Habermas’s Structural Transformatio

Habermas’s Structural Transformation of the Public Sphere
(1992) became a central conceptual resource for research that explored the ways in which
practices of public communication lived up to deliberative ideals. Some political communications
research has asked to what extent government and party communication can actually
be said to be deliberative (Ryfe, 2002; Wessler, 2008a).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างของ Habermas ของทรงกลมกลาง(1992) กลายเป็นทรัพยากรกลางแนวคิดสำหรับการวิจัยที่สำรวจวิธีที่ปฏิบัติการสื่อสารสาธารณะอาศัยอยู่ถึงความเชิงอภิปราย บางสื่อสารทางการเมืองวิจัยขอขอบเขตการสื่อสารของพรรคและรัฐบาลสามารถจริงจะกล่าวว่า สำนัก (Ryfe, 2002 Wessler, 2008a)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างฮาเบอร์ของประชาชน Sphere
(1992) กลายเป็นทรัพยากรที่มีความคิดกลางสำหรับการวิจัยที่สำรวจวิธีการที่
การปฏิบัติของการสื่อสารของประชาชนขึ้นอยู่กับการอภิปรายอุดมคติ บางการสื่อสารทางการเมือง
การวิจัยได้ขอให้สิ่งที่รัฐบาลขอบเขตและการสื่อสารของบุคคลจริงสามารถ
กล่าวได้ว่าเป็นอภิปราย (Ryfe 2002; Wessler, 2008a)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฮาเบอร์เป็นโครงสร้างการเปลี่ยนแปลงของพื้นที่สาธารณะ( 1992 ) เป็นแนวคิดที่กลางแหล่งศึกษาค้นคว้าหาวิธีซึ่งการปฏิบัติการสื่อสารสาธารณะอยู่ถึงเกี่ยวกับการอภิปรายอุดมคติ การสื่อสารการเมืองการวิจัยได้ถามสิ่งที่ขอบเขตของรัฐบาล และพรรคการสื่อสารสามารถจริง ๆจะกล่าวว่าเป็นเกี่ยวกับการอภิปราย ( ryfe , 2002 ; wessler 2008a , )