and infection rates did not differ

and infection rates did not differ significantly between
the unplanned extubation group and the control group
if the subjects were not physically restrained (Table 3).
These results indicate that physically restrained patients
with nosocomial infection and patients with better
neurological status who are not physically restrained
are most at risk for unplanned extubation. In other
words, the risk of unplanned extubation can be due
to the use of physical restraints and the presence of
nosocomial infection.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และอัตราการติดเชื้อได้ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่ม extubation ไม่ได้วางแผนและกลุ่มควบคุมถ้าเรื่องไม่จริง (ตาราง 3) ยับยั้งการผลลัพธ์เหล่านี้บ่งชี้ว่า ร่างกายยับยั้งผู้ป่วยติดเชื้อ nosocomial และผู้ป่วยที่ มีดีกว่าสถานะของระบบประสาทที่จะไม่ทรงจริงเป็นส่วนใหญ่ที่มีความเสี่ยงสำหรับ extubation ไม่ได้วางแผน ในที่อื่น ๆคำ ความเสี่ยงของ extubation ไม่ได้วางแผนจะครบกำหนดการใช้ restraints ทางกายภาพของการติดเชื้อ nosocomial

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และอัตราการติดเชื้อไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่าง
กลุ่มที่ไม่ได้วางแผนถอดท่อช่วยหายใจและกลุ่มควบคุมกลุ่ม
วิชาถ้าไม่ได้ยับยั้งร่างกาย (ตารางที่ 3).
ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าผู้ป่วยยับยั้งร่างกาย
มีการติดเชื้อในโรงพยาบาลและผู้ป่วยที่มีดีกว่า
สถานะทางระบบประสาทที่ไม่ได้ยับยั้งร่างกาย
มี ความเสี่ยงมากที่สุดสำหรับการถอดท่อช่วยหายใจที่ไม่ได้วางแผน ในอื่น ๆ
คำความเสี่ยงของการถอดท่อช่วยหายใจที่ไม่ได้วางแผนได้เนื่องจาก
การใช้เครื่องพันธนาการทางกายภาพและการปรากฏตัวของ
การติดเชื้อในโรงพยาบาล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และอัตราการติดเชื้อไม่แตกต่างอย่างมีนัย extubation
กลุ่มแรกและกลุ่มควบคุม
ถ้าจำนวนไม่สมประกอบกักขัง ( ตารางที่ 3 ) พบว่าผู้ป่วย

กับร่างกาย ยับยั้งการติดเชื้อและผู้ป่วยทางระบบประสาทดีขึ้น
สถานะที่ไม่สมประกอบกักขัง
เป็นส่วนใหญ่ความเสี่ยงเพื่อวางแผน extubation . ในคำอื่น ๆ
,ความเสี่ยงของการไม่ได้วางแผน extubation สามารถเนื่องจาก
การใช้เสพทางกายและการปรากฏตัวของการติดเชื้อในโรงพยาบาล

.