The Quartet has a formal intricacy

The Quartet has a formal intricacy that fascinates analysts but is completely lost on the ordinary listener. It has been characterized as an "arch," as two sonatas superimposed on each other, and, perhaps most helpfully, as a sonata with a slow movement inserted between the development and recapitulation. In the introduction (marked andante alla marcia), the oboe stays aloof from the strings, singing while they march. A quicker section follows in which themes are introduced and developed. Where the recapitulation would normally arrive to reestablish familiar material, Britten instead has something completely different in both music and instrumentation: a slow section without the oboe. When it finally gets around to recapitulation, the music returns in a mirror image of the way it first arrived: first the quick exposition, then the opening slow march. At the last, the lone cello repeats the first seven bars of the piece, in reverse order.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสียง intricacy ทางที่ fascinates นักวิเคราะห์ แต่จะหายไปทั้งหมดบนฟังธรรมดา ได้ มันได้ถูกลักษณะเป็น "ประตู เป็นสอง sonatas วางซ้อนอยู่บนกัน และ บางทีส่วนใหญ่เป็น sonata กับการเคลื่อนไหวช้าที่แทรกระหว่างการพัฒนาและ recapitulation จานอร่อย ในการแนะนำ (เครื่องพัก andante มาร์), โอโบยังคงอยู่ห่าง ๆ จากสาย ร้องเพลงในขณะที่พวกนั้น ส่วนความเร็วตามที่รูปแบบเป็นนำ และพัฒนา Recapitulation ที่ปกติจะมาถึงเพื่อสร้างวัสดุที่คุ้นเคย Britten แต่มีบางสิ่งบางอย่างที่ต่างกันทั้งหมดทั้งเพลงและใช้เครื่องมือ: ส่วนช้า โดยโอโบ เมื่อนั้นก็ได้รับรอบ ๆ recapitulation เพลงสอบในภาพกลับของแบบแรกมา: มีนาคมนิทรรศการด่วน แล้วเปิดช้าก่อน ที่สุด เชลโลโลนซ้ำแถบแรกเจ็ดชิ้น ในลำดับย้อนกลับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สี่มีความสับสนอย่างเป็นทางการที่ fascinates นักวิเคราะห์ แต่จะหายไปอย่างสมบูรณ์ในการฟังสามัญ มันได้รับการโดดเด่นในฐานะ "ซุ้ม" เป็นสองเตซ้อนทับบนแต่ละอื่น ๆ และบางทีอาจจะเป็นประโยชน์มากที่สุดเช่นโซนาตากับการเคลื่อนไหวช้าแทรกระหว่างการพัฒนาและย้ำ ในการแนะนำ (ทำเครื่องหมายดนตรี alla มาร์เซีย), ปี่อยู่ห่างจากสายร้องเพลงในขณะที่พวกเขาเดิน ส่วนเร็วต่อไปนี้ในการที่จะนำรูปแบบและการพัฒนา ที่ย้ำปกติจะมาถึงที่จะกอบกู้วัสดุที่คุ้นเคยบริทเต็แทนมีอะไรบางอย่างที่แตกต่างกันทั้งในการฟังเพลงและการวัด: ส่วนช้าโดยไม่มีปี่ เมื่อมันจนได้รับไปรอบ ๆ เพื่อย้ำผลตอบแทนดนตรีในภาพสะท้อนของวิธีการที่จะมาถึงครั้งแรก: ครั้งแรกแสดงออกอย่างรวดเร็วจากนั้นเปิดเดินขบวนช้า ที่ผ่านมาเชลโลคนเดียวซ้ำเจ็ดครั้งแรกบาร์ของชิ้นในการสั่งซื้อกลับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งสี่คนได้เป็นทางการ intricacy ที่ fascinates นักวิเคราะห์ แต่หายไปอย่างสมบูรณ์กับผู้ฟังทั่วไป มันมีลักษณะเป็น " โค้ง " เป็นสอง Sonatas ซ้อนทับกับแต่ละอื่น ๆและ อาจจะมากที่สุดเป็นประโยชน์ เป็น โซนาต้ากับช้าเคลื่อนไหวอยู่ระหว่างการพัฒนา และการสรุป ในเบื้องต้น ( เครื่องหมายแอนดันเต้ามาร์เซีย ) ปี่อยู่ห่างจากสายร้องเพลงในขณะที่พวกเขามีนาคม ส่วนเร็วตามที่ธีมา และพัฒนา ที่สรุปความปกติจะมาถึงเพื่อสร้างวัสดุที่คุ้นเคย บริทเทนแทน มีอะไรที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงทั้งในเพลงและเครื่องมือวัด : ส่วนช้าโดยไม่โอโบ เมื่อมันในที่สุดได้รับรอบเพื่อสรุปความ ,เพลงจะสะท้อนภาพของวิธีแรกมาถึงก่อนงานมหกรรมอย่างรวดเร็ว เดือนมีนาคมช้าเปิด ที่ล่าสุด , เชลโล่คนเดียวซ้ำเจ็ดแท่งแรกของชิ้นส่วน เพื่อย้อนกลับ