Lee Hyun laughed bitterly.Hayan mus

Lee Hyun laughed bitterly.
Hayan must meet a really good guy.
With her current grades she would be able to easily get into ‘Korea’ university and get a good job after graduating from it. That, coupled with her good looks, would make it possible for his sister to come together with the best men.

But if on her wedding she will be led by her brother, who barely graduated from high school, that might embarrass her.

‘I’m so ashamed I’m uneducated…’

Lee Hyun started to worry that his poor education might become a disadvantage for his sister and interfere with her life.

Then he saw Great Society Rehabilitation Center!
He was just passing it on the way home. In addition to its stately appearance it was filled with state-of-the-art equipment.

‘I had been diagnosed there once. And if I manage to become a doctor there my sister would be proud.’

***

Last few days weren’t so easy for Dr. Cha Eunhee.
She used hundreds of various treatments, trying to return Jeong Seoyoon to normal state. And Royal Road was her last resort.

Virtual reality games are known to grant emotional stability. They relieve stress by allowing to satisfy unfulfilled in reality desires. Traveling between reality and virtuality helps to fade the painful feelings.

Cha Eunhee hoped that it will help to save Seoyoon from her mental obsession.
Every day since Seoyoon started playing, Cha Eunhee was watching her playing records to be able to examine her psychological state better, than any test could show, as in the game Seoyoon had to constantly make decisions by herself and interact with the environment.
All the Seoyoon’s actions in Royal Road were recorded in the capsule. That was private information, but as Seoyoon’s doctor Cha Eunhee had access to it.
First recordings of Seoyoon’s hunt were encouraging.

“This way she’ll recover in no time!”

The initial tendency was positive.
Even though she never laughed or talked to anybody and was very withdrawn overall. She started to hunt and the desire to hunt was a display of greed.

Cha Eunhee thought that her desire to become stronger and acquire better items will make her more lively. That such ‘human’ behavior would certainly make a positive impact on treatment.

But with time her expectations waned.
Seoyoon was just hunting. She was going to places where monsters gathered in large groups and fought them. Fought fiercely, to the death, like a berserker.
And she still wasn’t talking to anyone in Royal Road.

‘But wasn’t there a positive change?’

In Seraburg got acquainted with a fighting instructor. They weren’t very close, but it still was a huge breakthrough. They were eating together and she listened to him talking.

‘Just a little but she’s reacting…’

The monster hunt was a good sign as well. Closed people usually become secretive and suspicious. Sometimes they even start acting like a child with superiority complex. Thankfully Seoyoon’s state wasn’t at such level yet.

When people endure a great pain, they often start to feel sad or scared afterwards. To threat such residual state fighting was a great medicine.

“Huh, still a long way til she’s completely healed.”

Cha Eunhee sighed deeply.
After leaving Seraburg Jeong Seoyoon headed south where she continued her endless hunt.

‘How long will you remain locked in that state?’

Jeong Seoyoon wasn’t just a patient for her, but more of a little sister, as they knew each other since childhood. Their parents were friends so they were meeting often, little Seoyoon was always calling Cha Eunhee older sister and following her around.

But now she wasn’t neither laughing nor speaking any more. And Cha Eunhee was doing all she could to return her to normal, cheerful self.
Some parts in the recordings were surprising her.

“Why is there a statue of Seoyoon in Baran village?”

It seemed that Seoyoon didn’t notice it, but the statue of softly smiling guardian deity of the village was her splitting image!
The face of statue of Freya must have been based on Seoyoon.
The beauty of that smile was making Cha Eunhee dizzy.

***


Seoyoon was continuing to hunt and move deeper into the southern part of Rosenheim kingdom. All the more people were coming to southern part of Rosenheim kingdom, and in order to avoid them she had to move deeper little by little.

Hunting monsters such as Dark Ghouls and Blood Ravens.
However the once low, population of southern region was constantly growing. Players had yet to come to dungeons and hunting grounds used by Seoyoon, but it was already bothering her.

‘I can’t stay here any longer…'
Seoyoon decided to leave the south of the Rosenheim kingdom.
Originally she started playing at the center of the continent, slowly making her way south towards Rosenheim, however having come this far south she realized, that there are no free lands further ahead.

‘To the east… Where there’s no players…’

Seoyoon decided to go to Lands of Despair.

***

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Lee Hyun หัวเราะพิรี้พิไร.
Hayan ต้องพบคนดี
ด้วยเกรดปัจจุบันของเธอ เธอจะเดินเข้ามหาวิทยาลัย 'เกาหลี' และได้รับงานที่ดีหลังจากจบการศึกษาจากการ ที่ ควบคู่ไปกับลักษณะของเธอดี จะให้น้องมาร่วมสุดคนนั้น

แต่ ถ้าในงานแต่งงานของเธอ ที่เธอจะถูกนำ โดยพี่ชายของเธอ เพิ่งจะจบการศึกษาจากโรงเรียนมัธยม ที่ผู้ใหญ่ her.

"ฉันละอายใจดังนั้นฉันตามีตามา...'

Lee Hyun เริ่มกังวลว่าศึกษาไม่ดีอาจเป็น ผลเสียสำหรับน้อง และรบกวนชีวิตของเธอได้

แล้วเขาเห็นศูนย์ฟื้นฟูสังคมดี!
เขาแค่ผ่านมาที่บ้านได้ นอกจากลักษณะของสูงๆ มันก็เต็มไป ด้วยอุปกรณ์ทันสมัย

"ฉันได้รับการวินิจฉัยมีครั้ง และถ้าผมจัดการเป็น แพทย์ มีน้องจะภูมิใจ '

***

วันที่สามไม่ได้เพื่อง่ายสำหรับดร. Cha Eunhee
เธอใช้ของทรีทเมนต์หลากหลาย พยายามจอง Seoyoon สถานะปกติ และถนนรอยัลได้เธอสุดท้ายรีสอร์ท

เกมความเป็นจริงเสมือนเป็นที่รู้จักให้ความมั่นคงทางอารมณ์ พวกเขาผ่อนคลายความเครียด โดยให้เพื่อบรรลุในความเป็นจริง เดินทางระหว่างความเป็นจริงและ virtuality ช่วยในการตกความเจ็บปวดความรู้สึก

Cha Eunhee หวังว่า มันจะช่วยให้การบันทึก Seoyoon จากเธอจิตครอบงำจิตใจ
ทุกวันตั้งแต่ Seoyoon เริ่มเล่น Cha Eunhee ได้ดูเธอเล่นระเบียนเพื่อให้สามารถตรวจสอบสถานะของเธอจิตใจดี กว่าทดสอบใด ๆ สามารถแสดง ในเกม Seoyoon ได้ตัดสินใจ ด้วยตนเองอย่างต่อเนื่อง และโต้ตอบกับสภาพแวดล้อม
บันทึกการดำเนินการทั้งหมดของ Seoyoon ถนนรอยัลในแคปซูล ที่มีข้อมูลส่วนตัว แต่เป็น Seoyoon ของแพทย์ Cha Eunhee มีเข้าไป
บันทึกแรกของของ Seoyoon ล่าได้นิมิต

"วิธีนี้เธอจะฟื้นตัวในเวลาไม่นาน"

เริ่มต้นแนวโน้มเป็นบวก
แม้เธอไม่หัวเราะ หรือพูดคุยกับใคร และถูกถอนมากโดยรวม เธอเริ่มที่จะล่า และต้องค้นหามีการแสดงผลของความโลภ

Cha Eunhee คิดว่า ความปรารถนาของเธอจะแข็งแรงขึ้น และได้รับสินค้าที่ดีจะทำให้เธอมีชีวิตชีวามากขึ้น ว่า พฤติกรรมดังกล่าว 'มนุษย์' จะทำผลกระทบแน่นอนในการรักษา

แต่ ด้วยเวลาที่เธอคาดหวัง waned
เพียงถูกล่า Seoyoon เธอได้ไปสถานที่มอนสเตอร์ในกลุ่มขนาดใหญ่ที่รวบรวม และสู้ได้ ถึงพริกถึงขิง สู้ตาย เช่น berserker.
และเธอยังไม่ได้พูดกับใครในถนนรอยัล

'แต่ไม่มีการเปลี่ยนแปลง "

ใน Seraburg มีความคุ้นเคยกับครูสอนการต่อสู้ พวกเขาไม่มี แต่มันยังเป็นความก้าวหน้ามาก พวกเขาได้รับประทานอาหารร่วมกัน และเธอฟังเขาพูด

'เพียงเล็กน้อย แต่เธอเป็นปฏิกิริยา...'

ล่ามอนสเตอร์ถูกเงินดีด้วย คนปิดมักจะเป็นความลับ และน่าสงสัย บางครั้งพวกเขาแม้เริ่มทำหน้าที่เหมือนเป็นเด็ก มีปม ขอบคุณรัฐของ Seoyoon ไม่ได้ระดับดังกล่าวยัง

เมื่อคนทนความเจ็บปวดมาก พวกเขามักจะเริ่มรู้สึกเศร้า หรือกลัวหลังจากนั้น กับ threat ส่วนที่เหลือจากนั้น ต่อสู้กับรัฐได้ยาดี

"ฮะ ยังให้จนเธอจะสนิทกัน"

Cha Eunhee ถอนหายใจลึก
หลังจากออก Seoyoon Seraburg จองทิศใต้ที่เธอต่อเธอล่าโคตร

' ระยะคุณยังคงถูกล็อกในรัฐนั้น?'

Seoyoon จองไม่เพียงผู้ป่วยสำหรับเธอ เพิ่มเติมแต่ของน้องน้อย เป็นพวกเขารู้ว่ากันตั้งแต่วัยเด็ก พ่อนำเพื่อนจะได้ประชุมบ่อย Seoyoon น้อยเสมอเรียกพี่ Cha Eunhee และต่อเธอรอบ

แต่ตอนนี้ เธอไม่ใช่หัวเราะ หรือพูดต่อไป และ Cha Eunhee ทำเธออาจจะกลับเธอไปปกติ ร่าเริงด้วยตนเองทั้งหมด
บางส่วนในบันทึกที่ไม่น่าแปลกใจเธอ

"ทำไมคือมีรูปปั้นของ Seoyoon ในหมู่บ้าน Baran

เหมือนว่า Seoyoon ไม่ได้แจ้งให้ทราบว่า แต่เทพีเบา ๆ ยิ้มเทวดาผู้ปกครองหมู่บ้านมีรูปเธอแยก!
หน้าของรูปปั้นอย่างไร Freya ต้องถูกใช้บน Seoyoon
ความงามของรอยยิ้มที่ถูกทำให้ Cha Eunhee เวียนหัว

***


Seoyoon ถูกต่อการล่า และย้ายลึกเข้าไปในภาคใต้ของราชอาณาจักร Rosenheim คนคอยได้มาถึงทางตอนใต้ของราชอาณาจักร Rosenheim และเพื่อหลีกเลี่ยงพวกเขา เธอต้องย้ายลึกน้อย

ล่ามอนสเตอร์ Ghouls มืดและเลือด Ravens.
แต่ครั้งต่ำ ประชากรของภาคเติบโตอย่างต่อเนื่อง ผู้เล่นยังไม่ได้มีมาจากการล่าสัตว์ที่ใช้ Seoyoon และดันเจี้ยน แต่ถูกแล้วรบกวน her.

'ฉันไม่พักที่นี่อีกต่อไป...'
Seoyoon ตัดสินใจจะออกจากทางใต้ของ Rosenheim ราชอาณาจักร
เดิม เธอเริ่มเล่นของทวีป ช้าทำให้ทางของเธอใต้ต่อ Rosenheim แต่มีมาใต้ไกลนี้เธอรู้ มีไม่ฟรีที่ดินต่อไปข้างหน้า

' ฝั่งตะวันออก... มีผู้เล่นไม่...'

Seoyoon ตัดสินใจที่จะไปดินแดนของความสิ้นหวัง

***

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลีฮยอนหัวเราะอย่างขมขื่น
Hayan ต้องตรงกับความเป็นคนดีจริงๆ
ด้วยเกรดปัจจุบันของเธอเธอจะสามารถได้อย่างง่ายดายได้รับเป็น 'เกาหลี' มหาวิทยาลัยและได้รับงานที่ดีหลังจากจบการศึกษาจากมัน ที่คู่กับรูปลักษณ์ที่ดีของเธอจะทำให้มันเป็นไปได้สำหรับน้องสาวของเขาที่จะมาพร้อมกับผู้ชายที่ดีที่สุดแต่ถ้าเกี่ยวกับงานแต่งงานของเธอที่เธอจะนำโดยพี่ชายที่เพิ่งจบการศึกษาจากโรงเรียนมัธยมของเธอที่อาจทำให้เกิดปัญหาของเธอ'ฉัน 'm จึงละอายใจที่ฉันได้รับการศึกษา ... ' ลีฮยอนเริ่มที่จะกังวลว่าการศึกษาไม่ดีของเขาอาจจะกลายเป็นข้อเสียให้น้องสาวของเขาและยุ่งเกี่ยวกับชีวิตของเธอแล้วเขาเห็นสังคมใหญ่ศูนย์ฟื้นฟูสมรรถภาพ! เขาเป็นคนที่เพียงแค่ผ่านมันระหว่างทางกลับบ้าน นอกจากนี้ยังมีลักษณะที่สง่างามของมันก็เต็มไปด้วยรัฐของอุปกรณ์ศิลปะ'ฉันได้รับการวินิจฉัยว่ามีครั้งเดียว และถ้าฉันจัดการเพื่อเป็นหมอที่มีน้องสาวของฉันจะภูมิใจ. *** ไม่กี่วันล่าสุดไม่ได้เพื่อง่ายสำหรับ ดร. ชะอำ Eunhee เธอใช้หลายร้อยของการรักษาที่แตกต่างกันพยายามที่จะกลับมาจอง Seoyoon รัฐปกติ และถนนหลวงเป็นที่พึ่งสุดท้ายของเธอเกมเสมือนจริงเป็นที่รู้จักกันที่จะให้ความมั่นคงทางอารมณ์ พวกเขาบรรเทาความเครียดโดยการอนุญาตให้เพื่อตอบสนองความต้องการไม่ได้ผลในความเป็นจริง การเดินทางระหว่างความเป็นจริงและ virtuality ช่วยให้จางหายไปความรู้สึกเจ็บปวดชะอำ Eunhee หวังว่ามันจะช่วยประหยัด Seoyoon จากความคิดครอบงำจิตใจของเธอทุกวันตั้งแต่เริ่มเล่น Seoyoon, ชะอำ Eunhee กำลังดูบันทึกการเล่นของเธอที่จะสามารถตรวจสอบสภาพจิตใจของเธอดีกว่า , กว่าการทดสอบใด ๆ ที่สามารถแสดงเช่นเดียวกับในเกม Seoyoon มีอย่างต่อเนื่องในการตัดสินใจด้วยตัวเองและมีปฏิสัมพันธ์กับสภาพแวดล้อมที่ทุกการกระทำ Seoyoon ในถนนหลวงถูกบันทึกไว้ในแคปซูล นั่นคือข้อมูลส่วนตัว แต่เป็น Seoyoon หมอชะอำ Eunhee มีการเข้าถึงมันบันทึกแรกของการตามล่า Seoyoon ถูกกระตุ้นให้"วิธีที่เธอจะกู้คืนในเวลาไม่นานนี้" แนวโน้มที่เป็นบวกครั้งแรกถึงแม้ว่าเธอไม่เคยหัวเราะหรือพูดคุยกับ ใครและถูกถอดถอนมากโดยรวม เธอเริ่มที่จะตามล่าและความปรารถนาที่จะล่าเป็นจอแสดงผลของความโลภชะอำ Eunhee คิดว่าความปรารถนาที่จะกลายเป็นที่แข็งแกร่งและได้รับรายการดีกว่าที่จะทำให้เธอมีชีวิตชีวามากขึ้น พฤติกรรมดังกล่าวว่า 'มนุษย์' แน่นอนจะทำให้ผลกระทบเชิงบวกเกี่ยวกับการรักษาแต่ด้วยเวลาความคาดหวังของเธอจางหายไปSeoyoon เป็นเพียงการล่าสัตว์ เธอกำลังจะไปยังสถานที่ที่มอนสเตอร์รวมตัวกันในกลุ่มขนาดใหญ่และพวกเขาต่อสู้ ต่อสู้กันอย่างดุเดือดในการตายเช่นบ้าบิ่นและเธอก็ยังไม่ได้พูดคุยกับทุกคนในถนนหลวง'แต่ไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงที่ดี? ใน Seraburg ได้คุ้นเคยกับครูผู้สอนการต่อสู้ พวกเขาไม่ได้สนิทกันมาก แต่ก็ยังเป็นความก้าวหน้าอย่างมาก พวกเขาได้รับการรับประทานอาหารร่วมกันและเธอได้ฟังเขาพูด'เพียงเล็กน้อย แต่เธอก็ทำปฏิกิริยา ... ล่ามอนสเตอร์เป็นสัญญาณที่ดีเช่นกัน คนมักจะปิดเป็นความลับและที่น่าสงสัย บางครั้งพวกเขาจะได้เริ่มต้นทำตัวเหมือนเด็กที่มีความเหนือกว่าที่ซับซ้อน Thankfully รัฐ Seoyoon ก็ไม่อยู่ในระดับดังกล่าวยังเมื่อคนทนความเจ็บปวดที่ดีที่พวกเขามักจะเริ่มต้นที่จะรู้สึกเศร้าหรือกลัวหลังจากนั้น การต่อสู้การคุกคามรัฐที่เหลือดังกล่าวเป็นยาที่ดี"หืมยังคงเป็นทางยาวจนเธอหายสนิท." ชะอำ Eunhee ถอนหายใจลึกหลังจากออกจาก Seraburg Jeong Seoyoon มุ่งหน้าลงใต้ที่เธอยังคงล่าไม่มีที่สิ้นสุดของเธอ'ระยะเวลาที่คุณจะยังคงถูกล็อค อยู่ในสถานะที่? จอง Seoyoon ไม่ใช่แค่ผู้ป่วยของเธอ แต่ของน้องสาวคนหนึ่งที่พวกเขารู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก พ่อแม่ของพวกเขาเป็นเพื่อนกันดังนั้นพวกเขาจึงมักจะมีการประชุมน้อย Seoyoon ก็มักจะเรียกชะอำ Eunhee พี่สาวและต่อไปนี้ของเธอไปรอบ ๆแต่ตอนนี้เธอไม่ได้ไม่หัวเราะหรือพูดใด ๆ เพิ่มเติม และชะอำ Eunhee กำลังทำทุกอย่างที่เธอสามารถที่จะกลับเข้าสู่ภาวะปกติของเธอเองร่าเริงบางส่วนในการบันทึกที่น่าแปลกใจของเธอ"ทำไมถึงมีรูปปั้นของ Seoyoon ในหมู่บ้าน Baran" ดูเหมือนว่า Seoyoon ไม่ได้สังเกตเห็นมัน แต่ รูปปั้นของเทพยิ้มเบา ๆ ผู้ปกครองของหมู่บ้านเป็นภาพแยกของเธอใบหน้าของรูปปั้นของเฟรยาต้องได้รับการขึ้นอยู่กับ Seoyoon ความงามของรอยยิ้มที่ทำให้ชะอำ Eunhee วิงเวียน*** Seoyoon ได้รับการอย่างต่อเนื่องเพื่อการล่าสัตว์และย้ายลึก ในภาคใต้ของราชอาณาจักร Rosenheim ทุกคนมากขึ้นมาเพื่อเป็นส่วนหนึ่งทางตอนใต้ของอาณาจักร Rosenheim, และเพื่อที่จะหลีกเลี่ยงพวกเขาที่เธอต้องย้าย ๆ หน่อย ๆ ลึก ๆมอนสเตอร์ล่าสัตว์เช่นมืด Ghouls และเลือดเรเวนส์แต่ต่ำเมื่อประชากรของภาคใต้ได้รับการเติบโตอย่างต่อเนื่อง . ผู้เล่นที่ยังไม่เคยเข้ามาในคุกใต้ดินและพื้นที่ที่ใช้โดยการล่าสัตว์ Seoyoon แต่มันก็มีอยู่แล้วรบกวนเธอ'ฉันไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้อีกต่อไป ... Seoyoon ตัดสินใจที่จะออกจากทางตอนใต้ของอาณาจักร Rosenheim แต่เดิมเธอเริ่มเล่นที่ศูนย์ ของทวีปช้าทำให้ทางของเธอไปทางทิศใต้ Rosenheim แต่มีมาได้ไกลถึงขนาดนี้ใต้เธอตระหนักว่าไม่มีที่ดินฟรีต่อไปข้างหน้า'ไปทางทิศตะวันออก ... ในกรณีที่มีผู้เล่นไม่ ... ' Seoyoon ตัดสินใจที่จะไปดินแดนของความสิ้นหวัง***

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลีฮยอนหัวเราะอย่างขมขื่น
hayan ต้องเจอผู้ชายที่ดีจริงๆ .
เกรดปัจจุบันของเธอเธอจะสามารถได้อย่างง่ายดาย รับเป็น ' มหาวิทยาลัย ' และได้งานที่ดี หลังจากจบการศึกษาจาก ที่คู่กับลักษณะที่ดีของเธอ จะทำให้มันเป็นไปได้สำหรับน้องสาวของเขามาอยู่กับผู้ชายที่ดีที่สุด

แต่ถ้าในงานแต่งงานของเธอ เธอจะนำโดยพี่ชายของเธอที่เพิ่งจะจบการศึกษาจากโรงเรียนมัธยมนั่นอาจจะทำให้เธออาย

ฉันอายฉันไร้การศึกษา . . . . . . . '

ลีฮยอนเริ่มเป็นห่วงว่าเขายากจน การศึกษาอาจจะกลายเป็นข้อเสียสำหรับน้องสาวของเขา และรบกวนชีวิตของเธอ

แล้วเขาก็เห็นศูนย์ฟื้นฟูสังคมดี !
เขาเป็นเพียงแค่ผ่านมันบนทางกลับบ้าน นอกเหนือไปจากลักษณะภูมิฐานที่เต็มไปด้วยอุปกรณ์รัฐ - of - the - art

" ได้รับการวินิจฉัยนั้นสักครั้งและถ้าฉันได้เป็นหมอที่นั่น น้องจะภูมิใจค่ะ

* * *

ไม่กี่วันไม่ได้ง่ายดังนั้น ดร. ชา eunhee .
เธอใช้ร้อยของวิทยาการต่างๆ พยายามที่จะกลับไปจอง seoyoon สู่สภาพปกติ และ Royal ถนนเป็นรีสอร์ทสุดท้าย

เสมือนจริงเกมเป็นที่รู้จักกันเพื่อให้อารมณ์มั่นคง บรรเทาความเครียดโดยการอนุญาตให้พวกเขาเพื่อตอบสนองความต้องการไม่ได้ ในความเป็นจริงการเดินทางระหว่างความเป็นจริงและ virtuality ช่วยลบเลือนความเจ็บปวด

ชา eunhee หวังว่ามันจะช่วยประหยัด seoyoon จากเธอจิตใจหมกหมุ่น seoyoon
ทุกวัน ตั้งแต่เริ่มเล่น ชา eunhee ดูเธอเล่นบันทึกที่สามารถตรวจสอบสภาพจิตใจของเธอดีขึ้นกว่าทุกการทดสอบจะแสดงในเกม seoyoon มีอย่างต่อเนื่องเพื่อการตัดสินใจด้วยตนเอง และมีปฏิสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อม seoyoon
การกระทําของในหลวง ถนนที่ถูกบันทึกไว้ในแคปซูล นั่นเป็นข้อมูลส่วนบุคคล แต่เป็น seoyoon หมอชา eunhee เข้าถึงมัน .
บันทึกแรกของ seoyoon ล่าเป็นนิมิต

" นี่เธอจะหายดีในเวลาไม่ ! "


เริ่มต้นแนวโน้มเป็นบวกแม้ว่าเธอจะไม่เคยหัวเราะหรือพูดกับใครและก็ถอนได้โดยรวม เธอเริ่มล่าและความปรารถนาที่จะล่าคือการแสดงผลของความโลภ

ชา eunhee คิดว่าเธอต้องการที่จะแข็งแกร่งขึ้นและได้รับรายการที่ดีจะทำให้เธอมีชีวิตชีวาขึ้น . เช่น พฤติกรรมมนุษย์ ' แน่นอนจะทำให้ผลกระทบเชิงบวกเกี่ยวกับการรักษา .

แต่ด้วยเวลาที่เธอคาดหวัง .
seoyoon กำลังล่าสัตว์ เธอกำลังจะไปสถานที่ที่มอนสเตอร์รวมตัวกันในกลุ่มใหญ่และต่อสู้กับพวกเขา ต่อสู้อย่างหนักเพื่อความตายเหมือน Berserker .
แล้วเธอยังไม่ได้พูดกับใครในราชวงศ์ถนน

แต่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงในเชิงบวก ? '

ใน seraburg ได้คุ้นเคยกับการต่อสู้ของผู้สอน พวกเขาไม่สนิทกันมาก แต่ก็ยังคงมีความก้าวหน้ามากพวกเขากินด้วยกัน เธอฟังเขาพูด

แค่เล็กน้อย แต่เธอ . . . . . . . . '

มอนสเตอร์ที่ล่าเป็นสัญญาณที่ดีเช่นกัน ปิดคนมักจะเป็นลึกลับและน่าสงสัย บางครั้งก็เริ่มทำตัวเป็นเด็กที่มีปมซับซ้อน โชคดีที่เป็น seoyoon รัฐไม่ได้อยู่ที่ระดับดังกล่าวยัง

เมื่อประชาชนทนความเจ็บปวดที่ยิ่งใหญ่พวกเขามักจะเริ่มรู้สึกเศร้าหรือกลัวแล้ว การคุกคามดังกล่าวที่เหลือรัฐต่อสู้เป็นยาที่ดี

" เฮ้อ ยังอีกนาน จนกว่า เธอจะหายดี "

ชา eunhee ถอนหายใจ
หลังจากออกจาก seraburg จอง seoyoon มุ่งหน้าไปทางใต้ที่ไม่มีที่สิ้นสุดของเธอเธอยังคงล่า

' ยาวจะยังคงล็อคในรัฐ ? '

จอง seoyoon ไม่ใช่แค่คนไข้ของเธอแต่ของน้องสาว พวกเขารู้จักกันตั้งแต่วัยเด็ก พ่อแม่เป็นเพื่อนกันดังนั้นพวกเขาพบบ่อย ๆ seoyoon มักจะเรียกชา eunhee พี่สาวและตามเธอรอบ ๆ

แต่ตอนนี้เธอไม่ได้ไม่หัวเราะหรือพูดใด ๆเพิ่มเติม และชา eunhee ทำทั้งหมดที่เธอจะต้องกลับมาเป็นปกติ ตนเอง ร่าเริง
บางส่วนในบันทึกมีเซอร์ไพร์ส

" ทำไมถึงมีรูปปั้นของ seoyoon ใน Baran หมู่บ้าน ? "

ดูเหมือน seoyoon ไม่ได้สังเกต แต่รูปปั้นของเบาๆยิ้มเทพผู้พิทักษ์ของหมู่บ้านถูกถอดแบบของเธอ !
หน้ารูปปั้นของเฟรย่า ต้องถูกยึด seoyoon .
ความงามของรอยยิ้มที่ทำชา eunhee เวียนหัว

* * *


seoyoon คือการล่า และเดินลึกเข้าไปในภาคใต้ของ Rosenheim สหราชอาณาจักร ยิ่งคนเข้ามาทางใต้ของ Rosenheim อาณาจักรและเพื่อหลีกเลี่ยงพวกเขา เธอต้องขยับเล็กน้อยลึกๆ

ล่ามอนสเตอร์ เช่น ผีที่มืดและเลือดกา .
แต่เมื่อต่ำ ประชากรของภาคใต้ มีการเติบโตอย่างต่อเนื่องเล่นได้ยังไปดันเจี้ยนและสนามล่าใช้ โดย seoyoon แต่มันก็ทำให้เธอ

" อยู่ที่นี่ไม่ได้อีกต่อไป . . . . . . . '
seoyoon ตัดสินใจออกไปทางใต้ของอาณาจักร Rosenheim .
ตอนแรกเธอเริ่มเล่นที่ศูนย์ของทวีป อย่างช้าๆ ทำให้เธอมาทางใต้ของ Rosenheim , แต่ต้องมาไกลใต้เธอตระหนักได้ว่าไม่มีฟรีที่ดินต่อไปข้างหน้า

To ตะวันออก . . . . . . . ที่ไม่มีผู้เล่น . . . . . . . '

seoyoon ตัดสินใจไปดินแดนแห่งความสิ้นหวัง


* * *