lbert 5being too, sharing common tr

lbert 5
being too, sharing common traits with other members of the
same species, such as gregariousness and a need for cooperation.
Ethics associated with this trinity is necessarily complex
as it emerges from dialogic relationships between
individual voluntarism, constraints, social permissions, and
the animal nature of a person. Furthermore, for human
beings, moral responsibility is a responsibility that cannot be
shared, transferred, or abandoned (Levinas, 1981).
A Complex View of Human Nature Rather Than
a Reductionism View of Human Nature
HRM uses a simplified model of human nature, often implicit
in its theorizing and not acknowledged either in practice.
This model is tailor-made to suit the demands of HRM strategic
requirements. Contrary to this tendency, persons management
put forth a conception grounded in complexity
theory. Morin (2001) explains that human beings are both
complex and interwoven into complexity. Human beings are
both similar and different from one another. A person is a
homo sapiens (a rational/wise being) and a homo demens (an
irrational/insane being), living with this limitless polarization
and never knowing for certain when it will be one or the
other. Rationality is not localized, but rather scattered, saturated
with irrationality, and only instrumental. Rationality is
adapted to the practical finalities to which it is dedicated
(Morin, 1973). Persons are therefore complex beings in
whom the principles of complex thinking can be found
(Morin, 2001, 2005; Tsoukas, 2005). First, by being multifaceted,
persons comply with the dialogic principle, which is
to say that persons make the existence of antagonisms possible.
In this respect, dialogic is defined as
the complex unity that exists between two logics, entities, or
instances, that are complementary, concurrent and antagonistic,
and which feed on one another, cooperate, but are also in
opposition and battle each other. In dialogic, the oppositional
forces remain and constitute complex entities or phenomena
(there is no synthesis, which is the expected result in classical
dialectic). (Morin, 2001, p. 281)
“Oriented Toward Other, but Strategic Rather Than Egoistic”
section reflected this dialogic nature for humans, as we noted
that persons can be altruistic and selfish, as well as nice and
mean. Second, emergence is rendered possible through intuition
and creativity. This is where we find the recursive principle,
which open up new forms of participation for persons
in the organizational setting. Third, persons are also governed
by the hologramatic principle (“the whole is in all the
parts, which constitute the whole and is more than the sum of
its parts”). In this sense, we find some of “Bernard Chartier”
in the French part of Bernard Chartier (cf. A Flesh and Blood
Being Rather Than a Category section). Fourth, persons are
interdependent, and so are their multiple facets. Finally, persons’
common goals (cf. A Flesh and Blood Being Rather
Than a Category section) follow the teleological principle.
This conception of human nature is a far cry from the reductionist
view used in HRM and is best suited for a world in
constant mutation.
Principles of Person Management
Rather Than HRM
The term management comes from the Italian maneggiare,
which, in turn, comes from the Latin manidiare, which is
linked to Latin manus meaning “hand.” The hand naturally
symbolizes force and power, so the word manus originally
meant the authority of the head of the family, the pater familias.
The father had the power of life and death over the people
living under his roof, as well as imposing moral
obligations on them (Sampley, 2003). For these reasons, the
word “management” does not accurately fit the ideas we
defend. Yet, to date, we have not found a term likely to suit
our purposes, so for the moment, we use the expression persons
management. This expression refers to people managing
other people, where a person is the common denominator
(i.e., basic unit) for all stakeholders involved in cooperation
and mutual aid, allowing the sustainable development of persons
and organizations.
Persons Manage Persons Rather Than Managers
Leading Employees
HRM helps to lead employees, and in this sense, managers
and employees are seen as categories (cf. A Flesh and Blood
Being Rather Than a Category section). This conception of
resource overlooks all the different facets of human beings.
Persons are unique while sharing common features. They
live together and may choose to be open or not be open to
others, revealing as such their complex, creative, ethical, and
political facets. Persons management is more specifically a
relationship where a person manages another person. It goes
beyond the traditional manager–employee relationship by
bringing together two persons who are unique and who share
a number of goals. They both occupy different functions,
interact with each other and with others (Weick, 1969/1979),
but they never cease to be persons, with all the complexity
that this involves. Both share the same community, which
means that they are not only involved in mutual relationships
but that they form a whole, a “we” (Melé, 2003). This “we”
neither automatically implies that these agree with each other
nor that they naturally envision reaching the same goals, but
rather that they share a certain number of common elements.
This humanistic way of managing persons evolves within a
humanistic organizational culture, which has four characteristics
(Kleinfeld, Cludts, & Melé, 2003). The first relates to
the recognition of humans’ dignity and uniqueness, their
sociable character, and their capacity for self-development.
The second focuses on respect for persons and human rights.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มุมมองของการเพิ่มความสามารถ (Giovanola, 20052009) การจินตนาการ (madwoman ดั้งเดิมของบ้าน)ช่วยให้ท่านค้นหาการแก้ไขต้นฉบับ contingencies จะเผชิญในชีวิตประจำวัน โอกาสนี้ได้รบกวนเสมอrationalists ที่ ที่สุด เห็นเป็นด้านจิตใจการ aestheticalและ ที่เลวร้ายที่สุด ด้านไม่มีเหตุผลที่ต้องมีตัดผ่านrigor และตรรกะ จินตนาการหมายถึงสามารถเคลื่อนย้ายได้ส่งต่อ สร้าง innovating และมีวิสัยทัศน์ มนุษย์จึงไม่ gravitate ต่อเหมาะแม้ว่าพวกเขาไม่สามารถทั้งหมดบรรลุ และ อะไรคือมาก พวกเขาดูเหมือนจะถามความคิดที่ได้รับ คน เป็นสิ่งมีชีวิตสร้างสรรค์ สามารถใช้งานง่าย และพื้นฐานของการดำเนินการเกี่ยวกับแรงกระตุ้น ซึ่งนำพวกเขาไปถึงของพวกเขาเป้าหมาย (Shlien, D'Arifat และ Ducroux-Biass, 2007) แม้ว่าพวกเขาเปิดดำเนินการไปสู่อนาคต ซึ่งจะว่า ไปของพวกเขาเป้าหมาย พวกเขาได้ไม่กล การสร้างสรรค์เป็นมากขึ้นมีภาวะบอบบางกระบวนการ แห่งสติปัญญา (งรีแบร์กซอง 1946) มันเป็นความจริงว่า "วิธีการคิดสร้างสรรค์ทำงานภายนอกมองเห็นได้ขอบเขตของปัญหา ต้องการความเป็นอิสระที่ช่วยให้การคนให้ความสำคัญกับปัญหา โดยใช้จินตนาการของเขา หรือเธอ"(Shlien et al., 2007, p. 78) คนดัง เรื่องที่เป็นสิทธิ์แบบว่า จะฟรี ยวดฟรีดำเนินการในการสร้างสรรค์ในทางการ กำหนดสถานการณ์ และ ตามมุมมองของตนเอง ราชการเป็นองค์กรมักจะ ส่งเสริมกระบวนการลำดับที่สร้างสรรค์เป็น anathema น้อย เมื่อมันมาจากด้านล่าง นี้ซึ่งทำให้เกิดปัญหาร้ายแรงสำหรับคนที่ต้องการมาตรฐาน และควบคุมพฤติกรรมมนุษย์จากข้างต้น ในทางปฏิบัติ การ underlingsมีนิสัยของการทำงานมีเวลา โชคร้ายซึ่งนำไปสู่ contraptions ประณีต nefarious นี้ควบคุมแนวโน้มการ ในควบคุม HRM อาจถือเป็นหนึ่งแบบจำลองที่ดีที่สุดวันที่ ล่าสุดแนวคิดของ "คนร่ำรวย"(Giovanola, 2005) มีหลากหลายแตกต่างกันไปที่ได้ tangibly รวบรวมไว้ภายในความสามารถ เป็นขึ้น โดยเซ็น(2009) และ Nussbaum (2011) ดูเหมือนว่ากว่าจะค้นหาได้ทั้งหมดหมาย ถึงการแสดงความสามารถของตนในสังคมและภาย ในองค์กร และพยายามที่จะลดความเหลื่อมล้ำทางแทนรอระบบสมบูรณ์ ซึ่งไม่อาจมาอยู่ปรากฏว่า แบบจริง HRM จะทำหมันค่าทั้งหมดของความสามารถของมนุษย์ ไหนสำคัญของการพัฒนาต่อผู้บริหารเน้นไปทางอื่น แต่กลยุทธ์มากกว่ากว่า Egoisticทรัพยากรบุคคล ถ้าเราทำตามตำนานทางเศรษฐกิจ เป็น individualisticและเห็นแก่ตัว ขึ้นจริง เช่น Flahault (2008),โมริน (1973), แสดงให้เห็นว่า บุคคลสามารถ altruistic และเห็นแก่ตัว เช่นเป็นดี แล้วหมายถึงผู้อื่น ดังนั้น จึงเป็นไปได้ความเห็นแก่ตัวไปอาศัยอยู่ในคนเป็นกระนั้นเปิดให้ผู้อื่น แทนการปฏิเสธปรากฏการณ์นี้การรับทราบ และการพิจารณาอาจจะกว่า ธรรมชาติของมนุษย์ เป็นแนวคิด ดูเหมือนว่าเงื่อนไขการของบุคคลอันจริยธรรมและพฤติกรรมจริยธรรม จากการมุมมองจำกัด ธรรมชาติมนุษย์กลายเป็น onedimensionalในขณะที่ จากมุมมองกว้างขึ้น ธรรมชาติมนุษย์สามารถขยายในความซับซ้อน และสมจริงมากขึ้น (เช่นของโจนัสจรรยาจรรยาบรรณของโมรินของความซับซ้อนหรือความรับผิดชอบ)จะเปิดให้ผู้อื่น บุคคลควรปฏิบัติตามกฎบางอย่าง(Mounier, 1952): ออกจากตนเอง — แอนติเธซิสของ egocentrismnarcissism และปัจเจกนิยม ทำความเข้าใจกันหยุดมองเห็นจากจุดของมุม และลองแต่ เห็นพวกเขาจากมุมมองของผู้อื่น ขณะเหลือตัวเอง ทำตามใจตัวร่วมชะตากรรมปัญหา ความสุข หรืองานอื่น รู้สึกอะไรคนอื่นรู้สึก ให้ตัวบุคคลเศรษฐกิจเป็นเศรษฐกิจของให้ ไม่เศรษฐกิจของค่าตอบแทนหรือคำนวณ และสุดท้าย ความซื่อสัตย์ ในความเป็นจริง วิถีของคนเป็นค่าคงผจญภัย แม้สถานะทั่วไปของบุคคลอย่างต่อเนื่องการเปลี่ยนแปลง (งรีแบร์กซอง 1946) ความซื่อสัตย์นี้ไม่ได้หมายความว่าถูกผูกไว้จะเป็นการจำกัดข้อตกลง แต่ภายใต้ความยั่งยืนความสัมพันธ์ กฎเหล่านี้จะเหมือนกับที่อธิบายไว้โดย Melé (2009c) ในประการนี้ "กฎทอง" หรือ "จริยธรรมของ reciprocity"ต้องการผู้นำตัวเองในบางคนของรองเท้า (แมกซ์เวลล์ 2003) Melé (2009c) นอกจากนี้ยังพัฒนาหลักศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์: หนึ่งไม่สามารถใช้ หรือรักษาคนเป็นวัตถุ ผู้อื่นจะถือเช่นวัตถุเมื่อใดถือว่าเป็น absentees หรือใช้ในการบรรเลง ถึงรักษาผู้อื่นเป็นเรื่อง เป็นสถานะ หมายถึงจิตว่า พวกเขาไม่สามารถจะกำหนด หรือจำแนกดี ที่พวกเขาจะเต็มไป ด้วยความหวัง (Mounier, 1952) และแหล่งค่าแขกอื่น ๆ ได้รับการพัฒนา โดย Levinas(1972/2006) เขาอธิบายว่า สามารถจะเปิดอีกเข้าใจในสามวิธี ในการเปิดครั้งแรกเกี่ยวข้องกับสาระสำคัญของมนุษย์เปิดได้ในวินาที เปิดถึงเปิดถึงสติอื่น ๆ ของสถานะ ในที่สาม Levinas หนึ่ง (1972/2006)พัฒนา "อย่างยิ่งเป็นสกินที่ทำเสี่ยง โดยดูหมิ่นและบาดแผล" (p. 105) เกี่ยวข้องอย่างยิ่งกับความจริงใจซึ่งหมายความว่า "การโอบกอดโหว่ ปล่อย และยอมจำนน"ด้วยเหตุนี้ หนึ่งไม่สามารถถามคนอื่นอย่างจริงใจเปิดคนนี้ กระบวนการนี้สามารถเท่านั้นเป็นส่วนหนึ่งของการเดินทางส่วนตัวมาก เปิดต่อผู้อื่นสามารถส่งเสริมให้คนอื่นเปิดขึ้น Faÿ และอัลเบิร์ต (2005) ความแตกต่างตรรกะของปิดขึ้นจากตรรกะของการเปิดให้ผู้อื่น เมื่อคนปิดขึ้น แลกเปลี่ยนและการใช้เหตุผลรูปแบบเป็น เหมือนหุ่นยนต์ (Faÿ, 2004) ปิดดัง ค่ากลายเป็นกรวดในรองเท้าการจัดการบุคคล จริงใจนี้เปิดกว้างให้ผู้อื่นสามารถสะท้อนลำ humanisticซึ่งเน้นความมั่งคั่งที่พัฒนาภายในความสัมพันธ์ในบริบทนี้ พัฒนาคน คน ทั้งหมดการดำเนินการที่ไม่รู้จบต่ออายุ วิธีการ cultivatesความใกล้เคียงระยะยาวและมิตรภาพ (และไม่เพียงแต่ คำนวณความเชื่อมั่น)ดังนั้น มูลนิธิคุณธรรมขึ้นอยู่กับว่าวที่ของการเป็น คือ คนปัจจุบัน ตามมุมมองนี้(โมริน 2004) จริยธรรมเป็นรากในทรินิตี้มนุษย์พันธุ์"บุคคลสังคม" ผู้มีจิตใจที่มีผู้สมัครใจพัฒนาการมองจริยธรรมผ่านที่จะดูโลก ผู้เป็นสมาชิกของเป็นสังคมที่มีผลต่อบุคคลนี้มากที่ให้กำลัง และมาตรฐานทางศีลธรรม ล่าสุด คนเป็นชีวภาพที่สมบูรณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มุมมองของความสามารถในการเสริมสร้าง (Giovanola, 2005,
2009) จินตนาการ (คนบ้าแบบดั้งเดิมของบ้าน)
จะช่วยให้คนหาวิธีการแก้ไขต้นฉบับให้ภาระผูกพันที่พวกเขาจะต้องเผชิญกับชีวิตประจำวันภายใน
ความเป็นไปได้นี้ได้รบกวนเสมอ
rationalists
ที่ที่ดีที่สุดเห็นว่ามันเป็นด้านสุนทรียภาพใจและที่เลวร้ายที่สุดเป็นสิ่งที่ไม่มีเหตุผลที่จะต้องตัดออกผ่านความรุนแรงและตรรกะ
แต่หมายถึงจินตนาการความเป็นไปได้ในการเคลื่อนย้ายไปข้างหน้าการสร้างนวัตกรรมและเป็นจินตนาการ
มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตสามารถที่จะเข้าหาเหมาะแม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถได้อย่างเต็มที่บรรลุมันและสิ่งที่เป็นมากขึ้นพวกเขาดูเหมือนจะสามารถที่จะตั้งคำถามที่ได้รับความคิด คนเป็นสิ่งมีชีวิตที่สร้างสรรค์นอกจากนี้ยังใช้งานง่ายและฐานการกระทำของพวกเขาเกี่ยวกับแรงกระตุ้นที่นำพวกเขาไปถึงของพวกเขาเป้าหมาย(Shlien ศิลป Arifat และ Ducroux-Biass 2007) ถึงแม้ว่าพวกเขากระทำจะหันไปในอนาคตซึ่งก็คือการพูดของพวกเขาที่มีต่อเป้าหมายของพวกเขาจะไม่กล เป็นความคิดสร้างสรรค์มากขึ้นเป็นสัญชาตญาณขั้นตอนการตั้งค่านอกเหนือจากสติปัญญา (Bergson, 1946) มันเป็นความจริงว่า"โหมดของความคิดสร้างสรรค์ดำเนินนอกที่มองเห็นขอบเขตของปัญหา มันต้องมีความรู้สึกของเสรีภาพที่ช่วยให้คนให้ความสำคัญกับปัญหาที่เกิดขึ้นโดยใช้จินตนาการของเขาหรือเธอ"(Shlien et al., 2007, น. 78) บุคคลจึงอาสาสมัครซึ่งหมายความว่าพวกเขามีอิสระสะดุดตาอิสระที่จะทำหน้าที่ในทางความคิดสร้างสรรค์ในสถานการณ์ใดก็ตามและเป็นไปตามมุมมองของตัวเอง ในฐานะที่เป็นข้าราชการองค์กรมีแนวโน้มที่จะส่งเสริมให้เกิดการขั้นตอนตามลำดับชั้นที่ความคิดสร้างสรรค์เป็นคำสาปแช่งอย่างน้อยเมื่อมันมาจากด้านล่างนี้โพสท่าเป็นปัญหาร้ายแรงสำหรับทุกคนที่ต้องการที่จะสร้างมาตรฐานและควบคุมพฤติกรรมของมนุษย์มาจากข้างบน ในทางปฏิบัติลูกน้องมีนิสัยที่โชคร้ายของพฤติกรรมอันเป็นที่ครั้งซึ่งนำไปสู่การทำอย่างละเอียดในการควบคุมcontraptions นี้สามานย์แนวโน้ม ในความรู้สึกที่ควบคุมการบริหารทรัพยากรมนุษย์อาจจะเห็นว่าเป็นหนึ่งในรุ่นที่ดีที่สุดถึงวันที่ สุดท้ายความคิดของ "ความมีชีวิตชีวาของมนุษย์" (Giovanola 2005) เรามีช่วงที่แตกต่างกันของความเป็นไปได้ว่าจะเป็นตัวเป็นตนเป็นจริงเป็นจังในความสามารถเป็นความหมายโดยเซน(2009) และ Nussbaum (2011) ดูเหมือนว่าดีกว่าที่จะพบว่าเป็นไปได้ทั้งหมดวิธีการที่จะช่วยให้คนที่จะแสดงความสามารถของตนในสังคมและภายในองค์กรและพยายามที่จะลดความไม่เท่าเทียมกันแทนการรอคอยสำหรับระบบที่สมบูรณ์แบบซึ่งอาจจะไม่เคยมาอยู่. ปรากฏว่าในรูปแบบที่เกิดขึ้นจริงของตน การบริหารทรัพยากรมนุษย์คือความสามารถในการช่วยให้การแสดงออกจากความสามารถของมนุษย์ดังนั้นความสำคัญของการพัฒนาไปสู่การจัดการบุคคล. เน้นไปทางอื่น ๆ แต่กลยุทธ์ แต่กว่าเห็นแก่ตัวทรัพยากรมนุษย์ถ้าเราทำตามตำนานทางเศรษฐกิจเป็นปัจเจกและความเห็นแก่ตัว เพิ่มเติมแนบเนียน Flahault (2008) เช่นเดียวกับโม(1973) แสดงให้เห็นว่าเป็นคนที่สามารถเห็นแก่ผู้อื่นและเห็นแก่ตัวเช่นเดียวกับการที่ดีและมีความหมายกับคนอื่นๆ ดังนั้นมันเป็นไปได้สำหรับความเห็นแก่ตัวที่จะอาศัยอยู่ในบุคคลที่ยังคงเปิดให้กับผู้อื่น แทนที่จะปฏิเสธปรากฏการณ์นี้จะรับรู้มันและใช้มันในการพิจารณาอาจจะดีกว่า ธรรมชาติของมนุษย์เป็นแนวคิดที่ดูเหมือนว่าจะกำหนดเงื่อนไขการมุมมองทางจริยธรรมของบุคคลและพฤติกรรมจริยธรรม จากมุมมองที่ จำกัด ธรรมชาติของมนุษย์จะกลายเป็น onedimensional, ในขณะที่จากมุมมองที่กว้างธรรมชาติของมนุษย์สามารถขยายในรูปแบบที่ซับซ้อนมากขึ้นและเป็นจริง(เช่นจริยธรรมโจนัสของความรับผิดชอบหรือจริยธรรมโมของความซับซ้อน.) จะเปิดให้คนอื่น ๆ คน ควรปฏิบัติตามกฎระเบียบบางอย่าง(Mounier, 1952): จะออกจากตัวเองสิ่งที่ตรงกันข้ามของการหลงตัวเอง, หลงตัวเองและปัจเจก; understanding- หยุดสิ่งที่เห็นจากจุดส่วนบุคคลของคุณในมุมมองและพยายามที่แทนจะเห็นพวกเขาจากมุมมองของคนอื่น ๆ ในขณะที่เหลือตัวเอง การอยู่กับตัวเองร่วมกันโชคชะตา, ปัญหา, ความสุขหรืองานของอีกคนหนึ่งนั้น รู้สึกว่าสิ่งที่คนอื่นรู้สึก; ให้-เศรษฐกิจของคนเป็นเศรษฐกิจของให้ไม่เศรษฐกิจของการชดเชยหรือการคำนวณ; และที่ผ่านมาความสัตย์ซื่อ ในความเป็นจริงวิถีของคนที่เป็นค่าคงที่การผจญภัยแม้ว่าสภาพโดยทั่วไปของบุคคลอย่างต่อเนื่องมีการเปลี่ยนแปลง(Bergson, 1946) ความสัตย์ซื่อนี้ไม่ได้หมายความว่าเป็นที่ถูกผูกไว้กับข้อตกลงการ จำกัด แต่เห็นพ้องที่จะพัฒนาอย่างยั่งยืนความสัมพันธ์ กฎเหล่านี้จะคล้ายกับที่อธิบายไว้โดย Mele (2009c) ในแง่นี้ "โกลเด้กฎ" หรือ "จริยธรรมของการแลกเปลี่ยน" ต้องมีคนที่จะนำตัวเองในคนรองเท้าอื่น (แมกซ์เวล, 2003) Mele (2009c) นอกจากนี้ยังได้พัฒนาหลักการของศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์: หนึ่งไม่สามารถใช้หรือปฏิบัติต่อบุคคลที่เป็นวัตถุ อื่น ๆ ได้รับการปฏิบัติเช่นเดียวกับวัตถุที่เมื่อพวกเขาจะถือว่าเป็นวางยาหรือนำไปใช้ในแฟชั่นประโยชน์ ที่จะปฏิบัติต่อผู้อื่นเป็นวิชาเช่นการแสดงตนหมายถึงการยอมรับว่าพวกเขาสามารถไม่ถูกกำหนดหรือจัดให้ดีว่าพวกเขาจะไม่รู้จักเหนื่อยและเต็มไปด้วยความหวัง(Mounier, 1952). ค่าของการเปิดกว้างไปที่อื่น ๆ ได้รับการพัฒนาโดย Levinas (1972 / 2006) เขาอธิบายว่าการเปิดกว้างไปที่อื่น ๆ ที่สามารถเข้าใจในสามวิธีที่แตกต่างกัน ในครั้งแรกที่เปิดกว้างที่เกี่ยวข้องกับสาระสำคัญของการเปิดมนุษย์ขึ้นที่จะเห็น. ในที่สองหมายถึงการเปิดกว้างสติเปิดถึงการปรากฏตัวอื่น ๆ ในไตรมาสที่สามหนึ่ง Levinas (1972/2006) พัฒนา "เปิดกว้างผิวที่ทำมีความเสี่ยงโดยการด่าและแผล" (พี. 105) การเปิดกว้างนี้เกี่ยวข้องกับความจริงใจซึ่งหมายความว่า "ที่จะโอบกอดช่องโหว่ให้ไปและยอมจำนน." ด้วยเหตุนี้อย่างใดอย่างหนึ่งไม่สามารถขอให้คนอื่นด้วยความจริงใจเปิดขึ้นกับคนอื่น ๆ ในแบบนี้กระบวนการนี้สามารถเป็นส่วนหนึ่งของการเดินทางส่วนบุคคลมาก. การเปิดต่อผู้อื่นจะสามารถกระตุ้นให้คนอื่น ๆ ที่จะเปิดขึ้น เฟย์และอัลเบิร์ (2005) ความแตกต่างตรรกะของการปิดเพิ่มขึ้นจากตรรกะของการเปิดขึ้นกับคนอื่นๆ เมื่อมีบุคคลที่ปิดขึ้นการแลกเปลี่ยนและการให้เหตุผลรูปแบบกลายเป็นหุ่นยนต์ที่เหมือน (นางฟ้า, 2004) ดังนั้นปิดขึ้นจะกลายเป็นอุปสรรคในการบริหารจัดการคน นี้มีความจริงใจเปิดกว้างให้ผู้อื่นสามารถสะท้อนให้เห็นถึงพิงอกเห็นใจซึ่งมุ่งเน้นเกี่ยวกับความมั่งคั่งที่พัฒนาภายในความสัมพันธ์. ในบริบทนี้คนทั้งคนพัฒนาการกระทำที่สามารถต่อสัญญาได้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด, วิธีการที่ cultivates ความใกล้ชิดในระยะยาวและมิตรภาพ (และไม่ได้คำนวณไว้วางใจ). ดังนั้นรากฐานทางศีลธรรมขึ้นอยู่กับความเป็นทั้งหมดของความเป็นอยู่ที่เป็นของบุคคล ตามมุมมองนี้(โม, 2004) จริยธรรมเป็นรากฐานในไตรลักษณ์มนุษย์ของ"คนสังคมชนิด." คนที่เป็นทางด้านจิตใจความเป็นอยู่ที่ความสมัครใจพัฒนามุมมองทางจริยธรรมผ่านที่จะมองโลก คนที่ยังเป็นสมาชิกของสังคมที่มีอิทธิพลต่อการกำหนดว่าบุคคลที่เป็นอยู่มากและมาตรฐานทางจริยธรรม ที่ผ่านมาเป็นคนที่สมบูรณ์ทางชีวภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาคือ เบอร์นาร์ด chartier . พันวิธีที่ฉันสามารถ
แยกแยะเขา เป็นตัวอย่างของคลาสอาจช่วยให้ฉันเข้าใจ
เขาและข้างต้นทั้งหมดจะใช้ประโยชน์จากเขา พวกเขาแสดงให้ผมรู้ว่า
จริงต้องปฏิบัติต่อเขา แต่เหล่านี้เป็นเพียงส่วน
ถ่ายในแต่ละกรณี โดยด้านหนึ่งของการดำรงอยู่ของเขา ( หน้า 15 )
คำว่าคนมาจากภาษากรีกซึ่งหมายถึงข้อดีเป็นการ Pon
, ใบหน้า , สิ่งอะไรคือคน :
หนึ่งอาจคาดหวังว่าบุคลิกภาพจะเริ่มต้นโดยการกำหนด
คน แต่หนึ่งสามารถกำหนดวัตถุภายนอกกับมนุษย์ เช่น สามารถ
จะวางภายใต้การสังเกต ที่นี่คือบ้านของผม เขามีความรู้สึกพิเศษ
ของร่างกายของเขา ซึ่งผมก็มี แต่ผมก็มองตัวนี้
จากโดยไม่ต้องตรวจสอบของการแสดงออกของพันธุกรรม รูปแบบของ ของ
maladies ; ในเวลาอันสั้น& ducroux biass , 2007 ) ถึงแม้ว่าการกระทำของพวกเขา
เปิดต่ออนาคต ซึ่งต้องบอกว่าต่อเป้าหมายของพวกเขา
, พวกเขาจะไม่กล การสร้างสรรค์มากขึ้น กระบวนการสัญชาตญาณ
ตั้งนอกเหนือจากสติปัญญา ( เบิร์กสัน , 1946 ) มันเป็นจริง
" โหมดสร้างสรรค์คิดงานนอกที่มองเห็น
ขอบเขตของปัญหา มันต้องใช้ความรู้สึกของเสรีภาพที่ช่วยให้
มุมมองในการพัฒนา ( giovanola 2005
2009 ) จินตนาการ ( สติแตกแบบดั้งเดิมของบ้าน )
ช่วยคนค้นหาเดิมโซลูชั่นเพื่อรับมือพวกเขา
เผชิญในชีวิตประจําวัน ความเป็นไปได้นี้มักจะรบกวน
rationalists ที่ , ที่ดีที่สุด , เห็นมันเป็นด้านสุนทรียภาพแก่จิตใจ
และที่เลวร้ายที่สุด ไม่ลงตัว ด้าน ที่ต้องตัดผ่าน
การแข็งตัวและตรรกะยังจินตนาการถึงความเป็นไปได้ของการย้าย
ไปข้างหน้า สร้างนวัตกรรม และการมองการณ์ไกล มนุษย์
มนุษย์สามารถที่จะไหลไปทางอุดมคติ แม้ว่าพวกเขาไม่สามารถ
เต็มที่บรรลุมันและสิ่งที่เพิ่มเติมพวกเขาดูเหมือนจะถาม
ได้รับความคิด คน เป็นสิ่งมีชีวิตที่สร้างสรรค์ นอกจากนี้ยังเป็นฐานที่ใช้งานง่ายและการกระทำของพวกเขาบน
แรงกระตุ้นซึ่งนำพวกเขาเพื่อให้บรรลุเป้าหมายของพวกเขา
( shlien d'arifat , ,คน ให้ความสำคัญกับปัญหาโดยการใช้ ของเขาหรือเธอ จินตนาการ "
( shlien et al . , 2550 , หน้า 78 ) คนจึงเป็นวิชาที่
บ่งบอกว่าพวกเขาได้ฟรีโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีอิสระที่จะทำในวิธีที่สร้างสรรค์ใน
สถานการณ์และตามมุมมองของตัวเอง เป็นองค์กรราชการ
มักจะอุปถัมภ์ลำดับชั้นขั้นตอนที่
สร้างสรรค์เหี้ยน อย่างน้อยเมื่อมันมาถึงนี้
จากด้านล่างในรูปแบบที่แท้จริง หรือความสามารถของการใช้งานเต็มรูปแบบการแสดงออกของความสามารถของมนุษย์
,
) ซึ่งให้ความสำคัญต่อการจัดการคน
มุ่งเน้นไปทางอื่น แต่กลยุทธ์ทรัพยากรมนุษย์

กว่า ค่อนข้างเห็นแก่ตัว ถ้าเราปฏิบัติตามความรู้ทางเศรษฐกิจ เป็นปัจเจก
และเห็นแก่ตัว เพิ่มเติม ในความเป็นจริง flahault ( 2008 ) , ชอบ
โมริน ( 1973 ) , แสดงให้เห็นว่าคนที่สามารถเสียสละและ
2005 ) ให้เราช่วงของความเป็นไปได้ที่แตกต่างกัน ที่เป็นรูปธรรมในความสามารถ
เป็นตัวเป็นตนเป็นหมายถึงเซน
( 2009 ) และนัสเบาม์ ( 2011 ) ดูเหมือนกว่าการค้นหาที่เป็นไปได้ทั้งหมดเพื่อให้
หมายถึงคนแสดงความสามารถของพวกเขาในสังคม
และ ภายในองค์กรและเพื่อพยายามที่จะลดความไม่เท่าเทียมกันแทน
รอระบบสมบูรณ์ ซึ่งอาจไม่เคยมาอยู่
ปรากฏว่า ,poses เป็นปัญหาร้ายแรงสำหรับทุกคนที่ต้องการมาตรฐานและพฤติกรรมมนุษย์
ควบคุมจากด้านบน ในทางปฏิบัติแล้ว ลูกน้อง
มีนิสัยที่โชคร้ายทำไม่สามารถคาดการณ์ตลอดเวลา
ซึ่งจะนำไปสู่การควบคุมที่ซับซ้อน contraptions มีแนวโน้มเลวร้าย
นี้ ในการควบคุมความรู้สึก หรืออาจจะเห็นเป็นหนึ่งในรุ่นที่ดีที่สุด
วันที่ เมื่อความคิดของ " ความมั่งคั่ง " ของมนุษย์ ( giovanola
,หยุดดูสิ่งต่าง ๆจากจุดของมุมมองส่วนบุคคลของคุณและพยายาม
แทนที่จะเห็นพวกเขาจากมุมมองของผู้อื่น ในขณะที่
ที่เหลือเอง ถ่ายเมื่อตัวเองร่วมชะตากรรม
, ปัญหา , ความสุข , หรืองานอื่น รู้สึกว่า
คนอื่นรู้สึก เศรษฐกิจ giving-a เป็นเศรษฐกิจของบุคคล
ให้ ไม่ใช่เศรษฐกิจของการชดเชย หรือ การคำนวณ และ
สุดท้าย , ซื่อสัตย์ ในความเป็นจริงเห็นแก่ตัว รวมทั้งดีและมีความหมายต่อผู้อื่น ดังนั้นมันเป็นไปได้สำหรับความเห็นแก่ตัว
สิงคนที่กระนั้น
เปิดใจให้คนอื่น แทนที่จะปฏิเสธปรากฏการณ์นี้
การตระหนักถึงมันและใช้มันในการพิจารณาอาจจะ
ดีกว่า ธรรมชาติของมนุษย์ตามแนวคิด ดูเหมือนอาการ
จริยธรรมและพฤติกรรมทางจริยธรรมของบุคคลยืน . จาก
ถูกจำกัดมุมมองของการแลกเปลี่ยน " ต้องมีคนใส่ตัวเองในรองเท้าคนอื่น
อื่น ( Maxwell , 2003 ) เมลใหม่ ( 2009c ) ได้พัฒนาหลักการของศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์
: หนึ่งไม่สามารถใช้หรือรักษาคน
เป็นวัตถุ คนอื่นเป็นเหมือนวัตถุที่เมื่อพวกเขา
ถือว่าวันนั้น หรือ ใช้ในแฟชั่นเครื่องมือ

รักษาผู้อื่น เป็นวิชาที่ตนยอมรับ
หมายถึงธรรมชาติของมนุษย์จะกลายเป็น onedimensional
, และจากมุมมองที่กว้างขึ้น
มนุษย์สามารถขยายในที่ซับซ้อนมากขึ้นและมีเหตุผล แฟชั่น ( เช่น
ของโจนัส จริยธรรมของความรับผิดชอบ หรือ โมรินจริยธรรมของความซับซ้อน ) .
จะเปิดให้ผู้อื่น บุคคลควรปฏิบัติตามกฎ
บางอย่าง ( mounier , 1952 ) ออกไป ของตนเอง ตรงกันข้ามของ egocentrism
หลงตัวเอง และปัจเจกนิยม , -
; ความเข้าใจผดุงหมายถึงสติเปิด

อื่น ๆ ของตน ในประการที่สาม หนึ่ง levinas ( 1972 / 2006 )
พัฒนา " การเปิดกว้างเป็นผิวทำให้ความเสี่ยงโดยด่า
และบาดแผล " ( หน้า 105 ) การเปิดกว้างนี้เกี่ยวข้องกับความจริงใจ
ซึ่งหมายความว่า " โอบกอดความอ่อนแอ ปล่อย และยอมจำนน "
สำหรับเหตุผลนี้ เราไม่สามารถให้คนอื่นอย่างจริงใจ
เปิดใจให้คนอื่นในแฟชั่นนี้ที่พวกเขาไม่สามารถจะกำหนดหรือจัดดี ,
พวกเขาไม่สิ้นสุดและเต็มไปด้วยความหวัง ( mounier , 1952 ) .
มูลค่าของการอื่น ๆที่ถูกพัฒนาโดย levinas
( 1972 / 2549 ) เขาอธิบายว่า การเปิดกว้างเพื่ออื่น ๆสามารถ
เข้าใจในสามวิธีที่แตกต่างกัน ในตอนแรก การเปิดกว้าง
เกี่ยวข้องกับแก่นแท้ของมนุษย์ เปิดให้เห็น
ในวินาทีกระบวนการนี้สามารถ
เป็นส่วนหนึ่งของการเดินทางส่วนบุคคลมาก ถูกเปิดต่อผู้อื่น
สามารถส่งเสริมให้ผู้อื่นที่จะเปิดขึ้น ฟ้าÿและ Albert ( 2005 ) แยกแยะ
ตรรกะของปิดจากตรรกะของการเปิด
ให้ผู้อื่น เมื่อคนปิดขึ้น การแลกเปลี่ยน และรูปแบบการใช้เหตุผล
กลายเป็นหุ่นยนต์ ( ฟ้าÿ , 2004 ) ดังนั้นปิด
จะเป็นอุปสรรคต่อการบริหารจัดการคน
จริงใจนี้ตามนี้มุมมอง
( โมริน , 2004 ) , จริยธรรมเป็นรากฐานในมนุษย์ทรินิตี้
" ชนิดสังคมคน " คนเป็นจิต
เป็นคนที่สมัครใจพัฒนาจุดยืนทางจริยธรรม
ซึ่งดูโลก คนเป็นสมาชิกของสังคมที่มีอิทธิพลต่อ
ให้คนๆนี้มากและ
มาตรฐานทางศีลธรรม สุดท้าย คนสมบูรณ์ทางชีวภาพ