A couple of years ago, I watched a

A couple of years ago, I watched a young woman tweet about how much she hated her job and her boss. Part of me wanted to message her to tell her to take that stuff off the public timeline. Clearly she didn’t know what she was doing. And then I saw her boss tweet to her, “No worries. You’re fired.”

I’d venture to guess she learned a pretty valuable lesson. But she’s not the only person in the world who takes to complaining online. Just open your Facebook news stream and you’ll probably see at least one or two of your friends who hate their jobs or their colleagues or something else that isn’t appropriate to put online.

The law is very vague. If an employee posts things on his or her personal pages, on their own time, and from their own computers, it’s not a fire-able offense. After all, we can’t change what people say in their own homes. The difference is, now we can see what they’re saying — and so can the rest of the world.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สองสามปีที่ผ่านมาฉันดูทวีตหญิงสาวเกี่ยวกับวิธีการมากที่เธอเกลียดงานและเจ้านายของเธอ ส่วนหนึ่งของฉันอยากไปกับข้อความของเธอที่จะบอกเธอที่จะใช้สิ่งที่ออกมาระยะเวลาของประชาชน เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่เธอกำลังทำ และจากนั้นผมเห็นทวีตเจ้านายของเธอกับเธอว่า "ไม่ต้องกังวล คุณกำลังยิง. "

ผมกล้าที่จะคาดเดาเธอได้เรียนรู้บทเรียนที่มีคุณค่าสวยแต่เธอไม่ได้เป็นคนเดียวในโลกที่ใช้เวลาในการบ่นออนไลน์ เพียงแค่เปิดกระแสข่าวของคุณ facebook และคุณอาจจะเห็นอย่างน้อยหนึ่งหรือสองของเพื่อนที่เกลียดงานหรือเพื่อนร่วมงานของพวกเขาหรืออย่างอื่นที่ไม่ได้เป็นที่เหมาะสมในการวางออนไลน์.

กฎหมายคลุมเครือมาก ถ้าสิ่งที่โพสต์ของพนักงานบนหน้าส่วนตัวของเขาหรือเธอในเวลาส่วนตัวของพวกเขาและจากเครื่องคอมพิวเตอร์ของพวกเขาเองก็ไม่ได้เป็นความผิดไฟสามารถ หลังจากทั้งหมดเราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งที่ผู้คนพูดในบ้านของตัวเอง แตกต่างกันคือตอนนี้เราสามารถมองเห็นสิ่งที่พวกเขากำลังจะบอกว่า - และเพื่อให้สามารถส่วนที่เหลือของโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สองสามปีที่ผ่านมา ฉันดูสาว tweet เกี่ยวกับวิธีมากที่เธอขี้เกียจงานของเธอและเจ้านายของเธอ ส่วนของผมอยากข้อความเธอบอกเธอจะสิ่งที่ออกจากเส้นเวลาสาธารณะ ชัดเจนเธอไม่ได้รู้อะไรที่เธอนั้นทำ แล้ว ผมเห็นเจ้านายของเธอ tweet เพื่อเธอ "ไม่ต้องกังวล คุณกำลังยิง"

ฉันจะอยูเดาเธอเรียนรู้บทเรียนที่มีคุณค่าสวย แต่เธอไม่ใช่คนเดียวในโลกที่จะบ่นออนไลน์ เพียงแค่เปิดกระแสข่าว Facebook ของคุณ และคุณอาจพบอย่างน้อยหนึ่งหรือสองของเพื่อนของคุณที่เกลียดงาน หรือเพื่อนร่วมงานของพวกเขา หรือสิ่ง ที่ไม่เหมาะสมให้ออนไลน์

กฎหมายเป็นคลุมเครือมาก ถ้าพนักงานลงสิ่งที่หน้าของเขา หรือเธอส่วนบุคคล เวลาของตนเอง และจากคอมพิวเตอร์ของตนเอง ไม่กระทำผิดไฟสามารถ หลังจากที่ทุก เราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงคนในบ้านของตนเอง ข้อแตกต่างคือ ตอนนี้เราสามารถเห็นสิ่งที่พวกเขากำลังพูด — และเพื่อ สามารถส่วนเหลือของโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สองสามปีที่ผ่านมาผมเฝ้ามองผู้หญิงคนหนึ่งมาโพสต์ Tweet ,เกี่ยวกับวิธีการมากเธอเกลียดเธอทำและหัวหน้าของเธอ ส่วนหนึ่งของฉันต้องการข้อความของเธอที่จะบอกให้นำสิ่งของที่ปิดกำหนดเวลาสาธารณะ อย่างชัดเจนว่าเธอไม่รู้ว่าเธอกำลังทำอะไร และฉันก็เห็นโพสต์ Tweet ,เจ้านายของเธอกับเธอว่า"ไม่ต้องเป็นกังวล คุณกำลังยิง"

ผมอยากจะร่วมทุนในการเดาได้ว่าเธอได้รับบทเรียนที่มีค่ามากที่แต่เธอก็ไม่ได้คนเดียวในโลกที่ใช้ในการแสดงความไม่พอใจผ่านทางออนไลน์ เปิดให้บริการสตรีมข่าว Facebook ของคุณและคุณจะได้เห็นอย่างน้อยหนึ่งหรือสองของเพื่อนของคุณที่เกลียดงานของพวกเขาหรือเพื่อนร่วมงานหรือสิ่งอื่นๆของพวกเขาที่ไม่เหมาะสมที่จะให้ทางออนไลน์อาจจะ.

กฎหมายเป็นอย่างมาก หากสิ่งของพนักงานไปรษณีย์หรือเธอหน้าส่วนตัวของเขาในเวลาส่วนตัวของเขาและจากคอมพิวเตอร์ของตัวเองมันไม่ใช่ความผิดแบบกันไฟสามารถที่ หลังจากทั้งหมดที่เราไม่สามารถเปลี่ยนสิ่งที่ประชาชนพูดว่าในบ้านของตัวเอง ความแตกต่างที่มีในตอนนี้เราสามารถเห็นสิ่งที่พวกเขากำลังว่า - และดังนั้นจึงสามารถส่วนที่เหลือของโลก