3.2. Crop performance indicatorsSta

3.2. Crop performance indicators
Statistical analysis showed that cucumber plant height of treatment 4 increased significantly as compared with other treatments
except for treatments 2 and 3 (Table 5), However, leaf area were not
significantly affected by the RWW treatments. Tomato plant height
was not affected by treatments, while plant leaf area improved
significantly by treatment 3 followed by treatments 2 and 4.
Cucumber stem and root dry weights were not significantly different with the RWW treatments but significant increase in leaf dry
weight was observed with the application of chemical-fertilizers
treatments as shown in Table 5. Tomato stem and leaf dry weights
were not significantly affected by the RWW application. The lowest
root dry weight was observed in treatment 1. Organic carbon might
have had indirect effect on plant growth. For example, Thurman
(1985) showed that dissolved organic carbon was an important factor in soil ecosystem as it was capable of adjusting soil pH, microbial
activity, and nutrient bioavailability and mobility.
Table 5 showed that cucumber plant vegetative growth was significantly affected by the treatments; these Tables also indicate
that the application of RWW was sufficient to produce vegetative growth parameters matching those produced when complete
chemical fertilizers were applied. However, treatments 2–4, in case
of tomato, resulted in increase in tomato vegetative growth as
evidenced by leaf area. This could be attributed to the relatively
higher salt tolerance of tomato as compared to cucumber. Cucumber plants is considered salt-sensitive crop (Jones et al., 1989;
Chartzoulakis, 1994). To the contrary, Maas and Hoffman (1977)
classified both crops as moderately sensitive to salt stress but the
percent reduction per unit increase in salinity beyond the threshold value of 2.5 dSm
−1
was 13% for cucumber as compared to 9.9%
for tomato. The results of Table 8 show relatively high soil salinity
at the beginning and end of the experiment. The highest cucumber
fruit yield and average fruit weight were observed from treatment
3 as contrasted by the lowest yield and fruit weight of treatment
5 (Table 6). Tomato fruit yield and average fruit weight was not
significantly affected by RWW treatments (Table 6). However, the
highest tomato yield was that of treatment 4. In this regard, AlLahham et al. (2003) reported an increase in tomato fruit size and
weight when irrigated with reclaimed domestic wastewater. Subsequently, these authors suggested that the reclaimed wastewater
can replace fresh water in irrigation of tomatoes eaten after cooking provided that the effluent quality is continuously monitored
to avoid microbial contamination. In general, our results indicated
that using RWW had the capacity to produce cucumber and tomato
fruit yield not significantly different from these produced when
the crops were provided by their K-nutritional requirement in the
form of chemical fertilizers. Additional improvements in soil physical and biochemical edaphic properties were reported. This can be
attributed to the extra application of RWW-micronutrients and to
the ameliorative effect of that organic solutes-rich water

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.2. พืชบ่งชี้ประสิทธิภาพการวิเคราะห์ทางสถิติพบว่า ความสูงของพืชแตงกวารักษา 4 เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับการรักษาอื่น ๆยกเว้นรักษา 2 และ 3 (ตาราง 5), อย่างไรก็ตาม ใบตั้งไม่ได้ผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญ โดยการรักษา RWW ความสูงของพืชมะเขือเทศไม่ถูกผลกระทบจากรักษา ในขณะที่การปรับปรุงพื้นที่โรงงานใบอย่างมีนัยสำคัญ โดยการรักษา 3 ตาม ด้วยทรีทเมนท์ 2 และ 4แตงกวาลำต้นและรากแห้งไม่มีน้ำหนักแตกต่างกับการรักษา RWW แต่เพิ่มใบแห้งสังเกตน้ำหนัก ด้วยการใช้ปุ๋ยเคมีการรักษาดังแสดงในตาราง 5 ลำต้นมะเขือเทศและใบไม้แห้งน้ำหนักมีไม่มากมีผลกระทบ โดยแอ RWW ต่ำที่สุดน้ำหนักแห้งของรากพบว่า ในการรักษา 1 คาร์บอนอินทรีย์อาจมีผลทางอ้อมในการเจริญเติบโตของพืช ตัวอย่างเช่น เธอร์แมน(1985) แสดงให้เห็นว่า ปริมาณคาร์บอนอินทรีย์ที่ละลายน้ำ เป็นปัจจัยสำคัญในระบบนิเวศดินมันเป็นความสามารถในการปรับค่า pH ดิน จุลินทรีย์กิจกรรม และดูดซึมสารอาหาร และการเคลื่อนไหวตารางที่ 5 พบว่า แตงกวาพืชเจริญเติบโตของพืชอย่างมากได้รับผลจากการรักษา ตารางเหล่านี้แสดงถึงว่า โปรแกรมประยุกต์ของ RWW ไม่เพียงพอในการผลิตของพารามิเตอร์ที่ตรงกับการผลิตเมื่อเสร็จสมบูรณ์ใช้ปุ๋ยเคมี อย่างไรก็ตาม 2 – 4 การรักษาในกรณีของมะเขือเทศ ผลเพิ่มมะเขือเทศเจริญเติบโตของพืชเป็นหลักฐาน โดยใบตั้ง อาจเกิดจากการค่อนข้างความคลาดเคลื่อนของมะเขือเทศเมื่อเทียบกับแตงกวาเกลือสูงขึ้น แตงกวาพืชเป็นพืชไวต่อเกลือ (Jones et al. 1989Chartzoulakis, 1994) การตรงกันข้าม Maas และฮอฟแมน (1977)จำแนกพืชทั้งที่เป็นปานกลางค่อนข้างอ่อนไหวกับเกลือความเครียด แต่การลดเปอร์เซ็นต์ต่อหน่วยเพิ่มขึ้นความเค็มเกินค่าขีดจำกัดของ 2.5 dSm− 1ร้อยละ 13 สำหรับแตงกวาเมื่อเทียบกับ 9.9%สำหรับมะเขือเทศ ตาราง 8 ผลการแสดงความเค็มของดินค่อนข้างสูงที่เริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของการทดลอง แตงกวาสูงสุดผลผลิตของผลไม้และผลไม้เฉลี่ยน้ำหนักถูกตั้งข้อสังเกตจากการรักษา3 เป็นการเปรียบเทียบ โดยน้ำหนักผลไม้และผลผลิตต่ำที่สุดของการรักษา5 (ตาราง 6) ผลผลิตมะเขือเทศผลไม้ และผลไม้เฉลี่ยน้ำหนักไม่ได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญจาก RWW รักษา (ตารางที่ 6) อย่างไรก็ตาม การผลผลิตมะเขือเทศสูงสุดเป็นที่การรักษา 4 ในเรื่องนี้ AlLahham et al. (2003) รายงานการเพิ่มขึ้นในมะเขือเทศผลไม้ขนาด และน้ำหนักเมื่อล้างด้วยน้ำเสียที่เรียกคืน ต่อมา ผู้เขียนเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่า น้ำถมทะเลสามารถแทนที่น้ำในชลประทานของมะเขือเทศกินหลังจากทำอาหารที่มีการตรวจสอบคุณภาพน้ำทิ้งอย่างต่อเนื่องเพื่อหลีกเลี่ยงการปนเปื้อนเชื้อจุลินทรีย์ ทั่วไป แสดงผลของเราว่า ใช้ RWW มีความสามารถในการผลิตแตงกวาและมะเขือเทศผลไม้ผลผลิตไม่แตกต่างจากเหล่านี้ผลิตเมื่อพืชได้มาจากความต้องการของ K ทางโภชนาการในการรูปแบบของปุ๋ยเคมี การปรับปรุงเพิ่มเติมในดินคุณสมบัติทางกายภาพ และทางชีวเคมี edaphic มีรายงาน นี้สามารถประกอบกับโปรแกรมเสริม ของ RWW ธาตุอาหาร และการผล ameliorative ของน้ำที่อุดมไปด้วยสารปนเปื้อนอินทรีย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.2 ตัวชี้วัดประสิทธิภาพการเพาะปลูก
การวิเคราะห์ทางสถิติแสดงให้เห็นว่าความสูงของพืชแตงกวา 4 ของการรักษาเพิ่มขึ้นอย่างมากเมื่อเทียบกับการรักษาอื่น
ยกเว้นสำหรับการรักษาที่ 2 และ 3 (ตารางที่ 5) อย่างไรก็ตามพื้นที่ใบที่ไม่ได้
รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญโดยการรักษา RWW มะเขือเทศความสูงของพืช
ไม่ได้รับผลกระทบจากการรักษาในขณะที่พื้นที่ใบพืชปรับตัวดีขึ้น
อย่างมีนัยสำคัญโดยทรีทเมนท์ 3 ตามมาด้วยการรักษาที่ 2 และ 4
ก้านแตงกวาและรากน้ำหนักแห้งไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญกับการรักษา RWW แต่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในใบแห้ง
น้ำหนักก็สังเกตเห็นด้วย การประยุกต์ใช้สารเคมีปุ๋ย
รักษาดังแสดงในตารางที่ 5 ต้นกำเนิดมะเขือเทศและใบน้ำหนักแห้ง
ไม่ได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญโดยการประยุกต์ใช้ RWW ต่ำสุด
น้ำหนักแห้งรากเป็นข้อสังเกตในการรักษา 1. อินทรีย์คาร์บอนอาจ
มีผลกระทบทางอ้อมต่อการเจริญเติบโตของพืช ยกตัวอย่างเช่นเธอร์แมน
(1985) แสดงให้เห็นว่าละลายอินทรีย์คาร์บอนเป็นปัจจัยสำคัญในระบบนิเวศดินที่มันเป็นความสามารถในการปรับค่า pH ของดิน, จุลินทรีย์
กิจกรรมและการดูดซึมสารอาหารและการเคลื่อนไหว.
ตารางที่ 5 แสดงให้เห็นว่าพืชแตงกวาเจริญเติบโตของพืชได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญโดย การรักษา; ตารางเหล่านี้ยังระบุ
ว่าการประยุกต์ใช้ RWW ก็เพียงพอที่จะผลิตพารามิเตอร์เจริญเติบโตของพืชที่ตรงกับที่ผลิตเสร็จสมบูรณ์เมื่อ
ปุ๋ยเคมีถูกนำไปใช้ อย่างไรก็ตามการรักษา 2-4 ในกรณี
ของมะเขือเทศผลในการเพิ่มขึ้นในการเจริญเติบโตของพืชมะเขือเทศเป็น
หลักฐานโดยพื้นที่ใบ นี้อาจจะประกอบไปค่อนข้าง
ทนเค็มสูงขึ้นของมะเขือเทศเมื่อเทียบกับแตงกวา พืชแตงกวาถือว่าเป็นเกลือที่ไวต่อการเพาะปลูก (โจนส์ et al, 1989;.
Chartzoulakis, 1994) ไปในทางตรงกันข้าม Maas และฮอฟแมน (1977)
จำแนกพืชทั้งในฐานะปานกลางมีความไวต่อความเครียดเกลือ แต่
ลดลงร้อยละต่อหน่วยเพิ่มขึ้นในความเค็มเกินค่าเกณฑ์ 2.5 DSM
-1
เป็น 13% สำหรับแตงกวาเมื่อเทียบกับ 9.9%
สำหรับมะเขือเทศ ผลที่ได้จากตารางที่ 8 แสดงความเค็มของดินค่อนข้างสูง
ที่จุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของการทดลอง แตงกวาสูงสุด
ผลผลิตผลไม้และน้ำหนักผลเฉลี่ยถูกตั้งข้อสังเกตจากการรักษา
3 เมื่อเทียบโดยต่ำสุดผลผลิตและผลไม้น้ำหนักของการรักษา
5 (ตารางที่ 6) ผลผลิตมะเขือเทศและน้ำหนักผลเฉลี่ยก็ไม่ได้
รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญโดยการรักษา RWW (ตารางที่ 6) อย่างไรก็ตาม
ผลผลิตมะเขือเทศสูงสุดเป็นที่ของการรักษา 4. ในเรื่องนี้ AlLahham et al, (2003) รายงานการเพิ่มขึ้นในขนาดผลไม้มะเขือเทศและ
น้ำหนักเมื่อน้ำท่ากับน้ำเสียชุมชนยึด ต่อมาผู้เขียนเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าน้ำเสียยึด
สามารถแทนที่น้ำจืดในการชลประทานของมะเขือเทศรับประทานหลังจากการปรุงอาหารให้มีคุณภาพน้ำทิ้งจะถูกตรวจสอบอย่างต่อเนื่อง
ที่จะหลีกเลี่ยงการปนเปื้อนของเชื้อจุลินทรีย์ โดยทั่วไปผลของเราชี้ให้เห็น
ว่าการใช้ RWW มีความสามารถในการผลิตแตงกวาและมะเขือเทศ
ผลผลิตไม่แตกต่างจากเหล่านี้ผลิตเมื่อ
พืชมีให้โดย K-ต้องการทางโภชนาการของพวกเขาใน
รูปแบบของการใช้ปุ๋ยเคมี การปรับปรุงเพิ่มเติมในทางกายภาพของดินและคุณสมบัติทางดินทางชีวเคมีที่ได้รับรายงาน นี้สามารถ
นำมาประกอบกับแอพลิเคชันพิเศษ RWW-แร่ธาตุอาหารและ
ผลกระทบที่เกิดจากการที่ ameliorative อินทรีย์น้ำสารที่อุดมไปด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.2 . ตัวชี้วัดประสิทธิภาพพืชการวิเคราะห์ทางสถิติพบว่า ความสูงของต้นแตงกวารักษา 4 เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับการรักษาอื่น ๆยกเว้นทรีทเมนต์ที่ 2 และ 3 ( ตารางที่ 5 ) แต่พื้นที่ใบไม่ได้โดย rww มีผลต่อการรักษา ความสูงของต้นมะเขือเทศไม่มีผลต่อการรักษา ในขณะที่พืชใบพื้นที่ปรับปรุงอย่างมาก โดยการรักษา 3 ตามด้วยทรีทเมนต์ที่ 2 และ 4น้ำหนักแห้งของต้นและรากแตงกวาไม่แตกต่างกับการรักษา แต่ rww เพิ่มขึ้นในใบแห้งน้ำหนัก และการใช้ปุ๋ยเคมีการรักษาดังแสดงใน ตารางที่ 5 ต้นมะเขือเทศ และน้ำหนักแห้งของใบไม่มีผลต่อ rww โดยโปรแกรม ถูกที่สุดน้ำหนักแห้งของรากพบว่าในการรักษา 1 อินทรีย์คาร์บอน อาจได้มีผลกระทบทางอ้อมต่อการเจริญเติบโตของพืช ตัวอย่างเช่น เธอร์แมน( 1985 ) พบว่าปริมาณอินทรีย์คาร์บอนเป็นปัจจัยสําคัญในระบบนิเวศของดินมันมีความสามารถในการปรับ pH ของดินกิจกรรม , การดูดซึมสารอาหารและการเคลื่อนย้ายและตารางที่ 5 แสดงให้เห็นว่าการเจริญเติบโตทางลำต้นพืชแตงกวาเป็นปัจจัยโดยการรักษา ; ตารางเหล่านี้ยังระบุว่าที่ใช้ rww ก็เพียงพอที่จะทำให้การเจริญเติบโตทางลำต้นที่ตรงกับพารามิเตอร์ที่เมื่อเสร็จสมบูรณ์ปุ๋ยเคมีที่ใช้ . อย่างไรก็ตาม ทรีทเมนต์ที่ 2 – 4 , ในกรณีที่มะเขือเทศ มีผลในการเพิ่มการเจริญเติบโตทางลำต้น เช่น มะเขือเทศเห็นได้จาก พื้นที่ใบ นี้สามารถนำมาประกอบกับค่อนข้างสูงกว่าเมื่อเทียบกับเกลือ ความอดทนของมะเขือเทศแตงกวา พืชแตงกวาเป็นพืชที่มีเกลือ ( Jones et al . , 1989 ;chartzoulakis , 1994 ) ตรงกันข้าม มาส และ ฮอฟแมน ( 1977 )จัดทั้งในพืชที่มีแต่ความเครียดเกลือเปอร์เซ็นต์การลดลงต่อหน่วยเพิ่มความเค็มเกินกว่าเกณฑ์ของ DSM มูลค่า 2.5− 1อายุ 13 % เมื่อเทียบกับร้อยละ 9.9 แตงกวาสำหรับมะเขือเทศ ตารางที่ 8 แสดงผลของความเค็มของดินค่อนข้างสูงที่จุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของการทดลอง แตงกวา สูงสุดผลผลิต และน้ำหนักผลเฉลี่ยจากการทดลองรักษา3 ความแตกต่างโดยผลผลิตต่ำสุด และน้ำหนักผล ของการรักษา5 ( ตารางที่ 6 ) ผลมะเขือเทศและผลไม้ให้ผลผลิตน้ำหนักเฉลี่ยไม่ปัจจัยที่มีผลต่อการรักษา โดย rww ( ตารางที่ 6 ) อย่างไรก็ตามมะเขือเทศ ผลผลิตสูงสุดคือการรักษา 4 . ในการนี้ allahham et al . ( 2003 ) ได้รายงานการเพิ่มขึ้นในขนาดของผลมะเขือเทศน้ำหนักเมื่อใช้น้ำชลประทานกับประเทศ ต่อมาผู้เขียนเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าระบบเก่าสามารถแทนที่น้ำในการชลประทานของมะเขือเทศรับประทานหลังอาหาร ให้คุณภาพน้ำทิ้งตรวจสอบอย่างต่อเนื่องเพื่อหลีกเลี่ยงการปนเปื้อนของจุลินทรีย์ โดยทั่วไปผลของเราระบุที่ใช้ rww มีศักยภาพในการผลิตแตงกวาและมะเขือเทศผลผลิตไม่แตกต่างกัน จากที่เมื่อพืชมีความต้องการ k-nutritional ของตนในรูปแบบของปุ๋ยเคมี การปรับปรุงเพิ่มเติมในดินทางกายภาพและสมบัติทางชีวเคมีครั้งนี้ถูกรายงาน นี้สามารถประกอบกับการเพิ่มของ rww micronutrients และผล ameliorative ของสารอินทรีย์ที่อุดมไปด้วยน้ำ