The perils of strongman syndrome La

The perils of strongman syndrome

Last week Asean suffered another blow after the Philippines joined the list of countries under the rule of people who go crazy with power.
With the landslide victory of Rodrigo Duterte, a foul-mouthed fan of death squads, Filipinos face the prospect of a president who will show little tolerance for anything said or done against him.
Mr Duterte has some traits that we in Thailand are familiar with, having lived under a dictatorial regime led by the coup leader Prayut Chan-o-cha since May 2014.
Most notable is an uncontrollable mouth that is likely to say anything. In a country where 90% of the people are Roman Catholic, the presidential palace in Manila will soon be occupied by a man who called. Pope Francis a "son of a whore". Mr Duterte has also threatened to declare a "revolutionary government" if he is not able to get his policies through.
Gen Prayut is no match for Mr Duerte in the outrageousness department, but other aspects of short-tempered, aggressive and obnoxious behaviour are familiar. Gen Prayut frequently threatens his critics especially in the media, though his handlers insist people simply don't understand his sense of humour.
The main difference between the two men is that Mr Duterte was elected and our leader seized power from an elected government that was carrying out, however imperfectly, a mandate from the populace.
Of course, Southeast Asia is hardly a stranger to strongmen. Malaysia remains in the grip of a single party and a leader who has lost most of his legitimacy, yet the system there has kept him on life support.
Cambodia has essentially been a one-man show for three decades, with a parliamentary opposition largely for appearances' sake. However, Hun Sen realises that he could face a stiff fight in the next election and he has shown signs of loosening his iron grip. Singapore, meanwhile, has been all about the Lee family but its influence could soon begin to wane.
Remember when Myanmar was the last pariah state in Asean? Now it is seen as a beacon of hope as it attempts a transition to democracy -- although State Counsellor Aung San Suu Kyi has made it clear that her word is final.
Indonesia, on the other hand, is flourishing when it comes to representative government, just 18 years after throwing out its dictator. That's why it is sad to see Thailand and Philippines, once the shining stars of the democratic movement, heading south.
History offers countless examples of strongmen who were oblivious to the changing world around them, with dire consequences for their regimes and people. So it is today in parts of Southeast Asia.
Although Mr Duterte has yet to take office and his spokesmen insist he will behave in a "presidential" manner, his preference to be surrounded by yes-men does not bode well. The Philippines may well come to resemble Thailand.
Our prime minister, conditioned by decades in the military to having his every order obeyed unquestioningly, has grown used to listening to praise as he makes the round of public events.
Just last week a leaked agenda for a teachers' conference revealed the depth of our current malaise. Participants were told in detail when to sit and stand for Dear Leader. When he finished his remarks, they were to clap as hard as they could and shout "Prime minister su su!" -- or "fight on". Gen Prayut's people insisted the stage-managing wasn't their idea and that people didn't have to go to such extremes.
The mere fact that people would consider such grovelling simply reinforces in a leader's mind the belief that he can do no wrong. Who would dare tell him otherwise?
But talk to many people who cheered the coup in 2014 and you will find them wondering what they must have been thinking. The sooner the country returns to electoral democracy , the better, they now believe.
It's time that the reality on the ground is made clear to the leadership, because if they don't understand what's really happening they will continue to live in their own la-la land, and that would not be good for anybody, be it in Thailand or the Philippines.
For now, our hope is that Rodrigo Duterte does not walk down the same path of obliviousness that his Thai counterpart has taken. Instead, we hope he looks to more progressive countries where absolute power has been consigned to the history books.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อันตรายของโรค strongman สัปดาห์อาเซียนประสบซ้ำหลังจากฟิลิปปินส์เข้าร่วมกลุ่มประเทศภายใต้การปกครองของคนที่บ้าอำนาจ ด้วยชัยชนะถล่มทลายของ Rodrigo พอสมควร เป็นแฟน foul-mouthed ของตายหมู่ ฟิลิปปินส์เผชิญโอกาสของประธานาธิบดีที่จะแสดงความอดทนน้อยสำหรับสิ่งที่พูด หรือทำกับเขา นายพอสมควรมีลักษณะบางอย่างที่เราในประเทศไทยคุ้น บัณฑิตย์ภายใต้ระบอบการปกครองแบบ dictatorial นำ โดยผู้นำรัฐประหาร Prayut จัง-o-ชะอำตั้งแต่พ.ค. สัตว์ไม่สามารถควบคุมปากจะพูดอะไรได้ ในประเทศที่ 90% ของผู้เป็นโรมันคาทอลิก ทำเนียบประธานาธิบดีในมะนิลาจะว่างงานเร็ว ๆ นี้ โดยคนที่เรียกว่า สมเด็จพระสันตะปาปาฟรานซิส "บุตรชายของโสเภณี" นายพอสมควรยังได้ขู่ที่จะประกาศ "รัฐบาลปฏิวัติ" ถ้าเขาไม่ได้รับนโยบายของเขาผ่าน Gen Prayut จะไม่ตรงกับนาย Duerte ในแผนก outrageousness แต่คุ้นเคยด้านอื่น ๆ ของพฤติกรรมก้าวร้าว และเสี้ยว short-tempered Gen Prayut คุกคามนักวิจารณ์ของเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสื่อ บ่อยว่าเขาจัดการยืนยันคนก็ไม่เข้าใจความรู้สึกของอารมณ์ขันของเขา ความแตกต่างหลักระหว่างชายสองคนคือ นายพอสมควรได้รับเลือก และผู้นำของเรายึดอำนาจจากรัฐบาลการเลือกตั้งที่นำออก อย่างไรก็ตาม ไม่ อาณัติจากประชาชน แน่นอน เฉียงเป็นคนแปลกหน้าแทบไม่ strongmen มาเลเซียที่ยังคงอยู่ในการจับของพรรคเดียวและผู้นำที่มีการสูญเสียมากที่สุดของความชอบธรรมของเขา แต่ระบบมีได้เก็บเขาสนับสนุนชีวิต กัมพูชาเป็นหลักได้รับการแสดง one-man สามทศวรรษที่ผ่านมา มีฝ่ายค้านในรัฐสภาส่วนใหญ่เพื่อประโยชน์ของนัด อย่างไรก็ตาม ฮุนเซนตระหนักถึงว่า เขาสามารถเผชิญกับการต่อสู้ที่แข็งในการเลือกตั้งต่อไป และเขาได้แสดงสัญญาณของการหลวมของเขาจับเหล็ก สิงคโปร์ ในขณะเดียวกัน ได้รับเกี่ยวกับครอบครัวลี แต่อิทธิพลไม่เร็ว ๆ นี้เริ่มจางหายไป จำได้ว่า เมื่อพม่า สถานะคนนอกคอกล่าสุดในอาเซียน ตอนนี้ ถือเป็นสัญญาณของความหวังขณะที่พยายามเปลี่ยนแปลงการปกครองระบอบประชาธิปไตย - แม้ว่ารัฐที่ปรึกษานางอองซานซูจีได้ชัดเจนที่สุดท้ายของเธอคำ อินโดนีเซีย คง มีความรุ่งเรืองเมื่อมันมาถึงรัฐบาลตัวแทน เพียง 18 ปีหลังจากโยนออกเผด็จการ นั่นเป็นเหตุผลที่น่าเศร้าที่ประเทศไทยและฟิลิปปินส์ เมื่อดาวส่องแสงของการเคลื่อนไหวประชาธิปไตย หัวใต้ ประวัติศาสตร์มีตัวอย่างนับไม่ถ้วนของ strongmen ที่จะการเปลี่ยนแปลงโลกรอบตัวพวกเขา เคลี่ระบอบการปกครองและประชาชน ดังนั้น มันเป็นวันนี้ในส่วนของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แม้ว่านายพอสมควรยังไม่ได้ใช้ office และ spokesmen เขายืนยันเขาจะทำงานในลักษณะที่เป็น "ประธานาธิบดี" เขาชอบการได้อยู่ท่ามกลาง yes-men เป็นลางไม่ดี ฟิลิปปินส์อาจดีมาให้คล้ายกับประเทศไทย นายกรัฐมนตรีของเรา ปรับมาอย่างยาวนานในทางทหารจะมีของเขาทุกคำสั่งเชื่อฟัง unquestioningly ได้เติบโตขึ้นใช้ฟังสรรเสริญเขาทำให้รอบของกิจกรรมสาธารณะ เพียงสัปดาห์มีวาระประชุมครูครั้งที่รั่วไหลออกมาเปิดเผยความลึกของอาการปัจจุบันของเรา ผู้เข้าร่วมก็บอกว่า ในรายละเอียดเมื่อจะนั่งและยืนสำหรับผู้เรียน เมื่อเขาจบคำพูด พวกเขาก็ปรบมืออย่างหนักพวกเขาสามารถ และตะโกน "นายกรัฐมนตรี su su " - หรือ "สู้" คน gen Prayut ยืนยัน stage-managing ไม่คิดของพวกเขา และท่านไม่ต้องไปสุดขั้วดังกล่าว ความจริงที่ว่า บุคคลจะพิจารณาเช่น grovelling เพียงแค่ช่วยเสริมในใจเป็นผู้นำความเชื่อที่ว่า เขาสามารถทำผิดไม่ ใครจะกล้าบอกเขาว่า เป็นอย่างอื่น แต่พูดคุยกับหลายคนที่โห่ร้องการรัฐประหารในปี 2557 และคุณจะพบพวกเขาสงสัยว่า พวกเขาต้องได้รับความคิด ยิ่งประเทศกลับสู่ประชาธิปไตยเลือกตั้ง ดีกว่า พวกเขาเชื่อว่าตอนนี้ เวลาที่จะทำชัดเจนกับการเป็นผู้นำ ความเป็นจริงบนพื้นดิน เพราะถ้าพวกเขาไม่เข้าใจ สิ่งที่เกิดขึ้นจริงพวกเขาจะยังคงอยู่ในที่ดินของตนเองลา และที่จะไม่ดีสำหรับใคร ไม่ว่าจะเป็นในประเทศไทยหรือฟิลิปปินส์ ได้ สำหรับตอนนี้ ความหวังของเราคือ Rodrigo พอสมควรไม่เดินลงเส้นทางของ obliviousness ที่ถูกคู่ของเขาไทย แทน เราหวังว่า ต้องก้าวหน้าประเทศที่อำนาจมีการขนส่งสมุดประวัติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภัยของโรคแข็งแรงสัปดาห์ที่ผ่านมาอาเซียนได้รับความเดือดร้อนระเบิดอีกครั้งหลังจากที่ฟิลิปปินส์เข้าร่วมรายการของประเทศภายใต้การปกครองของคนที่ไปบ้ามีอำนาจ. ด้วยชัยชนะอย่างถล่มทลายของโรดริโก Duterte แฟนปากร้ายของตายหมู่ฟิลิปปินส์เผชิญ โอกาสของประธานที่จะแสดงความอดทนน้อยสำหรับสิ่งที่พูดหรือทำกับเขา. นาย Duterte มีลักษณะบางอย่างที่เราในประเทศไทยคุ้นเคยกับที่มีอยู่ภายใต้ระบอบเผด็จการนำโดยผู้นำรัฐประหารประยุทธ์จันทร์โอชาตั้งแต่พฤษภาคม 2014 . ที่โดดเด่นที่สุดคือปากที่ไม่สามารถควบคุมที่มีแนวโน้มว่าจะพูดอะไร ในประเทศที่ 90% ของคนที่มีโรมันคาทอลิกทำเนียบประธานาธิบดีในกรุงมะนิลาจะเร็วจะครอบครองโดยผู้ชายคนหนึ่งที่เรียกว่า สมเด็จพระสันตะปาปาฟรานซิส "บุตรชายของหญิงขายบริการ" นาย Duterte ยังได้ขู่ว่าจะประกาศ "คณะรัฐบาล" ถ้าเขาไม่สามารถที่จะได้รับนโยบายของเขาผ่าน. Gen ประยุทธ์จะตรงกับนาย Duerte ในแผนกระรานไม่ แต่ด้านอื่น ๆ ของพฤติกรรมสะบัดสะบิ้งก้าวร้าวและน่าสะพรึงกลัวมีความคุ้นเคย . Gen ประยุทธ์บ่อยขู่วิจารณ์ของเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสื่อ แต่รถขนของเขายืนยันคนก็ไม่เข้าใจความรู้สึกของเขาอารมณ์ขัน. ความแตกต่างที่สำคัญระหว่างชายสองคนคือนาย Duterte ได้รับการเลือกตั้งและเป็นผู้นำของเรายึดอำนาจจากการเลือกตั้งของรัฐบาลที่เป็น การดำเนินการ แต่ไม่สมบูรณ์อาณัติจากประชาชนได้. แน่นอนเอเชียตะวันออกเฉียงใต้แทบจะไม่เป็นคนแปลกหน้าไป strongmen มาเลเซียยังคงอยู่ในกำมือของพรรคเดียวและเป็นผู้นำที่ได้สูญเสียมากที่สุดของการถูกต้องตามกฎหมายของเขาที่ยังระบบได้มีเก็บเขาช่วยชีวิต. กัมพูชาได้รับเป็นหลักแสดงคนเดียวเป็นเวลาสามทศวรรษที่ผ่านมามีความขัดแย้งรัฐสภาส่วนใหญ่ ประโยชน์ในการปรากฏตัว ' แต่ฮุนเซนรู้ดีว่าเขาอาจต้องเผชิญกับการต่อสู้ที่แข็งในการเลือกตั้งต่อไปและเขาได้แสดงให้เห็นสัญญาณของการคลายเหล็กยึดของเขา สิงคโปร์ขณะที่ได้รับทั้งหมดที่เกี่ยวกับครอบครัวลี แต่อิทธิพลในเร็ว ๆ นี้จะเริ่มจางหายไป. จำได้ว่าเมื่อพม่าเป็นคนสุดท้ายรัฐจรจัดในอาเซียน? ตอนนี้ก็ถูกมองว่าเป็นสัญญาณของความหวังในขณะที่มันพยายามที่จะเปลี่ยนแปลงการปกครองระบอบประชาธิปไตย - แม้ว่ารัฐที่ปรึกษานางอองซานซูจีได้ทำให้มันชัดเจนว่าคำว่าเธอเป็นที่สิ้นสุด. อินโดนีเซียในมืออื่น ๆ ที่มีความเจริญรุ่งเรืองเมื่อมันมาถึงผู้แทนรัฐบาล เพียง 18 ปีหลังจากการขว้างปาออกของเผด็จการ นั่นเป็นเหตุผลที่มันเป็นเรื่องน่าเศร้าที่จะเห็นประเทศไทยและประเทศฟิลิปปินส์เมื่อดาวที่ส่องแสงของขบวนการประชาธิปไตยมุ่งหน้าลงใต้. ประวัติศาสตร์มีตัวอย่างมากมายของ strongmen ที่ถูกลบเลือนไปเปลี่ยนแปลงโลกรอบตัวพวกเขาที่มีผลกระทบร้ายแรงสำหรับระบอบการปกครองและคนของพวกเขา ดังนั้นมันจึงเป็นวันนี้ในส่วนของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้. แม้ว่านาย Duterte ยังไม่ได้ใช้สำนักงานและตัวแทนของเขายืนยันว่าเขาจะทำงานในลักษณะที่เป็น "ประธานาธิบดี" เขาชอบที่จะถูกล้อมรอบด้วยใช่คนไม่เป็นลางดี ฟิลิปปินส์อาจมาอย่างดีที่จะมีลักษณะคล้ายกับประเทศไทย. นายกรัฐมนตรีของเราปรับอากาศโดยทศวรรษที่ผ่านมาในทางทหารที่จะมีการสั่งซื้อทุกเขาเชื่อฟังปริยายได้เติบโตขึ้นมาใช้ในการฟังเพลงได้รับการยกย่องในฐานะที่เขาทำให้รอบของเหตุการณ์ที่ประชาชน. เพียงสัปดาห์สุดท้ายวาระการรั่วไหลออกมาสำหรับ ประชุมครูเผยให้เห็นความลึกของอาการป่วยไข้ในปัจจุบันของเรา เข้าร่วมถูกบอกในรายละเอียดเมื่อจะนั่งและยืนสำหรับผู้นำที่รัก เมื่อเขาจบคำพูดของเขา, พวกเขาจะตบมือหนักเท่าที่จะทำได้และตะโกน "นายกรัฐมนตรีซูซู!" - หรือ "ต่อสู้" คน Gen ประยุทธ์ยืนยันของขั้นตอนที่ผู้จัดการไม่ได้เป็นความคิดของพวกเขาและคนที่ไม่ได้มีการไปสุดขั้วเช่น. ความจริงเท่านั้นที่จะพิจารณาคนที่นอนดังกล่าวก็ตอกย้ำความเป็นผู้นำในใจของความเชื่อที่ว่าเขาสามารถทำอะไรผิด ใครจะกล้าบอกเขาอย่างอื่นแต่พูดคุยกับหลาย ๆ คนที่ให้กำลังใจการทำรัฐประหารในปี 2014 และคุณจะพบพวกเขาสงสัยว่าสิ่งที่พวกเขาจะต้องได้รับความคิด ไม่ช้าก็เร็วประเทศกลับไปประชาธิปไตยการเลือกตั้งที่ดีกว่าตอนนี้พวกเขาเชื่อว่า. ก็ถึงเวลาที่ความเป็นจริงบนพื้นดินที่จะทำที่ชัดเจนในการเป็นผู้นำเพราะถ้าพวกเขาไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นจริงที่พวกเขาจะยังคงอาศัยอยู่ในลาของตัวเอง ที่ดิน -La และไม่คิดว่าจะเป็นสิ่งที่ดีสำหรับทุกคนไม่ว่าจะเป็นในประเทศไทยหรือประเทศฟิลิปปินส์. สำหรับตอนนี้เราหวังว่าโรดริโก Duterte ไม่ได้เดินลงเส้นทางเดียวกันของลืมเลือนว่าคู่ไทยของเขาได้ดำเนินการ แต่เราหวังว่าเขามองไปยังประเทศที่ก้าวหน้ามากขึ้นที่อำนาจได้รับการส่งมอบให้กับหนังสือประวัติศาสตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อันตรายของโรคสครับไทฟัสสัปดาห์อาเซียนประสบระเบิดอีก หลังจากฟิลิปปินส์เข้าร่วมรายการของประเทศอยู่ภายใต้การปกครองของผู้บ้าอำนาจกับชัยชนะสำคัญของฟลิปปินส์ โรดริโก้ , ปากเหม็น แฟนของทีมเสียชีวิต ชาวฟิลิปปินส์เผชิญโอกาสของประธานาธิบดีที่แสดงความอดทนน้อยอย่างพูดหรือกระทำต่อเขานายฟลิปปินส์มีบางมุมที่เราในไทยคุ้นเคยกับ มีชีวิตอยู่ภายใต้ระบอบเผด็จการนำโดย chan-o-cha ประยุทธ์ ผู้นำรัฐประหารตั้งแต่พฤษภาคม 2014เด่นที่สุดคือไม่สามารถควบคุมปากที่น่าจะพูด ในประเทศที่คน 90% เป็นโรมันคาทอลิก , พระราชวังประธานาธิบดีในกรุงมะนิลาจะถูกครอบครองโดยคนที่โทรมา สมเด็จพระสันตะปาปาฟรานซิส " ไอ้ลูกโสเภณี " นายฟลิปปินส์ยังได้ขู่ที่จะประกาศ " รัฐบาล " ปฏิวัติ ถ้าเขาไม่สามารถที่จะได้รับนโยบายของเขาผ่านพลเอกประยุทธ์ ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนาย duerte ในการฝ่าฝืนแผนก แต่ด้านอื่น ๆสั้น ๆนิสัย ก้าวร้าว และพฤติกรรมน่ารังเกียจ คุ้นเคย พลเอกประยุทธบ่อยนักวิจารณ์ของเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสื่อ แต่สัมผัสของเขาดันคนก็ไม่เข้าใจความรู้สึกของอารมณ์ขันความแตกต่างหลักระหว่างผู้ชาย 2 คน คือ นายฟลิปปินส์ได้รับการเลือกตั้งและผู้นำของเรายึดอำนาจจากรัฐบาลเลือกตั้งที่ถูกแบกออกไป แต่ไม่สมบูรณ์ อาณัติจากประชาชนแน่นอน เอเชีย แทบจะเป็นคนแปลกหน้า strongmen . มาเลเซียยังคงอยู่ในมือของพรรคเดียว และผู้นำที่ได้สูญเสียมากที่สุดของความชอบธรรมของเขา แต่ระบบมีไว้สนับสนุนชีวิตกัมพูชาได้รับการหลักวันแมนโชว์สามทศวรรษ กับพรรคฝ่ายค้านส่วนใหญ่เพื่อภาพลักษณ์ อย่างไรก็ตาม ฮุนเซ็น ได้ตระหนักว่าเขาจะเผชิญกับการต่อสู้ที่แข็งในการเลือกตั้งครั้งต่อไป และเขาได้แสดงให้เห็นสัญญาณของการคลายจับเหล็กของเขา สิงคโปร์ ในขณะเดียวกันมีทั้งหมดเกี่ยวกับครอบครัวลี แต่อิทธิพลของอาจเร็ว ๆนี้เริ่มจางลงไปจำได้ว่า เมื่อพม่าเป็นรัฐคนนอกคอกสุดท้ายในอาเซียน ? ตอนนี้มันถูกมองว่าเป็นสัญญาณแห่งความหวังเป็นความพยายามในการเปลี่ยนแปลงเพื่อประชาธิปไตย -- ถึงแม้ว่าสถานะที่ปรึกษา นางออง ซาน ซูจี ได้ทำให้มันชัดเจนว่าคำพูดของเธอเป็นครั้งสุดท้ายอินโดนีเซีย บนมืออื่น ๆที่เฟื่องฟูเมื่อมันมาถึงรัฐบาลตัวแทน เพียง 18 ปี หลังจากโยนออก ของเผด็จการ ทำไมมันเศร้าที่จะเห็นประเทศไทยและฟิลิปปินส์ เมื่อดาวที่ส่องแสงของขบวนการประชาธิปไตย มุ่งหน้าลงใต้ในประวัติศาสตร์มีตัวอย่างมากมายของ strongmen ที่ถูกลบเลือนไปเปลี่ยนโลกรอบตัวพวกเขาด้วยผลเลวร้ายของรัฐบาลและประชาชน ดังนั้น ในวันนี้ ในส่วนของภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ถึงแม้ว่านายฟลิปปินส์ยังทำหน้าที่โฆษกประจำของเขา และยืนยันว่าเขาจะประพฤติในลักษณะที่เป็น " ประธานาธิบดี " ของเขา , ความชอบที่จะล้อมรอบด้วยครับผู้ชายไม่เป็นลางดี . ฟิลิปปินส์อาจจะคล้ายกับประเทศไทยนายกรัฐมนตรีของเราปรับอากาศโดยหลายทศวรรษในทางทหารมีทุกเพื่อเชื่อฟัง unquestioningly โตเคยฟังสรรเสริญเขาทำให้รอบของกิจกรรมสาธารณะเพียงสัปดาห์สุดท้ายเป็นวาระการประชุมสำหรับการประชุมที่รั่วไหลของครูพบความลึกของความกังวลใจของเราในปัจจุบัน ผู้เรียนบอกในรายละเอียดเมื่อนั่งและยืน สำหรับผู้นำที่รัก เมื่อเขาจบคำพูดของเขา พวกเขาตบมือให้มากเท่าที่พวกเขาสามารถและตะโกน " นายกฯ ซู ซู ! . . . หรือ " ต่อสู้ " , ประยุทธคนยืนยันขั้นตอนการจัดการไม่ใช่ความคิดของพวกเขาและคนที่ไม่ได้ไปอย่างสุดขั้วข้อเท็จจริงที่ว่าบุคคลจะพิจารณาเช่น grovelling เพียงแค่ตอกย้ำในจิตใจของผู้นำความเชื่อว่าเขาทำอะไรผิด ใครจะกล้าบอกเค้าแล้ว ?แต่คุยกับหลายคนที่เชียร์รัฐประหารในปี 2014 และคุณจะพบพวกเขาสงสัยว่า พวกเขาต้องคิด ยิ่งประเทศกลับสู่ประชาธิปไตย การเลือกตั้งดีขึ้น ตอนนี้พวกเขาเชื่อมันถึงเวลาแล้วที่ความเป็นจริงบนพื้นดินจะทำให้ชัดเจนต่อภาวะผู้นำ เพราะถ้าพวกเขาไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆพวกเขาจะยังคงอาศัยอยู่ในที่ดินของตนเอง ลา ลา ลา และนั่นไม่ใช่เรื่องดีสำหรับใคร ไม่ว่าจะเป็นไทยหรือฟิลิปปินส์ตอนนี้ ความหวังของเราคือ โรดริโก ฟลิปปินส์ไม่เดินไปตามเส้นทางเดียวกันของการลืมเลือนว่า คู่ไทย เขาได้ถ่าย แทน เราหวังว่าเขาจะก้าวหน้ากว่าประเทศที่อำนาจได้ถูกส่งมอบให้ตำราประวัติศาสตร์