Unforgettable Moments in My LifeThe

Unforgettable Moments in My Life
There had been many unforgettable moments in my life. I would like to mention one of these.
Once I was traveling from Karachi to Lahore by train. I was in first class, so there were only few passengers, with me. At a particular station, they all got off. Now I was completely alone in the compartment.

After sometime, a smart lady entered the compartment and sat next to me. She had a very clever plan to rob me. She said to me that if I did not hand over all the money to her which I had, she would complain to the railway police that I had robbed her. When I heard this dreadful speech I was completely and absolutely pass puzzled. I hit a plan to save myself from the wicked plan of that lady. I therefore pretended that I was a deaf and a dumb fellow and requested to write in a piece of page what she wanted to say. She gladly wrote her demand on the piece of paper and handed it to me. I change my seat and took the piece of writing. The railway police come and asked as what the matter was. The women as clever as she was burst into admits so she told that I had robber her of a thousand rupees. At first he seemed to believe in her story, but when I gave the piece of writing to the police, the women turned pale. She was caught red-handed and this way I saved from her wicked plan.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ช่วงเวลาที่น่าจดจำในชีวิตของฉันเคยมีช่วงเวลาน่าจดจำมากมายในชีวิต อยากจะพูดถึงหนึ่งเมื่อฉันได้เดินจากการาจีสู่ลาฮอร์ โดยรถไฟ ผมคลาส ดังนั้นจึงมีเพียงไม่กี่ผู้โดยสาร พ ที่สถานีเฉพาะ พวกเขาทั้งหมดได้ปิด ตอนนี้ ผมคนเดียวทั้งหมดในช่องนี้หลังบางครั้ง ผู้หญิงสมาร์ทใส่ช่องสำหรับใส่ และนั่งติดกับฉัน เธอมีแผนปล้นฉันฉลาดมาก เธอบอกกับฉันว่า ถ้าฉันไม่ไม่มอบเงินทั้งหมดกับเธอที่ฉันมี เธอจะบ่นตำรวจรถไฟที่ ผมมีปล้นเธอ เมื่อผมได้ยินพูด dreadful ได้อย่างสมบูรณ์ และแน่นอนผ่านพิศวง ฉันตีแผนบันทึกตัวเองจากแผนการคนชั่วของผู้หญิงคนนั้น ฉันจึง pretended ว่า ฉันเป็นคนหูหนวกและใบ้เพื่อน และร้องขอให้เขียนในหน้าสิ่งที่เธออยากบอก เธอยินดีเขียนความต้องการของเธอในชิ้นส่วนของกระดาษ และมอบให้ฉัน เปลี่ยนที่นั่งของฉัน และเอาชิ้นส่วนของการเขียน ตำรวจรถไฟมา และถามเป็นเรื่องอะไรได้ ผู้หญิงฉลาดเป็นเธอถูกระเบิดเข้ายอมรับดังนั้นเธอบอกว่า ผมมีโม่งเธอพันรูปี ในตอนแรกเขาดูเหมือนจะเชื่อในเรื่องราวของเธอ แต่เมื่อฉันได้ชิ้นเขียนตำรวจ ผู้หญิงหันจาง เธอถูกจับคา และวิธีนี้บันทึกจากแผนของคนชั่ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ช่วงเวลาที่น่าจดจำในชีวิตของฉัน
ได้มีช่วงเวลาที่น่าจดจำในชีวิตของฉัน ผมอยากจะพูดถึงหนึ่งในเหล่านี้.
เมื่อผมเดินทางจากการาจีที่จะลาฮอร์โดยรถไฟ ผมอยู่ในชั้นแรกเพื่อให้มีผู้โดยสารเพียงไม่กี่กับฉัน ที่สถานีโดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกเขาทั้งหมดได้ออก ตอนนี้ผมได้อย่างสมบูรณ์อยู่คนเดียวในช่อง. หลังจากที่บางครั้งผู้หญิงที่สมาร์ทป้อนช่องและนั่งข้างๆฉัน เธอมีแผนฉลาดมากที่จะปล้นฉัน เธอบอกกับผมว่าถ้าฉันไม่ได้มอบเงินทั้งหมดให้เธอที่ฉันมีเธอจะบ่นกับตำรวจรถไฟที่ฉันได้ปล้นเธอ เมื่อผมได้ยินคำพูดที่น่ากลัวนี้ผมได้อย่างสมบูรณ์และแน่นอนผ่านงง ผมตีแผนการที่จะบันทึกตัวเองออกจากแผนชั่วร้ายของผู้หญิงที่ ฉันจึงแกล้งทำเป็นว่าผมเป็นคนหูหนวกและเป็นใบ้เพื่อนและขอที่จะเขียนในชิ้นส่วนของหน้าสิ่งที่เธอต้องการจะพูด เธอยินดีที่เขียนความต้องการของเธอบนแผ่นกระดาษและส่งมันมาให้ฉัน ฉันจะเปลี่ยนที่นั่งของฉันและเอาชิ้นส่วนของการเขียน ตำรวจรถไฟมาและถามว่าเป็นสิ่งที่สำคัญก็คือ ผู้หญิงฉลาดขณะที่เธอกำลังออกมาเป็นยอมรับดังนั้นเธอจึงบอกว่าฉันมีโจรปล้นของเธอพันรูปี ตอนแรกดูเหมือนว่าเขาจะเชื่อในเรื่องของเธอ แต่เมื่อฉันให้ชิ้นส่วนของการเขียนให้ตำรวจผู้หญิงหันซีด เธอถูกจับได้คาหนังคาเขาและวิธีนี้ฉันบันทึกจากแผนชั่วร้ายของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ลืมไม่ลงใน
ชีวิตของฉันมีช่วงเวลาที่มากมายในชีวิต ผมจะขอพูดถึงหนึ่งเหล่านี้ .
เมื่อผมเดินทางจากการาจีไปยังละฮอร์โดยรถไฟ ฉันกำลังเรียนอยู่ ก็มีเพียงผู้โดยสารน้อยด้วย ที่สถานีที่เฉพาะเจาะจง พวกเขาทั้งหมดได้ออก ตอนนี้ฉันก็อยู่เพียงลำพังในช่อง

หลังบางผู้หญิงฉลาดเข้าช่อง และนั่งลงข้างๆ ฉัน เธอวางแผนที่ฉลาดมากเพื่อขโมยของ เธอบอกว่าถ้าผมไม่ส่งเงินทั้งหมดที่ผมมีให้เธอ เธอจะบ่นให้ตำรวจรถไฟที่ผมปล้นเธอ เมื่อผมได้ยินคำพูดนี้น่ากลัวฉันสมบูรณ์และแน่นอนผ่านงงงวย ผมตีวางแผนที่จะบันทึกตัวเองจากแผนการร้ายของผู้หญิงฉันจึงแกล้งทำเป็นว่าฉันเป็นคนหูหนวกและเป็นใบ้ และร้องขอให้เพื่อนเขียนในชิ้นส่วนของหน้าสิ่งที่เธออยากพูด เธอยินดีเขียนความต้องการของเธอในกระดาษและยื่นให้ผม ฉันเปลี่ยนที่นั่ง แล้วเอาชิ้นส่วนของการเขียน ตำรวจรถไฟ เข้ามาถามเป็นสิ่งที่สำคัญเป็นผู้หญิงฉลาดเท่าเธอออกมายอมรับว่าเธอว่าฉันขโมยเธอของพันรูปี ตอนแรกเขาดูจะเชื่อในเรื่องราวของเธอ แต่เมื่อผมให้ชิ้นเขียนถึงตำรวจ ผู้หญิงยังหน้าซีดเลย เธอถูกจับคาหนังคาเขาและวิธีที่ผมบันทึกจากแผนชั่วร้ายของเธอ