Education advocates from around the

Education advocates from around the world at the first ever "Youth Takeover"of the UN



Dear brothers and sisters, do remember one thing. Malala day is not my day. Today is the day of every woman, every boy and every girl who have raised their voice for their rights. There are hundreds of Human rights activists and social workers who are not only speaking for human rights, but who are struggling to achieve their goals of education, peace and equality. Thousands of people have been killed by the terrorists and millions have been injured. I am just one of them.

So here I stand... one girl among many.

I speak – not for myself, but for all girls and boys.

I raise up my voice – not so that I can shout, but so that those without a voice can be heard.

Those who have fought for their rights:

Their right to live in peace.

Their right to be treated with dignity.

Their right to equality of opportunity.

Their right to be educated.

Dear Friends, on the 9th of October 2012, the Taliban shot me on the left side of my forehead. They shot my friends too. They thought that the bullets would silence us. But they failed. And then, out of that silence came, thousands of voices. The terrorists thought that they would change our aims and stop our ambitions but nothing changed in my life except this: Weakness, fear and hopelessness died. Strength, power and courage was born. I am the same Malala. My ambitions are the same. My hopes are the same. My dreams are the same.

Dear sisters and brothers, I am not against anyone. Neither am I here to speak in terms of personal revenge against the Taliban or any other terrorists group. I am here to speak up for the right of education of every child. I want education for the sons and the daughters of all the extremists especially the Taliban.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาสนับสนุนจากทั่วโลกที่แรกเคย "เยาวชน Takeover" ของสหประชาชาติ และ จำสิ่งหนึ่ง Malala วันไม่ใช่วันของฉัน วันนี้เป็นวันที่ผู้หญิงทุกคน เด็กทุกคน และสาว ๆ ทุกคนที่มียกเสียงของพวกเขาพวกเขา มีหลายร้อยของนักเคลื่อนไหวสิทธิมนุษยชนและสังคมสงเคราะห์ที่ได้รับไม่เท่าการพูดสิทธิมนุษยชน แต่ที่กำลังดิ้นรนเพื่อให้บรรลุเป้าหมายของการศึกษา ความสงบ และความเสมอภาค หลายพันคนถูกฆ่า โดยผู้ก่อการร้าย และได้รับบาดเจ็บนับล้าน ฉันเป็นเพียงหนึ่งของพวกเขาดังนั้นที่นี่ฉันยืน...หนึ่งสาวจำนวนมากผมพูด – ไม่ใช่ เพื่อตัวเอง แต่ สำหรับหญิงและชายทั้งหมดผมยกขึ้นเสียงของฉัน – ไม่เพื่อ ที่ฉันสามารถตะโกน แต่เพื่อ ให้ผู้ที่ไม่ มีเสียงสามารถได้ยินผู้ที่ต่อสู้เพื่อสิทธิของพวกเขา:สิทธิของตนให้อยู่ในความสงบสิทธิของตนได้รับเกียรติสิทธิของตนเพื่อความเสมอภาคของโอกาสพวกเขาต้องได้รับการศึกษารักเพื่อน 9 ตุลาคม 2012 ตอลิบานยิงฉันด้านซ้ายของหน้าผากของฉัน พวกเขายิงเพื่อนของฉันเกินไป พวกเขาคิดว่า กระสุนจะปิดเรา แต่พวกเขาล้มเหลว แล้ว จากที่ เงียบ มา พันเสียง ผู้ก่อการร้ายคิดว่า พวกเขาจะเปลี่ยนจุดมุ่งหมายของเรา และหยุดความทะเยอทะยานของเรา แต่ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงในชีวิตยกเว้นนี้: จุดอ่อน ความกลัว และความสิ้นหวังเสียชีวิต เกิดความแข็งแรง อำนาจ และความกล้าหาญ Malala เดียวกันค่ะ ความทะเยอทะยานของฉันเหมือนกัน ความหวังเหมือนกัน ความฝันของฉันเหมือนกันพี่น้องที่รักและพี่น้อง ผมไม่ได้กับทุกคน ใช่ฉันนี่พูดในแง่ของการแก้แค้นส่วนตัวกับตอลิบานหรือกลุ่มผู้ก่อการร้ายใด ๆ ผมอยู่ที่นี่พูดขึ้นเพื่อสิทธิการศึกษาของเด็กทุกคน ฉันต้องการศึกษาสำหรับบุตรและธิดาทั้งหมดรุนแรงตอลิบานโดยเฉพาะอย่างยิ่ง