Prevalence of mental disorders in o

Prevalence of mental disorders in older people
Epidemiological research suggests that around half of all lifetime mental disorders start by the
mid-teens, and three-quarters by the mid-20s, with later onset disorders being mostly secondary to
an existing mental disorder (Kessler et al. 2007). However, for some older people, their experience of
mental illness is a lifetime of living with a chronic or episodic disorder (Rickwood 2005).
At a general population level, the prevalence of mental illness decreases considerably with
increasing age, but there is only a small decrease in the proportion of older age groups who
experience high or very high levels of psychological distress (ABS 2012).
From the 2007 National Survey of Mental Health and Wellbeing of adults (ages 16–85 years)
we know that the prevalence of mental disorders is highest in the 25–34 age group (24%) and
decreases with increasing age to 6% of the 75–85 age group (Figure 6.4.1)(ABS 2008). For all age
groups, the prevalence of mental disorders is higher in females compared with males.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความชุกของความผิดปกติทางจิตในผู้สูงอายุวิจัยทางระบาดวิทยาแสดงให้เห็นว่า ประมาณครึ่งหนึ่งของความผิดปกติทางจิตทั้งหมดอายุการใช้งานเริ่มต้นโดยการกลางวัยรุ่น และสามในสี่ โดยที่กลาง-20s มีความผิดปกติเริ่มมีอาการภายหลังได้เป็นส่วนใหญ่รองมีอยู่จิตผิดปกติ (Kessler et al. 2007) อย่างไรก็ตาม สำหรับบางคนเก่า ประสบการณ์ของพวกเขาเจ็บป่วยทางจิตเป็นชีวิตของการใช้ชีวิตอยู่กับโรคเรื้อรัง หรือฉาก (Rickwood 2005)ในระดับประชาชนทั่วไป ความชุกของการเจ็บป่วยทางจิตลดลงอย่างมากด้วยอายุที่เพิ่มขึ้น แต่มีเพียงลดขนาดเล็กในสัดส่วนอายุมากกว่ากลุ่มที่ประสบการณ์สูงหรือระดับสูงของความทุกข์ทางจิตใจ (ABS 2012)จากการสำรวจแห่งชาติ 2007 ของสุขภาพจิตและคุณภาพชีวิตของผู้ใหญ่ (อายุ 16-85 ปี)เรารู้ว่า ความชุกของความผิดปกติทางจิตสูงที่สุดในกลุ่มอายุ 25 – 34 (24%) และลดลงตามอายุเป็น 6% ของกลุ่มอายุ 75-85 ที่เพิ่มขึ้น (รูปที่ 6.4.1)(ABS 2008) สำหรับทั้งหมดอายุกลุ่ม ความชุกของความผิดปกติทางจิตสูงกว่าในเพศหญิงเมื่อเทียบกับผู้ชาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความชุกของความผิดปกติทางจิตในผู้สูงอายุ
การวิจัยทางระบาดวิทยาแสดงให้เห็นว่าประมาณครึ่งหนึ่งของความผิดปกติทุกอายุการใช้งานทางจิตเริ่มต้นโดย
วัยรุ่นกลางและสามในสี่ในช่วงกลางยุค 20 ที่มีความผิดปกติของการโจมตีในภายหลังเป็นส่วนใหญ่รองเพื่อ
ความผิดปกติทางจิตที่มีอยู่ (เคสเลอร์เอต al. 2007) แต่สำหรับบางคนที่มีอายุมากกว่าประสบการณ์ของพวกเขาจาก
ความเจ็บป่วยทางจิตเป็นชีวิตของชีวิตด้วยโรคเรื้อรังหรือหลักการ (Rickwood 2005).
ในระดับประชาชนทั่วไปชุกของความเจ็บป่วยทางจิตลดลงอย่างมากกับ
อายุที่เพิ่มขึ้น แต่มีเพียง การลดลงของขนาดเล็กในสัดส่วนของเด็กกลุ่มอายุใคร
มีประสบการณ์ในระดับสูงหรือสูงมากของความทุกข์ทางจิตใจ (ABS 2012).
จากการสำรวจแห่งชาติ 2007 สุขภาพจิตและความอยู่ดีมีสุขของผู้ใหญ่ (อายุ 16-85 ปี)
เรารู้ว่าความชุกของจิต ความผิดปกติคือสูงที่สุดในกลุ่มอายุ 25-34 ปีอายุ (24%) และ
ลดลงตามอายุที่เพิ่มขึ้นถึง 6% ของกลุ่มอายุ 75-85 (รูปที่ 6.4.1) (ABS 2008) สำหรับทุกวัย
กลุ่มชุกของความผิดปกติทางจิตที่สูงขึ้นในเพศหญิงเมื่อเทียบกับเพศชาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความชุกของปัญหาสุขภาพจิตในผู้สูงอายุวิจัยระบาดวิทยาพบว่า ประมาณครึ่งหนึ่งของชีวิตจิต disorders เริ่มต้นโดยวัยรุ่นกลาง และสามในสี่ โดยอายุยี่สิบกว่าๆ กับความผิดปกติของการโจมตีภายหลังการเป็นส่วนใหญ่รองที่มีความผิดปกติทางจิต ( เคสเลอร์ et al . 2007 ) อย่างไรก็ตาม สำหรับบางคนที่อายุมาก ประสบการณ์ของเจ็บป่วยทางจิตเป็นชีวิตของการอยู่ร่วมกับโรคเรื้อรัง หรือหลักการ ( ริควูด 2005 )ในระดับประชาชนทั่วไป ความชุกของการเจ็บป่วยทางจิตลดลงอย่างมากด้วยอายุที่เพิ่มมากขึ้น แต่นั่นเป็นเพียงลดขนาดเล็กในสัดส่วนของกลุ่มที่มีอายุเก่าประสบการณ์สูง หรือสูงมากระดับของความทุกข์ทางจิตใจ ( ABS 2012 )จาก 2007 การสำรวจสุขภาพจิตและคุณภาพชีวิตของผู้ใหญ่ ( อายุ 16 – 85 ปี )เรารู้ว่า ความชุกของความผิดปกติทางจิต มีมากที่สุดในกลุ่มอายุ 25 - 34 ( 24% ) และลดลงด้วยอายุที่เพิ่มมากขึ้นถึงร้อยละ 6 ของ 75 – 85 กลุ่มอายุ ( รูป 6.4.1 ( ABS ) ปี 2551 สำหรับทุกอายุกลุ่ม , ความชุกของความผิดปกติทางจิตสูงกว่าในผู้หญิงเทียบกับผู้ชาย