psychology is the stress-vulnerability model (Zubin & Spring, 1977). This model
postulates that the primary cause of schizophrenia is the psychobiological
vulnerability, early determined by genetic and environmental factors (e.g. obstetric
complications), which can potentially be precipitated by stress. Once the disease
has developed, stressful environmental events (i.e. life events or interpersonal
conflicts) directly affect this biological vulnerability, precipitating relapses.
Following this model’s premises, coping skills, social support or interpersonal skills
can in fact reduce the effect of these life events on the individual who is suffering
from the disease.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบบอธิบายทั่วไปสำหรับความผิดปกติทางจิตในทางคลินิกจิตวิทยาเป็นแบบจำลองความเครียดช่องโหว่ (ยสตและฤดูใบไม้ผลิ 1977) รุ่นนี้postulates ว่าสาเหตุหลักของโรคจิตเภทที่ psychobiologicalช่องโหว่ ก่อนกำหนด โดยปัจจัยทางพันธุกรรม และสิ่งแวดล้อม (เช่นจักษุภาวะแทรกซ้อน), ซึ่งสามารถอาจจะตกตะกอนความเครียด เมื่อโรคมีพัฒนา กิจกรรมสิ่งแวดล้อมที่เครียด (เช่นเหตุการณ์ในชีวิต หรือมนุษยสัมพันธ์ความขัดแย้ง) โดยตรงมีผลต่อช่องโหว่นี้ทางชีวภาพ หยด relapsesต่อรูปแบบนี้ในสถาน รับมือทักษะ การสนับสนุนทางสังคม หรือทักษะในความเป็นจริงสามารถลดผลกระทบต่อเหตุการณ์ชีวิตบุคคลที่เป็นทุกข์จากโรค

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปแบบการอธิบายที่พบมากที่สุดสำหรับความผิดปกติทางจิตในทางคลินิก
จิตวิทยาเป็นรูปแบบความเครียดช่องโหว่ (Zubin และฤดูใบไม้ผลิ 1977) รุ่นนี้
สมมุติฐานว่าสาเหตุหลักของอาการจิตเภทเป็น psychobiological
ช่องโหว่กำหนดต้นจากปัจจัยทางพันธุกรรมและสิ่งแวดล้อม (เช่นสูติ
ภาวะแทรกซ้อน) ซึ่งสามารถอาจจะตกตะกอนจากความเครียด เมื่อโรค
ได้มีการพัฒนา, กิจกรรมด้านสิ่งแวดล้อมเครียด (เหตุการณ์ในชีวิต IE หรือระหว่างบุคคล
ความขัดแย้ง) ส่งผลโดยตรงต่อนี้ช่องโหว่ทางชีวภาพยุอาการกำเริบ.
หลังจากที่สถานที่ของรุ่นนี้ทักษะการสนับสนุนทางสังคมหรือทักษะการเผชิญปัญหา
ในความเป็นจริงสามารถลดผลกระทบจากเหตุการณ์ในชีวิตเหล่านี้บน บุคคลที่มีความทุกข์ทรมาน
จากโรค

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่พบมากที่สุดในการอธิบายรูปแบบความผิดปกติทางจิตในคลินิกจิตวิทยาคือความเครียดช่องโหว่แบบ ( สุบิน และสปริง , 1977 ) รุ่นนี้สมมุติฐานว่า สาเหตุหลักของ psychobiological โรคจิตเภทคือกลุ่มแรก โดยพิจารณาปัจจัยทางพันธุกรรมและสิ่งแวดล้อม เช่น สูติกรรมภาวะแทรกซ้อน ) ซึ่งอาจจะตกตะกอนโดยความเครียด เมื่อโรคได้มีการพัฒนากิจกรรมสิ่งแวดล้อมที่เคร่งเครียด ( เช่นชีวิตเหตุการณ์หรือบุคคลความขัดแย้ง ) ส่งผลโดยตรงต่อความเสี่ยงทางชีวภาพ จำนวนนี้ว่า .ตามสถานที่ รูปแบบนี้เป็นทักษะในการเผชิญความเครียด การสนับสนุนทางสังคม และทักษะระหว่างบุคคลสามารถในความเป็นจริง ลดผลกระทบของเหตุการณ์ในชีวิตเหล่านี้ในบุคคลที่เป็นทุกข์จากโรค