spread around the world[edit]
Central banks were established in many European countries during the 19th century. The War of the Second Coalition led to the creation of the Banque de France in 1800, in an effort to improve the public financing of the war.
Although central banks today are generally associated with fiat money, the 19th and early 20th centuries central banks in most of Europe and Japan developed under the international gold standard, elsewhere free banking or currency boards were more usual at this time. Problems with collapses of banks during downturns, however, lead to wider support for central banks in those nations which did not as yet possess them, most notably in Australia.
The US Federal Reserve was created by the U.S. Congress through the passing of The Federal Reserve Act in the Senate and its signing by President Woodrow Wilson on the same day, December 23, 1913. Australia established its first central bank in 1920, Colombia in 1923, Mexico and Chile in 1925 and Canada and New Zealand in the aftermath of the Great Depression in 1934. By 1935, the only significant independent nation that did not possess a central bank was Brazil, which subsequently developed a precursor thereto in 1945 and the present central bank twenty years later. Having gained independence, African and Asian countries also established central banks or monetary unions.
The People's Bank of China evolved its role as a central bank starting in about 1979 with the introduction of market reforms, which accelerated in 1989 when the country adopted a generally capitalist approach to its export economy. Evolving further partly in response to the European Central Bank, the People's Bank of China has by 2000 become a modern central bank. The most recent bank model, was introduced together with the euro, involves coordination of the European national banks, which continue to manage their respective economies separately in all respects other than currency exchange and base interest rates.
spread around the world[edit]
Central banks were established in many European countries during the 19th century. The War of the Second Coalition led to the creation of the Banque de France in 1800, in an effort to improve the public financing of the war.
Although central banks today are generally associated with fiat money, the 19th and early 20th centuries central banks in most of Europe and Japan developed under the international gold standard, elsewhere free banking or currency boards were more usual at this time. Problems with collapses of banks during downturns, however, lead to wider support for central banks in those nations which did not as yet possess them, most notably in Australia.
The US Federal Reserve was created by the U.S. Congress through the passing of The Federal Reserve Act in the Senate and its signing by President Woodrow Wilson on the same day, December 23, 1913. Australia established its first central bank in 1920, Colombia in 1923, Mexico and Chile in 1925 and Canada and New Zealand in the aftermath of the Great Depression in 1934. By 1935, the only significant independent nation that did not possess a central bank was Brazil, which subsequently developed a precursor thereto in 1945 and the present central bank twenty years later. Having gained independence, African and Asian countries also established central banks or monetary unions.
The People's Bank of China evolved its role as a central bank starting in about 1979 with the introduction of market reforms, which accelerated in 1989 when the country adopted a generally capitalist approach to its export economy. Evolving further partly in response to the European Central Bank, the People's Bank of China has by 2000 become a modern central bank. The most recent bank model, was introduced together with the euro, involves coordination of the European national banks, which continue to manage their respective economies separately in all respects other than currency exchange and base interest rates.
การแปล กรุณารอสักครู่..
แพร่กระจายไปทั่วโลก [ แก้ไข ]
ธนาคารกลางได้ถูกก่อตั้งขึ้นในยุโรปหลายประเทศในช่วงศตวรรษที่ 19 สงครามแห่งพันธมิตรที่สองนำไปสู่การสร้างของ ฝรั่งเศส ใน ค.ศ. 1800 ในความพยายามเพื่อปรับปรุงเงินทุนสาธารณะของสงคราม
แม้ว่าธนาคารวันนี้กลางโดยทั่วไปจะเกี่ยวข้องกับเฟียตเงินศตวรรษที่ 19 และต้น 20 ธนาคารกลางส่วนใหญ่ในยุโรปและญี่ปุ่นพัฒนาภายใต้ระบบมาตรฐานทองคำต่างประเทศอื่น ๆฟรีที่ธนาคารหรือบอร์ดแลกเป็นปกติมากขึ้นในเวลานี้ ปัญหากับยุบของธนาคารใน downturns , อย่างไรก็ตาม , ทำให้กว้างสนับสนุนธนาคารกลางในประเทศเหล่านั้นซึ่งไม่ได้เป็นยังครอบครองพวกเขาสะดุดตาที่สุด
ในออสเตรเลียสหรัฐถูกสร้างขึ้นโดยรัฐสภาคองเกรสแห่งสหรัฐอเมริกาผ่านการผ่านไปของ Federal Reserve พระราชบัญญัติในวุฒิสภาและลงนามโดยประธานาธิบดี วูดโรว์ วิลสัน ในวันเดียวกัน เมื่อวันที่ 23 ธันวาคม 1913 . ธนาคารกลางออสเตรเลียก่อตั้งขึ้นครั้งแรกในปี 1920 โคลัมเบียในปี 1923 , เม็กซิโกและชิลี 1925 และแคนาดาและนิวซีแลนด์ในช่วง Great อาการซึมเศร้าใน 1934 จากปี 1935 ,ที่สําคัญเท่านั้น ชนชาติอิสระที่ไม่ได้มีธนาคารกลางบราซิล ซึ่งต่อมาพัฒนาเป็นสารตั้งต้นดังกล่าวในปี 1945 และธนาคารกลางปัจจุบัน ยี่สิบปีต่อมา เมื่อได้รับเอกราช ประเทศในแอฟริกา และเอเชียยังได้จัดตั้งธนาคารหรือสหภาพทางการเงิน .
ธนาคารประชาชนจีนพัฒนาบทบาทในฐานะธนาคารกลางเริ่มในประมาณปี 1979 กับการแนะนำของการปฏิรูปตลาด ซึ่งเร่งในปี 1989 เมื่อประเทศใช้วิธีการโดยทั่วไปเศรษฐกิจทุนนิยม เพื่อการส่งออกของ การพัฒนาเพิ่มเติมบางส่วนในการตอบสนองต่อธนาคารกลางยุโรป , ธนาคารประชาชนแห่งประเทศจีนได้กลายเป็นที่ทันสมัยโดย 2000 ธนาคารกลาง . โมเดลธนาคารล่าสุดเป็นที่รู้จักกันกับเงินยูโร , เกี่ยวข้องกับการประสานงานของยุโรปแห่งชาติธนาคารซึ่งยังคงบริหารประเทศของตนแยกทุกประการ นอกจากการแลกเปลี่ยนสกุลเงินและอัตราดอกเบี้ยพื้นฐาน
การแปล กรุณารอสักครู่..