กะเดิบโดง กะเดิบซลามีครอบครัวหนึ่งฐ

กะเดิบโดง กะเดิบซลา


มีครอบครัวหนึ่งฐานะยากจน ประกอบด้วยแม่และลูกสาวคนหนึ่ง
ชื่อ “นางกะเดิบโดง” พ่อของนางกะเดิบโดง ตายจากไปนานแล้ว ฐานะของครอบครัวนี้ยากจน
วันหนึ่งแม่ของนางกะเดิบโดง ไปขุดหน่อไม่และทำเสียมติดอยู่ในกอไผ่ นางพยายามดึงยังไงก็ดึงไม่ได้สักที จนตะวันบ่ายคล้อยใกล้ค่ำ ก็หมดปัญญา นางจึงพูดบนบานว่า ถ้าใครสามารถเอาเสียมของนางออกมาจากกอไผ่ได้ นางจะยกลูกสาวคนเดียวให้


นางพูดยังไม่ทันขาดคำก็มีเสียงหนึ่งถามว่า “พูดจริงใช่ไหม?” นางก็ตอบว่า ใช่... ทันใดนั้นก็ปรากฎมีงูตัวใหญ่ตัวหนึ่งเลื้อยออกมาและเอาเสียมออกจากกอไผ่ให้ แม่นางกะเดิบโดง ตกใจมากที่เห็นงูใหญ่ขนาดเท่าต้นมะพร้าว แต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไรเพราะได้ลั่นวาจาออกไปแล้วจึงถือความสัตย์


ฝ่ายงูถามแม่นางกะเดิบโดงว่า จะไปบ้านนางได้อย่างไร นางก็บอกให้ไปตามเปลือกหน่อไม้ที่นางจะแกะทิ้งไว้เป็นระยะตามทางจนถึงบ้าน


เมื่อกลับถึงบ้านก็เล่าให้ลูกสาวฟัง นางกะเดิบโดง ตกใจมาก แต่ก็ยอมทำตามความประสงค์ของแม่ พอตกกลางคืนงูใหญ่ ก็ไปที่บ้านของนางกะเดิบโดงจริงและเข้าไปอยู่ในห้องของนางกะเดิบโดง


งูนี้ที่จริงเป็นงูเทพจำแลงกายมาลองใจแม่นางกะเดิบโดงว่าจะรักษาคำสัตย์หรือไม่


เมื่อเข้าไปในห้องจึงคืนร่างเป็นเทพรูปงามและบอกความจริงแก่นางกะเดิบโดง และได้นางเป็นภรรยา ในคืนนั้นพร้อมกับเนรมิตความร่ำรวยให้ครอบครัวนี้ จนเป็นที่ร่ำลือไปทั่วทั้งหมู่บ้าน


ยังมีอีกครอบครัวหนึ่ง มีลูกสาวชื่อ นางกะเดิบซลา เมื่อแม่ของนางกะเดิบซลาได้ยินเรื่องนี้เข้า ก็เกิดความอิจฉาและอยากร่ำรวยกับเขาบ้าง จึงแวะเวียนไปบ้านนางกะเดิบโดง ฝ่ายแม่ของนางกะเดิบโดงก็เล่าความจริงทั้งหมดให้ฟัง


แม่ของนางกะเดิบซลา เมื่อกลับมาถึงบ้านก็คว้าเสียม ตะกร้าไปหาหน่อไม้ ในใจก็คิดถึงความร่ำรวย ตลอดทาง อยากได้เขยรูปงามให้ผู้คนร่ำลือเหมือนแม่นางกะเดิบโดงบ้าง


เมื่อไปถึงป่าไผ่ นางก็เอาเสียมไปเสียบไว้กับกอไผ่กอเดิมที่แม่นางกะเดิบโดงทำเสียมติด แล้วนางก็ทำทีร้องหาคนช่วยเอาเสียมออกจากกอไผ่ให้ แล้วนางจะยกลูกสาวให้ นางร้องเกือบทั้งวันก็ไม่มีใครมาช่วย


ใกล้ค่ำนางเกือบหมดความอดทน ก็มีงูใหญ่ตัวหนึ่งอาสาจะเอาเสียมให้นาง นางดีใจมาก บอกว่าให้รีบไปบ้าน นางจะทิ้งเปลือกหน่อไม้ ไว้เป็นที่สังเกตตลอดจนถึงบ้าน


แม่นางกะเดิบซลาดีใจรีบกลับบ้าน แล้วบอกแก่นางกะเดิบซลา ให้เตรียมตัวรับว่าที่ผัวงู นางกะเดิบซลาเป็นคนดี แต่ขัดใจแม่ไม่ได้ จึงจำใจต้องทำตามผู้เป็นแม่


คืนนั้นงูตัวใหญ่มาที่บ้านนางกะเดิบซลา แม่ของนางดีใจ รีบพาเข้าห้องลูกสาว กำชับให้ปิดประตูลงกลอนให้เรียบร้อย ส่วนตัวเองจะเข้านอนคอยเงี่ยหูฟังสถานการณ์


สักพักหนึ่งได้ยินเสียงนางกะเดิบซลาร้องบอกว่า งูใหญ่ได้กลืนข้อเท้าตนเองแล้ว แม่นางกะเดิบซลาได้ยินดังนั้น ก็ให้ขัดเคืองยิ่งนัก นางตะคอกให้ลูกเงียบ เพียงสามีหยอกเล่นนิดหน่อยก็ทำกระโตกกระตากให้คนอื่นรู้
สักครูหนึ่งนางกะเดิบซลา ก็ร้องดังขึ้นอีกว่า งูได้กลืนมาถึงเอวแล้ว แม่นางก็บอกให้เงียบ สักพักนางกะเดิบซลา ก็ร้องอีกว่างูกลืนนางถึงคอแล้ว แม่ของนางก็บอกให้เงียบ


รุ่งเช้าแม่นางกะเดิบซลา ตื่นหุงหาอาหารจนสายก็ยังไม่เห็นลูกสาวและลูกเขยออกจากห้อง จึงเอะใจเคาะประตูไม่มีใครตอบ จึงลงเดินไปหารอบๆบ้าน เห็นงูใหญ่ท้องป่อง เนื่องจากกลืนนางกะเดิบซลา ไปขดตัวอยู่ในสวนหม่อนหลังบ้าน


นางตกใจสุดขีดร้องให้ชาวบ้านมาช่วยฆ่างูผ่าท้องช่วย นางกะเดิบซลาออกมาได้ เรื่องนี้เป็นที่ซุบซิบนินทาของคนในหมู่บ้านสร้างความอับอายแกนางกะเดิบซลาเป็นอย่างมาก นางบอกกับแม่ของนางว่า ขอตัวไปอาบน้ำล้างเมือกงู ที่กลืนนางออก แม่นางให้น้องชายคนเดียวของนางตามไปเป็นเพื่อนด้วย


นางกะเดิบซลาคว้าขันน้ำ และถูกผ้าเดินออกจากหมู่บ้านหาแหล่งน้ำชำระล้างร่างกาย ผ่านหนองน้ำใหญ่ น้องชายของนางให้นางลงอาบล้างที่หนองนั้น แต่นางว่าน้ำน้อยไปล้างเมือกออกไม่หมดหรอก จึงพากันเดินต่อไป ผ่านอีกห้วย บึง แม่น้ำ ก็ยังไม่เป็นที่พอใจของนาง บุกป่าฝ่าทุ่งหลายวันหลายคืน จนมาถึงมหาสมุทรใหญ่ นางบอกให้น้องชายหยุดรอที่ชายฝั่ง ส่วนนางจะลงไปอาบน้ำล้างคราบเมือกงูออก นางคว้าขันเดินลงไปในน้ำเรื่อยๆ จนลึกถึงคอ เมื่อนางเดินลึกถึงปลายคาง นางเอาขันครอบหัว แล้วมุดน้ำหายไป ไม่ยอมโผล่มาอีกเลย น้องชายของนางรออยู่เป็นนาน ก็ไม่เห็นพี่สาวโผล่มาสักที จึงเดินร้องให้กลับบ้าน พร้อมกับบอกเรื่องราวให้แม่ของนางกะเดิบซลาทราบ นางเสียใจและรู้สึกผิด แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะสายเกินไปเสียแล้ว


นางกะเดิบซลา ที่หายไปในมหาสมุทร ได้ลายเป็นนางเงือก อาศัยอยู่ในมหาสมุทรไม่ยอมพบผู้คนด้วยความอายตราบเท่าทุกวันนี้*******

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โมเดิบกะโดงกะโมเดิบลาซมีครอบครัวหนึ่งฐานะยากจนประกอบด้วยแม่และลูกสาวคนหนึ่งชื่อ"นางกะเดิบโดง" พ่อของนางกะเดิบโดงตายจากไปนานแล้ว นางพยายามดึงยังไงก็ดึงไม่ได้สักทีจนตะวันบ่ายคล้อยใกล้ค่ำก็หมดปัญญานางจึงพูดบนบานว่า "พูดจริงใช่ไหม?" นางก็ตอบว่าใช่ ... แม่นางกะเดิบโดง จะไปบ้านนางได้อย่างไร นางกะเดิบโดงตกใจมาก แต่ก็ยอมทำตามความประสงค์ของแม่พอตกกลางคืนงูใหญ่ และได้นางเป็นภรรยา มีลูกสาวชื่อนางกะเดิบซลา จึงแวะเวียนไปบ้านนางกะเดิบโดง เมื่อกลับมาถึงบ้านก็คว้าเสียมตะกร้าไปหาหน่อไม้ในใจก็คิดถึงความร่ำรวยตลอดทาง แล้วนางจะยกลูกสาวให้ นางดีใจมากบอกว่าให้รีบไปบ้านนางจะทิ้งเปลือกหน่อไม้ แล้วบอกแก่นางกะเดิบซลาให้เตรียมตัวรับว่าที่ผัวงูนางกะเดิบซลาเป็นคนดี แต่ขัดใจแม่ไม่ได้ แม่ของนางดีใจรีบพาเข้าห้องลูกสาว งูใหญ่ได้กลืนข้อเท้าตนเองแล้วแม่นางกะเดิบซลาได้ยินดังนั้นก็ให้ขัดเคืองยิ่งนักนางตะคอกให้ลูกเงียบ ก็ร้องดังขึ้นอีกว่างูได้กลืนมาถึงเอวแล้วแม่นางก็บอกให้เงียบสักพักนางกะเดิบซลาก็ร้องอีกว่างูกลืนนางถึงคอแล้ว จึงเอะใจเคาะประตูไม่มีใครตอบจึงลงเดินไปหารอบ ๆ บ้านเห็นงูใหญ่ท้องป่องเนื่องจากกลืนนางกะเดิบซลา นางกะเดิบซลาออกมาได้ นางบอกกับแม่ของนางว่าขอตัวไปอาบน้ำล้างเมือกงูที่กลืนนางออก ผ่านหนองน้ำใหญ่ จึงพากันเดินต่อไปผ่านอีกห้วยบึงแม่น้ำก็ยังไม่เป็นที่พอใจของนางบุกป่าฝ่าทุ่งหลายวันหลายคืนจนมาถึงมหาสมุทรใหญ่นางบอกให้น้องชายหยุดรอที่ชายฝั่ง นางคว้าขันเดินลงไปในน้ำเรื่อย ๆ จนลึกถึงคอเมื่อนางเดินลึกถึงปลายคางนางเอาขันครอบหัวแล้วมุดน้ำหายไปไม่ยอมโผล่มาอีกเลยน้องชายของนางรออยู่เป็นนานก็ไม่เห็นพี่สาว โผล่มาสักทีจึงเดินร้องให้กลับบ้าน นางเสียใจและรู้สึกผิด ที่หายไปในมหาสมุทรได้ลายเป็นนางเงือก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กะเดิบโดงกะเดิบซลา



มีครอบครัวหนึ่งฐานะยากจนประกอบด้วยแม่และลูกสาวคนหนึ่งชื่อ " นางกะเดิบโดง " พ่อของนางกะเดิบโดงตายจากไปนานแล้วฐานะของครอบครัวนี้ยากจน
วันหนึ่งแม่ของนางกะเดิบโดงไปขุดหน่อไม่และทำเสียมติดอยู่ในกอไผ่นางพยายามดึงยังไงก็ดึงไม่ได้สักทีจนตะวันบ่ายคล้อยใกล้ค่ำก็หมดปัญญานางจึงพูดบนบานว่าถ้าใครสามารถเอาเสียมของนางออกมาจากกอไผ่ได้

นางพูดยังไม่ทันขาดคำก็มีเสียงหนึ่งถามว่า " พูดจริงใช่ไหม ? " นางก็ตอบว่าใช่ . . . . . . .ทันใดนั้นก็ปรากฎมีงูตัวใหญ่ตัวหนึ่งเลื้อยออกมาและเอาเสียมออกจากกอไผ่ให้แม่นางกะเดิบโดงตกใจมากที่เห็นงูใหญ่ขนาดเท่าต้นมะพร้าวแต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไรเพราะได้ลั่นวาจาออกไปแล้วจึงถือความสัตย์


ฝ่ายงูถามแม่นางกะเดิบโดงว่าจะไปบ้านนางได้อย่างไรนางก็บอกให้ไปตามเปลือกหน่อไม้ที่นางจะแกะทิ้งไว้เป็นระยะตามทางจนถึงบ้าน


เมื่อกลับถึงบ้านก็เล่าให้ลูกสาวฟังนางกะเดิบโดงตกใจมากแต่ก็ยอมทำตามความประสงค์ของแม่พอตกกลางคืนงูใหญ่ก็ไปที่บ้านของนางกะเดิบโดงจริงและเข้าไปอยู่ในห้องของนางกะเดิบโดง


งูนี้ที่จริงเป็นงูเทพจำแลงกายมาลองใจแม่นางกะเดิบโดงว่าจะรักษาคำสัตย์หรือไม่